#118 Zonne Schijn
De man keek neer op de mensenzee aan zijn voeten.
De lichtmasten op het plein trokken hem - het grote licht - uit de schaduw. Zijn vrouw stond op gepaste afstand voor hem te klappen, alsof hij niet bij haar hoorde. En zo was het, hij wist maar al te goed dat alles wat hier aan zijn voeten lag niet bij hem hoorde. Hij werd er wel geil van, van al dat geklap.
“Missie geslaagd”, zouden de openingswoorden zijn, als niet een ijskoud inzicht al het andere aan diggelen sloeg: wat nu? Ze eten uit zijn hand maar ze zullen net zo gretig in zijn lijk gaan pikken.
Zijn vrouw bevroor in haar applaus toen ze zag hoe de blonde engel zijn zwarte vleugels uitsloeg.
Over de lamgeslagen menigte zweefde hij, en hij doofde de lichten.
Na het schelden komt zonneschijn maar de zon had zich al een paar dagen niet meer laten zien.
Anton Pater, Een actuele
Lid sinds
11 jaar 8 maandenRol
Helemaal waar Janp, ik heb
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
@Anton, door een echte
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
@Anton, je leidt me erg af
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Een verwijzing naar Donald
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Hoi Elyse, ja dat
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Hoi Mill, je hoeft je niet te
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Hoi Marie, inderdaad, Donald
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Je schrijfstijl is prettig om
Lid sinds
12 jaar 10 maandenRol
Een laatste gedachte voor een
Lid sinds
9 jaarRol
@Madbrug, het onderwerp is
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
@Anton, je zou best de
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
Dag Anton, Intrigerend. Toch
Lid sinds
10 jaarRol
het is gewoon het zonlicht;
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Hoi gs, je hebt gelijk: dit
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
weerspiegeling vanaf een
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol