Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#116 Op de klei

De soep stond op, de kamer was aan kant. De mannen zouden dra van de gronden komen. Anna veegde een krul uit haar gezicht en maakte haar schort los. Moeder lag zelf ook te rusten, dus ze zou het vast niet erg vinden als Anna even uit ging. Zachtjes deed ze haar rubberen laarzen aan. Buiten waaide het hard, zoals altijd. De geur van doorweekte, zoute klei, die alles doordrong, rook ze al bijna niet meer. Wel rook ze de weeë etensluchten die opstegen uit de kantine – een groot woord voor de houten keet, die nu en dan kraakte in de wind. En ze rook de latrines, zelfs aan deze kant van het kamp. Ze liep de andere kant uit, tussen de arbeidersbarakken door, naar de gronden. Waar de klei begon, stopte ze en keek uit over de eindeloze, zwartgrijze vlakte van de nieuwe polder. Er was niets dat de leegte doorbrak, geen boom, geen huis, niets. Alleen maar klei, voor zover het oog reikte. Ze dacht aan Peter met zijn bruine ogen. Peter, die hier niet mocht zijn. Hij ging elke dag mee met de arbeiders naar de gronden en werkte volgens Vader harder dan ieder ander. Maar hij was niet geregistreerd en op zijn persoonsbewijs stond een grote J. Vader had een oogje toegeknepen, zoals hij al zo vaak gedaan had. Polderwerkers vielen immers niet onder de Arbeitseinsatz. Vanochtend had Anna de kampkok horen mopperen. ‘Hoe moet ik tweehonderd koppen voeden met voer voor honderdtachtig?’, had hij gegromd.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ostinato, De Noordoostpolder (NOP). Ook wel genoemd: Nederlands Onderduikersparadijs. Mooi ingebed in een verhaal. De laatste toevoeging 'had hij gegromd' kan weg. Het 'horen mopperen' is voldoende.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjewel Jan. Scherp en breed onderlegd, als altijd. Dat grommen, daar had ik al over getwijfeld. Je hebt gelijk.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dra is een mooi woord, het geeft gelijk sfeer aan het verhaal. Heb weer wat geleerd over de NOP. Je verhaal pakt, het raakt.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato - Je treft de sfeer die bij deze zwarte tijd hoorde heel goed. Klei als metafoor voor eindeloos, uitzichtloos, machteloos werkt voor mij ook perfect. Taalzeurtje: ik mis komma's tussen nevenschikkende bijv nmwd.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maddbrug, dankjewel. Ik wist er ook weinig van voordat ik dit schreef. Een beetje internetresearch doet wonderen. Leo, dank voor je compliment. Ik weet precies op welke komma's je doelt. Ze stonden er eerst wel, maar ik vond ze te vertragend werken (ik ben hier in deze tekst trouwens misschien iets te kwistig met bijv. nw.). Zijn ze verplicht, voorzover jij weet?

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[...]Ik weet precies op welke komma's je doelt. Ze stonden er eerst wel, maar ik vond ze te vertragend werken (ik ben hier in deze tekst trouwens misschien iets te kwistig met bijv. nw.). Zijn ze verplicht, voor zover jij weet?
Wat heet verplicht. Ik volg hierin: https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-tussen-bijvo… Ik snap wel wat je bedoelt met vertraging. Er zijn echter komma's die niet zozeer tempogerelateerd zijn, als wel grammaticaal (zinsstructuur) gedicteerd worden. Denk aan een komma voor een aanspreking bijvoorbeeld.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor de link. Ik heb ze teruggezet. Ben er niet helemaal gelukkig mee. Als ik de tekst zou moeten publiceren, zou ik nog wat morrelen aan de bijvoeglijke naamwoorden.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato, van een kleiachtige desolaatheid. Ik vind het mooi. Treffend. Zelfs ontroerend. Een vraag aan je. Vind je kantine niet een te eigentijds woord in deze context? Zou (gaar)keuken wellicht passender zijn?

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi en een triest verhaal. Heel beeldend, zoals je de omgeving beschrijft. De uitzichtloosheid is voelbaar. Ook in het hart van Anna.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bijzonder intens geschreven tekst. Ik zie het zo voor me. Die klei... Je kunt echter meer uit je tekst halen. Die klei vraagt om meer uitleg. Hoe is die klei (vet, blauw, stroperig... etc. Meer voelen) nog even een paar kleine zaken: De soep stond op, ....Ik dacht even.. dat de soep ging staan. Ik zou zeggen: de soep stond te pruttelen... of de soep stond op het vuur... etc. die alles doordrong,... Of die in alles door drong? Alleen maar klei, voor zover het oog reikte. ... tot zover het oog reikte ’, had hij gegromd.... dat kan weggelaten worden. gr. J.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi taalgebruik voor deze trieste tijd, waar gelukkig mensen waren met een goed hart. Ik zat te twijfelen over rubberlaarzen, wellicht klompen?

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pakkend mooi! Ik zag het hierboven ook al staan, passen de rubberlaarzen wel helemaal in de context? Graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie fijne reacties! Ik heb die laarzen toch ook maar even onderzocht. 'Wellingtons' stammen al van begin 19e eeuw, en vanaf 1850 werden rubberen laarzen geproduceerd. Op onderstaande foto van polderarbeiders in de NOP (bron) kun je volgens mij rubberen laarzen zien. Ik denk dat Anna, dochter van de kampleider, best rubberen laarzen zou kunnen dragen. https://s3.postimg.org/edv1h2d4z/Laarzen_In_De_NOP.jpg Hier nog wat info over de geschiedenis van rubberen laarzen: https://en.wikipedia.org/wiki/Wellington_boot#Mod… @Julia Dank voor je positieve reactie. Ik ben het met je eens dat de klei verder zou kunnen worden 'uitgediept', maar grappig genoeg gaan de forumreacties veel meer aan de haal met de symboliek van de klei dan ik zelf in gedachten had. Ik heb ook even een onderzoekje gedaan onder collega's en vrienden, en er is verder niemand die denkt dat de soep overeind komt in het zinnetje 'De soep stond op'. Het is volgens mij een heel gebruikelijke uitdrukking, een afkorting voor 'De soep stond op het vuur'.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk Ostinato te lezen over de Wellingtons. ik kende die alleen als koekjes. Nu waterdichte kalfsleren laarzen en daarn als rubberlaarzen. dank voor de lering!

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb ook even een onderzoekje gedaan onder collega's en vrienden, en er is verder niemand die denkt dat de soep overeind komt in het zinnetje 'De soep stond op'. Het is volgens mij een heel gebruikelijke uitdrukking, een afkorting voor 'De soep stond op het vuur'.
Er zijn veel van dergelijke uitdrukkingen. Als je dat niet weet, kun je wel inpakken. Of iemand voor het hoofd stoten. Ik begon eens een verhaal met "Ze was vaker doodgegaan, maar nog nooit zo dood geweest als nu." Doodgaan heeft in de zin de betekenis van stukgaan na een extreme inspanning, maar een PL voelde zich misleid, want die was gewend Fantasy te lezen (waar het niet ongebruikelijk is dat doden weer tot leven komen, kennelijk).