Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#80- Note from heaven

9 februari 2016 - 12:46
‘Life sucks.’ De s-klank galmt door haar kantoor. Ze tilt haar hoofd op van het bureau en ziet onscherp haar zwager staan, geleund tegen de deurpost met zijn armen over elkaar. Flauw glimlacht ze. ‘Oh, daarom voel ik me zo.’ Ze opent een nieuwe tissuedoos en dept haar ogen. ‘De papierprijs stijgt in ieder geval deze maand.’ Met een andere tissue snuit ze haar neus. ‘En de rest van het jaar.’ Ron sluit de deur, loopt naar haar stoel en draait deze om. Ze schudt huilend haar hoofd en kijkt naar hem op. ‘Hoe doe jij dat toch? Jij bent wel aan het werk, niet alleen aanwezig en jij loopt niet de hele dag te janken. Ik herken mezelf niet meer!’ Ze slaat haar handen voor haar gezicht. Hij trekt haar omhoog, omhelst haar en fluistert in haar oor. ‘Iedere vezel in mijn lijf mist Jara. Na haar begrafenis voelde ik me net zoals jij.’ Hij vangt haar blik en ze ziet tranen in zijn blauwe ogen. Ron slikt. ‘Het is zo onwerkelijk en het leven zonder haar is zwaar kut. It really sucks.’ Hij haalt een hand door zijn haren en zucht. ‘Hoe moeilijk het ook is voor ons, Jara heeft haar dood geaccepteerd. Dat geeft mij de kracht om door te gaan. Jij moet gevoeld hebben hoeveel pijn ze had.’ Ze wrijft over zijn rug. ‘Het spijt me echt dat ik niet in staat ben om je te ondersteunen. Het lukt me niet om jouw verdriet…’ Ron legt een vinger op haar lippen. ’Lieverd, jij hebt nu genoeg aan jezelf. Bovendien heb jij al genoeg voor ons gezorgd.’ Hij kijkt naar haar slordige haren. ‘Ik maak me zorgen om jou,’ en plukt aan haar vormloze, zwarte trui. ‘Het lukt me niet zonder Jara.’ ‘Kom tot rust, vindt jezelf, dan is Jara er ook.’ Ron pakt een enveloppe uit zijn binnenzak. ‘Lees eerst haar brief en denk er rustig over na voordat jij beslist. Bedenk dat het haar wens is.’ Ze kijkt hem vragend aan. Ron aait haar wang, drukt een kus op haar voorhoofd en vertrekt. Ze bekijkt de enveloppe op haar bureau en slaakt een kreet als ze Jara’s handschrift herkent. Met trillende hand pakt ze het op, een vliegticket dwarrelt eruit.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 13:44
Slik, pijnlijke herinneringen komen naar boven drijven. Het is moeilijk optimistisch een reis naar de zon tegemoet te gaan, na het verliezen van een dierbare...

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 13:52
Slik, pijnlijke herinneringen komen naar boven drijven. Het is moeilijk optimistisch een reis naar de zon tegemoet te gaan, na het verliezen van een dierbare...
Ik hoop dat mooie herinneringen overheersen. :( Voor mij heerlijk als lezers exact mijn bedoelde sfeer oppakken. Bedankt! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 13:55
Rouwverwerking hoeft niet hetzelfde te zijn als een winterdepressie, maar desalniettemin mooi geschreven! De zinnen lopen soepel, ik zie het voor me alsof ik naar een film kijk, goed gedaan. (ik weet de tekens niet van zo'n duimpje omhoog.)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 14:08
@Marietje Mooi, indringend maar ook ingehouden geschreven, hoe rouw, verdriet iemand totaal beheerst, Heel subtiel de vakantiereis erin verwerkt en niet ingevuld voor de lezer, wat ze met het vliegticket doet. Dit verhaal komt binnen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 14:08
Rouwverwerking hoeft niet hetzelfde te zijn als een winterdepressie, maar desalniettemin mooi geschreven! De zinnen lopen soepel, ik zie het voor me alsof ik naar een film kijk, goed gedaan. (ik weet de tekens niet van zo'n duimpje omhoog.)
Dank je wel. :) Ik gebruik de opdrachten als inspiratiebron. ;) Open het rode woord smileys boven het Reactieblok en kies een smiley. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 14:12
@Marietje Mooi, indringend maar ook ingehouden geschreven, hoe rouw, verdriet iemand totaal beheerst, Heel subtiel de vakantiereis erin verwerkt en niet ingevuld voor de lezer, wat ze met het vliegticket doet. Dit verhaal komt binnen.
Dank je wel, Nel. :) Het is mijn bedoeling dat het binnenkomt. Het is een onderdeel van mijn manuscript, en dus belangrijk dat de lezer haar beweegredenen voelt en begrijpt voor de rest van het verhaal.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 16:03
@Marietje, ik dacht al, waar blijf je met je sixpacks, zweterige lijven, blussende cocktails ... ;) Nee, een stukje van je ms dat ik als zodanig ook herkende. Flauw glimlacht ze of glimlacht ze flauwtjes? Vind jezelf? En natuurlijk kan je het weer niet laten. Ron is nogal, uh, kusserig en zegt zoete woordjes. Zo vlak na Jara? Of is het hem om het even, wie van de tweeling. Een niet-kenner van je ms zou zich zomaar hogelijk verbazen over Rons bronstige gedrag. Marietje, het was aangenaam je te lezen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 19:25
@Marietje, kwam ook even hier lezen. Heftig verhaal, inlevend genoeg, verdrietig en dan zo'n vliegticket tussen de tranen en het handschrift van Jara. Knap :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 20:26
Mooi verhaal! Doet me een beetje denken aan PS I love you. (dus altijd goed haha) En zo'n vakantie naar de zon maak je natuurlijk, of je hoofd er nu naar staat of niet. Als zíj het wou...

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 21:14
@Marietje, ik dacht al, waar blijf je met je sixpacks, zweterige lijven, blussende cocktails ... ;) Nee, een stukje van je ms dat ik als zodanig ook herkende. Flauw glimlacht ze of glimlacht ze flauwtjes? Vind jezelf? En natuurlijk kan je het weer niet laten. Ron is nogal, uh, kusserig en zegt zoete woordjes. Zo vlak na Jara? Of is het hem om het even, wie van de tweeling. Een niet-kenner van je ms zou zich zomaar hogelijk verbazen over Rons bronstige gedrag. Marietje, het was aangenaam je te lezen.
:eek: Jouw conclusie van bronstig gedrag verbaasd me: Ron geeft haar 1 broederlijke kus op haar voorhoofd. Ron is als een broer voor haar en ze troosten elkaar slechts. Ik ben benieuwd of anderen het ook als te intiem ervaren. Dat is niet de bedoeling. Fijn dat je mijn ms herkende. Je kritische noten worden onderzocht. :thumbsup: Bedankt voor je reactie. :nod:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 21:15
@Marietje, kwam ook even hier lezen. Heftig verhaal, inlevend genoeg, verdrietig en dan zo'n vliegticket tussen de tranen en het handschrift van Jara. Knap :thumbsup:
Bedankt voor het lezen en je fijne reactie. :)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 21:32
Ik verbaasde me ook over zwagers aanhaligheid - ik begreep hoe je het bedoelde, maar zonder voorkennis van de DJ zou ik bij dit fragment echt vermoeden dat hier iets moois begint te bloeien. De manier waarp ze hem waarneemt, tegen de deur geleund met zijn armen over elkaar, is al een standaard manier waarop aantrekkelijke mannen waargenomen worden, en het feit dat ze het kennelijk ondanks de waas zo in detail opmerkt, suggereert onbedoeld iets over haar interesse. Daarna omhelst hij haar en fluistert hij in haar oor - hij houdt haar dus langere tijd tegen zich aan en fluisteren is an sich een intieme vorm van communicatie. En dan aait hij nog haar wang en kust haar voorhoofd. Het kan allemaal in het kader van de gedeelde rouw (al kan ik het me eerlijk gezegd geen van alle voorstellen van mijn eigen zwagers, maar dat ter zijde), maar niet allemaal in zo'n korte tekst.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 21:38
en hij legt nog een vinger op haar lippen ook - lippen aanraken is echt wel significant. dan wordt er nog aan een trui geplukt, wat in verhalen vaak voorspiegelt dat die trui op enig moment uit gedaan gaat worden en hij haalt zijn hand door zijn haar, wat jij hier natuurlijk zoals al het voorgaande anders bedoelt, maar nu eenmaal vaak in verleidingsscenes gebeurt

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:01
Hij omhelst haar, zonder bijbedoeling m.i. en zij wrijft over zijn rug. Een duidelijk gebaar van troost (nu toch nog, ik weet niet hoe je ms verder gaat!) Het gesprek draait om de verwerking van de dood van haar zus (?), ieder op zijn eigen manier, hoewel hij iets verder staat in zijn aanvaardingsproces (in mijn ogen) Ik vind het eerder een teder dan een depressief schrijfsel Marietje, dat een kleine opleving toestaat aan het einde, door het vliegticket dat ze krijgt als beloning voor haar zorgzaamheid. Of ze er iets mee zal doen mag open blijven. Ron pakt een enveloppe. Als hij deze eventueel in haar handen drukt, kan ze die wel bekijken aan haar bureau. Of bekijkt ze de enveloppe die hij OP haar bureau gelegd heeft? 'Jij bent wel aan het werk, niet alleen aanwezig...' ik struikel over de laatste drie woorden, hoewel ik denk te begrijpen wat je bedoelt: zij is ook aanwezig, maar slaagt er niet in haar werk te doen. (De woorden van plaats veranderen en er eventueel van maken: Je bent niet alleen aanwezig, je slaagt er zelfs nog in om iets van werk te verzetten, terwijl ik hier alleen maar loop te janken, (zonder een poot uit te voeren) Begrijp je wat ik bedoel?

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:23
Ik lees net de reacties van schrijvenmaar, je zou zijn gedrag als verleiding kunnen beschouwen, maar ik denk eerder dat hij zich met zijn houding en handen geen blijf weet. Daarbij, ga je iemand verleiden als je tranen in je ogen hebt? Ik denk niet dat hij door tranen medelijden wil opwekken, hij beseft zelf wat ze doormaakt. En er is nu niets verkeerds aan om met gevouwen armen staan, daar is geen enkel detail aan op te merken. Erger zou zijn, als ze bvb het kleine litteken op zijn kin zou opmerken, of dat hij niet geschoren is, echte kleinigheden dus.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:12
Mooi verhaal! Doet me een beetje denken aan PS I love you. (dus altijd goed haha) En zo'n vakantie naar de zon maak je natuurlijk, of je hoofd er nu naar staat of niet. Als zíj het wou...
Feel good! :p Bedankt voor het lezen. :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 23:23
@schrijvenmaar #12 en #13: Hartelijk dank voor je uitgebreide reactie. :thumbsup: Ik neem je opmerkingen mee en leg de vraag bij mijn proeflezers die het gehele verhaal kennen. Roos en haar vrienden zijn nu eenmaal heel hecht. Ron kent ze al vanaf haar geboorte. De gezamenlijke ouders waren goede vrienden. Hij is haar zwager, zakenpartner, goede vriend en 'broer'. An sich heb je gelijk met de uitleg van de aanrakingen maar in dit gedeelte is hun relatie voor de lezer al duidelijk en door dit korte stukje voor jullie nog niet. Dit is een risico dat ik neem door een gedeelte uit een langer verhaal te herschrijven naar een wekelijkse schrijfopdracht invulling. Nogmaals grote dank! :nod:

gs

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:49
Mooi verhaal. Hoewel ik weet dat het de link naar de opdracht was, toch was het vliegticket voor mij een beetje een anticlimax. En ik las niets dubbelzinnigs in je verhaal (komt waarschijnlijk door mijn grenzeloze naïveteit).

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:56
Hij omhelst haar, zonder bijbedoeling m.i. en zij wrijft over zijn rug. Een duidelijk gebaar van troost (nu toch nog, ik weet niet hoe je ms verder gaat!) Het gesprek draait om de verwerking van de dood van haar zus (?), ieder op zijn eigen manier, hoewel hij iets verder staat in zijn aanvaardingsproces (in mijn ogen) Ik vind het eerder een teder dan een depressief schrijfsel Marietje, dat een kleine opleving toestaat aan het einde, door het vliegticket dat ze krijgt als beloning voor haar zorgzaamheid. Of ze er iets mee zal doen mag open blijven. Ron pakt een enveloppe. Als hij deze eventueel in haar handen drukt, kan ze die wel bekijken aan haar bureau. Of bekijkt ze de enveloppe die hij OP haar bureau gelegd heeft? 'Jij bent wel aan het werk, niet alleen aanwezig...' ik struikel over de laatste drie woorden, hoewel ik denk te begrijpen wat je bedoelt: zij is ook aanwezig, maar slaagt er niet in haar werk te doen. (De woorden van plaats veranderen en er eventueel van maken: Je bent niet alleen aanwezig, je slaagt er zelfs nog in om iets van werk te verzetten, terwijl ik hier alleen maar loop te janken, (zonder een poot uit te voeren) Begrijp je wat ik bedoel?
Jij ook bedankt voor het lezen en reageren. :thumbsup: Je hebt goed aangevoeld dat Ron verder is in zijn rouwproces. Zij blijft op dit moment erin hangen. Ze troosten elkaar idd. De enveloppe legt hij op bureau. En de dialoog bekijk ik nogmaals. :nod:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 22:59
Ik lees net de reacties van schrijvenmaar, je zou zijn gedrag als verleiding kunnen beschouwen, maar ik denk eerder dat hij zich met zijn houding en handen geen blijf weet. Daarbij, ga je iemand verleiden als je tranen in je ogen hebt? Ik denk niet dat hij door tranen medelijden wil opwekken, hij beseft zelf wat ze doormaakt. En er is nu niets verkeerds aan om met gevouwen armen staan, daar is geen enkel detail aan op te merken. Erger zou zijn, als ze bvb het kleine litteken op zijn kin zou opmerken, of dat hij niet geschoren is, echte kleinigheden dus.
Ik wilde met zijn houding aangeven dat hij haar al een tijdje observeert vanuit de deuropening. :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 23:20
Mooi verhaal. Hoewel ik weet dat het de link naar de opdracht was, toch was het vliegticket voor mij een beetje een anticlimax. En ik las niets dubbelzinnigs in je verhaal (komt waarschijnlijk door mijn grenzeloze naïveteit).
Juist in dit hoofdstuk van mijn ms is het vliegticket belangrijk want het brengt haar naar het eiland waar het verhaal verder gaat. Daarom is het belangrijk dat de lezer begrijpt hoe ze daar komt net na het overlijden van haar tweelingzus. ;) Werkelijk bevat dit hoofdstuk ruim 1300 woorden. Dan is e.e.a. natuurlijk duidelijker. Voor mij zat de uitdaging om de kern in 350 woorden te krijgen. Daar ben ik m.i. in geslaagd. Fijn dat jij Ron zijn handelingen als 'gewoon' begreep. Bedankt voor je reactie. :)

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2016 - 23:55
Dag Marietje, met veel belangstelling je inzending gelezen en herlezen. Mooi, en leuk dat vliegtuigticket dat juist op tijd in haar handen kwam. Ik heb ook een schoonbroer/weduwnaar en soms geven we elkaar een dikke knuffel om elkaar wat warmte en troost te bieden en wij vinden dat allebei een groot geschenk van het leven. Als dat nu ook al niet meer kan....! :o

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 13:26
Ik lees net de reacties van schrijvenmaar, je zou zijn gedrag als verleiding kunnen beschouwen, maar ik denk eerder dat hij zich met zijn houding en handen geen blijf weet. Daarbij, ga je iemand verleiden als je tranen in je ogen hebt? Ik denk niet dat hij door tranen medelijden wil opwekken, hij beseft zelf wat ze doormaakt. En er is nu niets verkeerds aan om met gevouwen armen staan, daar is geen enkel detail aan op te merken. Erger zou zijn, als ze bvb het kleine litteken op zijn kin zou opmerken, of dat hij niet geschoren is, echte kleinigheden dus.
Er is een verschil tussen een echte situatie en een geschreven situatie; door het te schrijven geef je (potentieel) elk detail significantie. Er is weldegelijk een verschil tussen iemand die opmerkt "oh, mijn zwager" en iemand die opmerkt "oh, daar staat mijn zwager tegen de deur geleund, met zijn armen over elkaar" Dat is een regel meer aandacht die de hp aan hem geeft (schrijver moet zich realiseren dat hij door de ogen van de hp schrijft, en de extra info dus niet als extra info door de schrijver overkomt). Daarbij gelden sommige gebaren en handelingen inmiddels tot welbekende topoi, en de leunende man die vervolgens met zijn hand door het haar strijkt -al is hij in een echte rouw- en troostsituatie helemaal niet vreemd- is in de film en chicklit wereld nu eenmaal de verleider.

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 20:21
Ik had geen voorkennis, maar ik dacht toch niet dat er iets moois tussen die twee ging gebeuren. Tenminste, nu nog niet. Ze gaan vast samen op vakantie en dan weet je maar nooit. Maar graag gelezen. Ik wil het hele verhaal graag lezen, dus ik hoop dat dat boek er snel is.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 22:11
Dag Marietje, met veel belangstelling je inzending gelezen en herlezen. Mooi, en leuk dat vliegtuigticket dat juist op tijd in haar handen kwam. Ik heb ook een schoonbroer/weduwnaar en soms geven we elkaar een dikke knuffel om elkaar wat warmte en troost te bieden en wij vinden dat allebei een groot geschenk van het leven. Als dat nu ook al niet meer kan....! :o
Ik ben ook een knuffelfan. :D Bedankt voor je belangstelling. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 22:12
Mooie schrijfoefening heb je jezelf opgelegd, en ik vind de uitwerking zeer geslaagd. Knap gedaan! Bedankt voor je bijdrage!
Dank je wel voor je positieve reactie. :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 23:33
Ik lees net de reacties van schrijvenmaar, je zou zijn gedrag als verleiding kunnen beschouwen, maar ik denk eerder dat hij zich met zijn houding en handen geen blijf weet. Daarbij, ga je iemand verleiden als je tranen in je ogen hebt? Ik denk niet dat hij door tranen medelijden wil opwekken, hij beseft zelf wat ze doormaakt. En er is nu niets verkeerds aan om met gevouwen armen staan, daar is geen enkel detail aan op te merken. Erger zou zijn, als ze bvb het kleine litteken op zijn kin zou opmerken, of dat hij niet geschoren is, echte kleinigheden dus.
Er is een verschil tussen een echte situatie en een geschreven situatie; door het te schrijven geef je (potentieel) elk detail significantie. Er is weldegelijk een verschil tussen iemand die opmerkt "oh, mijn zwager" en iemand die opmerkt "oh, daar staat mijn zwager tegen de deur geleund, met zijn armen over elkaar" Dat is een regel meer aandacht die de hp aan hem geeft (schrijver moet zich realiseren dat hij door de ogen van de hp schrijft, en de extra info dus niet als extra info door de schrijver overkomt). Daarbij gelden sommige gebaren en handelingen inmiddels tot welbekende topoi, en de leunende man die vervolgens met zijn hand door het haar strijkt -al is hij in een echte rouw- en troostsituatie helemaal niet vreemd- is in de film en chicklit wereld nu eenmaal de verleider.
Het is: -Oh, daar staat mijn zwager tegen de deur geleund met zijn armen over elkaar wat betekent dat hij mij al een tijdje staat te observeren en ziet dat ik erdoorheen zit en mijn verdriet niet aan kan. - Ron zijn acties daarna zijn erop gericht om haar te troosten en haar te helpen om het verdriet aan te kunnen, het een plek te kunnen geven. Ik lees verschillende reacties en daaruit trek ik de conclusie dat de meningen verdeeld zijn. Voor mij is topoi niet welbekend en heb het opgezocht. Onder de T van taal staat het volgende: [De analoge taal is vooral de non-verbale taal die niet is afgesproken en zodoende verschillende betekenissen kan hebben.] http://mens-en-samenleving.infonu.nl/communicatie… Ik ken geen eventueel gemaakte afspraken in de film en chicklit wereld. Misschien schrijf ik een nieuw genre. :p Je roert een interessante discussie aan waar we m.i. niet uitkomen. De O van Ordering is hier niet gelijkgestemd. Nogmaals bedankt voor het onder de aandacht brengen. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2016 - 23:35
Ik had geen voorkennis, maar ik dacht toch niet dat er iets moois tussen die twee ging gebeuren. Tenminste, nu nog niet. Ze gaan vast samen op vakantie en dan weet je maar nooit. Maar graag gelezen. Ik wil het hele verhaal graag lezen, dus ik hoop dat dat boek er snel is.
Bedankt voor je heldere uitleg. :) Ik vrees dat je geduld moet hebben maar ik houd je op de hoogte! :nod:

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2016 - 0:50
Marietje, Ik heb je verhaal met plezier gelezen. Mooi gedaan. Tijdens het lezen had ook ik echter het gevoel dat hier een flirt gaande was, ondanks het verdriet. Dat komt doordat ik als lezer een optelsom maak van de beschreven handelingen. Ron staat met gekruiste armen + hij sluit de deur + hij draait haar stoel om + hij trekt haar omhoog + hij sluit haar in zijn armen + hij fluistert in haar oor + hij haalt een hand door zijn haren + hij legt een vinger op haar lippen + hij plukt aan haar trui + hij aait haar wang + hij kust haar op haar voorhoofd. Zonder de kennis van je manuscript lees ik dit toch echt als behoorlijk intiem. Je schreef onder mijn verhaaltje dat jouw hp de mijne misschien tegenkomt op de reis. Ik ben wel benieuwd wat dan het vervolg zou zijn :) .