Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#80- Note from heaven

9 februari 2016 - 12:46
‘Life sucks.’ De s-klank galmt door haar kantoor. Ze tilt haar hoofd op van het bureau en ziet onscherp haar zwager staan, geleund tegen de deurpost met zijn armen over elkaar. Flauw glimlacht ze. ‘Oh, daarom voel ik me zo.’ Ze opent een nieuwe tissuedoos en dept haar ogen. ‘De papierprijs stijgt in ieder geval deze maand.’ Met een andere tissue snuit ze haar neus. ‘En de rest van het jaar.’ Ron sluit de deur, loopt naar haar stoel en draait deze om. Ze schudt huilend haar hoofd en kijkt naar hem op. ‘Hoe doe jij dat toch? Jij bent wel aan het werk, niet alleen aanwezig en jij loopt niet de hele dag te janken. Ik herken mezelf niet meer!’ Ze slaat haar handen voor haar gezicht. Hij trekt haar omhoog, omhelst haar en fluistert in haar oor. ‘Iedere vezel in mijn lijf mist Jara. Na haar begrafenis voelde ik me net zoals jij.’ Hij vangt haar blik en ze ziet tranen in zijn blauwe ogen. Ron slikt. ‘Het is zo onwerkelijk en het leven zonder haar is zwaar kut. It really sucks.’ Hij haalt een hand door zijn haren en zucht. ‘Hoe moeilijk het ook is voor ons, Jara heeft haar dood geaccepteerd. Dat geeft mij de kracht om door te gaan. Jij moet gevoeld hebben hoeveel pijn ze had.’ Ze wrijft over zijn rug. ‘Het spijt me echt dat ik niet in staat ben om je te ondersteunen. Het lukt me niet om jouw verdriet…’ Ron legt een vinger op haar lippen. ’Lieverd, jij hebt nu genoeg aan jezelf. Bovendien heb jij al genoeg voor ons gezorgd.’ Hij kijkt naar haar slordige haren. ‘Ik maak me zorgen om jou,’ en plukt aan haar vormloze, zwarte trui. ‘Het lukt me niet zonder Jara.’ ‘Kom tot rust, vindt jezelf, dan is Jara er ook.’ Ron pakt een enveloppe uit zijn binnenzak. ‘Lees eerst haar brief en denk er rustig over na voordat jij beslist. Bedenk dat het haar wens is.’ Ze kijkt hem vragend aan. Ron aait haar wang, drukt een kus op haar voorhoofd en vertrekt. Ze bekijkt de enveloppe op haar bureau en slaakt een kreet als ze Jara’s handschrift herkent. Met trillende hand pakt ze het op, een vliegticket dwarrelt eruit.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2016 - 17:33
marietje, je schrijft in #28
Je roert een interessante discussie aan waar we m.i. niet uitkomen.
dat is zeker zo. In je verhaal staat:
Hij trekt haar omhoog, omhelst haar en fluistert in haar oor. ‘Iedere vezel in mijn lijf mist Jara.
Ik las: Hij trekt haar omhoog, omhelst haar en fluistert in haar oor. ‘Iedere vezel in mijn lijf verlangt naar jou.' Waarom las ik dat? Omdat ik 'verlangen' verwachtte op grond van de woordkeus, die woordkeus vormt dus kennelijk een gemeenplaats of topos. Het is niet anders - in mijn geval dan. Als schrijver zou je er dus voor kunnen kiezen om in dit verhaal/deze scene een wat meer sobere woordkeus toe te passen. Want je wilt je lezer niet op het verkeerde been brengen, denk ik ;)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2016 - 17:41
Ik vertrouw op je kennis JanP, ;) je hebt wel een punt met de woordkeus. @ Marietje Misschien nog ergens een nonnetje verwerken in je tekst? Dan zal het mannelijke libido zich hopelijk koesthouden :D en praat de man in 'normale' bewoordingen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 februari 2016 - 20:32
@allemaal: Ik wil toch graag nog een laatste reactie geven. Niet om het laatste woord te hebben maar om te laten weten dat ik, ondanks mijn tegengas, toch met al jullie reacties iets doe. :nod: Voor mij een leerzame opdracht: Ik heb geleerd dat personages ook bedoelingen afgeven met gebaren. Gebaren en bedoelingen vormen samen het karakter van de personage. Het karakter zit in het hoofd van de schrijver en wordt d.m.v. woordkeuzes gevormd door de lezer. Nogmaals allen hartelijk dank voor het reageren. :thumbsup: