Korte vragen over taal en spelling, deel 2

Dit is ook nog een goede website om de meeste standaard vragen op te zoeken http://onzetaal.nl/

Dank, ik heb hem toegevoegd.

Hoe schrijf je "na ha" (ik geloof dat dit fout is). Na ha als in een dialoog, waarbij de spreker met zijn wijsvinger heen een weer zwaait en bedoeld nee nee. Het is een menselijke klank, namelijk klanknabootsing, maar hoe schrijf je dat nou. Al kan het ook vallen onder menselijk gemurmel.

Op het gevaar af dat ik weer op het verkeerde topic zit, wil ik toch het volgende even kwijt: wij zijn hier heel exact met taal bezig. Het wordt bijna een exact vak, terwijl spelen met woorden juist zo leuk is. Vanavond dus een poos gelezen in de tuin (eindelijk was het koel genoeg om buiten te zitten. Binnen nog steeds niet. Totaal off topic). Wat mij opviel was dat drie van de zinnen op eenderde van een bladzij met En toen begon. Als iemand zo'n fragment op proeflezen plaatst, krijgt die dat gelijk te horen. Ook stond er: Ze snoerde Sonja de mond toen ze wilde protesteren. Nergens bleek uit dat Sonja van plan was te protesteren. Moest dat duidelijk gemaakt worden? In dit geval wel. (Ik heb het over Nachtschade van Slaughter) Ik lees ook heel vaak hetzelfde. Zijn wij te kritisch?

Dat is lectuur, Tja. Wij houden ons hier uiteraard slechts bezig met hoogstaande literaire werken. 8) Geen idee wat je bedoelt, zevenray.

@Zevenray7 - Aha! Volgens mij bestaat die uitroep niet, dus kun je zelf verzinnen hoe je het schrijft. @Tja. Gepubliceerd wil niet per se zeggen dat het goed is. Herhaling betekent voor mij dat de schrijver denkt dat ik (als lezer) dom ben. Als-ie dat vindt passen we niet bij elkaar. Ik las laatst een recensie over Inferno. En heel slecht geschreven boek, zei de recensent, maar een hele verbetering ten opzicht van zijn vorige: dat was abominabel. Tja, Tja, het kan verkeren.

@Tja: Als je in gelegenheid bent, vergelijk het dan is met het oorspronkelijke werk. In het Engels leest het al heel anders dan in de Nederlandse vertaling. Misschien had de vertaler z'n dag niet. Misschien kun je Slaughter gewoon beter in het Engels lezen. Sowieso wordt er hier soms wel érg veel nadruk gelegd op "show". Soms kan een schrijver er wel een beetje "tell" doorheen gooien. Dat doet Slaughter ook. Ik zou willen dat ik zo kon schrijven als zij (met bijbehorende bankrekening, lijkt me best lekker!). Overigens: soms herhaal ik ook dingen in verhalen. Omdat ik zelf zo'n ei ben dat gerust over de eerste keer heen zou lezen. Ik ben een beetje een domme lezer. Als een schrijver eens iets herhaalt, vind ik dat meestal juist fijn. (Het moet niet overdreven worden.) Ik ben gruwelijk kritisch op taal. Met name op spelling en grammatica. Puur omdat je daar geen fouten in hóeft te maken; er zijn regels voor, die kun je toepassen, dat kun je jezelf aanleren. Er is genoeg info op internet te vinden en er bestaan erg goede woordenboeken. Voor grammatica zijn er ook goede grammaticaboeken. En kom je er dan nóg niet uit, ben je dyslectisch of vertrouw je niet op je eigen kunde, dan kun je altijd iemand vragen om je te helpen. Dus wat dat betreft: voor het steeds weer maken van dezelfde taalfouten, bestaat m.i. geen excuus. Een tikfoutje af en toe is wat anders. Maar wat techniek betreft, of schrijfstijl: er zijn wel tips voor, maar iedereen heeft zijn eigen stijl. Slaughter heeft die van haar. Misschien is het maar goed dat ze nooit iets hier op proeflezen kon plaatsen. Misschien zou ze dan nooit iets gepubliceerd hebben. On Topic: Sevenray 7: Ik denk dat je "A-ah!" bedoelt. Zo zou ik het schrijven, denk ik. Dat vermanende vingertje met het "niet-doen-geluid". Ik denk eigenlijk ook niet dat daar een officiële schrijfwijze voor is.

'het was alsof hij de man (hem)zelf had gezien': kan zoiets? > in het Engels heb je zo: ... the man himself ... en ik vraag me af in hoeverre dit vertaald wordt of kan vertaald worden aangezien ik niet direct weet hoe ik het in het Nederlands kan omschrijven, en ik dit graag wil benadrukken

de man zelf -- dat kan gewoon. Zonder de "hem" ervoor, dus. "Alsof hij de man hemzelf had gezien" is fout. Dat is Nengels :P Dunglish, maar dan andersom ;)

@wolfke #8 zelf in jouw voorbeeld is m.i. correct. Het zou moeten terugslaan op man, maar het is in het Nederlands niet bepaald. Ik denk echter dat het niet echt uitmaakt qua betekenis. Mocht je zelf op hij willen laten terugslaan dan zou ik zelf achter hij (voor de man) zetten; dan is er geen dubbelzinnigheid. Je zou mss ook "in levende lijve" kunnen gebruiken.

Bedankt, Ginny. Ik vond 'hemzelf' ook al vreemd klinken ;). Bedankt Leonardo. De man slaat niet terug op 'hij', maar op 'de man'. Ja, 'in levende lijve' past hier misschien ook wel :).

Als ik een boek in het Engels lees, doe ik er veel langer over. Ondanks mijn ongeduld ben ik een geduldige lezer. In een Engels boek komen ongetwijfeld woorden voor die ik niet ken. Dat stoort me, dus zoek ik ze op. Dat bevordert het leestempo niet en haalt je ook uit het verhaal.

Ik schrijf in het Nederlands, maar op de een of andere manier dwalen er soms Engelse woorden of zinnen rond in mijn hoofd. Dan weet ik wel hoe ik het in het Engels kan omschrijven, maar niet direct in het Nederlands. Engelstalige boeken lezen doe ik eigenlijk veel te weinig. Het is inderdaad zo, dat je dan vaak eerder opzoekt dan ontspannend geniet, hoewel bijleren ook wel ergens genieten is.

Hier ben ik nog eens. Ik twijfel vaak aan het volgende: is het 'er lijkt geen eind aan iets te komen' of 'er lijkt geen einde aan iets te komen' eind of einde? > of hangt het er vanaf en bestaat er een regel voor? Dankjulliewel!

Kan beide, wolfke. Ik zou kiezen voor datgene wat het beste qua ritme past.

Bedankt, Leonardo!

Bedankt, iedereen.

Als het woord 'zijn' zelfstandig naamwoord is, hoe moet je dan het bijvoeglijk naamwoord vervoegen? Gewoon zoals alle 'het-'woorden? Dus je hebt 'het braaf-zijn', maar ook 'mijn brave zijn' bijvoorbeeld. Wat dan als er niets voorafgaat aan dat 'brave zijn'? Die persoon versterkt mijn 'brave zijn'. > Man versterkt 'brave zijn'? (indien de 'mijn' wordt weggelaten, zoals bijvoorbeeld in een titel waar de lidwoorden worden geschrapt) Braaf vormt nu wel een vreemde combinatie als bijvoeglijk naamwoord bij zijn als zelfstandig naamwoord, maar als je de 'het' of 'mijn' weglaat in dit geval; mag je dan nog steeds bn + e doen?

Zijn (als zlelfstandig naamwoord) wordt als ieder onzijdig znmw vervoegd. je laatste vraag: Brave paard zeg je niet, braaf paard wel. Dus is het ook 'braaf zijn'. [NB: Ik bedoel dat niet als gebod! - wordt dit een titel met een dubbele bodem?]

Bedankt, Leonardo! Haha, dit gaat niet over een titel en ook al niet over het bijvoeglijk(e) naamwoord 'braaf'. Ik moest toch ergens een voorbeeld nemen, om mijn vraag te kunnen stellen, en dat was het eerste wat ik kon bedenken. In mijn geval is het iets dat deel uit gaat maken van een gedicht en over een specifieke vorm van 'zijn' handelt. Ik vond het wat verwarrend als ik 'braaf zijn' (in dit toevallige voorbeeld) zag staan, omdat ik dan automatisch denk aan 'braaf-zijn'. Naar mijn mening zit er toch een miniem verschil tussen. Maar goed, ik probeer braaf te zijn in tussentijd. Vrouw droomt van braaf-zijn. Man steunt (haar) braaf zijn. Of zoiets.

Toch lijkt het raar. Brave ik is duidelijker.

@Tja: Misschien omdat het ' 'de' brave ik ' is, en 'het' zijn? Of, je bedoelt in dit voorbeeld ... ja, dat zou kunnen; maar in mijn geval speel ik met die 'zijn' als zn. Dat kan ik niet zomaar wijzigen door 'ik', het moet echt wel over die 'zijn' gaan. Braaf is gewoon niet het ideale bn/voorbeeld.

Hoi allemaal, ik twijfel even over de volgende dingen: Ik krijg een waterijsje op twee stokjes. Een oranje, want dat vind ik het lekkerst. Wat ik wil weten is of 'dat' hier grammaticaal juist is (het klinkt wat houterig, maar ik vraag me af of je überhaupt wel 'die' mag gebruiken hier aangezien het slaat op het waterijsje). En of 'het lekkerst' klopt (vind ik ook houterig klinken). Het gaat me er even niet om hoe je de zin anders kunt zeggen, maar of de grammatica klopt. Bedankt alvast!

dat slaat m.i. terug op oranje en is oké gebruikt (dat oranje). Tegelijkertijd is oranje bijvoeglijk bij ijsje (ik krijg een waterijsje op twee stokjes, een oranje (ijsje), want dat (ijsje) vind ik het lekkerst), maar zelfstandig geplaatst om twee keer ijsje te vermijden. Wanneer dat dus niet alleen terugslaat op oranje, maar tevens op waterijsje, zou het nog steeds dat zijn (dat waterijsje). Dus dubbel gecheckt: oké. het lekkerst is een andere kwestie, namelijk een vergelijking (overtreffende trap: lekker, lekkerder, het lekkerst). Je kunt dit in een vergelijking stoppen (dat de ik kiezen kan uit een groen, een geel en een oranje waterijsje, en dat hij / zij proeft: het groene vind ik lekker, het gele lekkerder, maar het oranje het lekkerst), maar je kunt het ook zelfstandig gebruiken, zonder de vergelijkingen erbij.

Bedankt voor je snelle reactie Thérèse! Dat is duidelijk.

het lekkerst is een andere kwestie, namelijk een vergelijking (overtreffende trap: lekker, lekkerder, het lekkerst). Je kunt dit in een vergelijking stoppen (dat de ik kiezen kan uit een groen, een geel en een oranje waterijsje, en dat hij / zij proeft: de groene vind ik lekker, de gele lekkerder, maar de oranje het lekkerst), maar je kunt het ook zelfstandig gebruiken, zonder de vergelijkingen erbij.

Nog even een vraagje uit nieuwsgierigheid: dat 'de' voor 'de groene vind ik lekker, de gele lekkerder etc.' is dat hier dan wel weer ok om zo te gebruiken (aangezien het nog steeds slaat op het waterijsje)? Je zegt dus niet: 'het groene vind ik lekker' etc.?

Het groene (waterijsje), het gele (waterijsje), het oranje (waterijsje): ja. De in dit geval: nee. In spreektaal zeg je dat al gemakkelijk: 'Ik wil die groene!' (waterijsje). Incorrect. Mijn (Hongaarse) vader wees ons daar altijd op, omdat hij de regels van de NL taal geleerd had en ze correcter toepaste dan veel NL mensen die die taal spraken. Heel irritant vond ik dat toen. Nu: gelijk had ie. :)

:D

Nu heb ik een vraag: het werkwoord worden, gebruikt als in onderstaande zin: Er wordt een nieuwe school gebouwd. In welke van de acht NL tijden staat deze zin? Ik dacht in de onvoltooid tegenwoordige tijd, maar omdat er een voltooid deelwoord achter staat, krijg ik een blinde vlek. Is het dan toch voltooid tegenwoordig toekomende tijd? Maar dat kan niet, want dan zou de zin luiden: Er zal een nieuwe school gebouwd worden. :?

Citaat (Van Dale) 1wor·den (werkwoord; werd, is geworden) 1ontstaan 2wor·den (koppelwerkwoord; werd, is geworden) 1in een toestand komen: rood worden; dat wordt niks zal mislukken2in de toekomst het genoemde beroep uitoefenen: zij wil dokter worden 3wor·den (hulpwerkwoord; werd, is geworden) 1om de lijdende vorm uit te drukken: het vlees wordt gebraden http://taaladvies.net/taal/advies/term/42/ http://taaladvies.net/taal/advies/term/55/ > worden: hulpwerkwoord > gebouwd: passief deelwoord

Ja, ik heb het ook al gevonden, Wolfje. Bedankt voor het meezoeken! Een passief deelwoord wordt gecombineerd met het hulpwerkwoord worden of zijn. Er wordt een nieuwe school gebouwd is dus inderdaad geschreven in de o.t.t.