Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

De nieuwe taalziekte: Het meisje die.

Taal is ons gereedschap. Wat doe je als dat gereedschap onder je ogen van vorm verandert? Waarschijnlijk is dit al een keer voorbijgekomen, maar in de meest recente discussies kan ik niets terugvinden ;) Het gaat mij om het snelle uitsterven van het woordgeslacht in onze taal. Dat je naar onzijdige 'het'-woorden terugverwijst met 'dat' en naar 'de'-woorden met 'die', weten steeds minder mensen. Ik zie immers vaker en vaker hoe het fout gaat. Dat verdwijnt. In kranten, in officiële documenten van de overheid, overal op internet en waar dan ook. Ik kan er maar niet aan wennen. Het meisje die ik gisteren zag. Het huis die leegstaat. (echt gezien!) Het ordernummer die u bij uw bestelling heeft ontvangen. (Zojuist nog bij kruidvat.nl na het bestellen van printerinkt). Het gesprek die je gevoerd hebt. (Lijkt inmiddels algemene spreektaal) De voorbeelden zijn inmiddels talrijk. Zou je alle voorbeelden van het laatste jaar onder elkaar zetten, dan heb je waarschijnlijk honderden zinnen op een rij. Ik zie de fout onmiddellijk en ben de tel kwijtgeraakt. In de spreektaal is het nog vele malen erger, let tijdens het tv-kijken maar op. Het staat of klinkt in mijn ogen zó vreselijk stom! Dat je naar een 'het'-woord met die verwijst kan er bij mij echt niet in. Dat druist in tegen elk taalgevoel. De mensen die het goed schrijven lijken desondanks kansloos. Ik ben actief op een weerforum, en kom deze fout elke dag een paar keer tegen. Dat is bizar. Er is iets meer aan de hand dan een simpel foutje. Ik heb het gevoel dat wij toch aan het langste eind trekken), op den duur. Taal is dynamisch. Maar ik vind het maar niets... Valt het jullie ook op? Valt er iets tegen te doen? Waar komt deze trend vandaan?

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kan me herinneren dat ik als kleuter naast mijn moeder op de bank zat en dat zij dan heel hard tegen de tv riep: het meisje dat , niet het meisje die. Dat gebeurde iedere dag wel een keer, met een beetje pech drie keer in het programma dat ik probeerde te volgen, waardoor ik drie keer uit mijn concentratie werd gehaald. Naar mijn gevoel is het dus geen trend, maar ik ben ook nog niet zo oud, dus misschien heb ik gewoon de gouden tijd van het woordgeslacht gemist. :D

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Totdat de taalunie of een ander gezaghebbend instituut op het gebied van taal zegt dat het meisje die een goede verwijzing is, blijf ik het stug en koppig doen zoals ik het geleerd heb: het meisje dat.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het stoort mij ook, vooral omdat het ik steeds meer zie, ook buiten informele media om. Net nog op tv in een reclame van Fiat: 'Het zou fijn zijn als je met je ruimteschip kon inparkeren, maar die bestaat nog niet' of iets van gelijke strekking. Voordat mijn dochter van 5 naar school ging, verwees ze al wel netjes met 'dat' naar het-woorden. Dat is er nu (onder invloed van leeftijdsgenoten) helaas helemaal af. Alles is nu 'die'. Ik vrees dat er geen redden meer aan is en dat het onzijdige geslacht op deze manier inderdaad in rap tempo verdwijnt.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En dan hebben we het nog niet eens over: ik zech en ik lech. wat een peg. Ik erger mij aan het onjuist gebruik van het woord irriteren. aan het overmatig gebruik van het beletselteken....... aan: me tas en hij wilT het niet ik zet het in de lade (in plaats van: ik leg het in de lade) En inderdaad, die meisje. Het is toch ook niet dat jongen.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar daarom zijn schrijvers zo belangrijk. Om de woorden te laten zien zoals ze horen te zijn, zodat we elkaar blijven verstaan en niet eindigen met 637 nieuwe dialecten Nederlands. Natuurlijk zullen er verschuivingen zijn, taal is altijd in beweging. Maar voor ons geldt: zolang er geen nieuwe regel is, officieel en wel, geldt de oude regel.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach, ik lees het niet alleen, ik hoor het zelfs. In mijn klas, tijdens een presentatie. 4jaars studenten nog wel. Ze zeggen dingen als: - van her naar der (ja, dat moet natuurlijk van hot naar her zijn OF her en der) - hun hebben (/facepalm) - gestizumuleerd (ja, sorry hoor, dan ga ik gewoon lachen - vast een spraakfout) - meer als hun (2x /facepalm) En nog meer rommel... Ik erger me er rot aan.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben op dat gebied ook echt een mierenneuker. In spreektaal kun je je verspreken als je halverwege een zin een andere richting op gaat met je woorden, dus dat is niet zo erg, maar in schrijftaal barst het zo vaak van de fouten.. Ik erger* me vooral aan groter dan / even groot als ik, jij, hij, etc. (ek ben groooter als jouwwww) Vertellen aan, zeggen tegen ('ik moet iets tegen jou vertellen' brrrrr) Mensen die geen hoofdletters, komma's of punten gebruiken. Mensen die op facebook een moeilijk woord helemaal fout schrijven en er dan tussen haakjes achter zetten 'of hoe je het ook schrijft' (Luierik! Tik het even in bij Google als je het niet zeker weet) Mensen die zeggen 'Ik kan jou'. Zo zei een supervisor op mijn bijbaantje ooit eens tegen een nieuwe collega (over mij): 'Oh, en dat is Anja, maar die kon ik al.' waarop ik doodleuk zei: 'KEN ik al. Je kan me toch helemaal niet? Je kent me.' (ik had hem een beetje voor schut gezet op de werkvloer, oeps) Mensen die 'na huis' en 'me boek' zeggen. Mensen die 'jou' en 'jouw' verkeerd gebruiken (ik heb jou berichtje gelezen, ik heb me doodgelachen om jouw!) Ik ben bang dat de verloedering van onze taal niet te stoppen is. Ik wil het onzijdige niet kwijt :( Als alles 'de' wordt ben ik bang dat ik gek ga worden. Waarom zouden wij, de schrijvers, ons moeten aanpassen aan het falende taalgebruik van de meute? Wíj schrijven toch? Het is ons gereedschap inderdaad, dus hebben wij daar dan niets over te zeggen? * Mirandala, ik ben er pas een aantal maanden geleden achter gekomen dat 'irriteren aan' niet correct is, en 'ergeren aan' wel. :D :o

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik had op de middelbare school een vriendin die zo sprak, die meisje, die boek, ... Wij lachten haar daarom uit, ook al sprak ze eigenlijk best goed Nederlands voor iemand die tot haar tiende in Amerika had gewoond. Gisteren hoorde ik zo'n fout zelfs op het nieuws, op de openbare omroep! Verschrikkelijk. Ik erger me ook altijd verschrikkelijk aan dat liedje "in me huisje ..." Zo spreekt mijn nichtje van 3 ook, maar hoe kom je erbij als volwassene?

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Het is inderdaad ergerlijk. Waar gaat dit heen? Wat ook ergerlijk is, is als ik iemand erop wijs dat het dat moet zijn i.p.v. die. Volgens de mensen die ik corrigeer, dan. Ik kan me er iets bij voorstellen, toch kan ik het niet laten. Zo zijn er nog vele voorbeelden.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik erger me er niet aan. Zeker niet als het geen serieuze uiting is maar gepuber op Facebook. Of een kort stukkie in haast gewhatsappt. Ik vind het wel erg dat de kranten dit soort fouten maken, of dat je het in boeken tegenkomt. Hoe minder het daar goed gaat, des te minder goede voorbeelden er zijn van hoe het heurt. Overigens valt het woordgeslacht ook steeds vaker weg in constructies als "de raad en zijn/haar leden"; ook bij onzijdige woorden wil men daar wel haar gebruiken, trouwens.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Er blijft maar één aanwijzend voornaamwoord over: Die! Mij lijkt het een mindset. Buiten dat: grammatica (de regel) volgt de levende taal, niet andersom. Neemt niet weg dat ik er hetzelfde gevoel bij heb als jij, Dargor. Met dat en wat en als en dan is het idem dito.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En foutief gebruik van wiens (als het niet naar een persoon verwijst) lijkt ook epidemisch te zijn.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben het met Thérèse eens, taal is een levend gebeuren. In mijn dialect gebruiken wij nog steeds naamvallen die uit het AN al jaren verdwenen zijn Geen haan die daar naar kraait. Bij de Duitse toetsen op school kwam dit altijd heel goed van pas.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk topic :ninja: . Mijn grote ergernis: 'verkeerd in nieuwstaat'. Als ik op internet een artikel zoek dat in nieuwstaat moet verkeren, dan ben ik verplicht te zoeken op 'verkeert in nieuwstaat' én 'verkeerd in nieuwstaat', als ik het complete aanbod wil zien.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Totdat de taalunie of een ander gezaghebbend instituut op het gebied van taal zegt dat het meisje die een goede verwijzing is, blijf ik het stug en koppig doen zoals ik het geleerd heb: het meisje dat.
Laat dat 'totdat' maar weg, Ceridwen. Ik zie dergelijke clubs als een commissie van pijpkauwende baarden en theedrinkende leesbrillen die wel eens even zullen bepalen wat correct taalgebruik is. Moderne spelling heeft, voor mij althans, alleen maar verwarring gebracht. Dat ik overal enigste en hun hebben het gedaan hoor, wil toch niet zeggen dat zoiets verschrikkelijks onze taal moet gaan vervuilen? Als een gezaghebbend instituut dat gaat beweren, start ik een petitie om ze hun bevoegdheden te ontnemen, of zoiets.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk topic :ninja: . Mijn grote ergernis: 'verkeerd in nieuwstaat'. Als ik op internet een artikel zoek dat in nieuwstaat moet verkeren, dan ben ik verplicht te zoeken op 'verkeert in nieuwstaat' én 'verkeerd in nieuwstaat', als ik het complete aanbod wil zien.
Ja, Google denkt met je mee :) Het is je reinste maffia. Als je ergens anders woont, krijg je de zoekresultaten ook in een andere volgorde en/of anders gefilterd, dus jouw voorbeeld verbaast me niks. Het is toch verkeerd, in nieuwstaat? 'In oudstaat' bestaat ook niet, immers.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk topic :ninja: . Mijn grote ergernis: 'verkeerd in nieuwstaat'. Als ik op internet een artikel zoek dat in nieuwstaat moet verkeren, dan ben ik verplicht te zoeken op 'verkeert in nieuwstaat' én 'verkeerd in nieuwstaat', als ik het complete aanbod wil zien.
Ja, Google denkt met je mee :) Het is je reinste maffia. Als je ergens anders woont, krijg je de zoekresultaten ook in een andere volgorde en/of anders gefilterd, dus jouw voorbeeld verbaast me niks. Het is toch verkeerd, in nieuwstaat? 'In oudstaat' bestaat ook niet, immers.
:lol:

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Bij nader inzien vind ik het ook een vreemde trend om dingen die iemand opvallen, c.q. niet aanstaan, te betitelen als een ziekte. Want dan hoort er een diagnose bij, een behandeling én die moet gedekt worden door de verzekering - met eigen risico. Misschien is dat in crisis. Of in het nauw. Of wordt met uitsterven bedreigd. Opgeslokt door de realiteit. Veronachtzaamd. Glipt uit onze monden en van de toetsen. Whatever. Maar ziek. Daar versta ik iets anders onder.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat taal verandert snap ik, maar ik vind het maar een bizar idee dat wij of een of andere taalunie de meest luie (wat taal betreft) mensen achterna gaan. En als je bij dat soort mensen ook maar probeert een taalfout te verbeteren, heb je de poppen aan het dansen, want dan ben je meteen een 'Grammar Nazi'. Dan gaan ze zeuren dat het toch gaat om wat ze zeggen, en niet hoe ze het schrijven. Nou ja, ik hecht daar waarde aan, en samen met mij nog best veel mensen. Als de grammatica alleen de levende taal volgt en niet andersom, kunnen we de Nederlands lessen per direct schrappen. Waarom zouden we er dan überhaupt moeite in steken om leerlingen de regels aan te leren, als het toch allemaal afhangt van wat zij er later mee gaan doen. Ja, ik blijf me dus ergeren. Wij zijn zo hard bezig met taal, met de regels. Wij doen moeite om door middel van secuur gekozen woorden, mooie teksten neer te zetten. Het zou erg zuur zijn als wij straks 'het meisje die' moeten gaan zeggen en schrijven, omdat bepaalde mensen, die zo spreken uit onwetendheid, dat voor ons hebben beslist.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb op school geleerd om: niveau, cadeau, bureau, te schrijven, en heel veel mensen om mij heen schrijven: nivo, kado, buro. Dat is weer nieuwe spelling of zo (wat al een tijdje zo is, heb ik gehoord), maar ik vraag me af hoe dat er in is geslopen... Luiheid? Of een protest tegen de Franse invloed? :P Ik schrijf trouwens ook vaak verwijswoorden fout... Ik probeer er echt op te letten en bij twijfel neem ik er het woordenboek bij, maar soms sla ik gewoon echt de plank mis. Daarom ben ik altijd blij als anderen mij daarin verbeteren.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ('71) leerde op school een tijdje kado, nivo, buro. Toen niet genoeg mensen daaraan konden wennen, of zo, denk ik, werd het weer cadeau. Ik denk en verwacht (mede daarom) niet dat de taalunie/ de van dale commissie / de commissie van schoolraden en groene boekjes (wie bepaalt onze taal zoals die op school aan de kinderen geleerd wordt eigenlijk) snel een grote verandering als: "die paard van die meisje" zal goedkeuren. Het is te anders, een te grote stap. En ik corrigeer wel. Ik maak zelf ook fouten (vaak met d/t), daar komt ook commentaar op. Is niet erg, daar leer je van. Dat gezegd hebbende; voor alles is een tijd en een plaats en de manier waarop je iets zegt is net zo belangrijk als wat je zegt. Ik ga geen facebookies of whats appies corrigeren.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik hou niet van regels en wil juist daarom die 'taalverloederaar' zijn. Vraag is dan: 'in wiens ogen ben ik dat en maak ik mij daar druk om?' 'Miereneuke' is een 100% zinlozen besichheit. Die dat niet begrijpt vermaakt zichzelf met ergenis.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat taal verandert snap ik, maar ik vind het maar een bizar idee dat wij of een of andere taalunie de meest luie (wat taal betreft) mensen achterna gaan. En als je bij dat soort mensen ook maar probeert een taalfout te verbeteren, heb je de poppen aan het dansen, want dan ben je meteen een 'Grammar Nazi'. Dan gaan ze zeuren dat het toch gaat om wat ze zeggen, en niet hoe ze het schrijven. Nou ja, ik hecht daar waarde aan, en samen met mij nog best veel mensen. Als de grammatica alleen de levende taal volgt en niet andersom, kunnen we de Nederlands lessen per direct schrappen. Waarom zouden we er dan überhaupt moeite in steken om leerlingen de regels aan te leren, als het toch allemaal afhangt van wat zij er later mee gaan doen. Ja, ik blijf me dus ergeren. Wij zijn zo hard bezig met taal, met de regels. Wij doen moeite om door middel van secuur gekozen woorden, mooie teksten neer te zetten. Het zou erg zuur zijn als wij straks 'het meisje die' moeten gaan zeggen en schrijven, omdat bepaalde mensen, die zo spreken uit onwetendheid, dat voor ons hebben beslist.
Goed gebruld, leeuwin. Ik word graag lid van je fanclub, al is het maar voor morele steun. Ik hoorde laatst een pleidooi om een woord te schrijven zoals we het uitspreken. Als we cent met een 's' gaan schrijven omdat je het zo uitspreekt en "je toch wel begrijpt wat ik bedoel", ja, dan is het einde echt zoek. Lijkt me overigens lastig communiceren voor een Groninger met een Limburger, maar dit terzijde.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Dat taal verandert snap ik, maar ik vind het maar een bizar idee dat wij of een of andere taalunie de meest luie (wat taal betreft) mensen achterna gaan. En als je bij dat soort mensen ook maar probeert een taalfout te verbeteren, heb je de poppen aan het dansen, want dan ben je meteen een 'Grammar Nazi'. Dan gaan ze zeuren dat het toch gaat om wat ze zeggen, en niet hoe ze het schrijven. Nou ja, ik hecht daar waarde aan, en samen met mij nog best veel mensen. Als de grammatica alleen de levende taal volgt en niet andersom, kunnen we de Nederlands lessen per direct schrappen. Waarom zouden we er dan überhaupt moeite in steken om leerlingen de regels aan te leren, als het toch allemaal afhangt van wat zij er later mee gaan doen. Ja, ik blijf me dus ergeren. Wij zijn zo hard bezig met taal, met de regels. Wij doen moeite om door middel van secuur gekozen woorden, mooie teksten neer te zetten. Het zou erg zuur zijn als wij straks 'het meisje die' moeten gaan zeggen en schrijven, omdat bepaalde mensen, die zo spreken uit onwetendheid, dat voor ons hebben beslist.
Goed gebruld, leeuwin. Ik word graag lid van je fanclub, al is het maar voor morele steun. Ik hoorde laatst een pleidooi om een woord te schrijven zoals we het uitspreken. Als we cent met een 's' gaan schrijven omdat je het zo uitspreekt en "je toch wel begrijpt wat ik bedoel", ja, dan is het einde echt zoek. Lijkt me overigens lastig communiceren voor een Groninger met een Limburger, maar dit terzijde.
Deze discussie wordt al sinds twee generaties actief gevoerd; in essentie (*) al veel langer. Spelling is overigens iets anders dan grammatica. Uit spelling haal je betekenis; uit grammatica structuur. Ik denk trouwens dat dit de topiclijnen te buiten gaat. (*) Vandaar sententie: een kernachtig gezegde, een scherp geformuleerde waarheid of spreuk Dan nu toch maar weer :ontopic: .

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb op school geleerd om: niveau, cadeau, bureau, te schrijven, en heel veel mensen om mij heen schrijven: nivo, kado, buro. Dat is weer nieuwe spelling of zo (wat al een tijdje zo is, heb ik gehoord), maar ik vraag me af hoe dat er in is geslopen... Luiheid? Of een protest tegen de Franse invloed? :P
Dat lijkt op progressieve spelling, maar die is ergens eind jaren '80 / begin jaren '90 afgeschaft, als ik mij goed herinner op hetzelfde moment dat de regel voor de tussen-n veranderd is.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mensen die zeggen 'Ik kan jou'. Zo zei een supervisor op mijn bijbaantje ooit eens tegen een nieuwe collega (over mij): 'Oh, en dat is Anja, maar die kon ik al.' waarop ik doodleuk zei: 'KEN ik al. Je kan me toch helemaal niet? Je kent me.' (ik had hem een beetje voor schut gezet op de werkvloer, oeps)
Maar dát is dialect en in de spreektaal dus ook niet fout. Hier in Steenwijk hoor je dit heel veel hoor, als verleden tijd van kennen. Als je het schrijft, dan is het wel fout, maar ik vind niet dat je dialect in spreektaal moet corrigeren. En voor - sorry, ik heb nu geqoute dus zie niet alle posts meer - degene die zich af vroeg hoe de regel precies gaat.. Als je niet zeker weet of je dat of die moet gebruiken als verwijswoord, moet je dat voor het woord zeggen. Dus: Dat meisje = het meisje dat Die jongen = de jongen die. Snappie-vous? ;)

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed gebruld, leeuwin. Ik word graag lid van je fanclub, al is het maar voor morele steun. Ik hoorde laatst een pleidooi om een woord te schrijven zoals we het uitspreken. Als we cent met een 's' gaan schrijven omdat je het zo uitspreekt en "je toch wel begrijpt wat ik bedoel", ja, dan is het einde echt zoek. Lijkt me overigens lastig communiceren voor een Groninger met een Limburger, maar dit terzijde.
Bedankt Heer Pisano. Fanclub? Die heb ik niet. Wel kan er een club mogelijk gemaakt worden waarin wij blijven vasthouden aan het correct gebruik van de Nederlandse taal. Ik kom uit Limburg, en ik kan je zeggen dat als men hier woorden gaat schrijven zoals ze uitgesproken worden, we net zo goed een apart land kunnen worden. Niemand die nog berijpt wat er staat. Overigens heb ik het gevoel - om toch on topic te blijven ('Waar komt deze trend vandaan?') - dat er in Limburg veel vaker fout gesproken en geschreven wordt dan in het midden van Nederland. Met name het 'als/dan' wordt ernstig misbruikt. Dat zal hier in ieder geval nauw verbonden zijn met het Limburgs dialect, waarin hele andere regels gelden. Bij mij is het zo dat ik in veel gevallen hoor dat iets niet klinkt. Sommige mensen horen de fout niet. Hoe vaker mensen die fout blijven maken (met name in spreektaal) hoe meer ze eraan gewend raken. Om ook even de buitenlanders erbij te halen: ik ben zelf niet oorspronkelijk Nederlands, ook niet hier geboren, maar ik was piepjong toen we hier aankwamen. Een Afghaanse vriendin van mij kwam pas met acht jaar naar Nederland. Ondanks dat zij op hoog niveau studeert en met heel wat correct sprekende en schrijvende mensen omgaat, hoort zij heel vaak niet dat iets fout is. Zij zou ook 'het meisje die' kunnen zeggen, ze maakt best veel fouten. Ik zelf heb altijd al redelijk goed gesproken en geschreven, maar dat heeft dus deels ook te maken met mezelf. Tijdens mijn puberteit merkte ik dat ik soms toch fouten maakte. Mijn belangstelling voor taal was groot, dus ik heb de regels opgezocht en heb ze echt in m'n kop gestampt. Ook als ik me tijdens het spreken vergiste, verbeterde ik mezelf telkens weer, tot ik er niet meer bij na dacht. Ik denk dus dat het een combinatie is van je omgeving, je belangstelling voor de taal en of je van jongs af aan Nederlands geleerd hebt. Natuurlijk is dit alleen mijn idee over dit onderwerp. Of het daadwerkelijk klopt, daar zou misschien meer onderzoek naar gedaan moeten worden. De allerbelangrijkste reden volgens mij: kan correct taalgebruik je überhaupt wat schelen? Of er wat tegen te doen valt? Al sla je me dood! Zo, ik ben hier duidelijk gepassioneerd over, sorry voor de uitweiding :confused: