Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

De nieuwe taalziekte: Het meisje die.

Taal is ons gereedschap. Wat doe je als dat gereedschap onder je ogen van vorm verandert? Waarschijnlijk is dit al een keer voorbijgekomen, maar in de meest recente discussies kan ik niets terugvinden ;) Het gaat mij om het snelle uitsterven van het woordgeslacht in onze taal. Dat je naar onzijdige 'het'-woorden terugverwijst met 'dat' en naar 'de'-woorden met 'die', weten steeds minder mensen. Ik zie immers vaker en vaker hoe het fout gaat. Dat verdwijnt. In kranten, in officiële documenten van de overheid, overal op internet en waar dan ook. Ik kan er maar niet aan wennen. Het meisje die ik gisteren zag. Het huis die leegstaat. (echt gezien!) Het ordernummer die u bij uw bestelling heeft ontvangen. (Zojuist nog bij kruidvat.nl na het bestellen van printerinkt). Het gesprek die je gevoerd hebt. (Lijkt inmiddels algemene spreektaal) De voorbeelden zijn inmiddels talrijk. Zou je alle voorbeelden van het laatste jaar onder elkaar zetten, dan heb je waarschijnlijk honderden zinnen op een rij. Ik zie de fout onmiddellijk en ben de tel kwijtgeraakt. In de spreektaal is het nog vele malen erger, let tijdens het tv-kijken maar op. Het staat of klinkt in mijn ogen zó vreselijk stom! Dat je naar een 'het'-woord met die verwijst kan er bij mij echt niet in. Dat druist in tegen elk taalgevoel. De mensen die het goed schrijven lijken desondanks kansloos. Ik ben actief op een weerforum, en kom deze fout elke dag een paar keer tegen. Dat is bizar. Er is iets meer aan de hand dan een simpel foutje. Ik heb het gevoel dat wij toch aan het langste eind trekken), op den duur. Taal is dynamisch. Maar ik vind het maar niets... Valt het jullie ook op? Valt er iets tegen te doen? Waar komt deze trend vandaan?

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo te merken heb ik wel wat losgemaakt... ;) Het zijn natuurlijk ergernissen tussen aanhalingstekens. Er zijn ergere dingen. En perfect zijn we niet, we zijn tenslotte menselijk. In de spreektaal maak ik zelf ook foutjes, deels door mijn ouders. Die gebruiken consequent beter als, meer als en groter als. Soms gebeurt het mij zelf ook :o Als je schrijft, ben je toch secuurder. Ja, we proberen een tsunami tegen te houden met een bergje zand op het strand. Een schitterende metafoor! :)

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Vandaag zag ik ineens die reclame weer: 't Is Struik wat ik gebruik. 't Is al een heel ouwetje; ik denk wel al dertig jaar (minstens). Correct zou natuurlijk zijn: 't Is Struik dat ik gebruik. Maar waarom hebben 'ze' daar niet voor gekozen? Omdat het minder vloeiend klinkt, denk ik. 't Is Struik dat ik gebruik stokt. Het kan zijn dat 'men' het meisje die - of: wie, wat ik ook vaak hoor - lekkerder vindt om te zeggen dan het meisje dat.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vandaag zag ik ineens die reclame weer: 't Is Struik wat ik gebruik. 't Is al een heel ouwetje; ik denk wel al dertig jaar (minstens). Correct zou natuurlijk zijn: 't Is Struik dat ik gebruik. Maar waarom hebben 'ze' daar niet voor gekozen? Omdat het minder vloeiend klinkt, denk ik. 't Is Struik dat ik gebruik stokt. Het kan zijn dat 'men' het meisje die - of: wie, wat ik ook vaak hoor - lekkerder vindt om te zeggen dan het meisje dat.
Interessant, Thérèse. Is er ruimte voor een afwijkende mening? Waarom is het niet ['t Is Struik die ik gebruik.]? Ik denk dat 'wat' kan, als het refereert naar het concept erachter (een niet-gespecificeerde reeks van producten) en dus minder concreet is dan 'Struik' doet vermoeden. Ik versta het dan als ['t Zijn Struikproducten die ik gebruik.].

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Interessant, Thérèse. Is er ruimte voor een afwijkende mening? Waarom is het niet ['t Is Struik die ik gebruik.]? Ik denk dat 'wat' kan, als het refereert naar het concept erachter (een niet-gespecificeerde reeks van producten) en dus minder concreet is dan 'Struik' doet vermoeden. Ik versta het dan als ['t Zijn Struikproducten die ik gebruik.].
Maar dan zet je het over naar het meervoud (die producten). Ik denk dat Struik hier inderdaad bedoeld wordt als merk, maar alleen daardoor al is het een verwijzing naar iets bepaalds en zou er dus 'dat' moeten staan. Of men daar destijds niet voor gekozen heeft omdat dat minder vloeiend loopt of omdat men deze regel negeerde, geen idee. Ik vind het in elk geval lekkere soep.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Interessant, Thérèse. Is er ruimte voor een afwijkende mening? Waarom is het niet ['t Is Struik die ik gebruik.]? Ik denk dat 'wat' kan, als het refereert naar het concept erachter (een niet-gespecificeerde reeks van producten) en dus minder concreet is dan 'Struik' doet vermoeden. Ik versta het dan als ['t Zijn Struikproducten die ik gebruik.].
Maar dan zet je het over naar het meervoud (die producten). Ik denk dat Struik hier inderdaad bedoeld wordt als merk, maar alleen daardoor al is het een verwijzing naar iets bepaalds en zou er dus 'dat' moeten staan. Of men daar destijds niet voor gekozen heeft omdat dat minder vloeiend loopt of omdat men deze regel negeerde, geen idee. Ik vind het in elk geval lekkere soep.
Werkelijk? ['t Is (het) Struik(assortiment) wat ik gebruik.] is gewoon enkelvoud (bijv.). Maar goed, ik ben een bètabrein, dus ik zal het wel fout hebben.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een fout kan ook expres gemaakt zijn, om de nadruk erop te leggen. Geschreven teksten met een fout vallen meer op dan foutloze teksten. Zei de groenteboer die op zijn bord had staan "Niet in de vruchten kneipen". Johan Cruijff als aanstichter van een fout is duidelijk: hij is een held. Als je gaat praten als je held, straalt een beetje van de glorie op je af. Net als alle andere manieren in het nadoen. In ieder geval psychisch. "Het meisje die" zie ik ook uit die hoek komen, uit de straattaal van de "gangsta's". Het wordt door jongeren vet/cool/gers/gaaf/mieters gevonden om bij een bende te horen en dat kun je in je taalgebruik uitdrukken. Wat ik zelf merk is dat de "zoek en vervang"-functie van de tekstverwerker nogal eens tot problemen kan leiden. Als er correct staat "de vrouw die" en je vervangt vrouw door meisje, dan heb je al een probleem dat doorwerkt in lidwoorden, verwijswoorden, bijvoeglijk naamwoorden enz. Overigens ligt in het Rotterdams de klemtoon op de éérste lettergreep, voor wie wil weten hoe dat nou zit met die a-re-pels. En de eerste e is een stomme. Ze worden gejast.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Johan Cruijff als aanstichter van een fout is duidelijk: hij is een held. Als je gaat praten als je held, straalt een beetje van de glorie op je af. Net als alle andere manieren in het nadoen. In ieder geval psychisch. "Het meisje die" zie ik ook uit die hoek komen, uit de straattaal van de "gangsta's". Het wordt door jongeren vet/cool/gers/gaaf/mieters gevonden om bij een bende te horen en dat kun je in je taalgebruik uitdrukken.
Mijn Rotterdamse nichtje zat met een half oog naar een item op tv te kijken. Het ging over de 'Johan Cruijff foundation'. Zij sprak de onsterfelijke woorden: "Ja hoor. Heeft die Cruijff nou ook al zijn eigen make-up lijn dan?" Moraal: As je maar hallef luister, weet je nooit waart de bal vandaan komp. :)

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Interessant, Thérèse. Is er ruimte voor een afwijkende mening? Waarom is het niet ['t Is Struik die ik gebruik.]? Ik denk dat 'wat' kan, als het refereert naar het concept erachter (een niet-gespecificeerde reeks van producten) en dus minder concreet is dan 'Struik' doet vermoeden. Ik versta het dan als ['t Zijn Struikproducten die ik gebruik.].
Maar dan zet je het over naar het meervoud (die producten). Ik denk dat Struik hier inderdaad bedoeld wordt als merk, maar alleen daardoor al is het een verwijzing naar iets bepaalds en zou er dus 'dat' moeten staan. Of men daar destijds niet voor gekozen heeft omdat dat minder vloeiend loopt of omdat men deze regel negeerde, geen idee. Ik vind het in elk geval lekkere soep.
Werkelijk? ['t Is (het) Struik(assortiment) wat ik gebruik.] is gewoon enkelvoud (bijv.). Maar goed, ik ben een bètabrein, dus ik zal het wel fout hebben.
Dat heeft met enkelvoud niet te maken, Leonardo. Het is: het assortiment dat (net als: het meisje dat). Of het een Struik assortiment is, of een Maggi assortiment, maakt niet uit. Het gaat om de koppeling het met dat. Zou het meervoud zijn, zouden het de assortimenten die zijn. 't Is Struik die ik gebruik is volgens mij goed. Alleen komt dat een beetje vreemd over; het lijkt dan net of je een mens, genaamd Struik, gebruikt. 't Is een Struik die ik gebruik krijgt een heel andere betekenis.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weet je zeker dat de slogan niet is " t Is Struik dat ik gebruik"?

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het komt niet in beeld... dus geen schrijftaal? Ik heb ook al gezocht naar iets officieels, maar kon niets vinden. De helft van de mensen verstaat "wat" en de rest "dat" (iets dat vaker door elkaar wordt gehaald). Nooit die, en dat klinkt ook niet juist. Het lijkt me dat "dat" (of wat) terugslaat op "Het" ('t) en niet op Struik, en dat er dan een komma tussen hoort. Wat gebruik ik? Het.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Het komt niet in beeld... dus geen schrijftaal? Ik heb ook al gezocht naar iets officieels, maar kon niets vinden. De helft van de mensen verstaat "wat" en de rest "dat" (iets dat vaker door elkaar wordt gehaald). Nooit die, en dat klinkt ook niet juist. Het lijkt me dat "dat" (of wat) terugslaat op "Het" ('t) en niet op Struik, en dat er dan een komma tussen hoort. Wat gebruik ik? Het.
Speciaal voor jou - en allen die in het antwoord geïnteresseerd zijn - heb ik contact gezocht met Struik Zelf en de vraag voorgelegd. Het antwoord was dat de slogan inderdaad grammaticaal niet geheel correct is. Dat de oorsprong niet ligt bij een reclamebureau of copywriter, maar enkele tientallen jaren geleden al pratend is ontstaan. Inmiddels is de slogan zo ingeburgerd dat men deze in het kader van dichterlijke vrijheid nog altijd zo handhaaft. En gelijk hebben ze! Maar dus wel degelijk wat.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Kijk eens naar mijn onderschrift. Heerlijk toch.
leg t ajb effe uit dan

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed stukje Dargor, spijker op de kop. Ik las het toevallig in het rapport van mijn dochter bij haar omschrijving: "Uw dochter is een gezellig meisje die goed haar best doet.." Leraren op de basisschool zijn dus ook al slachtoffer van de groeiende taal-armoede.. Ik deel dan ook je mening, al ben ik van mening dat we aan het kortste eind trekken, niet aan het langste.. ;)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Taal is ons gereedschap. Wat doe je als dat gereedschap onder je ogen van vorm verandert? Waarschijnlijk is dit al een keer voorbijgekomen, maar in de meest recente discussies kan ik niets terugvinden ;) Het gaat mij om het snelle uitsterven van het woordgeslacht in onze taal. Dat je naar onzijdige 'het'-woorden terugverwijst met 'dat' en naar 'de'-woorden met 'die', weten steeds minder mensen. Ik zie immers vaker en vaker hoe het fout gaat. Dat verdwijnt. In kranten, in officiële documenten van de overheid, overal op internet en waar dan ook. Ik kan er maar niet aan wennen. Het meisje die ik gisteren zag. Het huis die leegstaat. (echt gezien!) Het ordernummer die u bij uw bestelling heeft ontvangen. (Zojuist nog bij kruidvat.nl na het bestellen van printerinkt). Het gesprek die je gevoerd hebt. (Lijkt inmiddels algemene spreektaal) De voorbeelden zijn inmiddels talrijk. Zou je alle voorbeelden van het laatste jaar onder elkaar zetten, dan heb je waarschijnlijk honderden zinnen op een rij. Ik zie de fout onmiddellijk en ben de tel kwijtgeraakt. In de spreektaal is het nog vele malen erger, let tijdens het tv-kijken maar op. Het staat of klinkt in mijn ogen zó vreselijk stom! Dat je naar een 'het'-woord met die verwijst kan er bij mij echt niet in. Dat druist in tegen elk taalgevoel. De mensen die het goed schrijven lijken desondanks kansloos. Ik ben actief op een weerforum, en kom deze fout elke dag een paar keer tegen. Dat is bizar. Er is iets meer aan de hand dan een simpel foutje. Ik heb het gevoel dat wij toch aan het langste eind trekken), op den duur. Taal is dynamisch. Maar ik vind het maar niets... Valt het jullie ook op? Valt er iets tegen te doen? Waar komt deze trend vandaan?
Jij komt met het gegeven en misschien is het niet erg. Dingen en zaken moeten nou eenmaal op een bepaalde manier geschreven worden, en als de taal uitwijst (volgens woordenlijsten) dat het zo geschreven mag worden dan is het zo!

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vandaag zag ik ineens die reclame weer: 't Is Struik wat ik gebruik. 't Is al een heel ouwetje; ik denk wel al dertig jaar (minstens). Correct zou natuurlijk zijn: 't Is Struik dat ik gebruik. Maar waarom hebben 'ze' daar niet voor gekozen? Omdat het minder vloeiend klinkt, denk ik. 't Is Struik dat ik gebruik stokt. Het kan zijn dat 'men' het meisje die - of: wie, wat ik ook vaak hoor - lekkerder vindt om te zeggen dan het meisje dat.
Hallo lezers, Ik las dat jullie er allen vanuit zijn gegaan dat de slogan "'t is Struik wat ik gebruik" onjuist is. Dit is echter niet het geval; de uitspraak klopt wel degelijk. Ik zal mij verduidelijken aan de hand van een voorbeeld: 't Is kaas wat ik op mijn brood doe. Dit voorbeeld geeft perfect weer hoe de vork in de steel zit. In de voorbeeldzin ligt de nadruk datgene wat op het brood wordt gedaan. Je zou ook kunnen zeggen: 'Het is niet ham wat ik op mijn brood doe, maar kaas.' De zin moet gelezen worden als 'het is káás(!) wat ik op mijn brood doe'. Volgens jullie theorie zou het 'het is kaas DIE ik op mijn brood doe' moeten zijn. Je ziet hier meteen dat de theorie niet klopt. De nadruk ligt hier op het brood! 't Is kaas die ik op mijn brood doe. (en niet kaas die ik door mijn pasta doe) Bij de slogan moet de nadruk liggen op Struik! Het is STRUIK wat ik gebruik, en niét iets anders! "Het is niet Unox wat ik gebruik, maar Struik" De originele slogan is dus kloppend. Ik hoop dat jullie mijn uitleg kunnen volgen (en eindelijk rust kunnen vinden!).

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik hoop dat jullie mijn uitleg kunnen volgen (en eindelijk rust kunnen vinden!).
Dank je wel voor die uitleg, wat een geruststelling teweegbrengt - onder datgene - dat uitleg volgbaar is voor wie?gene rust verlangde na twee jaar twijfel. NB Woordcorrectie geeft geen verontrustend signaal dat wie?gene fout zou kunnen zijn. :o

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
NB Woordcorrectie geeft geen verontrustend signaal dat wie?gene fout zou kunnen zijn.
Degene wie staat gelijk aan wiegene die. :)