Wat moeten vrouwen schrijven?

Nederland is zeker niet het meest feministische land ter wereld. IJsland wordt weleens genoemd. http://www.ceome.nl/?p=2154

Het is allemaal de schuld van de feministische ideologie. Een ideologie die volledig heeft gefaald. Die creeert namelijk het vals gevoel, het valse bewustzijn dat vrouwen een enorme bijdrage leveren aan vakgebieden. Maar de feiten en de werkelijkheid haalt dit valse idee telkens onderuit. Er blijkt helemaal niets van te kloppen. ... Zo niet, dan ook niet klagen over mannen met snorren in jury's en je verlies slikken en accepteren.

Bavarios, hoe interessant jouw tirade ook mag zijn, ze is off topic en beantwoordt de vraag niet wat we moeten schrijven. Als noot wil ik opmerken dat mannen wat intelligentie betreft aan de top zijn oververtegenwoordigd, maar in het zeer grote middenstuk zijn we gelijk verdeeld. Er zijn ook meer mannen met een extreem lage intelligentie overigens... moet ik daar conclusies uit trekken? Natuurlijk niet, dat leidt tot foute generalisaties. Nederlanders scoren hoger op intelligentie dan andere landen. Zie de discussie tussen Lynn en Flynn. http://en.wikipedia.org/wiki/Flynn_effect Er is gemeten dat 10 % van de Nederlanders zo hoog scoort als 3 % in de rest van de wereld. Dit leidde tot discussies over dat Nederlanders niet veel grote dingen hebben gepresteerd (ze hebben zeker niet van onze grote Wetenschappers gehoord) en dat het dus 'een artefact' moet zijn. Ik vind het bouwen van een zeer grote hoeveelheid huizen eind vorige eeuw echter een grote prestatie. Waar je je intelligentie voor inzet is soms minder zichtbaar. Misschien zijn er wel veel vrouwen onder de top. Ik klaag niet over mannen met snorren in jury's en slik mijn verlies zonder een traan. Als ik niet win is het gewoon omdat ik niet zo schrijf dat ik win. Je kunt je afvragen of je je schrijfstijl moet aanpassen zodat je wint. Maar deze discussie gaat juist over de situatie dat je wel wilt winnen en het er wel voor over hebt om te veranderen. Zowel het onderwerp als de schrijfstijl opschroeven. Dat betekent leren, oefenen, omgaan met kritiek, en inderdaad niet gaan klagen.

Het is allemaal de schuld van de feministische ideologie. Een ideologie die volledig heeft gefaald. Die creeert namelijk het vals gevoel, het valse bewustzijn dat vrouwen een enorme bijdrage leveren aan vakgebieden. Maar de feiten en de werkelijkheid haalt dit valse idee telkens onderuit. Er blijkt helemaal niets van te kloppen. ... Zo niet, dan ook niet klagen over mannen met snorren in jury's en je verlies slikken en accepteren.

Bavarios, hoe interessant jouw tirade ook mag zijn, ze is off topic en beantwoordt de vraag niet wat we moeten schrijven. Als noot wil ik opmerken dat mannen wat intelligentie betreft aan de top zijn oververtegenwoordigd, maar in het zeer grote middenstuk zijn we gelijk verdeeld. Er zijn ook meer mannen met een extreem lage intelligentie overigens... moet ik daar conclusies uit trekken? Natuurlijk niet, dat leidt tot foute generalisaties. Nederlanders scoren hoger op intelligentie dan andere landen. Zie de discussie tussen Lynn en Flynn. http://en.wikipedia.org/wiki/Flynn_effect Er is gemeten dat 10 % van de Nederlanders zo hoog scoort als 3 % in de rest van de wereld. Dit leidde tot discussies over dat Nederlanders niet veel grote dingen hebben gepresteerd (ze hebben zeker niet van onze grote Wetenschappers gehoord) en dat het dus 'een artefact' moet zijn. Ik vind het bouwen van een zeer grote hoeveelheid huizen eind vorige eeuw echter een grote prestatie. Waar je je intelligentie voor inzet is soms minder zichtbaar. Misschien zijn er wel veel vrouwen onder (net beneden) de top. Ik klaag niet over mannen met snorren in jury's en slik mijn verlies zonder een traan. Als ik niet win is het gewoon omdat ik niet zo schrijf dat ik win. Je kunt je afvragen of je je schrijfstijl moet aanpassen zodat je wint. Maar deze discussie gaat juist over de situatie dat je wel wilt winnen en het er wel voor over hebt om te veranderen. Zowel het onderwerp als de schrijfstijl opschroeven. Dat betekent leren, oefenen, omgaan met kritiek, en inderdaad niet gaan klagen.

Bof, ik zou van van de hele discussie nog niet zo wakker liggen. Dus vrouwen zouden niet 'goed genoeg' kunnen schrijven om literaire prijzen te winnen? Kan zijn, maar: ik mis wel iets belangrijks in het uitgangspunt, namelijk het cijfermateriaal waaruit dit blijkt (ratio schrijvende man/vrouw versus gewonnen prijzen man/vrouw). Als we dan toch met veronderstellingen jongleren, dan moet je ook een andere veronderstelling in aanmerking nemen. Een aantal van de grootste commerciële successen van de laatste jaren zijn gebaseerd op boeken die werden geschreven door... vrouwen. (Het hele Eclipse gedoe, Hunger games, Harry Potter). Betekent dit dan dat mannen wel in staat zijn om saaie boeken te schrijven voor de zogenaamde intellectuele minderheid en vrouwen in staat zijn om te schrijven met een brede scope? Nee toch? Dus: ik denk niet dat we het uitgangspunt als 'waar' moeten beschouwen. En er eigenlijk ook geen energie aan moeten verspillen.

Je hebt gelijk, Bavarios. Vrouwen kunnen zelfs niet in de schaduw staan van mannen. :D Eigenlijk zijn het mislukte mensen. Vind je ook niet?

Sterker nog, ik denk dat vrouwen eigenlijk mislukte mannen zijn. :D

Dat durfde ik niet te zeggen, Wil. Af en toe ben ik te bescheiden. On topic. Vrouwen moeten gewoon onzin schrijven. Dat moeten mannen nog leren. Mijn cursus zit overigens vol.

Je hebt gelijk, Bavarios. Vrouwen kunnen zelfs niet in de schaduw staan van mannen. :D Eigenlijk zijn het mislukte mensen. Vind je ook niet?

Het zijn mislukte aliens :D. Nogmaals, er is geen verschil in basiskwaliteit tussen mannen en vrouwen, wel een verschil in wat er met die basiskwaliteit wordt gedaan. Maarja, iedereen mag natuurlijk mijn post zo interpreteren zoals ie wilt. Het blijft ook allemaal nattevingerwerk om hierover te oordelen, as always.

Als noot wil ik opmerken dat mannen wat intelligentie betreft aan de top zijn oververtegenwoordigd, maar in het zeer grote middenstuk zijn we gelijk verdeeld. Er zijn ook meer mannen met een extreem lage intelligentie overigens... moet ik daar conclusies uit trekken? Natuurlijk niet, dat leidt tot foute generalisaties. Nederlanders scoren hoger op intelligentie dan andere landen. Zie de discussie tussen Lynn en Flynn. http://en.wikipedia.org/wiki/Flynn_effect Er is gemeten dat 10 % van de Nederlanders zo hoog scoort als 3 % in de rest van de wereld. Dit leidde tot discussies over dat Nederlanders niet veel grote dingen hebben gepresteerd (ze hebben zeker niet van onze grote Wetenschappers gehoord) en dat het dus 'een artefact' moet zijn. Ik vind het bouwen van een zeer grote hoeveelheid huizen eind vorige eeuw echter een grote prestatie. Waar je je intelligentie voor inzet is soms minder zichtbaar. Misschien zijn er wel veel vrouwen onder de top. Ik klaag niet over mannen met snorren in jury's en slik mijn verlies zonder een traan. Als ik niet win is het gewoon omdat ik niet zo schrijf dat ik win. Je kunt je afvragen of je je schrijfstijl moet aanpassen zodat je wint. Maar deze discussie gaat juist over de situatie dat je wel wilt winnen en het er wel voor over hebt om te veranderen. Zowel het onderwerp als de schrijfstijl opschroeven. Dat betekent leren, oefenen, omgaan met kritiek, en inderdaad niet gaan klagen.

Intelligentie. Ja...ik vind dat allemaal zo'n onzin zo'n iq test. Meet een iq test de creativiteit van iemand? Het out of the box kunnen denken? Het doorzettingsvermogen? De sociale intelligentie en praktische intelligentie? Intelligentie is een overschat begrip. Het gaat niet om intelligentie. He gemiddelde iq van een topmanager is 108. Je hoeft ook niet extreem intelligent te zijn om een geweldig boek te kunnen schrijven. Creativiteit is veel belangrijker. Ik geloof er ook niet zozeer in dat mannen intelligenter zijn. Het zou kunnen, maar misschien dat iq-intelligentie voor (sommige) vrouwen minder evolutionair voordelig is, en het hebben van een hoge sociale intelligentie wel. Neem bijvoorbeeld een extreem knappe vrouw. Wat heeft een extreem knappe vrouw eraan om zich intelligent voor te doen om een man te kunnen krijgen? Ze buit het ook vaak niet uit. Daarom zie je ook in de praktijk knappe vrouwen zich nog dommer voordoen dan ze zijn. Terwijl veel mannen zich nog slimmer voordoen dan ze zijn om een vrouw aan de haak te slaan. Dit is wat ik in de praktijk zie. Een complete leegheid bij bijvoorbeeld zeer knappe vrouwen. Er komt niks zinnigs uit. Logisch, hun schoonheid is genoeg om een man te kunnen krijgen, dus ze proberen niet eens iets zinnigs te zeggen. Daarentegen hebben vrouwen gewoon een hogere sociale intelligentie dan mannen. Ze zien veel meer details en kunnen zaken beter aanvoelen. En dit is ook logisch, want daarmee filteren ze mannen weg. Omgekeerd proberen mannen zich intelligenter te gedragen dan ze zijn. Ook domme ganzen die alleen maar onzin lopen te verkopen en alleen maar zitten te brallen. Maar al deze eigenschappen zijn geen eigenschappen om een goed boek te kunnen schrijven. Je hoeft geen extreem hoge sociale intelligentie te hebben en ook geen extreem hoge intelligentie. Nee, het zit hem in andere vlakken. Los van een zeker basistalent en een hoge mate van creativiteit zit het hem i.m.o. vooral in doorzettingsvermogen, concurrentiedrang, heel lange tijd opgesloten aan 1 ding kunnen werken, grenzen verleggen en (extreem) narcisme en ego. Hierin scoren mannen gewoon over het algemeen hoger in. Het is het mannelijk ego dat mannen voortdrijft en grenzen kan verleggen, niet het verschil in kwaliteit, die ongeveer even hoog ligt tussen vrouwen en mannen. Dit ego bestaat gewoonweg niet bij de gemiddelde vrouw (met hier en daar uitzonderingen). Vrouwelijke trots bestaat wel, maar dat is iets heel anders dan mannelijk ego. Ik heb nog nooit een vrouw horen zeggen dat ze aan de top wil komen. Ze zullen wel bestaan, in de sport en dergelijke, maar over het algemeen blijft het allemaal vlakjes. En daarom komen ze gewoon zo weinig aan de top. Hoe kun je aan de top komen als je niet eens aan de top wilt komen, als je er niet eens voor wilt uitkomen dat je de top wilt bereiken, bang om uit de pas te lopen? Hoe kun je aan de top komen en iets nieuws brengen als je niet jaren achtereen als een monnik aan 1 stuk door aan 1 ding bezig wilt zijn (een boek schrijven). Dostojewski deed het, Mulisch deed het, J.K. Rowling deed het, en daarom schreven ze revolutionaire boeken. Maar in hoeverre zijn vrouwen bereid om zoals J. K. Rowling, afgesloten van de buitenwereld, in een onguur bruin cafe, met ongure besnorde mannen, jarenlang aan 1 ding bezig te zijn? Ik ken veel mannen die zo gek zijn om dit te doen, maar ik ken geen enkele vrouw die dit zou doen. Nee, er moet eerst nog even met de buurvrouw gekwebbeld worden, twee uur aan de telefoon met de zus gebabbeld worden over niks, de nageltjes moeten nog geveild worden, er moet een nieuwe rok gekocht worden om met de zomermode mee te gaan, de haartjes moeten netjes in de plooi liggen, en dan pas kan er aan het meesterwerk geschreven worden. En als er ook nog eens kinderen van school moeten worden opgehaald is het drama natuurlijk compleet. Zie daar het grote probleem.

He gemiddelde iq van een topmanager is 108.

Hier staat niks. Overigens in dat stukje van over IQ Odile ook niet. Het gemiddelde IQ van topmanagers is 100, mits gemeten over die topmanagers. Het gemiddelde IQ van vrouwen is 100, gemeten over die vrouwen. Het IQ geeft namelijk het gemiddelde aan, en dat gemiddelde is per definitie op 100 gesteld. Als je iets wilt zeggen over dat IQ van een deelgroep moet je dus ook aangeven over welke totaalgroep dat gemiddelde is genomen. En om dat te kunnen meten, moet je bij de hele groep dezelfde tests doen, waarbij geen van de deelgroepen een voor- of nadeel heeft van specifieke kennis. Als het gemiddeld IQ van de totaalgroep niet 100 is, deugt de test overigens ook niet.

He gemiddelde iq van een topmanager is 108.

Hier staat niks. Overigens in dat stukje van over IQ Odile ook niet. Het gemiddelde IQ van topmanagers is 100, mits gemeten over die topmanagers. Het gemiddelde IQ van vrouwen is 100, gemeten over die vrouwen. Het IQ geeft namelijk het gemiddelde aan, en dat gemiddelde is per definitie op 100 gesteld. Als je iets wilt zeggen over dat IQ van een deelgroep moet je dus ook aangeven over welke totaalgroep dat gemiddelde is genomen. En om dat te kunnen meten, moet je bij de hele groep dezelfde tests doen, waarbij geen van de deelgroepen een voor- of nadeel heeft van specifieke kennis. Als het gemiddeld IQ van de totaalgroep niet 100 is, deugt de test overigens ook niet.

Ach, het was maar om aan te geven dat topmanagers ook geen enorm hoog iq hoeven te hebben. Net zoals het schrijven van een goed boek ook geen hoog iq behoeft. Wel een zekere mate van iq, maar het hoeft niet zo hoog te liggen. Zo rond de 100 is prima om een meesterwerk te kunnen schrijven. Daarnaast worden er allerlei eigenschappen gemeten, zoals rare figuurtjes en sommen oplossen die je helemaal niet nodig hebt om een boek te kunnen schrijven. Intelligentie gemeten naar iq tests is het meest overschatte begrip van deze moderne tijd. Als je 1 stap op straat zet heb je er niks aan. In de echte wereld gelden andere factoren als veel belangrijker. Probeer op basis van een hoog iq een vrouw aan de haak te slaan. Gaat je niet lukken. Probeer jezelf omhoog te werken op het werk puur en op basis van intelligentie. Gaat niet gebeuren als je geen sociale intelligentie hebt. Probeer een gelukkig gezinsleven op te bouwen op basis van intelligentie. Gaat niet gebeuren. Probeer een gelukkig mens te worden op basis van een hoog iq. Gedoemd om te falen. En op basis van alleen een hoog iq worden ook geen goede boeken geschreven. Het is een waardeloos begrip.

Bavarios, je hebt op bepaalde punten wel gelijk. Vrouwen hebben vaak een minder groot ego en daarmee minder drive om de top te bereiken. Maar waar je de plank volgens mij mis slaat, is dat dat zou voortkomen uit angst. Ik denk eerder uit het besef dat een winnaar niemand aan zijn/haar zijde heeft. It's lonely at the top.

Is het niet zo dat vrouwen het succes minder wordt gegund dan mannen (vooral door vrouwen zelf) en dat vrouwen daarom harder moeten knokken om de top te bereiken? Kan het zijn dat er een soort van angst is voor succesvolle (en machtige) vrouwen (vooral door mannen)?

Bavarios, je hebt op bepaalde punten wel gelijk. Vrouwen hebben vaak een minder groot ego en daarmee minder drive om de top te bereiken. Maar waar je de plank volgens mij mis slaat, is dat dat zou voortkomen uit angst. Ik denk eerder uit het besef dat een winnaar niemand aan zijn/haar zijde heeft. It's lonely at the top.

Ik heb het woord angst niet in de mond genomen hoor. Ja, ik zei ''bang om niet in de pas te lopen''. Waarmee ik niet wil suggereren dat vrouwen angstiger zijn, want mannen zijn net zo angstig (of niet), maar waarmee ik wil zeggen dat vrouwen vaak de neiging hebben om tot conformisme te komen en dingen niet teveel ''anders te doen''. Dit is gewoon wat ik merk. Maar natuurlijk is iedere vrouw anders en zijn er gradaties, maar ik merk over het algemeen dat mannen vaker de neiging hebben om van geijkte paden af te gaan en net een stap verder te gaan, al dan niet aangedreven door ego. Soms kost ze dat ook eerder hun kop. Maar voor elke 9 man die naar de knoppen gaan, is er 1 man die de eindstreep bereikt. ik geloof dus zeker niet dat er een verschil is in kwaliteit tussen mannen en vrouwen. Het is het mannelijk ego. Dat overigens ook voor oorlogen, destructie en zelfdestructie zorgt. Ik verbindt er niet eens een waarde oordeel aan. Het is zowel negatief als positief. Kun je trouwens uitleggen wat je met je laatste opmerking bedoeld? ''Een winnaar heeft niemand aan zijn zijde''? Denk je dat vrouwen niet tegen eenzaamheid kunnen of wat?

Is het niet zo dat vrouwen het succes minder wordt gegund dan mannen (vooral door vrouwen zelf) en dat vrouwen daarom harder moeten knokken om de top te bereiken? Kan het zijn dat er een soort van angst is voor succesvolle (en machtige) vrouwen (vooral door mannen)?

Nou ik zie ook vaak dat mannen juist bang zijn voor andere mannen maar vrouwen wel naast zich dulden. In de politiek zie je dit bijvoorbeeld vaak.

Noem eens een voorbeeld, Bavarois. Bedoel je soms Jolanda Sap en/of Femke Halsema? En Jeltje, die een 'literaire' achtergrond heeft?

Noem eens een voorbeeld, Bavarois. Bedoel je soms Jolanda Sap en/of Femke Halsema? En Jeltje, die een 'literaire' achtergrond heeft?

Ik heb dit zelf gemerkt toen ik in de politiek zat. Ik moet zelf ook eerlijk toegeven dat ik soms liever met een vrouw samenwerk of een vrouw boven me heb dan een man. Ik kan er niet zo goed tegen door een man gedomineerd te worden, want mannen verstikken je. Van vrouwen kan ik dit vaker makkelijker accepteren. Vroeger werden mannen in sommige landen in de politiek ook gecastreerd. In China gebeurde dit veel. De partijleider was bang dat ze zijn plaats zouden inpikken.

IK pas niet bij het laatste gedeelte van #309. Waar pas ik dan wel bij? Nergens bij. Ja, het is eenzaam aan de top. :ninja:

Zwaar beïnvloed door deze discussie heb ik voor een mannelijk pseudoniem gekozen voor de FSB :), echt! Jammer dat de discussie -hoe interessant die ook is- steeds verder gaat van het onderwerp. Zucht... Schlimazlnik, ik heb psychologie gestudeerd en was goed in statistiek en de uitleg ervan. Wat je schrijft klopt niet. Als Bavarios een juiste uitslag heeft van onderzoek en het gemiddelde IQ van een manager is 108, dan ligt het dus boven het gemiddelde IQ van de populatie. Dit ligt ook in de lijn der verwachting, want voor een management opleiding heb je meestal een opleidingkje nodig. Het gemiddelde van de gehele populatie is welliswaar 100, maar dat is niet waar voor iedere groep in de populatie. Bavarios, IQ-testen meten wel degelijk verbaal IQ en probleemoplossend vermogen. Beide heb je nodig om te schrijven. Bij verbaal IQ moet je denken aan kunnen begrijpen van taal, iets kunnen uitleggen, verhalen op plaatjes kunnen rangschikken en dergelijke. Bij Performaal IQ hoort puzzels oplossen. Dat laatste helpt bij plots bedenken en logisch kloppende analyses maken in verhalen. Dus als Tja een laag Performaal IQ zou hebben zou ze haar verhaal over een vliegtuigramp niet kloppend hebben kunnen schrijven en alle technische details passend in het plot hebben kunnen schrijven. Dit is je goed gelukt, Tja. Het past allemaal precies. Wat we als vrouwen moeten schrijven moet precies passen, logisch zijn in het verhaal. Er zijn meer mannen met een zeer hoog IQ. Het is de vraag of ze wel wat beters te doen hebben dan schrijven. Ik denk wel degelijk dat intelligentie belangrijk is bij het schrijven. Overigens kun je niet stellen dat sociale intelligentie en creativiteit losstaan van intelligentie. Hoe intelligenter je bent, hoe meer je kunt verzinnen, zowel op sociaal als op creatief gebied. Je hoeft echter niet geniaal te zijn om een boek te schrijven. Een intelligent mens hoeft niet goed te zijn. Ik vraag mij af of je een goed mens moet zijn om een literaire prijs te winnen?

Nu we toch aan het psychologyseren zijn, denk ik (maak ik mee) dat creativiteit inderdaad bij intelligentie staat, maar dat hoeft niet samen te gaan met sociale intelligentie. Er zijn genoeg mensen intelligent en creatief, maar niet sociaal vaardig. Je hoeft inderdaad niet geniaal te zijn om een boek te schrijven. Waarom vind ik cryptogrammen leuk? Dan moet je in kronkels kunnen denken en vreemde verbanden kunnen leggen. O ja, ik zit vol kronkels. Maar ik bedoel mijn vraag wel echt serieus. Was het trouwens een boek dat duidelijk door een vrouw is geschreven? Ben ik wel benieuwd naar.

Kun je trouwens uitleggen wat je met je laatste opmerking bedoeld? ''Een winnaar heeft niemand aan zijn zijde''? Denk je dat vrouwen niet tegen eenzaamheid kunnen of wat?

Er wel tegen kunnen, maar er niet snel voor kiezen. Schrijven is vaak een eenzame bedoening. Schrijven met het doel de top te bereiken vraagt grote offers in de relationele sfeer. Ik filosofeer maar wat. Ik heb geen onderzoeken bij de hand om mijn stelling te bewijzen. Maar het is wel een logische gedachtengang. Dan gaat het dus inderdaad niet om capaciteiten, maar om prioriteiten.

Schrijven met het doel de top te bereiken vraagt grote offers in de relationele sfeer.

Ik weet het niet. Uiteindelijk moet iedereen op de een of andere manier de uren doorkomen, en ik ken beroepen die van de relationele sfeer beduidend meer vragen.

Schrijven is vaak een eenzame bedoening.

Dat heb ik nooit gevonden. Solitair werken, dat wel (en haal me niet uit de concentratie!), maar je bent toch altijd in gezelschap als je schrijft.

Tuurlijk, er zijn beroepen die meer vragen. Ik denk daarbij aan alle beroepen waarbij bekendheid een rol gaat spelen. Als succesvolle schrijver kun je daar waarschijnlijk ook niet omheen. Als ik puur voor mezelf spreek: Ervan uitgaande dat ik talentvol genoeg was om een literaire klapper te schrijven zou ik me beslist moeten isoleren om die klus gedaan te krijgen. Maar goed, iedereen is anders natuurlijk.

Voorbeeld: Als ik bezig ben aan een verhaal en ik zit in een lekkere flow, dan vind ik het irritant als ik me om een uur of vijf, zes van mijn computer moet losweken omdat er ook nog gegeten moet worden. Die situatie doet zich af en toe voor. En dan ben ik nog maar bezig aan een verhaaltje ... Als ik die verantwoordelijkheden niet langer neem, moet mijn gezin de zorg die ze gewend zijn gaan missen. Dat is een offer. Als ik een gooi naar de top zou doen, dan zou ik me tijdelijk willen isoleren. Dat vraagt een offer van mijn gezin. Ik kan niet schrijven van 9.00 tot 17.00. Anderen misschien wel. Ik heb sterk de indruk dat vrouwen minder bereid zijn om belangrijke zaken in hun leven op te geven om de 'top' te kunnen bereiken.

Ik heb sterk de indruk dat vrouwen minder bereid zijn om belangrijke zaken in hun leven op te geven om de 'top' te kunnen bereiken.

Ik heb de indruk dat ze dat wel kunnen combineren. Toen ik mijn kinderen nog in huis had, vond ik het fantastisch dat ik thuis kon werken - rondom alles heen. Ik heb (literair) nog niet helemaal de top bereikt (ontwikkelen kost ook tijd) maar dat ga ik wel doen. En niet één top. Zo. :)

Ik ben het met Thérèse eens. Ik kom tot de conclusie dat de prijswinnaars sleutelen aan het überich van de generatie. Dit is wat ik bedoelde met schrijven over de waarheid. Schrijven als een man maakt niet een prijswinnaar. Niet dat het interessant is, maar zoals welke man? Als het blijft bij het ego wint het boek geen prijs, ook al kan het knap gemaakt zijn, en ook al laten mensen zich vaak door hun ego regeren. Een prijswinnend boek ontstijgt het niveau van de lagere driften en van de oorzaak-gevolg relaties sec.

Een prijswinnend boek ontstijgt het niveau van de lagere driften en van de oorzaak-gevolg relaties sec.

Mooi gesproken, Odile! (Idole, schreef ik bijna).

En dan ligt dat prachtboek in de winkel. Dan begint het circus pas, want de uitgever wil dat je in tv programma's verschijnt, lezingen houdt, signeersessies. Het boek wordt vertaald, dus je moet op reis... Of vrouwen daar op zitten te wachten? Daar zet ik grote vraagtekens bij. Uiteraard zijn er de nodige uitzonderingen. Dit zou een onbewuste rem kunnen zijn waardoor vrouwen de top net niet bereiken. Stel je voor dat je echt succesvol wordt. Welke consequenties heeft dat voor je dagelijks leven? Het zou interessant kunnen zijn om uit te zoeken hoeveel succesvolle schrijfsters hun werk combineren met een gezinsleven. Maarten 't Hart zei in een intervieuw dat hij schrijver was geworden omdat hij dan lekker thuis kon werken. Niets bleek minder waar.

Een prijswinnend boek ontstijgt het niveau van de lagere driften en van de oorzaak-gevolg relaties sec.

Mooi gesproken, Odile! (Idole, schreef ik bijna).

:D :D :D

En dan ligt dat prachtboek in de winkel. Dan begint het circus pas, want de uitgever wil dat je in tv programma's verschijnt, lezingen houdt, signeersessies. Het boek wordt vertaald, dus je moet op reis... Of vrouwen daar op zitten te wachten? Daar zet ik grote vraagtekens bij. Uiteraard zijn er de nodige uitzonderingen. Dit zou een onbewuste rem kunnen zijn waardoor vrouwen de top net niet bereiken. Stel je voor dat je echt succesvol wordt. Welke consequenties heeft dat voor je dagelijks leven? Het zou interessant kunnen zijn om uit te zoeken hoeveel succesvolle schrijfsters hun werk combineren met een gezinsleven. Maarten 't Hart zei in een intervieuw dat hij schrijver was geworden omdat hij dan lekker thuis kon werken. Niets bleek minder waar.

Oei, dit vind ik toch wel herkenbaar, ook al gaat het weer niet over de inhoud van wat we schrijven. Ik zit zelf te zuchten als ik word uitgenodigd om een prijsuitreiking bij te wonen. Wat regel ik voor de kinderen? En koop ik niet liever een broek voor de kinderen dan een treinticket? Het is geweldig leuk zo'n uitreiking, lezingen houden, en zo. Maar ik heb het al druk met het huis en de kinderen. En o ja, schrijven.