wel of niet porto toevoegen?

Hallo Nenko, Ik doe het niet, omdat ik alles toch in de computer heb staan. Na een afwijzing is er meestal wel reden om dingen te gaan veranderen ;-), en moet je het een volgende keer toch opnieuw uitprinten. Ik vermoed eigenlijk dat uitgevers geen aantekeningen maken op een ms dat ze gaan terugsturen (te weinig tijd, te veel ms), maar misschien hebben anderen hier ervaring mee?

Ik sluit nooit postzegels bij. Ik vergeet het altijd. Sommige uitgeverijen sturen het terug, anderen vernietigen het. Tenminste als het dus niks wordt. Op je tweede vraag: nee, uitgeverijen geven zelden opmerkingen over het manusript. Het is altijd de standaard brief 'past niet in ons fonds' of ze noemen meerdere redenen die een rol kunnen spelen (in het algemeen). Ze geven pas persoonlijke op- en aanmerkingen als ze er toch iets in zien.

Ik vind het eigenlijk een vorm van beleefdheid om wél zegels bij te voegen. Ik doe een envelop met zegels met mijn naam erop bij het manuscript.

Ik zou geen manuscript met ezelsoren terug willen om het naar de volgende te sturen. Zels al lezen ze maar een klein stukje ziet het er vaak niet meer netjes uit. Toch jammer dat de uitgever geen reden van afwijzing geeft. Je zou zodoende jarenlang kunnen lopen leuren met iets dat simpelweg niet goed genoeg is. Niet dat ik daar het geduld voor heb maar er zijn vast mensen die dat wel hebben. Dat ze geen tijd hebben voor een pagina lange feedback snap ik wel maar een korte krabbel zou toch fijn zijn.

Ik hoef hem niet terug, het zijn maar twintig pagina's, maar ik denk dat als ik een heel manuscript op zou sturen, ik misschien wel porto bij zou voegen. In theorie dan, ik denk niet dat Amerikaanse postzegels veel uithalen :D

Ik heb nog nooit ook maar 1 reactie in een teruggestuurd manuscript aangetroffen. Ik doe er dus ook geen porto meer bij. Als ik het naar een ander stuur, print ik het toch opnieuw uit. En meestal versleutel ik er eerst weer wat aan.

Ik hoef mijn manuscript niet terug, dus doe ik er ook geen porto bij. Maar toch krijg ik ze terug...helaas. Tot nu toe kreeg ik van 1 uitgever een persoonlijke reactie (een korte beoordeling) en dat was via mail, dus ook niet op het manuscript.

Ik heb ze in de helft van de gevallen teruggestuurd gekregen, ook al had ik geen porto bijgevoegd. Ik hoef ze gewoonlijk niet terug, inderdaad zoals hierboven al gezegd wordt, in de tussentijd verandert er al weer zo veel dat het opgestuurde manuscript inmiddels achterhaald is.

Op mijn eerste lijstje uitgevers kom ik steeds tegen dat je zelf porto moet toevoegen als je het retour wilt. Misschien net toevallig. Eentje heb ik met eigen retourpostzegels gestuurd, maar ik denk dat ik de volgende uitgevers zonder porto ga versturen. Klopt wel, de volgende uitgever wil ik toch ook weer een vers uitgeprint manuscript toesturen. Ik dacht dat er nog wel eens opmerkingen op manuscripten werd geschreven, maar dat blijkt dus helemaal niet zo te zijn.

Jawel hoor, ik kreeg altijd reacties op het manuscript zelf terug. Krabbeltjes hier, krabbeltjes daar, of op een speciaal blaadje. Of in de begeleidende brief de reden van het terugsturen en waar ik op moest letten. In 1982 heeft de Uitgeverij Witte Raven, Het Goede Boek in Huizen me een heel blaadje vol verbeteringen, veranderingen en suggesties toegestuurd. (Hoe vinden jullie deze bijvoorbeeld: je verhaal loopt als een verwilderd paard. Het is leuk en het loopt maar het moet worden getemd. Als je het leert temmen schuilt er een schrijfster in jou.) Die grappige opmerking werd door Unieboek gemaakt. En uitgeverij Eekhoorn stuurde iets over Script+. En dat heb ik daarna gedaan. En nu, deze maand mei, is mijn eerste boek bij een reguliere uitgever dus uitgekomen. Stug volhouden is het devies! Oja, ook de postzegels, die deed ik er nooit bij...

Leuke anecdotes, Mara, maar ik denk niet dat de uitgeverij van 25 jaar geleden hetzelfde is als de uitgeverij van nu ;)

Als ik even mag inhaken op nenko's vraag: wat is de omvang van je manuscript (hoeveel pagina's stuur je gemiddeld naar de uitgever...?)

Ik stuur ook geen postzegels bij. Heb het soms teruggekrege, maar zonder krabbels. En ook, helaas, zonder ezelsoren. De manusripten zagen er ongelofelijk ongelezen uit. Een keer heb ik een mening van een uitgever gekregen, maar dat was ook per mail. (even afgezien van de uitgever die nu geinteresseerd is, die heeft gebeld) Succes!! En niet je hele manu opsturen, uittreksel en hoofdstukje.

Ik heb altijd begrepen dat het niet meer dan normaal was om wél retourporto bij te sluiten. Dat heb ik ook altijd gedaan. Je dumpt toch een pak papier op het bureau van een uitgever, ze nemen de moeite om het althans even door te nemen en als ze het niets vinden: wat moeten ze er dan mee? In de prullenbak gooien? Dat is niet respectvol. Daarom wil men het doorgaans gewoon terugzenden (en dat doen ze ook) maar het getuigt van zelfrespect om als aanbieder van een manuscript die kosten zelf te dragen. Het zijn maar een paar cent. Voor een uitgever die 300 manuscripten per jaar terug moet sturen, wordt dat toch een heel bedrag. Je geeft een intentie af als je wél retourporto bijsluit.

Eén uitgever vraagt voor een gedeelte, die stuur ik 15 bladzijdes op en de synopsis. De rest van de nog te versturen lijst vraagt volgens hun website volledige manuscripten + synopsis, en dat is in mijn geval 257 a-viertjes. Spannend 10000, succes, dus jou is het gelukt een geinteresseerde uitgever te vinden.

Hè gelukkig, Marriejeanne! Ik dacht al dat ik de enige gek was!

Hé Wonderer, ik heb het ook over de laatste uitgeverij (van 2006!) Die deed alles via de mail! Geen papier en postzegels nodig gehad! Echt wel modern hoor. Maar je hebt gelijk, nu is alles anders. Ik ben niet zo eigentijds eigenlijk. Vroeger hadden uitgevers meer tijd voor je. Dat is gewoon waar.