Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Emotie-opwekking deel 2

2 juli 2011 - 14:36
Zoals sommigen hier al weten is mijn stokpaardje de emotie-opwekking in verhalen. Ik noem mijzelf een emotionalist, omdat ik emoties ook als enige echte waarheid beschouw, en niet de bedrieglijke ratio of gedachten die een mens heeft. Mensen beschouw ik als grotendeels emotionele wezens. Ook beschouw ik boeken waarin niet voldoende emotie-opwekking zit als onvolmaakte boeken. Een romp zonder ledematen, zonder handen, armen en benen. Ik zie het als een gemiste kans voor schrijvers als ze geen emotionele diepgang weten aan te brengen in hun boek. Met emotietriggering bedoel ik de emoties die bij een lezer worden opgewekt middels de tekst, en dus niet per se de emoties die een personage ondergaat. Afgelopen dagen bladerde ik nog even door Het Schnitzelparadijs van Khalid Boudou. Ik kan niet ontkennen dat dit een klein literair kunstwerkje is (alhoewel ik soms wel mijn wenkbrauwen moest fronsen bij te ver uitgevoerde vergelijkingen en metaforen). Desalniettemin respect voor het kunstig in elkaar zetten van zinnen en woorden. (Schlimatlniz had het over het verzinnen van nieuwe woorden. Het Schnitzelparadijs zou misschien interessant voor je kunnen zijn - mits je hem nog niet hebt gelezen). Afijn... Het boek op zich is uitermate inspirerend voor een schrijver, maar meer dan dat ook niet. Heeft dit boek ook maar iets met mijn emoties gedaan? 0,0. Ik kan er niets anders van maken dan dat het vreselijk, vreselijk saai was. en die saaiheid heeft puur en alleen te maken met een gebrek aan emotieprikkeling. Het was gewoon worstelen door de zinnen. Een uiterst vermoeiende bezigheid voor een lezer. Iets wat ik ten alle tijden probeer te vermijden. Soms lukt dat wat meer, soms lukt het niet goed. Dat komt door een gebrek aan oefening. Hoe meer je oefent, hoe beter je wordt in de mate van emotie-triggering. Afijn...ik heb geanalyseerd waardoor het komt dat het gros van de boeken zo weinig emotie-triggering hebben. Hier heb ik de redenen op een rijtje gezet (sommigen van deze punten hangen in meer of mindere mate met elkaar samen): - De stijl van de zin als doel hebben in plaats van als middel. Om voldoende emotie-prikkeling op te wekken dient de stijl dienstbaar te zijn aan de inhoud; aan het plot, aan de boodschap die je wilt meedelen, aan de situatie in het boek. De stijl kan verschrikkelijk literair zijn, maar als hij op een gegeven moment een eigen leven gaat leiden, dan gaat dat bijna ALTIJD ten koste van emotieprikkeling. - Teveel tell in plaats van show. Zoveel schrijvers gaan hiermee de fout in, het is onvoorstelbaar wat voor een lading tell ze over de lezer heengooien. Dit is vermoeiend, irritant, ondoordacht, gewoonweg dom. - Het verhaal leidt niet tot verbeelding bij de lezer. Ik vergelijk een boek met een film. Het verschil is dat bij een boek de lezer zelf de filmfragmenten afdraait in plaats van dat dit voor hém wordt gedaan. De lezer fantaseert zijn eigen beelden bij een boekscene of hoofdstuk. Als het boek dus te weinig verbeelding opwekt omdat er lappen tekst zitten waarin pseudo-filosofisch gedoe in voorkomt, of teksten die helemaal niet van nut zijn voor het plot, dan verliest de gemiddelde lezer zijn aandacht. Hij is dan te weinig emotioneel getriggerd. - Veel te weinig conflict in het boek. Dit is dé reden dat de meeste Nederlandse boeken gewoonweg een deken van saaiheid over zich heen hebben. Met conflict bedoel ik dus geen actie, en ik neem de term conflict heel breed. Het kan een frictie zijn tussen twee met elkaar pratende personen, die zich alleen in het hoofd van een personage afspeelt, maar het kan dus ook in het extreme geval een conflict op leven en dood zijn. Conflict is heel, heel belangrijk om emoties op te wekken bij de lezer. - Een stijl die gewoonweg niet boeit. Een vlakke, saaie grijze schrijfmuizen-stijl. Veel schrijvers beseffen niet dat ze met slechts één woord in een zin een enorme lading emoties kunnen opwekken bij de lezer. Ze beseffen niet hoe krachtig een woord kan zijn, maar verkiezen bewust of onbewust de risicoloze gulden middenweg van saaiheid. - Te weinig concreetheid/vaagheid in een boek. Een boek hoeft niet per se een plot te hebben om voldoende emoties te kunnen opwekken, maar áls er een plot is, dan is de mate van emotietriggering afhankelijk van de strakheid van het plot. Veel thrillerauteurs zijn hier uitermate goed in, maar het hoeft niet alleen op thrillers van toepassing te zijn. Hoe strakker een plot is, en hoe minder teksten er zijn die niets met het plot van doen hebben, hoe beter voor de emoties. Als het boek een thema heeft (een diepere betekenis), dan is dit ook van toepassing op het thema: teksten dienen in functie van het plot én het thema te worden geschreven, of één van beide. Er bestaat ook een vals idee dat emotie-opwekking ten koste gaat van de literaire kracht van het boek. Dit is een volkomen vals idee. Het één heeft niets met het ander te maken. De literaire kwaliteit van het boek kan uiterst goed samen gaan met het opwekken van emoties. Zo, dit was mijn relaas voor vandaag.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2011 - 16:26
Bovenstaande was mij in andere topics al duidelijk geworden. Maar vertel eens dan welke romans wel voldoen aan wat jij ervan verwacht? Nederlandse dan? American Psycho noemde je ergens, volgens mij. Maar welke nog meer?

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2011 - 23:19
Bovenstaande was mij in andere topics al duidelijk geworden. Maar vertel eens dan welke romans wel voldoen aan wat jij ervan verwacht? Nederlandse dan? American Psycho noemde je ergens, volgens mij. Maar welke nog meer?
Ik heb er in andere topics al een aantal genoemd. Het gaat mij nu even niet om namen of schrijvers. Het Schnitzelparadijs heb ik erbij gepakt omdat het qua stijl weliswaar bij vlagen subliem is, maar zich ontkoppelt van de inhoud, waardoor het de lezer dus vermoeit, en het dus geen emotioneel effect heeft. Het gaat mij echter even niet om het schnitzelparadijs of specifieke boeken, maar om de bovenstaande algemene inhoud. De punten die ik hierboven heb genoemd zijn om aan te geven dat emotietriggering helemaal niet iets is wat vaag is, iets ongrijpbaars. Nee, het heeft betrekking op zeer concrete technieken. Technieken die de meeste schrijvers vaak over het hoofd zien, laat staan toepassen, gewoon omdat ze zich er helemaal niet van bewust zijn. Het is zelfs nog veel erger. Men beseft zich vaak niet eens dat de lezer een emotioneel mens is. Er is nog een ander punt dat betrekking heeft op mijn emotie-relaas: de vloeiendheid van de zinnen. Ik zit nu De Helaasheid der Dingen van Dimitir Verhulst te lezen. Ik kan verder nog geen oordeel over dit boek vellen, want ik ben nog maar bij bladzijde 15, maar ik zie dat de mate van vloeiendheid in de zinnen zeer laag is. De zinnen lezen horterig, met een vervelend ritme. Ik heb me er zelfs op betrapt sommige zinnen tweemaal te lezen, niet om de inhoud te snappen, maar puur om het ritme te pakken. Dit komt de emotietriggering totaal niet ten goede, omdat de lezer dan niet genoeg wordt meegesleept. (Verder kan ik echter nog geen algemeen beeld scheppen van het boek. Het zou zo kunnen zijn dat het een goed boek is, al betwijfel ik dat na de eerste 15 bladzijden.)

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
4 juli 2011 - 0:28
Kan het zijn, bavarios, dat een boek voor jou niet de emotie geeft die je ervan verwacht? Laten we zeggen dat het niet aan het boek ligt, maar aan jouw beleving?

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 9:02
Kan het zijn, bavarios, dat een boek voor jou niet de emotie geeft die je ervan verwacht? Laten we zeggen dat het niet aan het boek ligt, maar aan jouw beleving?
Nee, het ligt niet aan mijn beleving. Het ligt aan de mate van emotionele triggering, en dat is een algemeen (en zelfs grotendeels objectief) iets, en is de reden dat zoveel mensen geen boeken lezen. Als ik echt zeker zou weten dat het aan mijn beleving zou liggen, en dat het een puur subjectief iets is, dan zou ik allang de discussie hebben afgebroken. Op dit vlak van schrijven dient nog een hoop vooruitgang geboekt te worden. Ik denk dat ik de eerste ben, op marginaal niveau op internet, die dit aan de kaak stelt. Ik heb er heel duidelijke ideeën over die niet zomaar met de natte vinger zijn ontstaan. Het is een vrij helder en tot in de details uitgewerkt model (waarvan ik alleen de basis hier heb neergezet). Als mensen een boek goed vinden vanwege het literaire gehalte, dan kan ik er in meegaan. Zo zijn er Nederlandse boeken die literair goed tot zeer goed zijn. Op het vlak van emotioneel effect schieten ze echter bijna allemaal tekort.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 14:15
Toch denk ik dat 'emotionele triggering' bepaald wordt door het referentiekader van de lezer en dat kan voor iedere lezer anders zijn. Ik word emotioneel behoorlijk 'getriggerd' als ik diverse Nederlandse boeken lees :nod:

4 juli 2011 - 18:17
Het ligt aan de mate van emotionele triggering, en dat is een algemeen (...) iets, en is de reden dat zoveel mensen geen boeken lezen.
Ik kan me niet herinneren dat daar onderzoek naar is gedaan. Ik denk namelijk (en daar zijn wel onderzoeken van) dat er heel andere redenen meespelen bij de ontlezing dan gebrek aan emotionele triggering in de literatuur.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 19:18
Ik ben niet gek op wetenschap, omdat ik van mening ben dat de wetenschap grotendeels enorm ver afstaat van de werkelijkheid. Het manipuleert de werkelijkheid ook door allerlei kunstmatige variabelen aan elkaar te linken. In die zin ben ik een existentialist; de individuele beleving staat bij mij voorop, en vanuit daar, en binnen een discussie, ontstaan min of meer objectieve vaststellingen. Maar goed, omdat mensen graag aan officiële onderzoeken van bebaarde professoren hechten: dan zou er meer onderzoek naar verricht moeten worden. Sowieso zijn emoties, zelfs binnen de psychologie, een nauwelijks geëxploreerd domein. Er bestaan wel wetenschappers die emoties onderzoeken, maar die voeren meestal een achterhoedegevecht. In de politicologie, in de sociologie, in de literatuur etc. dienen de rol van emoties geïntroduceerd te worden. Eigenlijk in bijna alle wetenschappelijke disciplines. Dit is echter toekomstmuziek omdat we in een tijdperk leven waarin het neorealisme heerst en er zeer veel waarde wordt gehecht aan rationele modellen. Maar de rol van emoties zal in de toekomst ongetwijfeld opgepakt worden. Daarvoor zal eerst een neoromantische revolutie moeten plaatsvinden zoals dat in de 18de en 19de eeuw gebeurde, maar dat zou nu nog te vroeg komen. Daarvoor zijn de mensen nog niet rijp. In Nederland zitten we nog maar net in de storm van de neorealistische fortuin-revolte. Zelfs op underground niveau zijn er geen tekenen op te vangen van een anti-rationalistische beweging in de Westerse wereld. Integendeel. Als ik zie hoeveel weerstand het woord emoties oproept, zelfs bij vrouwen....het moet echter wel ooit van de literatuur en kunstwereld uit komen, zoals dat meestal gebeurt.

4 juli 2011 - 20:36
Dus je hele "mensen lezer liever verhalen emotioneel triggeren" is slechts gebaseerd op een gevoel van jezelf dat het zo zou kunnen zijn? In dat geval lijkt het me zinnig het de onlezers gewoon te vragen waarom ze niet lezen en degenen die nog een beetje lezen te vragen wat voor verhalen ze zouden willen lezen, en waarom.

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 20:48
Sowieso zijn emoties, zelfs binnen de psychologie, een nauwelijks geëxploreerd domein. Er bestaan wel wetenschappers die emoties onderzoeken, maar die voeren meestal een achterhoedegevecht.
Hoe kom je daar nou bij? Emoties zijn op heel veel verschillende niveaus uitgebreid onderzocht: het neuronale/chemische, de beleving of ervaring, het effect op gedrag etc. En echt niet alleen door "bebaarde professoren". Ik vind de resultaten meestal ook aansluiten bij de werkelijkheid. Het overmatige belang van de ratio in de maatschappij herken ik niet. Los daarvan: ik vind je mening over het op roepen van emoties door middel van literatuur interessant, maar in je uitwerking in dit topic en het vorige zie ik een hoop generalisaties, cirkelredenaties en basisaannamen die niet kloppen of subjectief zijn. Ik krijg er een soort TelSell gevoel bij: iets aan mensen proberen op te dringen wat ze niet nodig hebben, of iets ouds aansmeren onder een nieuwe noemer. Misschien reageren daarom weinig mensen enthousiast op je revolutie. Ook begrijp ik niet zo goed waarom er weer een nieuwe topic voor nodig is; bovenstaande is allemaal toch al uitgebreid besproken?

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 21:07
ik vind je mening over het op roepen van emoties door middel van literatuur interessant, maar in je uitwerking in dit topic en het vorige zie ik een hoop generalisaties, cirkelredenaties en basisaannamen die niet kloppen of subjectief zijn.
Hier ben ik het 100% mee eens. Het wordt tijd dat er een ander stokpaardje van stal komt, anders ren ik hinnikend de SOL-stal uit. Het begon interessant, maar nu het op onderbouwing aankomt, klopt er van de hele wetenschap niets meer of is het simpelweg niet relevant. Maar voordat hier weer een nieuwe discussie losbarst: @Bavarois, neem vooral niet de moeite om hier op te reageren. Ik ben niet in de stemming voor discussies, dus laat het alsjeblieft.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 21:38
Dus je hele "mensen lezer liever verhalen emotioneel triggeren" is slechts gebaseerd op een gevoel van jezelf dat het zo zou kunnen zijn? In dat geval lijkt het me zinnig het de onlezers gewoon te vragen waarom ze niet lezen en degenen die nog een beetje lezen te vragen wat voor verhalen ze zouden willen lezen, en waarom.
Nee natuurlijk niet. Als ik er een boek van 100 bladzijden over zou schrijven, dan zou het voldoen aan de wetenschappelijk eisen met de juiste quotes. Echter, de wetenschap vind ik niet belangrijk. Jouw mening op basis van jouw ervaring vind ik bijvoorbeeld meer waard dan wanneer je met allerlei onderzoeken en dergelijke gaat lopen zwaaien. Er is bijna niets wat zover afstaat van de werkelijkheid als de sociale wetenschappen. En vragen is geen goede manier. Daarmee krijg je rationele antwoorden. Gevoelens moeten aan het gezicht te lezen zijn en gezien worden, zoals een lach op het gezicht. Dat is veel betrouwbaarder dan een utigesproken antwoord, omdat mensen a) hun gevoelens vaak niet goed onder woorden kunnen brengen en b) hun gevoelens verbloemen

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:01
Sowieso zijn emoties, zelfs binnen de psychologie, een nauwelijks geëxploreerd domein. Er bestaan wel wetenschappers die emoties onderzoeken, maar die voeren meestal een achterhoedegevecht.
Hoe kom je daar nou bij? Emoties zijn op heel veel verschillende niveaus uitgebreid onderzocht: het neuronale/chemische, de beleving of ervaring, het effect op gedrag etc. En echt niet alleen door "bebaarde professoren". Ik vind de resultaten meestal ook aansluiten bij de werkelijkheid. Het overmatige belang van de ratio in de maatschappij herken ik niet.
Ze worden veel te weinig onderzocht. Loop een gemiddelde universiteit in en je krijgt allerlei waanzin over je heen gegooid in de vorm van rationele modellen en theorieën. Dat interesseert mij helemaal niet. Ik wil niet weten waarom een organisatie zus of zo handelt omdat het een nutsmaximalisatie voor ogen heeft. Ik geloof niet in die rationele waanzin. Ik wil dat er onderzocht wordt op wat voor manier emoties van mensen invloed hebben op een organisatiestructuur of handelingen. Dat wordt allemaal niet onderzocht. Emoties worden volkomen buiten het rationele paradigma gehouden. En ik weet daar alles van, want ik heb jarenlang op universiteiten vertoefd. Dit is maar één voorbeeld, maar het geldt voor alle disciplines. Ja, ook voor de psychologie. De trend in de psychologie is nu het rationele model. Men focust zich op gedachten en gedragsverandering. Niet voor niets is de psycho-analyse van freud volkomen uit de mode. Ik heb hier jarenlange zowel inside onderzoek naar gedaan als academisch onderzoek. Alleen als het gaat om de neuropsychologie doet men veel onderzoek naar emoties. In de psychologie focust men zich veel te weinig op emoties, en dat zie je ook terug in de praktijk bij psychologen, in de manier van behandelen.
Los daarvan: ik vind je mening over het op roepen van emoties door middel van literatuur interessant, maar in je uitwerking in dit topic en het vorige zie ik een hoop generalisaties, cirkelredenaties en basisaannamen die niet kloppen of subjectief zijn. Ik krijg er een soort TelSell gevoel bij: iets aan mensen proberen op te dringen wat ze niet nodig hebben, of iets ouds aansmeren onder een nieuwe noemer. Misschien reageren daarom weinig mensen enthousiast op je revolutie. Ook begrijp ik niet zo goed waarom er weer een nieuwe topic voor nodig is; bovenstaande is allemaal toch al uitgebreid besproken?
Je praat in algemene termen. ''Dingen die niet kloppen''. Daar kan ik niks mee. Nergens ga je op de inhoud in, nergens ga je in op de punten die ik heb opgenoemd. Maar goed, het maakt niet uit. zoals ik al zei, mensen zijn er nog niet klaar voor om zich hiervoor te interesseren. Vooral op dit forum heeft men de neiging om nieuwe zaken overdreven kritisch te benaderen. Men dood de discussies door zaaddodende narrige opmerkingen als ''ik wil niet aan deze discussie meedoen''. (Dan doe je toch lekker niet mee en reageer je toch niet?) Dusja, mods: sluit deze topic maar. Dit heeft geen zin, als mensen topics gaan lopen saboteren zoals Zjaan.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 21:55
@bavarios Ik weet het niet hoor, maar misschien vind je dit http://laitman.nl/2010/03/08/zoiets-als-een-tevee… interessant? Misschien ook niet. :)
Prachtig. Dit wijst al in de goede richting. vooral de eerste alinea: Er wordt een schoolse benadering gebruikt voor kennisoverdracht op scholen en universiteiten. Toch zijn we vaak niet in staat onze leraren te begrijpen als we onze gevoelens er niet bij betrekken. Als iemand muziek studeert zal de persoon de muziek innerlijk moeten voelen. De persoon zal de verschillen tussen de fijnste tonen en nuances moeten kunnen onderscheiden. Met andere woorden, zijn gevoelens zullen samen komen met zijn intellect waardoor zijn gevoelens verder worden geactiveerd. Sluit naadloos aan op wat ik bedoel.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:00
ik vind je mening over het op roepen van emoties door middel van literatuur interessant, maar in je uitwerking in dit topic en het vorige zie ik een hoop generalisaties, cirkelredenaties en basisaannamen die niet kloppen of subjectief zijn.
Hier ben ik het 100% mee eens. Het wordt tijd dat er een ander stokpaardje van stal komt, anders ren ik hinnikend de SOL-stal uit. Het begon interessant, maar nu het op onderbouwing aankomt, klopt er van de hele wetenschap niets meer of is het simpelweg niet relevant. Maar voordat hier weer een nieuwe discussie losbarst: @Bavarois, neem vooral niet de moeite om hier op te reageren. Ik ben niet in de stemming voor discussies, dus laat het alsjeblieft.
Lees eens iets over existentialisme en absurdisme, lees eens Sartre en Camus, lees eens iets over het nihilisme en nietzsche en kijk wat deze filosofische stromingen over de wetenschap zeggen voordat je allerlei narrige opmerkingen plaatst die niets toevoegen en de discussie kapot maken. Er staan een miljoen topics op schrijvenonline, maar je moet zonodig in deze topic komen om iets...om niets te zeggen.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:01
@bavarios Ik weet het niet hoor, maar misschien vind je dit http://laitman.nl/2010/03/08/zoiets-als-een-tevee… interessant? Misschien ook niet. :)
Prachtig. Dit wijst al in de goede richting. vooral de eerste alinea: Er wordt een schoolse benadering gebruikt voor kennisoverdracht op scholen en universiteiten. Toch zijn we vaak niet in staat onze leraren te begrijpen als we onze gevoelens er niet bij betrekken. Als iemand muziek studeert zal de persoon de muziek innerlijk moeten voelen. De persoon zal de verschillen tussen de fijnste tonen en nuances moeten kunnen onderscheiden. Met andere woorden, zijn gevoelens zullen samen komen met zijn intellect waardoor zijn gevoelens verder worden geactiveerd. Sluit naadloos aan op wat ik bedoel.
Hee, fijn. Misschien vind je op het weblog van Michael Laitman meer interessants te lezen.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:06
@bavarios Ik weet het niet hoor, maar misschien vind je dit http://laitman.nl/2010/03/08/zoiets-als-een-tevee… interessant? Misschien ook niet. :)
Prachtig. Dit wijst al in de goede richting. vooral de eerste alinea: Er wordt een schoolse benadering gebruikt voor kennisoverdracht op scholen en universiteiten. Toch zijn we vaak niet in staat onze leraren te begrijpen als we onze gevoelens er niet bij betrekken. Als iemand muziek studeert zal de persoon de muziek innerlijk moeten voelen. De persoon zal de verschillen tussen de fijnste tonen en nuances moeten kunnen onderscheiden. Met andere woorden, zijn gevoelens zullen samen komen met zijn intellect waardoor zijn gevoelens verder worden geactiveerd. Sluit naadloos aan op wat ik bedoel.
Hee, fijn. Misschien vind je op het weblog van Michael Laitman meer interessants te lezen.
Nou..misschien handel ik wel vanuit een vooroordeel, maar ik heb niets met religies. Ik heb net zo weinig met religies als dat ik met de wetenschap heb. Ik geloof niet in een hoger wezen. Ik sluit het ook niet uit, maar ik geloof er niet per se in. Maar die eerste alinea op die pagina verwoordt heel treffend wat ik bedoel te zeggen. Ik zal die site doorpluizen om er een impressie van te krijgen.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:13
@bavarios Het is ook geen religie. 8) Maar ik weet er te weinig van om er iets meer over te kunnen vertellen. Als je iets boeiends vindt op de site, is dat mooi meegenomen.

4 juli 2011 - 22:15
Ik ben, als ik al iets ben, een wetenschapper. We zijn verder uitgepraat. Ik zou zeggen: bewijs het empirisch. Schrijf dat emotioneel triggerende boek en maak er de bestseller van die jong en oud, in alle bevolkingslagen graag leest. Dan kunnen we verder praten in plaats van speculeren over helemaal niets.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:19
@bavarios Het is ook geen religie. 8) Maar ik weet er te weinig van om er iets meer over te kunnen vertellen. Als je iets boeiends vindt op de site, is dat mooi meegenomen.
Kaballah is toch verbonden aan het jodendom? http://en.wikipedia.org/wiki/Kabbalah

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:24
Ik ben, als ik al iets ben, een wetenschapper. We zijn verder uitgepraat. Ik zou zeggen: bewijs het empirisch. Schrijf dat emotioneel triggerende boek en maak er de bestseller van die jong en oud, in alle bevolkingslagen graag leest. Dan kunnen we verder praten in plaats van speculeren over helemaal niets.
Ik sta bijna lijnrecht tegenover de wetenschap, maar ik zou niet weten waarom we daarmee uitgepraat zijn. Er kan over literatuur gesproken zonder de wetenschap erbij te halen. Meer nog, heb je in al die tijd dat ik hier heb gepost de wetenschap erbij moeten halen? Ik geloof het niet. Heb je überhaupt je eigen stellingen empirisch bewezen? Dat is toch onzin. Maar geen probleem.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:31
@bavarios Het is ook geen religie. 8) Maar ik weet er te weinig van om er iets meer over te kunnen vertellen. Als je iets boeiends vindt op de site, is dat mooi meegenomen.
Kaballah is toch verbonden aan het jodendom? http://en.wikipedia.org/wiki/Kabbalah
Ja klopt, en het is een wetenschap.
Pas maar op, want straks word je beschuldigd van tell sell reclame ;) Het is heel vreemd dat wanneer ik de gemiddelde lezer in het dagelijks leven spreek iedereen, maar ook echt iedereen, zegt dat hij emotioneel gegrepen wil worden door een boek, dat emotieprikkeling zeer belangrijk is voor hem/haar, maar dat bijna iedereen hier vanuit z'n eigen cocon defensief reageert. Typisch.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:39
Bavarois, je vindt de Nederlandse literatuur bagger, je hebt niets met religie en je staat lijnrecht tegenover de wetenschap. Ik volg je posts en ik kan er langzamerhand ook geen touw meer aan vast knopen, maar ik ben daar blijkbaar ook nog niet klaar voor. Prima. Even goede vrienden. Maar wil je mensen die het niet met je eens zijn of je gewoon niet kunnen volgen aub niet narrig noemen of beschuldigen van sabotage? Ik ken Zjaan goed en ik vind het onacceptabel als je zoiets zegt over een forumlid dat op positieve en constructieve wijze aan dit forum bijdraagt. Ga dan in op wat zij zegt en leg haar uit wat je wel wilt. Ik snap ook niet goed wat je met dit topic wilt en wat je bedoelt. Wil je mensen overtuigen? Dan moet je ze niet meteen van je afstoten zodra ze je reageren op de manier die jou niet bevalt. Ik zou heel graag inhoudelijk willen reageren, maar ik weet echt niet meer hoe. Ja, ik vind emoties ook belangrijk en houd van boeken die iets met me doen. Maar ik vind ook dat dit meer te maken heeft met de beleving van de lezer dan met hoe je schrijft. De ene lezer zal door dezelfde emotie die jij in je boek hebt verwerkt heel anders worden getriggerd dan de ander. Dat is ook zo mooi: alle lezers zijn weer anders en schrijvers ook. Ik geloof niet echt dat als je je emoties er als schrijver dik bovenop ligt dat overtuigt. Dat heeft dan het effect van het zigeunerkindje met de traan, ben ik bang. Maar goed: aan jou om te bewijzen dat het wel kan. Laat maar eens zien wat je bedoelt en hoe jij lezers bij de keel grijpt en laat voelen.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 22:59
Bavarois, je vindt de Nederlandse literatuur bagger, je hebt niets met religie en je staat lijnrecht tegenover de wetenschap. Ik volg je posts en ik kan er langzamerhand ook geen touw meer aan vast knopen, maar ik ben daar blijkbaar ook nog niet klaar voor. Prima. Even goede vrienden. Maar wil je mensen die het niet met je eens zijn of je gewoon niet kunnen volgen aub niet narrig noemen of beschuldigen van sabotage? Ik ken Zjaan goed en ik vind het onacceptabel als je zoiets zegt over een forumlid dat op positieve en constructieve wijze aan dit forum bijdraagt. Ga dan in op wat zij zegt en leg haar uit wat je wel wilt. Ik snap ook niet goed wat je met dit topic wilt en wat je bedoelt. Wil je mensen overtuigen? Dan moet je ze niet meteen van je afstoten zodra ze je reageren op de manier die jou niet bevalt.
Een berichtje achterlaten waarin staat dat ze niet aan deze topic meedoet is niet positief en al helemaal niet constructief. Integendeel. Het is een discussiedoder en wekt alleen maar nog meer irritatie op. Het maakt mij in principe niet uit als iemand niks te melden heeft, maar het probleem is dat de mods op dit forum nogal snel optreden als er van de inhoud wordt afgeweken. Daar oordeel ik niet over, want dit is mijn forum niet en ik heb respect voor mensen die in hun vrije tijd de boel in goede banen proberen te leiden. Feit is dat het zo is en dat opmerkingen zoals die van Zjaan de inhoud volkomen ontwrichten omdat er feitelijk niets in staat van argumentatie of inhoudelijkheid. Het is puur het verdekt uiten van irritatie zonder ook maar iets inhoudelijks toe te voegen, wat nergens aan bijdraagt.
Ik zou heel graag inhoudelijk willen reageren, maar ik weet echt niet meer hoe. Ja, ik vind emoties ook belangrijk en houd van boeken die iets met me doen. Maar ik vind ook dat dit meer te maken heeft met de beleving van de lezer dan met hoe je schrijft. De ene lezer zal door dezelfde emotie die jij in je boek hebt verwerkt heel anders worden getriggerd dan de ander. Dat is ook zo mooi: alle lezers zijn weer anders en schrijvers ook. Ik geloof niet echt dat als je je emoties er als schrijver dik bovenop ligt dat overtuigt. Dat heeft dan het effect van het zigeunerkindje met de traan, ben ik bang. Maar goed: aan jou om te bewijzen dat het wel kan. Laat maar eens zien wat je bedoelt en hoe jij lezers bij de keel grijpt en laat voelen.
Dat heb je nu al twee postst verdekt proberen te zeggen. In mijn openingspost staan echter 7 zeer heldere punten waar niemand op in is gegaan. Dat vind ik jammer, maar het zij zo. Jij hebt een probleem met de manier waarop ik communiceer, maar jouw strenge principes en waarden zijn helaas de mijne niet. Ik respecteer je echter om de standpunten die je telkens inneemt. Want zo nu en dan uit je je irritatie, maar je draagt desondanks iets inhoudelijks toe. Om op je post in te gaan: Nee, het dik bovenop leggen van emoties werkt niet. Dat is ook helemaal niet wat ik beweer. Maarja, in je laatste zin leg je precies het pijnpunt weer. De theoretische discussie over emoties loopt op z'n einde omdat mensen hard proof willen zien (wat terecht is). Prima, als jullie daar op wijzen, dan krijgen jullie binnenkort hard proof.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 23:00
... Maar ik vind ook dat dit meer te maken heeft met de beleving van de lezer dan met hoe je schrijft. De ene lezer zal door dezelfde emotie die jij in je boek hebt verwerkt heel anders worden getriggerd dan de ander. Dat is ook zo mooi: alle lezers zijn weer anders en schrijvers ook...
Sterker nog, het zou wel eens zo kunnen zijn dat zo'n echt goed boek boven de emoties staat, zodat het elke lezer vrij staat zijn eigen emoties te beleven tijdens het lezen; en dat dat een boek een bestseller maakt, dat dat het boek uniek en universeel maakt en dat het daarom op de bestgelezen boekenlijst komt. Het is ook mogelijk dat er vele wegen naar Rome leiden.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 23:06
Feit is dat het zo is en dat opmerkingen zoals die van Zjaan de inhoud volkomen ontwrichten omdat er feitelijk niets in staat van argumentatie of inhoudelijkheid. Het is puur het verdekt uiten van irritatie zonder ook maar iets inhoudelijks toe te voegen, wat nergens aan bijdraagt.
Als je dan zo goed weet hoe dat dit soort opmerkingen werken, dan zou je natuurlijk de moeite kunnen nemen om het te negeren. Dat vroeg ik niet voor niets. Maar ik had natuurlijk kunnen weten dat je mijn opmerking zou aangrijpen om te 'bewijzen' dat dit soort topic daardoor ontsporen. Tja...

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 23:09
Feit is dat het zo is en dat opmerkingen zoals die van Zjaan de inhoud volkomen ontwrichten omdat er feitelijk niets in staat van argumentatie of inhoudelijkheid. Het is puur het verdekt uiten van irritatie zonder ook maar iets inhoudelijks toe te voegen, wat nergens aan bijdraagt.
Als je dan zo goed weet hoe dat dit soort opmerkingen werken, dan zou je natuurlijk de moeite kunnen nemen om het te negeren. Dat vroeg ik niet voor niets. Maar ik had natuurlijk kunnen weten dat je mijn opmerking zou aangrijpen om te 'bewijzen' dat dit soort topic daardoor ontsporen. Tja...
Waar wil je naartoe?

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 23:14
Jongens, dit topic is geen plaats voor een een-tweetje. Discussie tussen twee personen over het laten ontsporen van topics mag per PB. Bavarois, waarom open je dit topic? Volgens mij is alles al wel gezegd (en in die topics werd er al vaak herhaald) en is dit dus enkel een extra herhaling. Waarom>

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2011 - 23:24
Jongens, dit topic is geen plaats voor een een-tweetje. Discussie tussen twee personen over het laten ontsporen van topics mag per PB. Bavarois, waarom open je dit topic? Volgens mij is alles al wel gezegd (en in die topics werd er al vaak herhaald) en is dit dus enkel een extra herhaling. Waarom>
Ik had het gevoel dat niet alles gezegd was en dat dit een uitbouw was, maar blijkbaar vindt iedereen dat alles al gezegd is. Ik vind het best, ik ga er vanuit dat een onderwerp nooit uitgeput is en dat er eindeloos over gepraat kan worden. Immers, als er niet gesaboteerd wordt kom je altijd wel ergens op een nieuw punt terecht. Maar het maakt mij in alle oprechtheid niet uit. Als jullie van mening zijn dat deze topic moet worden omgekapt vind ik het allemaal niet erg.