Vloeken en grof taalgebruik in kinderboeken

Mijn ervaring is dat vloeken en schelden door de uitgever wordt afgekeurd. Ik heb één keer het woord verd*mme gebruikt omdat dat perfect paste in de context. Dat werd een hevige strijd met de uitgever.

Om welke leeftijd gaat het dan Rapid? Ben zelf bezig met een jeugdboek voor ca. 13-16 jr.. Daarin wordt af en toe gevloekt. Geen ziektes (met uitzondering van één keer, maar dat is juist een sleutelmoment in het boek en het wordt door bijna alle personages afgekeurd) of GVD's, maar wel woorden als verdomme, klote, lullig, bitch, shit en fuck. Ze hebben absoluut geen overhand, maar worden af en toe genoemd. Ook worden er zo nu en dan seksueel getinte grapjes gemaakt. Kortom: de hoofdrolspelers van 14 en 15 leven niet in een zoete sprookjeswereld, maar zijn herkenbare pubers van 14 en 15. In mijn boek krijgt één van de hoofdrolspelers te maken met een vader die in coma ligt na een ongeluk. Die situatie bestempelt ze onder andere als klote. Ik denk dat je het de doelgroep niet kunt verkopen dat ze dat omschrijft als "potverdikkie, wat vervelend". Ik weet het, ik overdrijf, natuurlijk er is ook tussenweg. Maar die wil ik niet altijd kiezen. Ben zelf afgestudeerd communicatiewetenschapper en weet dat uit onderzoek blijkt dat de invloed van schelden in boeken en ook videoclips veel kleiner is dan veel volwassenen denken. Los daarvan vind ik vloeken wel een kwestie van taalarmoede. Het moet niet te pas en te onpas voorkomen. Ik probeer het functioneel te gebruiken om bepaalde personages vorm te geven of om aan te geven dat iemand écht enorm baalt of kwaad is. Als ik iets niet wil is het kinderen aan het vloeken zetten. Ik geloof ook absoluut dat dat door mijn verhaal zou gebeuren. Hebben uitgevers daar echt veel moeite mee? Dit gaat dus over een doelgroep die over een jaar of twee voor de boekenlijst misschien verplicht Turks Fruit moet lezen. Of in ons geval Kartonnen Dozen van Tom Lanoye, dat bol staat van seks en vloeken.

Het ligt helemaal aan de leeftijd inderdaad. Voor deze leeftijd moet het wat realistischer en dus af en toe wat grof. Functioneel gebruikt dus. En het ligt aan de uitgever. De ene heeft er geen moeite mee, de ander zal het niet willen. Toch gebruik ik ook in jeugdboeken weinig grof taalgebruik. Vaak is het niet nodig.

In ieder geval goede tips hier, bedankt! Er staan ook mooie alternatieven tussen. Ik ben tot nu toe vooral bezig geweest met een zo realisitisch mogelijk verhaal neer te zetten met personages waar de doelgroep zich goed in kan inleven. Ik heb nog niet echt stil gestaan bij een opvoedkundige rol en ook niet bij de eventuele wensen van uitgevers. Terwijl het zeker mijn droom is om het uitgegeven te laten worden. Ik zal bij het overlezen zeker kritisch naar de scheldwoorden kijken.