cv meesturen met manuscript?

In dit stadium waarschijnlijk niet. Het zou eventueel handig zijn om je eerdere publicaties te vermelden (Als je die hebt) zodat ze weten dat ze niet met een beginner te maken hebben, maar verder? Meestal vragen uitgeverijen er wel expliciet om, voor zover ik weet, op hun website.

In mijn geval hebben ze met een beginner te maken. Ik zag wel ergens staan dat je iets over jezelf kunt vermelden in de brief. Ik heb die moeite niet genomen, er lag ook niet veel nadruk op. Uiteindelijk spreekt de tekst aan of niet, denk ik dan. Maar uit jouw woorden begrijp ik dat het zeker geen standaard protocol is.

Sommige uitgevers willen meteen weten of een schrijver marketable is, anderen kijken meer naar de tekst. Het verschilt gewoon.

Ah ok. Bedankt.

Ik heb het in het begin wel gedan. Later dus niet meer. Ze hoeven niet alles van je te weten als ze toch niets van je willen weten. Ze zien wat in het verhaal of niet. Sommige uitgevers vragen inderdaad om een cv. Ik doe het niet. Als ze geïnteresseerd zijn mogen ze alles van me weten.

Wat ook wel eens wordt gedaan is het maken van een specifiek schrijf-cv. Daarop meld je bijvoorbeeld geen algemene opleidingen en werkervaring, maar alleen schrijfcursussen, schrijferavring en een bibliografie. Staat erg profie en het geeft een uitgeverij een idee wat voor vlees ze in de kuip hebben en hoe ze je kunnen 'marketen'.

Sommige uitgevers willen meteen weten of een schrijver marketable is, anderen kijken meer naar de tekst. Het verschilt gewoon.

Jeetje, hier heb ik nog nooit over nagedacht. Zou ik marketable zijn :? (wat een raar woord eigenlijk)

Dat moet je gewoon uitproberen, Eigen. Ik dacht ook dat ik dat allemaal niet kon... maar ik scheen zelfs heel goed te zijn in lobbyen. :confused: En in het verkopen van mijn eigen boeken en boekideeën. Bamse, als ze geïnteresseerd zijn zullen ze zeker meer info over je achtergrond opvragen. Je kunt het ook zo zien: je brief naar de uitgever met alleen maar een stuk tekst wekt ook hun nieuwsgierigheid op, toch?

Ja Mara, dat zou kunnen idd. Ik heb er niet zo bij nagedacht. Een schrijf-cv dat kan ik nog begrijpen. Maar ja, die is bij mij nog leeg, dus kan ik beter niet meesturen :D Marketable, hmmm het is te zien wat daarmee bedoeld wordt, maar ik vrees ervoor. Maar goed, we zien wel. Eerst maar eens wekenlang wachten op een afwijzing en dan nog eens opsturen 8)

Ik heb geen CV meegestuurd met mijn manuscript, maar wel een persoonsbeschrijving. Ik ben geloof ik erg bleu, als ik dit allemaal zo lees. Waarschijnlijk weinig marketable... :( Trouwens, ik wacht nu al een jaar op een reactie van de eerste uitgever....

Een jaar :eek:

Ik zou een cv meesturen als op de website van de uitgever staat dat hij die wil. Verder kun je het laten afhangen van wat je zelf wilt: wil je graag laten zien hoe 'marketable' je bent, of niet? Ik denk bijvoorbeeld zelf dat trouwambtenaar zijn kinderen wel aan zou kunnen spreken. :) Zelf merk ik ook dat ik over deze vraag nadenk. In mjin geval vind ik de lengte van het verhaal er ook toe doen. Als ik een prentenboekje instuur, is mijn cv praktisch langer dan het verhaal! Maar bij een langer verhaal kan ik me voorstellen dat een uitgever al een indruk wil krijgen van wie de schrijver is. Je kunt natuurlijk altijd je brief eindigen met: 'Tot het sturen van een cv en/of het geven van andere informatie ben ik natuurlijk altijd bereid.' :) @ Anouk, heb je dan wel gemaild/gebeld of het wel goed gegaan is? Soms doet TNT of een andere postbezorger iets niet goed...

Anouk, daar hoef je niet meer op te hopen. Gauw naar een andere uitgever sturen. Ik heb na een jaar ook een afwijzing van een uitgever gekregen. Een dag later nog een van dezelfde uitgever. Tussen het opsturen zat een half jaar verschil. Half januari kreeg ik bericht. Mijn conclusie: ze waren de kasten aan het opruimen en zagen opeens nog een stapel manuscripten liggen. Dat was balen. Gauw allemaal een berichtje sturen dat het niet in hun fonds past. Er zijn ook uitgevers die nooit bericht hebben gestuurd. Ik weet niet zo welk verhaal je geschreven hebt, maar van Clavis kreeg ik heel snel een reactie. Een hoeraatje voor Clavis.

Toch wil ik nog even benadrukken (zij het offtopic) dat de reactietijd niets zegt. Ik heb op mijn positieve bericht ook lang gewacht, behoorlijk langer dan normaal, door omstandigheden binnen de uitgeverij waar ik hier verder niet op in zal gaan. Hoe dan ook is het echt mogelijk dat je na lange tijd nog een 'ja' of 'kom eens praten' krijgt. Wat betreft het meesturen van je CV: ik heb wel in mijn brief een paar wapenfeiten gezet om de redacteur die het leest over de streep te trekken. Zo had ik mijn opleiding journalistiek al bijna af en verschillende publicaties op mijn naam staan. Het kan in elk geval geen kwaad om zulke schrijfgerelateerde ervaring te vermelden!

Net als Appel heb ik enkele wapenfeiten (wat een geweldig woord is dat toch ;) ) specifiek op schrijven gericht in de begeleidende brief gezet. Verder niks te cv. O ja, en ik heb vermeld dat ik leerkracht ben, om aan te geven dat ik wel wat van de kinderwereld meen te weten. In het gesprek vroegen ze me wel het hemd van het lijf (niet negatief bedoeld), en daarbij werd ook zeker aangegeven dat bekeken zou worden of het boek en mijn schrijfambities commercieel interessant genoeg zouden zijn.

Dan vraag ik me weer af waarom ze je het hemd van het lijf vragen. Het heeft niks met het boek te maken. Als ze dat mij zouden doen, zou ik er allerlei onzin uitkramen. Zelf niet doen, hoor. Maar als mijn stekels overeind gaan staan, gebeurt dat automatisch.

Maar je verkoopt niet alleen je boek, ook jezelf. Dat is nu eenmaal zo.

Dan vraag ik me weer af waarom ze je het hemd van het lijf vragen. Het heeft niks met het boek te maken. Als ze dat mij zouden doen, zou ik er allerlei onzin uitkramen. Zelf niet doen, hoor. Maar als mijn stekels overeind gaan staan, gebeurt dat automatisch.

Het heeft in die zin wel met het boek te maken, dat het verkoopbaar moet zijn. Plus: ze investeren liever in iemand waarvan te verwachten valt dat het niet bij één boek zal blijven en die niet met redigeren compleet in de verdediging schiet, maar met wie ze samen kunnen werken. Het moet dus ook klikken, vandaar alle vragen.

Ja, een serie schrijven bijvoorbeeld. Vind ik erg fijn. Dan hoef ik mijn hoofdpersoon niet meteen los te laten en zij kunnen investeren in een serie. Allebei blij! :D

O, ik heb wel dertig verhalen voor een uitgever. En ik ben altijd bereid om adviezen aan te nemen en die te verwerken. Dat zou het probleem niet zijn. Maar ze moeten niet vragen wanneer ik getrouwd ben, hoe ik het huwelijk ervaar, hoe ik met mijn kinderen omga e.d. Dat is totaal niet releavant. Niet dat er geheimen zijn, maar het heeft niets met mijn verhaal te maken.

Maar dat soort dingen vragen ze ook helemaal niet. Je kunt ook je eigen flaptekst kiezen, jij bent de baas over je eigen informatie.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik me niet zo gerealiseerd heb dat ik als persoon ook belangrijk gevonden word door een uitgever. Ik weet vaak niet eens hoe een schrijver heet als ik een boek lees. Het boeit me allemaal niet zo. Ik weet wel dat er interviews zijn ed, maar ik kijk of lees ze nooit. Dus ik dacht, tekst bevalt of niet en dat is het dan. Maar mezelf verkopen, dat gaat gewoon niet lukken. Alleen al niet omdat ik in het buitenland woon en geen zin of tijd heb om naar Nederland te komen. We verzorgen en trainen hier meer dan 20 dieren en daar kan ik niet zomaar even van weg. Ik vrees dus dat ze het met mijn tekst alleen zullen moeten doen, of helemaal niet...

Als je tekst goed is zullen ze het heus niet weigeren omdat je tussen de rode mieren loopt. Het zou tenminste niet verstandig zijn. Even off topic: Ik kreeg gisteren foto's doorgestuurd van zoonlief en vriendin. Ze zaten in Vosu/ Lahemaa. Ze moesten opzoek naar een kampeerwinkel, hadden wel luchtbedden meegenomen, maar de stoppen waren weg. Hoe is het trouwens met de mieren?

Wat leuk, Võsu Lahemaa is hier 300 km vandaan. Als ze richting het zuiden gaan dan zijn ze welkom om eens langs te komen! Wij wonen in de buurt van Võru, provincie Võrumaa, tegen de Letse grens. De mieren zijn hardnekkig.

Nog geen vriendjes met de mieren geworden, dus. Steken of prikken ze ook? Of lopen ze alleen maar bedrijvig rond? Ze gaan niet naar het zuiden maar vertrekken vandaag of morgen met de boot naar Finland. Het uiteindelijke doel is de Noordkaap. Even terug naar het topic. Als ik het moet hebben van mezelf overal presenteren zal ik weinig verkopen. Het zij zo. Ik kan mijn karakter ook geen geweld aandoen. Ik wil schrijven en niet overal langs.

Je hoeft niet je hele hebben en houwen op tafel te leggen en een compleet cv is helemaal niet nodig, maar in je begeleidende brief een korte alinea over jezelf opnemen is wel belangrijk. Vertel even hoe oud je bent, iets over je levensloop of eventuele opleidingen/carrière (zeker wanneer die relevant is voor je boek - bv dat je op een boerderij bent opgegroeid bij een roman die gaat over het harde leven op het platteland, of je loopbaan als politievrouw bij een thriller over een vrouwelijke rechercheur). Vermeld daarnaast ook hoeveel ervaring je hebt met schrijven (heb je een vierjarige schrijfopleiding gevolg? Is er al eerder iets gepubliceerd?). Het gaat niet eens zozeer om het verkopen van jezelf (voor al te brutale brieven zijn redacteuren trouwens flink allergisch), maar dat je de redacteur van dienst een beetje laat weten wie er achter dat ongevraagd ingezonden pak papier zit. Zie het als jezelf gewoon netjes voorstellen. Je wilt immers dat die redacteur tijd gaat besteden aan je manuscript. Dat zal hij/zij met een vrolijker gemoed doen na een leuke brief dan na een tweeregelig briefje met: 'Wie ik ben doet er niet toe. Veel plezier met mijn manuscript, ik hoor het wel.'

Dank je Secret Garden voor je uitleg. Dat klinkt eigenlijk wel heel logisch. Ik ga er de volgende keer rekening mee houden.

:) Het is wel een beetje mijn stijl, Secret Garden. Maar zo bont maak ik het nu ook weer niet. Ik houd het wel netjes. Soms noem ik het helemaal niet. Toch maar doen, dus.

Laten we wel wezen: een uitgever kijkt niet of een tekst geweldig is en of de wereld die echt niet kan missen. Een uitgever kijkt of er van de tekst geld te maken is. Dan moet de tekst goed zijn (anders geen kopers) maar er is nog meer geld te maken als de auteur ook 'goed' is. Lekker verkopen zal door een mooi snoetje danwel wiebelkontje, door eerdere presentaties van de auteur via andere media (als je bekend bent van tv hoef je zelfs geen goede tekst te schrijven, dan is een matige al prima) , doordat je het type ideale schoonzoon bent of iets engs hebt meegemaakt danwel een enge ziekte hebt. Dat verkoopt allemaal. Voor wie dat allemaal niet geldt is er ook wel plaats in de uitgeverswereld, maar dan is het meer dringen. Dus buit je 'kwaliteiten' uit in een begeleidende brief. Heb je veel met jongeren gewerkt in het geval van een jeugdboek, heb je een miserabele jeugd gehad, weet ik veel. Zoek een Unique Selling Point.

Trenke en Tja: ik kreeg 2 dagen later een keurige ontvangstbevestiging en heb tussendoor 2 keer gebeld. Ze lopen erg achter en het was nog niet gelezen, lag ook niet op de afgewezen stapel.... Ik heb het later nog naar andere uitgevers gestuurd, op twee ervan wacht ik nog. De drie andere waren heel positief, maar vonden het niet in hun fonds passen, wat ik overigens goed kan begrijpen. Ik heb gewoon een stukje over mezelf meegestuurd, over mijn leven en wat ik zoal gedaan heb, geen CV.