herschrijven

Andere geit dan maar?

Ha, misschien meer: vort met de geit! :p

Ik print het liefst een tekst uit voordat ik er wat aan verander. Zowel bij proeflezen als herschrijven. Alleen is het niet de meest goedkope manier van een tekst lezen en beoordelen. Hele stukken tekst lezen op een pc vind ik niet zo prettig. Ik las iets over dat je 2 teksten naast elkaar op een scherm kan zetten en zo kan herschrijven. Hoe werkt dat?

twee windows met worddocumenten verkleinen en naast elkaar zetten?

Open twee documenten en zorg dat je verder niets hebt open staan. Ga met je cursor onder in je scherm in het blauw staan. Dus niet op dat kleine balkje van je document maar ernaast. Rechtsklik met de muis en je kan kiezen of je de documenten naast elkaar of boven elkaar wilt hebben. Het is verre van ideaal, maar het went.

Ik gebruik toch dit topic maar voor mijn vraag. al gaat het hier boven vooral over het technische aspect van herschrijven, wil ik graag vragen hoe doen jullie het: Ik heb mezelf voorgenomen dit jaar vier manuscripten her te schrijven, aangezien het jaar al bijna op de helft is, ben ik er met twee aardig op weg. Maar herschrijven is een vak apart. - lezen, woorden bekijken, soms verbeteren van de eeuwige d's en t's, komma's weg, nee toch er weer bij. Die zin kan het beter, of zelfs beter weg, of toch verschuiven naar voren of naar achteren. e n z o v o o r t, - Als ik begin met de eerste paar bladzijden ben ik geïnspireerd. Hoi dit gaat lekker, maar na twee/drie bladzijden verslapt mijn aandacht, lees ik over essentiele dingen heen. Niet dat ik echt concentratieproblemen heb, maar ik word minder alert. Na drie hoofdstukken kan ik het wel schudden. Hoe doen jullie dat? Hoeveel tijd neem je dagelijks voor het herschrijven? bijv. een hoofdstuk per dag? Herkauw je woord voor woord, zoals een koe zijn gras in de wei? Begin je steeds weer opnieuw? Schrijf je nog iets anders ter afleiding ernaast? kortom breek maar los.

Wat ik zelf wel handig vind, is herschrijven op één aspect. Bijvoorbeeld: het uiterlijk en innerlijk van de hoofdpersoon. Hoe ziet hij eruit, wat denkt hij? En dan lees ik het hele manuscript door met alleen deze vraag in gedachten. Vervolgens neem ik een ander aspect. Bijvoorbeeld: gebruik ik niet onnodig moeilijke woorden? En dan lees ik het hele manuscript door met alleen deze vraag in gedachten. En zo door.

Helga, zo begin ik ook met een herschrijf, maar al snel verlies ik dan mijn focus omdat ik weer en nog andere dingen tegenkom die ook hoognodig aandacht vragen. Dus van schematisch of thematisch herschrijven is bij mij nog niet veel terecht gekomen. Dus neem ik nu als ik er zin in heb, gewoon een paar bladzijden tot doel. Na een uur kan ik daar dan wel mee ophouden, want ik vind het echt zwaar. Zwaarder dan het schrijven.

@Marjet Ik bepaal eerst de tijd die ik er aan wil besteden. Bijvoorbeeld een maand en dan deel ik het aantal bladzijden door 30. Dat is het aantal bladzijden dat ik dan per dag doe. Maar dat is een correctie nadat het geprint is (en dus al eerder herschreven). Ik haal schrijf fouten eruit, geef met verschillende kleuren pen stukken aan die niet lekker lopen, bv. hier positiever, meer uitweiden over... meer drama enz. Ik corrigeer dus nog niet in de computer. Op het moment dat ik dat doe, heb ik geen tijdspan en duurt het meestal veel langer omdat ik dan weer echt begin te schrijven. Dit is mijn 2e boek, het is al nagelezen door proeflezers, afgewezen door uitgevers en dus al eerder door deze fase gegaan. Ik weet dus niet of je hier heel veel aan hebt en iedereen werkt anders.

Ik kan niet in één keer goed herschrijven, dat gaat in rondes en ik moet daar pauzes tussen hebben om weer een beetje fris naar mijn eigen tekst te kunnen schrijven. Dus een keer van het scherm corrigeren, dan printen, lezen, corrigeren, sommige dingen automatisch doen (spellingcheck, zoeken op een paar van mijn valkuilen, zoals te veel dubbele punten gebruiken), nog wat rommelen, weer een keer printen, nog eens van papier lezen... al met al duurt dat heel lang, want ik kan/wil het ook niet lang achter elkaar, verlies dan ook mijn scherpte. Het kost alles bij elkaar veel meer tijd dan het schrijven van de eerste versie. Zeker als er ook nog commentaren van proeflezers tussen zitten. Het is ook wel een soort geduldskwestie, het niet te gauw 'af' willen verklaren. Maar ik vind het wel leuk, het gevoel van: steeds een beetje beter. Alsof je aan het vijlen bent, zoiets. Edit, om een idee te geven: ik ben bezig met een soort reisboek, heb daarvan vorig jaar in juli en augustus de 1e versie geschreven. Sindsdien ben ik aan het redigeren/herschrijven, met nog één keer, in oktober/november, een heel drastische wijziging, heel andere structuur (op basis van commentaar eerste proeflezers). Het is nu wel in het stadium dat ik het aan een uitgever/redacteur zou durven overhandigen, maar dat is nog iets anders dan echt 'af'. Louise

Ik denk dat ieder zo zijn eigen systeem heeft om te herschrijven. Ik maak eerst het manuscript af. Dit is de ruwe eerste versie. Daarna print ik het hele spul en lees alles een keer aandachtig door. Als dit is gedaan heb ik al een paar ideeën waar de verhaallijn anders moet, of personages duidelijker uitgetekend moeten worden, of er nieuwe elementen ingebouwd moeten worden, etcetera. Daarna ga ik aan de slag, te beginnen bij het begin. Maximaal twee uur herschrijven. Daarna begint mijn concentratie en scherpte te verslappen. Dit doe ik dan elke dag tot ik alles heb doorgewerkt. Als dit proces af is print ik alles weer uit en lees het. Daarna nog daar waar nodig herschrijven of de puntjes op de i zetten. Hierna weer uitprinten en lezen. Ik ben het met je eens Louise. Het lijkt inderdaad wat op bijvijlen en nog eens bijvijlen tot het manuscript naar je zin is en voor je gevoel af. Niet eerder dan dat de laatste punt en komma is gezet stuur ik het manuscript dan op aan vooraf geselecteerde uitgevers.

Thematisch herschrijven (dus op één aspect) helpt me om het overzicht te bewaren. Als de hoofdpersoon op blz. 5 lange blonde plukken heeft, moet hij die op blz. 60 ook nog hebben - tenzij hij op blz. 50 naar de kapper is geweest. Elke draadje moet door het hele manuscript worden geweven. Maar goed, zo werk ik.

Ik herschrijf minstens een uur per dag, maar niet op de dagen dat het gewoon niet lukt. En kijken wat ik in dat uur kan doen. Meestal werk ik daarna nog door. Het verhaal leuk vinden, en niet alleen het herschrijven, helpt ook m.i. :) Als ik het zat word stop ik er gewoon mee, uur vol of niet.

Ik heb nog geen ervaring op het gebied van het herschrijven van een groot project, maar ik heb al wel bedacht hoe ik het ga doen: in lagen. Eerst nadenken over de plot en dan steeds dieper inzoomen op het verhaal, tot op kommaniveau. Het lijkt me overigens nogal saai om hele dagen lang alleen maar te herschrijven, dus Waus' manier lijkt me een goede. Zjors werkt volgens mij ook zo. Meerdere dingen tegelijk: project A herschrijven en B schrijven.

Ik herschrijf volgens de 'piramidemethode': eerst de grote lijnen (hoofdstukken erbij, hoofdstukken schrappen); dan de alinea's (wat moet er anders, weg, bij?); dan de zinnen (welke lopen niet lekker? Heb ik de juiste woorden gebruikt?) en pas op het laatst, als alles goed is, print ik het uit en check ik de spelling een laatste maal. Dus op volgorde: - hoofdstukken - alinea's - zinnen - spelling Ik moet er wel eerlijkheidshalve bij zeggen dat ik me bij grotere projecten meer aan dit schema houd dan bij kleinere. Bij de spelling kun je trouwens ook anderen, bijvoorbeeld je partner/moeder/buurvrouw/vriendin vragen om het verhaal eens te lezen. Ook punten die op verkeerde plekken staan, te veel spaties enzovoort, kortom, typfoutjes, overzie je maar zo.

Ht valt me op dat sommigen het herschrijven erg systematisch aanpakken. Zelf zie ik daar eigenlijk niets in. Ik lees altijd snel en globaal alle opmerkingen door en noteer dan in telegramstijl alles dat volgens mij echt hout snijdt. Vaak gaat het dan om zaken waar ik zelf bij het schrijven ook al over zat te twijfelen. Met die punten ga ik dan het eerst aan de slag. Daarna neem ik elk commentaar nog een keer puntsgewijs door om "kleinere dingen" aan te passen, zoals overbodige woorden of ongelukkige zinsconstructies. Maar... als ik dit nog eens herlees, is zo'n methode misschien ook wel een systeem te noemen...?

Dank voor jullie antwoorden, heel verhelderend, ik ga er even kort doorheen: Helga: Wat ik zelf wel handig vind, is herschrijven op één aspect. Dat zou mij voortdurend in verleiding brengen om ook andere zaken die ik zie aan te pakken Suma: Zwaarder dan het schrijven. Daar kom ik ook achter, en super belangrijk Cyd:Ik bepaal eerst de tijd die ik er aan wil besteden. Bijvoorbeeld een maand en dan deel ik het aantal bladzijden door 30. Dat is het aantal bladzijden dat ik dan per dag doe. Dat is een heel goed idee, Cyd, Mezelf aan banden leggen. LouiseSchrijft: Ik kan niet in één keer goed herschrijven. Dus een keer van het scherm corrigeren, dan printen, lezen, corrigeren, sommige dingen automatisch doen (spellingcheck, zoeken op een paar van mijn valkuilen, zoals te veel dubbele punten gebruiken), nog wat rommelen, weer een keer printen, nog eens van papier lezen... Zo gaat het bij mij ook alleen print ik niks uit, uit zuinigheid, maar misscjien is dat wel een heel goed idee, tussendoor van papier lezen. Maar ik vind het wel leuk, het gevoel van: steeds een beetje beter. Alsof je aan het vijlen bent, zoiets. Ja, dat herken ik ook en soms word ik daar euforisch van, het ware vakmanschap :) Edit, om een idee te geven: ik ben bezig met een soort reisboek, Sterkte, wat een lang proces, en wat is een soort reisboek? meer fictie dan non? Lance: Ik denk dat ieder zo zijn eigen systeem heeft om te herschrijven. Daar ben ik inmiddels ook wel achter. Helga: Thematisch herschrijven (dus op één aspect) helpt me om het overzicht te bewaren. Ja ik geloof dat Jan Brokken (van de wil en de weg) het ook wel zo doet, maar na zoveel keer herlezen ben je het ook wel helemaal zat lijkt me. Waus: Ik herschrijf minstens een uur per dag en als ik het zat word stop ik er gewoon mee, uur vol of niet. Is ook wel een idee, Waus, jezelf op die manier reguleren in de concentratie. Carduelis: Ik heb nog geen ervaring op het gebied van het herschrijven van een groot project, maar ik heb al wel bedacht hoe ik het ga doen: in lagen. Eerst nadenken over de plot en dan steeds dieper inzoomen op het verhaal, tot op kommaniveau. Cardu, maar juist dat grote overzicht, dat vogelvlucht perspectief lijkt me zo moeilijk. Ik ga dat ook eens proberen, maar je eigen geest blijft toch de grootste valkuil. Trenke: Ik herschrijf volgens de 'piramidemethode': Dus op volgorde: - hoofdstukken - alinea's - zinnen - spelling [/i] Een beetje wat Carduelis ook voor ogen heeft, deze methode spreekt me ook wel aan, ik ga er eens mee bezig zijn. Hay:[i]Het valt me op dat sommigen het herschrijven erg systematisch aanpakken. Zelf zie ik daar eigenlijk niets in.[i] Zo doe ik het ook niet, meer wat jij zegt, globaal en vooral op zinsniveau. Maar ik realiseer me nu dat ik dat systematische eigenlijk al in eendere fase doe, de hele eerste versie is dan nog niet eens helemaal geschreven, maar ik heb wel de verhaallijn helemaal rond. dan begin ik juist dat totaal aspect te screenen en ga met hoofdstukken schuiven. Als die lay-out waterdicht is ga ik inzoomen. Maar een geprinte versie erbij lezen is wel een opsteker, voor de hand liggend, ja natuurlijk, maar kom er maar eens op. Mensen bedankt allemaal.

Dank je voor je verhelderende tekst over wat er geschreven is. Vooral hierin kan ik me herkennen als ik aan het herschrijven ben (ik weet alleen even niet van wie deze opmerking is) ik vind het wel leuk, het gevoel van: steeds een beetje beter. .

ja die kan er nog bij FS

Mijn probleem is waarschijnlijk, dat ik zoveel evolueer en verander in mijn schrijfstijl. Ik ben al ongeveer 7 jaar bezig met schrijven, en wanneer ik een boek schrijf, dan is het begin helemaal anders geschreven dan het einde. Toen begon ik te herschrijven, wat echt véél tijd vraagt naar mijn mening. Wat kom ik uit denk je? Toch weer een andere schrijfstijl dan voorheen. Misschien moet ik maar eens beginnen met zeer korte boeken te schrijven? ElectricDemi

Dag allemaal, Wat een creatieve mensen allemaal op dit forum! Leuk! Ik ben nieuw op deze site. Heb al jarenlang een half schrijfplan in m'n hoofd, maar nam er nooit de tijd voor om daadwerkelijk iets af te maken. Dit jaar meegedaan aan een schrijfwedstrijd, niet gewonnen, maar daardoor wel een heel manuscript liggen. Dit was heel lang het punt dat ik wilde bereiken: als ik maar eens een manuscript heb, dan kan ik tenminste bijschaven! Maar nu heb ik dat manuscript en denk: wat nu? Heb even een 'ik zie door de bomen het bos niet meer' gevoel. Ik heb tussen het schrijven door wel gelet op woord/zingebruik en of hoofdstukken goed liepen, maar heb niet gekeken naar de rode draad. Daar moet ik nu mee beginnen. Ik wilde beginnen met het lezen van m'n tekst, maar kan het echt even niet onder ogen komen. Ik denk dan ook dat ik het eerst maar even een paar weken weg moet leggen en dan moet beginnen. Hebben jullie ook dat je de moed zo nu en dan verliest (vast wel ;) ). Op het moment heb ik een gevoel dat dit verhaal echt nérgens over gaat! Dan lijkt het bijna makkelijker om een heel nieuw verhaal te schrijven dan het bestaande verhaal te herschrijven. Een soort zelfcensuur of zo. Dan weet ik even niet meer waarom ik er überhaupt mee was begonnen... Hoe is dat bij jullie? Groetjes, ungu.

Ja hoor, dat heb ik ook wel eens. Heel lang heb ik precies gedaan wat jij schrijft, de boel weggooien en een nieuw verhaal beginnen. Ik heb mijzelf die vrijheid gepermitteerd zolang ik ontevreden was over mijn schrijfstijl. Maar sinds ik die stijl wel redelijk ok vind zet ik meer door met verhalen. Op dit moment zit één verhaal niet in de prullenbak (waar hij normaal dus was beland) maar staat in de koelkast. Ik ben overgestapt op een ander verhaal om mezelf wat lucht te geven en motivatie terug te krijgen. Ik ben vastbesloten om beide verhalen af te schrijven. Dat is dan de derde keer dat ik doorschrijf tot het einde. Wb de rode draad, bij het verhaal dat in de koelkast staat heb ik die niet van het begin afaan in de gaten gehouden. Met als gevolg dat het een zooitje is geworden. Bij het verhaal waar ik nu aan werk, volg ik wel heel strikt die rode draad. En dat werkt veel prettiger. Ik heb een skelet en dat kan ik nu naar believen gaan aankleden. Het is dus minder een zoektocht, waardoor ik alles meteen veel helderder opschrijf. Een volgende keer doe ik dat weer zo. Niet meer beginnen vanuit een opwelling, eerst goed het verhaal uitdiepen en alleen notities maken, tot ik de rode draad helder heb en dan scene voor scene opschrijven en aankleden. Dit kun je achteraf natuurlijk nog doen. De essentie van je verhaal goed uitdenken en gaan opschrijven en alleen de stukken tekst gebruiken die er goed inpassen. Dit moet ik gaan doen bij het verhaal in rust, als ik ooit nog eens zin krijg 8)

Ik heb nu drie manuscripten herschreven, en sta aan het begin om aan het vierde te beginnen. En dan poepl ik om aan mijn nieuwe idee te beginnen. Ik merk ook dat segmetarisch proeflezen helpt. Dus echt alleen op komma's en leestekens lezen, en dan op zinsniveau. Ik doe het wel per hoofdstuk, dus i scroll steeds terug naar het begin van het hoofdstuk, en na drie-vier keer herlzen, ben ik het helemaal zat. Maar ik print niks, sterker nog, als ik de geprinte versie lees, vind ik het zo boring.... mmm zou dat wat betekenen?

Ik heb nu drie manuscripten herschreven, en sta aan het begin om aan het vierde te beginnen. En dan poepl ik om aan mijn nieuwe idee te beginnen. Ik merk ook dat segmetarisch proeflezen helpt. Dus echt alleen op komma's en leestekens lezen, en dan op zinsniveau. Ik doe het wel per hoofdstuk, dus i scroll steeds terug naar het begin van het hoofdstuk, en na drie-vier keer herlzen, ben ik het helemaal zat. Maar ik print niks, sterker nog, als ik de geprinte versie lees, vind ik het zo boring.... mmm zou dat wat betekenen?

Ik heb vandaag eindelijk, ondanks geldnood, een laserprinter gekocht en een boek uitgeprint. Dat leest idd heel anders dan van het scherm. Ik hoop nu een beter overzicht te krijgen en ik zit er in te strepen met de correctiepen. Dat kan ook op de tekstverwerker natuurlijk, het werkte alleen niet voor mij. Nu heb ik het plan opgevat om toch het hele verhaal opnieuw te schrijven, met de papieren versie ernaast, Ik heb nog nooit op die manier gewerkt maar zolang ik op de computer blijf herschrijven kom ik er niet doorheen. Ik zie de onvolkomenheden nu scherper. Wat oninteressant is gaat eruit. Pffff, ik heb een verhaal met een kop en een staart en toch ga ik het herschrijven, ik ben benieuwd wat het oplevert.

Ik printte vroeger alles, maar gelukkig is dat nu niet meer nodig. Het lukte mij toen ook niet om overzicht te krijgen op de computer. Inmiddels wel. Geen idee waarom of waardoor. Misschien gewoon een kwestie van wennen? Hoewel ik van papier lezen wel nog altijd het prettigst vind, maar het scheelt me zo een hoop papier- en inktkosten.

[quote=DeEllis]

Door alles wat ik hier leer kan ik in elk geval alles een of meermalen herschrijven. Met kleine correcties red ik het niet meer. Niet erg, maar hoe doe je dat handig?
Ik heb geen printer. :(

A) Typen in de bestaande tekst. Lijkt me rommelig worden.
B) Twee maal word opstarten en naast elkaar houden. Gaat wel, maar is nog niet alles.

Ben momenteel een aantal korte verhalen, die ik een aantal jaren geleden heb geschreven, aan het herzien. Daarbij werkt A) voor mij toch het best; typen in bestaande tekst. Daarbij scheidt ik vaak wel de tekst waarmee ik bezig ben van wat erop volgt d.m.v. 1 of 2 lege regels. Als ik een verhaal heb herschreven is dat voor mij de nieuwe, verbeterde en dus enige versie. De voorgaande versie(s) bewaren heeft voor mij dus geen nut.