Waarom je nú een schrijfmaatje moet zoeken

Iedereen kent het beeld wel: de eenzame schrijver, een introvert, opgesloten op een zolderkamer om aan ‘de volgende grote roman’ te werken. Het is een romantisch beeld waar waarschijnlijk vele duizenden mensen naar hunkeren als ze hun wens uitspreken dat ze schrijver willen worden. Degenen onder ons die al heel wat maanden of zelfs jaren aan het ploeteren zijn aan hun manuscript, weten echter wel beter: je hebt ontzettend veel doorzettingsvermogen nodig en uiteindelijk moet je iedere komma en punt zelf zetten.

Want ja, laten we wel wezen: schrijven is een eenzaam beroep, maar dat wil niet zeggen dat je alles alleen hoeft te doen. Thrillerauteur Samantha Stroombergen debuteerde in 2018 bij Meulenhoff Boekerij en deelt haar ervaringen en redenen waarom je vooral op zoek moet gaan naar een partner in crime.

Ze begrijpen je worstelingen

Iedereen heeft af en toe een schrijfdipje. Veel mensen stoppen lang of zelfs helemaal met schrijven omdat ze de motivatie niet meer kunnen vinden achter het toetsenbord te blijven kruipen. Als je je writer’s block deelt met iemand die zelf niet schrijft, komen de bemoedigingen toch anders over dan als iemand zelf weet hoeveel meer moeite het kost een lang verhaal te schrijven dan mensen soms denken. Je bent op die manier elkaars stok achter de deur en kunt elkaar goed motiveren toch weer wat woorden op papier te zetten.

Het is gezellig

Soms moet je echt de deur even uit en een andere omgeving hebben tijdens het schrijven. Lucia van den Brink (debuteert in 2020 bij Ambo|Anthos met een literaire roman) en ik gaan regelmatig naar een koffietentje om daar te lunchen en vervolgens kilometers te maken in onze manuscripten. Het werkt om twee redenen: tijdens de lunch kan je bespreken waar je tegenaan loopt en tijdens het schrijven heb je een soort sociale controle. Het voelt namelijk wel heel onproductief als je je tijd verkwist aan Facebook terwijl de ander ijverig bezig is, toch? Vorig jaar zijn we zelfs een week op schrijfvakantie geweest en dit jaar wordt het waarschijnlijk New York. Work hard, play hard!

Je krijgt waardevolle feedback

Het kan lastig zijn goede proeflezers te vinden. Ze haken af of zijn bang je gevoelens te kwetsen, wat je uiteindelijk niets helpt. Een medeschrijver weet hoe belangrijk het is proeflezers te hebben en (soms pijnlijke) feedback te krijgen. Zelfs als ze zelf een ander genre schrijven, is het erg nuttig elkaars werk te lezen. Je moet natuurlijk altijd in je hoofd houden dat je allebei je eigen schrijfstijl hebt, maar tegelijk kan het nooit kwaad dat je een ander perspectief krijgt.

Je deelt zo een netwerk

Als beginnend auteur heb je het niet makkelijk. Boven het maaiveld uitkomen lijkt soms bijna niet te doen. Het helpt daarom als je het niet alleen van je eigen netwerk moet hebben. Een goed voorbeeld is het Moordwijven-collectief, bestaande uit thrillerauteurs Marlen Visser (Prometheus), Isa Maron (The House of Books), Anya Niewierra (Luitingh-Sijthoff), Ingrid Oonincx (Crime Compagnie) en Liesbeth van Kempen (De Fontein). Ze steunen elkaar in het geluid maken voor hun thrillers en treden regelmatig gezamenlijk op door bijvoorbeeld gezamenlijke presentaties en signeersessies te organiseren. Slim, want samen sta je soms toch echt sterker.

Over de auteur

De 28-jarige Samantha Stroombergen debuteerde in juni 2018 bij Uitgeverij Boekerij met haar thriller De witte kamer en werkt momenteel aan haar tweede boek, dat waarschijnlijk begin 2020 uitkomt. Ze heeft daarnaast een boekenblog met twee vriendinnen: readalicious.nl.