Afbeelding
Beeld Pexels
Beeld Pexels
Veel auteurs maken gebruik van een pseudoniem, zoals Robert Galbraith. Haar echte naam is J.K. Rowling. Waarom kiezen auteurs hiervoor? 6 redenen om voor een pseudoniem te kiezen.
Het wel of niet kiezen van een pseudoniem is erg persoonlijk. Er is daarom ook geen goed of fout. Onderstaande redenen kunnen je helpen om de knoop door te hakken.
Een pseudoniem is het masker van de schrijver. Door deze op te zetten, kan de schrijver worden wie hij wil. Dat ene nieuwe personage dat hij zojuist bedacht heeft. Dit kan bevrijdend werken, waardoor je jezelf als schrijver opnieuw kan uitvinden. Voor sommige schrijvers stimuleert dit hun creativiteit.
Wanneer je onder je eigen naam schrijft, kunnen opdringerige vragen of persoonlijke recensies hard binnenkomen. Een pseudoniem is als het ware een laag bescherming die de afstand tussen jou en de schrijver in je, en daarmee ook de afstand met je werk en je lezers wat groter maakt. Misschien heb je bescherming nodig tegen mensen die dicht bij je staan. Bijvoorbeeld wanneer je een biografie of over je familiegeschiedenis schrijft zonder dat je wil dat je familie of vrienden daarachter komen.
Daarnaast kan een pseudoniem je op economisch gebied bescherming geven. Als een naam niet goed verkocht heeft, heeft de schrijver een nieuwe kans om zichzelf op de markt te zetten. Je begint dan voor het publiek vanaf nul.
Als schrijver laat je jezelf direct of indirect zien in je verhaal. Bepaalde opvattingen die je in je verhalen verwerkt, kunnen in de weg zitten met het beroep dat je naast schrijven hebt. Het beroep als docent is hier een goed voorbeeld van. Er zijn docenten ontslagen nadat ouders de naam van de docent opzochten op internet en een boek vonden dat niet overeenkwam met hun opvattingen.
Lezers koppelen vaak een auteur aan een boek. Specifieker nog: aan een bepaald genre waarin je schrijft. Wil je in meerdere genres schrijven, dan kan een pseudoniem een uitkomst bieden. Of wanneer je van doelgroep verandert. Een volwassenenverhaal schrijven is iets heel anders dan kinderverhalen. Wanneer je naam geassocieerd wordt met lieflijkheid, kleine kinderen en pratende dieren is het raar voor de lezers wanneer je overgaat op boeken voor volwassenen waar moord, seks en ingewikkelde relaties in voorkomen.
Als vrouw schrijven over een mannelijk personage of als man een romantisch verhaal schrijven, dat is iets waar je als auteur op beoordeeld kan worden door je publiek. Om dat te voorkomen kun je als vrouw een mannelijk pseudoniem aannemen, of andersom. Op deze manier zullen de mannelijke lezers jouw boek toch eerder in handen nemen.
Naast bovenstaande redenen bestaat er nog de simpele reden: om de naam zelf. Misschien heb je een naam die niet spannend klinkt of erg lastig is om te schrijven of uit te spreken. Dan kan het voor lezers moeilijk zijn om naar je boek te vragen in de boekhandel. Een pseudoniem kan dan een uitweg bieden. Daarnaast kan het zo zijn dat iemand jouw echte naam als zijn pseudoniem gebruikt heeft. Dat overkwam Sarah Hall, die van een vriend de reactie kreeg: ‘Heb je dan nu eindelijk dat boek geschreven?’ Maar ze had geen boek geschreven dat gepubliceerd werd. Dit bleek een andere auteur te zijn die haar echte naam als pseudoniem gebruikte. Dus voordat je je eigen naam of je gekozen pseudoniem gaat gebruiken, check even of deze niet al in gebruik is.
Door Nicolette Hendriks
Ervaren redacteur Maria Genova deed voor Schrijven Online meer dan dertig manuscriptbeoordelingen. Lees haar tips in het komende nummer!
Mariken Heitman geeft tips! Meld je aan en ontvang dit nummer.
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Topauteur Herman Koch geeft naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwe boek advies aan jonge schrijvers. Meld je aan!
Dit nummer niet missen? Neem vóór 24 januari 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!