Zo geef je je personage een eigen stem

In het komende nummer van Schrijven Magazine legt auteur Jan van Mersbergen uit hoe je een personage een unieke, eigen stem geeft. Lees hier een voorproefje.

Vivian de Gier en Marc Brester

‘In mijn eerste vier romans had ik geen echte verteller; dat was ik zelf. Ik schreef in de derde persoon verleden tijd, want mijn voorbeelden – Ernest Hemingway, John Steinbeck, Cormac McCarthy – deden dat ook. Het is een soort filmisch vertellen, heel beschrijvend, weinig uitleg erbij, amper psychologie. Bij de derde persoon laat je de lezer naar de personages kijken, alsof je een camera hanteert. Pas bij Naar de overkant van de nacht koos ik voor de ik-vorm en durfde ik het personage veel meer een eigen geluid te geven.

Het belangrijkste is dat de stem van het personage – wat hij denkt en zegt, en hoe hij dat doet – klopt met zijn persoonlijkheid. Een goed voorbeeld vind ik de verteller in De ruwe weg van Willy Vlautin, een jongen van een jaar of zestien. Zijn vader is heel vaak weg, dus die jongen is vrijwel altijd alleen. Wanneer zijn vader in het ziekenhuis belandt, vraagt een politieman of er iemand is die op hem kan letten. En dan zegt die jongen: 'Mijn oom komt zo.' Maar er is helemaal geen oom, en de lezer weet dat. Dat vind ik te gek: die ene uitspraak maakt precies invoelbaar wat er aan de hand is. Zulke voorbeelden onthoud ik, en haal ik graag aan als ik schrijfles geef.

Wil jij leren hoe je je personage een unieke, eigen stem geeft? Lees het komende nummer van Schrijven Magazine.

Het komende nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem vóór maandag 16:00 u. een abonnement.

SPECIALE AANBIEDING