UKV's van de week in de schijnwerpers

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid. 

---

Lot – Ruud Minnee

25 november

Hij had het zo graag gewild; een rijk en bourgondisch leven vol weelde, aanzien en mooie spullen. Zijn ambities waren echter blijven steken in een Vinex-wijk en een saaie kantoorbaan. Maar door eindeloze meditaties, trainingen en een lieve vriendin die allesbehalve materialistisch was, lukte het hem zijn grootste vijand te verslaan, zijn ego. Hij keek tevreden naar zijn kleine achtertuin, die nu groot genoeg leek. Niets is niet alles maar alles is ook niets, mijmerde hij, toen de telefoon ging. Het was een dame van de staatsloterij, ze zei hem dat hij maar beter even kon gaan zitten…

De Afrikaanse Messias – Ingeborg Nienhuis

26 november

(Voor Willem Olierook en zijn Verhalenmuurproject)

De zes kleerkasten die hem omgorden doen hem nog breekbaarder lijken. Handtassen zijn doorgelicht en zolang hij aanwezig is mag niemand naar het toilet. Het is mijn achtste dag in Zuid-Afrika. Nu al is mijn doel bereikt.

Bijna drie decennia eenzame opsluiting en nog spreekt hij over liefde, vrede en verdraagzaamheid. Mijn ogen prikken. Meteen na zijn plichtpleging zal een helikopter hem naar Robbeneiland brengen, waar hij schilderijen exposeert – op de plek van zijn gewezen gevangenschap.

Zelden voelde ik zo`n ontroering; mijn hart zingt voor de Afrikaanse Messias.

Vroeg – Aaltje van Wieringen

26 november

Nog vroeg. De kat heeft gekotst voor de deur, 
het keukenlicht is stuk en de boontjes branden aan. Het stinkt bij ons.
De computer wist mijn prachtige, herschreven verhaal, niet meer te vinden.
Ik loop nog mistig rond in nachtgoed met mijn kop vol vogelnest.
Appie aan de bel beneden, de boodschappen worden bezorgd in de keuken maar Heer Echtgenoot neemt de keukentafel in beslag met het laten ontstaan van havermout tot pap, waarom in godsnaam.
O, de nieuwe magnetron geeft alleen geheimschrift weer, dáárom. Wij zijn achterlijk. Hij in ieder geval.
De havermout smaakt klonterig naar modder.
Wwaaaaaah!

Oma – Annelies van Bloois

28 november

“Kom maar”, zei oma toen haar kleindochtertje onrustig werd in het restaurant. “Dan gaan we even naar de visjes kijken”. Ze tilde de peuter uit de kinderstoel en liep met het kinderhandje in de hare naar het grote aquarium. 
Het meisje keek met belangstelling naar de kleurige vissen. 
Toen hief ze haar handje en terwijl ze zei: “Nu een ander plaatje” veegde ze van rechts naar links over het glas. 
Oma schoot in de lach maar voelde tegelijkertijd een rilling langs haar ruggengraat gaan. 
Was het echt al zo ver gekomen?

Paradijs – Hélène Willems

28 november

Waar ging het mis? Ik vond je te beklemmend, jij vond mij te dominant. Je ging je beklag doen en ik werd aan de kant geschoven. Monddood gemaakt en vervangen. Vanachter mijn BlackBerry struik sla ik jullie jonge geluk gade. Zij doet alles wat je zegt. Met een pruillipje vraagt ze of je ook een Apple wilt eten. Je twijfelt. Als een slang kronkelt ze om je heen. Alle verleidkunsten worden uit de kast gehaald. Je zwicht en neemt een hap.

Onmiddellijk treedt de virusscanner in werking. Het paradijs wordt gereset naar fabrieksinstellingen.

Jullie zijn verdwenen.

Foto: Pixabay