UKV's van de week in de schijnwerpers

Deborah de Meijer

1 februari 2019 - 9:00

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

Pret - Sandra Visser

31 januari

Bij mij in de haven wordt aan de kade gewerkt. Op een brede schuit staat een gele graafmachine. Hij draait, buigt en hapt. In de boog van zijn arm werkt een man in een fel oranje veiligheidsvest. Ineens draait de machine zich, hij hapt de man op en tilt hem omhoog. De werkman ligt in de bak als een zuigeling in zijn wieg. Hij trappelt met zijn benen en kraait van plezier, als een baby die door zijn moeder gekieteld wordt. Dan is het afgelopen. De graafmachine zet de man terug op de grond. Alsof er niets gebeurd is.

Geheime missie - Marieke Vos

29 januari

Alleen sterke, zelfstandige meisjes zijn lief,' zegt haar vader altijd. Met pijn in haar hart heeft Juliette Draak op de kast gezet. Troost zoeken bij een pluchen beest is niet sterk en zelfstandig.

Steeds als Juliette net slaapt, springt Draak van de kast. Hij klautert in bed en kruipt in haar armen. 'Ben je daar, Draak?' mompelt ze dan. Over haar slapende gezicht glijdt een prachtige glimlach. Stevig klemt ze hem tegen zich aan.

Precies op tijd maakt Draak zich voorzichtig los en klimt terug op de kast. Dit hoeft niemand te weten. Ook Juliette niet.

Mazzel - Stella Mantel

30 januari

Energieleveranciers, praat me er niet van. Ik kreeg een bevel tot nabetaling. Voor dat geld kon ik tien dagen naar een warm land.
Iets wat ik lekker ook deed, ik had een heerlijke vakantie.

Weer thuis hadden die geinponems alles afgesloten.
Van het beetje geld dat ik nog had, kocht ik een kaars,
vijftien flessen spa en mandarijntjes.
Ik had nog bruine bonen.
De voorraad in de vriezer was bedorven, vandaar die stank!
Bibberend zat ik op de bank, kauwde op een boon en nipte aan de spa.
Toen...nieuws, ik had een prijs gewonnen!
Een puzzelboekje.

Reconstructie - Cora van B

28 januari

‘Ja edelachtbare ik heb spijt.’
-
‘Dat zal ik u vertellen. Annie, dat was een wereldwijf. Toen ik ziek was, toen mijn Piet ineens doodlag. Pannetjes eten, de was, mee naar de dokter, deed ze allemaal. Alleen, ze praatte steeds. Dat Piet wel jong ging maar natuurlijk zwaar rookte. Dat ik niet moest janken want geen handvol maar een land vol en ze wist wel een leukerd voor me. Ik stond net brood te snijden toen ze dat zei en ineens schoot dat mes uit. Een bloed! Annie zou wel weten wat te doen, maar ik had echt geen idee.’

(Geen titel) - Mandy De Ronde-Willems

26 januari

Het was maar een spelletje. Ik wilde mijn neefje alleen maar laten schrikken. Hij zal er wel overheen springen, dacht ik. Ik durf niet te zeggen waar hij is. Iedereen zal wel heel boos op me zijn. Nu kan ik niet slapen.

Ik ga naar de keuken, pak een zak chips en vul een beker met water. Daar doe ik de dop op. Zachtjes trek ik mijn schoenen aan. Door het donker loop ik naar de plek waar het is gebeurd.
"Ben je daar?" roep ik zachtjes.

Geen antwoord. Ik gooi de beker en chips naar beneden.