UKV's van de week in de schijnwerpers

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

Zo gepiept - Remke Jansen

25 april

Er liep een informatieleveranciertje op mijn papier. ‘Ik ben een informatieleverancier, ik loop op papier en ik denk bij mezelf: wat doe ik hier?’ piepte hij.
Hij grinnikte, ondanks dat hij zichzelf doelloos bezig achtte.
‘Er staat niets geschreven, dus niets te beleven. Ik wacht nog heel even. Misschien komt er nog wat. Wat rijmt er op ‘wat’? Waterschildpad?’
Hij sloeg zichzelf op de knietjes van het lachen. ‘Waar haal ik het toch allemaal vandaan,’ riep hij. ‘Een waterschildpad, op een stuk papier! O, o, o!’
Maar het geschiedde. Ik had mijn papier snel vol. 

School - Elke Le Mair

24 april 

Juf heeft koude vissenogen en een strenge knot. Ze lacht nooit. Altijd moet ik naar de blokkenhoek en vaak pakt ze me hard vast. Dan schudt ze me door elkaar, knijpt in mijn gezicht. Dan schreeuwt ze. Soms geeft ze me een pak op mijn broek. Nooit weet ik waarom. Nu wel.
Bij het drinken uit de kraan knikt mijn knie naar voren en komt tegen de vazen aan, onder het gootsteentje. Er breekt wat. Meteen trekt juf me uit de rij. Nog voor de eerste klap voel ik mijn onderbroek nat worden.

Knuffel - Cora van B

22 april 

Tijdens de koffiepauze komt collega Riet buurten. Ze houdt een supermarkttasje op.
‘Alsjeblieft’, zegt ze, ‘gespaard van de zegels. Voor je kleinzoon, omdat hij het zo moeilijk heeft en jullie ook. Houdt hij van knuffels?’
Kleinzoon is dol op dierenknuffels. Ontroerd neem ik het tasje met de meneer-de-uilknuffel van Riet aan. 
Collega Els kijkt toe, zegt: ‘Ik ben ook oma. Maar die van mij is gezond, krijg ik dan geen knuffel? Zijn die alleen voor zielige kleinkinderen?’
Riet kleurt , kijkt van mij naar Els, aarzelt. 
Ik houd de knuffel op naar Els: ‘Ruilen?’
Ze grijnst: ‘Nee joh, geintje.’

Spiegelbeeld - Thijs Hanrath

23 april

Spiegelbeeld, ik ben nu zestig
ik ben heus zo oud als jij
ik aanvaard mijn lot en leven
ben 't midden nu wel voorbij
maar van binnen ben ik jong nog
binnenin voel ik de kracht
ook al zie ik veel ellende
soms donker als de nacht

spiegelbeeld 't zijn de feiten
jij geeft mij geen dag terug
als ik kijk naar al die jaren
zijn ze voorbij, wat gaat dat vlug
ik blijf niet staan ik moet verder
de horizon die wacht
in de verte gloort soms even
het licht van de nacht

BROOD EN PASSIESPELEN - Robert van der Meulen

24 april

Onze achttiende-eeuwse kamer met spijlenbed, hoog plafond en schilderijen die gezellig refereerden aan de Dag des Oordeels, was zondermeer romantisch te noemen.  
De huisbaas leek op Hans Dorrestijn. Zelfs zijn stem deed aan hem denken. 
‘Wat een evenement, hè. Dat wordt wat,’ sprak hij verrukt. 
‘Welk evenement?,’ vroeg mijn vrouw verbaasd. 
Hans wees naar buiten. We schrokken. Ons uitzicht betrof een podium dat niet zou misstaan in de Arena. 
‘Komen jullie niet voor Het Lijdensverhaal dan?,’ vroeg hij vol ongeloof.
Dordrecht is schitterend. Maar soms komt het de passie ten goede dat ze er ook waterbussen hebben naar Rotterdam.