Stijl – Persoonsverbeelding

We kunnen ons verhaal vanuit verschillende perspectieven vertellen. Als we het verhaal vertellen vanuit een personage dat niet meer leeft of denkbeeldig is, spreken we van persoonsverbeelding. Het schrijven vanuit een afwezig figuur kan mysterie in het verhaal brengen, de afwezige verteller weet meer dan de mensen die hij beschrijft en ziet het verhaal vanuit een uniek perspectief.

Persoonsverbeelding

Prosopopoiia, prosopoeia, fictio personae (prosopopee). Pragmatische figuur, het laten spreken van een dode, afwezige of denkbeeldige figuur, van een levenloos iets of van een begrip. Deze stijlfiguur is typisch voor de verheven stijl.

Voorbeeld

Plato, Crito: de Wetten spreken tot Socrates. Cicero, Eerste Catilinarische redevoering: de prosopopee van het vaderland. Rousseau, Le Discours sur les Sciences et les Arts: consul Fabricius bekritiseert het cultureel verval; Baudelaire, ‘La pipe’: de pijp van de dichter

Spreekt. Leopardi, Coro di morti: mummies spreken tot de anatoom F. Ruysch Gezelle, ‘Het schrijverke’: de waterkever spreekt tot de dichter.

Het Groot Retorisch Woordenboek

Ongemerkt sluipen er in veel van onze teksten fouten die we ondanks aandachtig redigeren over het hoofd zien. In samenwerking met het Groot retorisch woordenboek komt er wekelijks een stijlfiguur aan bod.

Het Groot Retorisch Woordenboek is nu verkrijgbaar voor €22,50. Meer informatie vind je hier.

Tijdelijke aanbieding: wie nu een abonnee werft voor Schrijven Magazine of zelf abonnee wordt, krijgt het Retorisch Woordenboek (t.w.v. € 22,50) cadeau!

Werf een abonnee   Word abonnee