Schrijfretraite in Griekenland: een (schrijf)ervaring om niet meer te vergeten

Afgelopen juni ben ik als schrijfster naar het Griekse eiland Ikaria gevlogen waar ik onder begeleiding van de Vlaamse schrijfcoach Joey Brown samen met andere schrijvers een fantastische schrijfretraite heb gehad. Mijn ervaring deel ik graag met jullie!

Door Nicolette Hendriks
Schrijfster en journalist van Schrijven Online

Waarom een schrijfretraite?

In mijn vrije tijd schrijf ik graag fictie. Ik vind het erg leuk om verhalen te bedenken, maar als ik mijn verhaal in grote lijnen uitgedacht heb en klaar ben om het uit te gaan werken, loop ik vast. Elke keer weer. Het werd tijd om hulp te zoeken en me helemaal op het schrijven te kunnen storten. Geen verplichtingen vanuit het dagelijks leven, geen smoesjes meer. Een schrijfretraite zou me daarin helpen. Samen met de ervaringen en problemen van de andere schrijvers, evenals de persoonlijke begeleiding van een coach. Ik ben gek op Griekenland, waardoor de keuze voor de retraite Schrijven en Herbronnen van Joey Brown snel gemaakt was.

Ikaria, wat ben je prachtig

Eenmaal aangekomen op het Griekse eiland hervond ik mijn rust. Het gekletter van de golven die tegen de rotsen van de thermen opspatte, de helderblauwe lucht, de krekels die schreeuwden en de vriendelijke Grieken die het plaatje compleet maakte. Hoewel de omgeving rustgevend was, gebeurde er van alles tijdens de retraite. De beweging van het schrijven ging gepaard met de kalmte van het eiland, wat ik erg prettig vond. Door de rust kon ik mijn hoofd leegmaken en me volledig op het schrijven concentreren.

Schrijfmeditaties

Elke ochtend en avond hadden we samen met de groep een schrijfmeditatie. Tijdens de schrijfmeditaties leerde je jezelf en je ware schrijver ontdekken. Joey gaf ons elke dag een andere vraag mee om op te focussen tijdens de meditatie: ‘Hoe voel je je nu?’, ‘Wat heb je nodig om vrij te kunnen schrijven?’ en ‘Wat houd je tegen om te schrijven?’. Via de meditaties kwam je bij je eigen gevoel. Als je dat kunt, dan kun je ook gevoelens op papier gaan zetten, en dus personages levendig gaan maken. Of zoals Joey altijd zegt: ‘Om naar buiten te kunnen schrijven, moet je eerst naar binnen schrijven’. Vanuit de meditatie ging je schrijven. Hiervoor gebruikten we de puntlijnmeditatie. De schrijfmeditaties brachten mij allerlei inzichten: de antwoorden op de vragen. Verder kregen we verschillende oefeningen mee om later op de dag of in de week zelf mee aan de slag te gaan. Het waren zowel schrijfoefeningen als schrijfmeditatie-oefeningen.

Vriendschap, verbondenheid, gezelligheid

De groep bestond in totaal uit zes schrijvers zowel afkomstig uit Vlaanderen als uit Nederland. De leeftijden verschilde. Ik vond het prachtig om alle (levens)verhalen te horen van de anderen. Hierdoor kreeg ik beter inzicht in wie ze als schrijver waren. Hun verhaal ging vaak ook over hun familie of over wat ze zelf meegemaakt hadden in het leven. Want hoe kun je je verhaal zo levendig, realistisch en écht mogelijk maken dan door een stuk van jezelf erin te stoppen? Doordat we in een groep zaten, konden we elkaar tips geven. Zowel schrijftips als tips vanuit levenservaringen. Naast het vele schrijven en de krampen in onze handen, werd er ook gefeest. Zo zijn we naar een Ikarioot festival geweest waarvoor we zelfs de Ikariotiko, typische dans van het eiland, geleerd hadden. Ook aten we typisch Grieks eten: olijven, fetakaas en een Griekse salade. En natuurlijk de Ikariotische wijn, daar waar ze in Ikaria bekend om staan. Het samen eten en de schrijfmeditaties zorgden ervoor dat we ons als groep verbonden voelde met elkaar. Op het eind van de retraite werden er afspraken gemaakt om elkaar thuis weer op te zoeken. Gedurende deze reis zijn er vriendschappen ontstaan.

Persoonlijke begeleiding

Naast de activiteiten met de groep kregen we individuele begeleiding van Joey. In deze sessies konden we onze schrijfproblemen met Joey delen. Als ik aan Joey denk dan denk ik aan de woorden warm, enthousiast en rustig. Dit kwam terug in haar begeleiding. Ze wilde je graag helpen. Dit deed ze door doortastende vragen te stellen. Vragen die je na lieten denken over je eigen leven en je schrijven, want die staan in verbinding met elkaar. Zo zijn mijn ouders gescheiden en die van mijn hoofdpersoon ook, maar hoe en wat van wat ik meegemaakt heb, kan ik verwerken in mijn verhaal? Joey gaf hierbij tips. Ze bleef geduldig, daagde me uit en motiveerde me om verder te gaan.

Een reis waardevoller dan verwacht

Ik vond het erg spannend om een (schrijf)reis te maken, maar ben erg blij dat ik de stap heb durven zetten. Het heeft me zoveel meer opgeleverd dan ik verwacht heb. Ik heb veel van de mensen om mij heen geleerd: de groep en Joey zelf. Ook heb ik van het alleen reizen geleerd, wat ik nog nooit eerder gedaan had. Daarnaast heb ik mezelf als schrijver beter leren kennen. Zo weet ik nu welke smoesjes mij tegenhouden om te gaan schrijven, dat ze niet waar zijn, wat ik nodig heb om vrij te kunnen schrijven en hoe ik kan experimenteren met schrijven.  Buiten deze onvergetelijke ervaring, heb ik nog iets geleerd wat ik de rest van mijn leven kan gebruiken: de schrijfmeditaties. Kortom: een hele waardevolle reis die ik je zeker aanraad.

Wil je meer weten over de schrijfretraite Schrijven en Herbronnen? Lees dan de andere blogs of kijk op de Facebook-pagina van Schrijven Online voor de vlogs vol schrijftips!

Voor de retraite in september is er nog één plaats beschikbaar. Klik hier voor meer informatie.