Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (31)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Ria Streng

9 september
“Gelukkig regent het hier alleen maar pijpenstelen en niet, zoals in Engeland, honden en katten.”
Hij kijkt haar verbaasd aan. Ze glimlacht.
“Ach, ik ben met de taal bezig en zie vreemde uitdrukkingen.. Het is heel grappig, als wij beren op de weg zien, zien de Engelsen olifanten in de kamer. Het is mijn nieuwe hobby, spreekwoorden letterlijk vertalen.”
Hij zucht en denkt: weer zo’n zinloze bezigheid. Maar ja het is beter dan niks doen, denkt hij verder (geheel in haar ban); ledigheid is des duivels oorkussen.

Robert van Heijst - Bezoek

9 september
Mijn grootouders, die al ruim veertig jaar in het hiernamaals wonen, wilden er eens even tussenuit en kwamen een weekje op bezoek.
“De trein had vertraging,” mopperde mijn opa. “En we konden er nauwelijks in komen. Je moest een owee tjilp-kaart hebben of zoiets.”
“En we moesten de tijden maar raadplegen in het eb. Maar het was vloed!” vulde oma aan. “En alle reizigers zaten in een spiegeltje te staren. Allemaal al met een gehoorapparaat en gáten in hun broek…
Helaas konden we je niet bellen: nèrgens een telefooncel. Maar goed, koffie, ja graag. Met een schepje Buisman!”

José van Rosmalen

11 september
Vier slakken, Lex, Mark, Siep en Gerrit bouwden al een half jaar aan een huisje. Mark wilde stevige muren, Lex een groene tuin, Siep het slakkenlied zingen en Gerrit op alle slakken zout kunnen leggen. De aannemer was een oude zalm.
Alle andere slakken vonden het lang gaan duren. ‘Komt dat huis nou nooit af,’ hoorde je mopperen. Wat is een land, waar we alles in een slakkengang denken te kunnen doen.
Misschien moeten de slakken aan de mieren vragen hoe je kunt stoppen met mierenneuken en aan de slag kan gaan. Het is nu bij de spinnen af.

Steef Schaap - Onbescheiden rouw

12 september
Hij is dood. Op het ene moment ben ik aan het praten en het volgende moment is het gebeurd. Zomaar. Over en uit. Ik heb gedrukt, geprikt en geschud. Ik heb geschreeuwd en zelfs gehuild. Ik heb alles geprobeerd om hem weer tot leven te brengen, maar met zijn zwarte dode blik blijft hij mij aanstaren.
Ik zal hem zo erg missen, hij is mijn alles. Ik deel alles met hem. Hij is de laatste die ik zie voor het slapen gaan en de eerste als ik wakker word. Als ik thuiskom zet ik hem meteen aan de stroom.

Paul Smis - Veegelijk

13 september
een koe is toch een paard gelijk
zoals ze haar wei bekuiert
het verschil is slechts dat een koe wel paart
maar dat een paard niet uiert

Voor meer ultrakorte verhalen en om je eigen verhaal te delen: ga naar de Facebookgroep.