De meest opvallende UKV's van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Ook zetten we het verhaal met de meeste likes in de spotlight. Deze week is dat Jan P. Meijers met Parel.

Jan P. Meijers - Parel

9 juni

De regendruppels slingerden als een serie eensgezinde parels over het eikenblad, met een schier oneindig gevoel voor precisie volgden ze trouw de route van een tere nerf, en telkens als een druppel met een beheerste huppel van het trotse blad sprong, veerde dit even omhoog alsof het de betreffende druppel wilde bedanken voor zijn strelende bezoek.
De schrijver kneep zijn ogen samen en tikte 'prachtig gevormde' in voor 'eikenblad'. Hij knikte. Tevreden leunde hij achterover en keek opzij naar zijn tuin. Het regende nog steeds. Wat een kutweer, dacht hij, ik moet nog boodschappen doen.

Remke Jansen - Nut

8 juni

Na vier jaar kwam mijn man eindelijk uit het keukenkastje.
Hij zei: ‘Hallo’ en probeerde zichzelf meteen uit te klappen. Dat lukte niet, wat ik me kon indenken.
Een vel karton dat lange tijd opgerold is geweest vouw je ook niet zomaar glad. Dat leg je onder een matras. 
Ik duwde op zijn achterwerk, zodat hij plat kwam te liggen. Toen ik losliet, veerde hij weer omhoog.
'Zal ik je onder een matras leggen?' opperde ik.
'Dat is goed', zei hij.
Dat is vandaag precies drieënhalf jaar geleden. Morgen maar eens kijken.

Tja Huizing

10 juni

‘Kijk eens wat ik gekregen heb, Sonja.’ Haar moeder wees naar een dikke rode pil in haar medicijndoosje.
‘Waar is die voor?’
‘Als ik het niet meer zie zitten, dan kan ik die innemen.’
‘Zeg niet dat ze de bewoners van dit verzorgingstehuis een euthanasiepil geven.’
‘Dat is toch geweldig? Iedereen kan zelf beslissen wanneer.’
Sonja schudde ongelooflijk haar hoofd en zei: ‘Onze kinderen zijn het huis uit. Heb je zin om bij Jaap en mij te komen wonen?’
‘Ik dacht dat je het nooit zou voorstellen.' Waar een Smartie niet goed voor is, lachte haar moeder inwendig.

Nel Hofstra - Zonder hokjes

13 juni

Je wordt geboren en krijgt het stempel van je ouders mee. Of ze nou oud-gereformeerd, moslim, katholiek, vleeseters of atheïstisch zijn, ze bepalen behoorlijk hoe jij gaat denken, zodra jij in die hopelijk liefdevolle wieg ligt. Indoctrinatie. En zij, jouw ouders, zijn net zo geïndoctrineerd geweest.

Als je geen moeite hebt in het aangeboden denken. Dan loop je gewoon mee in dat patroon. Op het moment, dat je ervaart dat jouw wandel anders verloopt of moet verlopen, zijn er geen recepten, hoe het dan wel moet. Mensen, die "anders" zijn. Omhels ze. Knuffel ze. Besef, dat ze gevangen zijn in jouw en hen bevooroordeelde stempels.

Denk hokjesvrij.

Ruud Minnee - De buurtmanager

13 juni

‘Goedemorgen, de buurtmanager.’

‘De buurtmanager?’

‘Ja, heeft u geen bericht ontvangen?’

‘Nee, we waren met vakantie en…’

‘De buurtmanager herstelt de sociale contacten in uw wijk. Eens even kijken; u kunt deze week kiezen uit: A. een bezoekje aan mw. Veenstra, hier aan de overkant, B. wandelen met meneer de Goey op nummer 43 of C. het organiseren van een buurtbarbecue.’

‘Oh, nee, daar begin ik echt niet aan…’

‘Dan kunt u kiezen uit de volgende sancties: A. uw gas wordt 2 weken afgesloten, B. een parkeerverbod, C. uw vuilnis wordt de komen drie maanden niet opgehaald.’