Profile picture for user Hadeke

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hadeke 10 mei 2023 - 22:00

#453 Restschade

Restschade

Rode wijn combineert niet goed met het bladeren door zijn fotoboek. Zeker niet als je, zoals ik, nauwelijks drinkt.
Ik strijk met mijn vingertoppen over de afbeeldingen en zie het weer voor me: De met bloed gevulde slangen die in zijn halsslagader steken, de tube die in zijn mond verdwijnt, de infusen die dagelijks op een andere plek in zijn vel vastgeprikt worden en het ritmische gepiep dat meedeint met de lijnen op de monitor. Zijn lijf dat bol staat van het vocht.
De couveuses naast hem, waar feest gevierd wordt als het lichaamsgewicht van het kindje de 1 kilogram gehaald heeft, of waar luid gejammerd wordt om degenen die het niet haalden.
De wisselende patiëntjes en hij als vaste waarde in een maandenlang verblijf.
Ik sla de bladzijden om en herinner me de woorden die ik voorheen nog nooit gehoord had: saturatie, pulmonale hypertensie, extracorporele membraanoxygenatie, congenitale hernia diafragmatica,  jejunostomiesonde en fundoplicatie van Nissen. Hoe het lachen met de verpleegkundige aan zijn bed, omsloeg in een vertwijfeld zwijgen terwijl de monitorlijn afvlakte. Eén van de momenten waar door zuurstoftekort zijn hersenen mogelijk werden aangetast. Of misschien toch de eerste minuten van zijn leven, waar hij niets van zich liet horen. Doodstil.
Zijn grote broer trots op mijn arm. De broer die nu op pad is met vrienden en zijn rommel weer verspreid over de huiskamer achtergelaten heeft.
Wil jij straks mijn was uit de machine halen? appte hij zojuist nog.
Soms gun ik mezelf het zetje. Wijntje erbij, alleen op de bank en voor even wegduiken in het gemis van wat had kunnen zijn.
Morgen maak ik hem weer wakker, verschoon zijn luier, kleed hem aan en sluit de sondevoeding aan. We zullen weer grappen maken. Elke dag opnieuw een beetje verliefd op die jonge kerel met zijn baardje. Ik zal hem naar de taxi duwen, uitzwaaien en hem met een lach weer opvangen bij thuiskomst.
En soms ..., met wat wijn. Soms, maar niet te vaak en alleen als ik de bank voor mezelf heb.

Profile picture for user Hadeke

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hadeke 13 mei 2023 - 10:20

Dank voor jullie reacties. Niet helemaal aan de opdracht gehouden, want er is niet iemand overleden, maar het thema levend rouwen/ levend verdriet mag wat mij betreft wel wat meer aandacht krijgen.

Profile picture for user Anna.saffier

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anna.saffier 15 mei 2023 - 19:09

Dag Hadeke,

Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een ingrijpend verhaal en goed geschreven. Wat mij betreft kun je de hoofdpersoon nog iets meer karakter geven. Ik ben heel benieuwd naar een authentiek aspect van het karakter. Dat maakt het verhaal minder algemeen. 

Ook zou ik bij de zin ‘De couveuses…niet haalden” wat meer beelden schetsen. Als je het hier kleiner maakt, dus een bepaald gezin feest zien vieren en bijvoorbeeld een moeder die in huilen uitbarst, wordt het nóg wat beeldender. 

Nog wat taalkundige opmerkingen: 

  • Na de dubbele punt begin je met een kleine letter.
  • Ik zou ‘van wat had kunnen zijn’ veranderen in ‘van dat wat had kunnen zijn’.
  • “En soms…,” ik zou hiervan maken: ‘En soms met wat wijn’.
  • Waar door → Waardoor 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Profile picture for user Hadeke

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hadeke 15 mei 2023 - 20:38

Ik gebruik twee keer de dubbele punt, bij de eerste is het (voor mij) een twijfelgeval. Ik denk dat het inderdaad een kleine letter moet zijn.

Profile picture for user Oma Vis

Lid sinds

11 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
Oma Vis 17 mei 2023 - 8:34

Hadeke heel beeldend geschreven. Brengt me terug naar de geboorte van mijn eerste dochter, zij heeft ook in een couveuse gelegen. Daarom zou ik ipv "lijf bol van vocht" > "lijfje opgezet door vocht" schrijven.

En ik zou deze zin "Morgen maak ik hem wakker en komt thuiszorg (of hulpverlening) mij helpen met verschonen en aankleden." schrijven om de zwaarte en afhankelijkheid te benadrukken. En is in de meeste gevallen de realiteit.

Oma Vis 

 

Profile picture for user Hadeke

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hadeke 17 mei 2023 - 9:24

Dank Oma Vis. Over het lijfje ga ik peinzen, daar heb je wel een punt.

Wat betreft je andere opmerking ga ook peinzen, omdat in dit verhaal feit en fictie wat door elkaar lopen. Ik ben geen drankzuchtig mens bijvoorbeeld 😀.  Verder hebben we geen thuishulp nodig, maar misschien heeft dit verhaal dat wel nodig. Ik ga er ff op broeden.