#415 - De weg van de geur (herschrijf)
Simon Matrijsz is nooit de man geweest die je bewondert door de etalage van de sportschool aan de Oudenoord. 'Waarom doe je push-ups?' vraagt zijn vrouw Chloé Plantagie dan ook, mogelijk uit nieuwsgierigheid.
'Omdat ik graag sterke armen wil, lieverd,' antwoordt Simon. Hij veegt het zweet van zijn voorhoofd. Chloé kan haar wijsvinger en duim nog steeds speels om Simons pols sluiten.
'En waarom maak je ineens overnight oats?' gaat ze verder.
Simon glimlacht. Zijn nieuwe levensstijl slaat aan. Het zonlicht kruipt steeds verder de slaapkamer in. 'Dat vind ik gewoon beter bij de zomer passen.' Snel maakt hij zijn routine af: nog tien keer opdrukken en dan douchen. Hij stonk al toen hij wakker werd.
'Ik ben benieuwd hoe het smaakt,' zegt Chloé. 'Leuk dat je zo veel ideeën hebt. Je inspireert me. Toch vind ik dat de kinderen koemelk moeten krijgen.'
'Laten we nou nog geen veganisten worden,' antwoordt Simon. 'Ik ga wél stoppen met zuivel.'
In de krant staan alweer foto's van twintigers die nog denken dat het leven vanzelf gaat, als je maar hard werkt. Hij kan het zich bijna niet meer herinneren.
Als ze klaar zijn, staat Simon op van tafel en loopt hij naar het aanrecht, waar Chloé de weckpotten afspoelt. 'Ik heb gewoon meer energie,' bezweert hij. 'Ik onderneem meer. Ik hou het langer vol.' Hij verbreekt de ban als hij nog meer toezegt, dus hij zwijgt.
Chloé knikt. 'Doe jij de boodschappen?'
In de app kiest hij voor 'Vegetarisch' en 'Budget'. Na het afrekenen fietst hij naar huis. Drie zware tassen bungelen aan het stuur. Gelukkig is het niet ver. Als de fiets in de berging staat, opent hij werktuiglijk de brievenbus. De kinderen vinden post leuk. Hij heeft het weer moeten leren. Alleen de Belastingdienst stuurt tegenwoordig nog brieven. Het gaat al mis als hij hem ziet. Geen dwangbevel, dat blijkt al uit de buitenkant. En het is er in elk geval maar één. Hij vermant zich, ademt diep in en opent hem, ook al staat Chloés naam erop.
'Kutbelasting.'
Hij kijkt naar de Lego op zijn bureau: de jongen bestaat nog steeds, of misschien pas echt nu hij vader is. Altijd spelen, nooit verantwoordelijk. Altijd vrij. Hij grijpt zijn tweede kansen. Met een fijnschrijver oefent hij zijn schoonschrift en het Oudgrieks alfabet. Dan begint hij aan de ruim vijfhonderd e-mails. De brief heeft hij op tafel gelegd. De baby slaapt. Chloé werkt. Het is vredig in huis. Er is liefde. Dat moet echt zo blijven. Hij zat juist weer lekker in zijn vel.
Simon sluipt de trap af, pakt de brief en leest hem, ditmaal goed. Binnen vier weken betalen. Alle angstdromen komen opnieuw voorbij: de meubels, zijn gitaar weg; maar hij verdringt ze. Eerst praktisch denken. Het is al bijna een reflex. Hij kan het twee aanmaningen rekken. Of moeten ze dit nou juist sámen doen? Nee, eerst een oplossing vinden. Een reukoffer.
Op de televisiekast liggen Simons andere voornemens op een slordige stapel. Het journaal gaat weer over de crises. Zodra de kinderen slapen, pakken ze allebei hun biebboek dat Grote verwachtingen heet: Simon de roman van Charles Dickens en Chloë de pil van Geert Mak. Af en toe zucht ze diep. Het wordt laat, want Simon is nu eenmaal een avondmens. Het zal wel weer goedkomen, zegt hij tegen haar; want de angst moet het eerst worden bedwongen, al zegt hij dat er niet bij.
===
Versie 1
Simon voelt de ruimte in zijn hoofd toenemen. Zijn kinderen voelen het ook.
'Papa, waarom doe je push-ups?' vraagt Elin.
'Omdat ik graag sterkere armen wil hebben,' antwoordt hij.
'En waarom maak je overnight oats?'
'Omdat ik gekookte havermout niet bij de zomer vind horen.'
'Ik ben benieuwd hoe het smaakt,' zegt Chloé. 'Ik vind het leuk dat je zo veel ideeën hebt. Maar ik vind dat de kinderen wel gewoon vlees en melk moeten krijgen.'
'Ik word geen veganist,' antwoordt Simon. Een stap tegelijk – hij kent zichzelf.
Chloé is mooi bruin geworden in Oostenrijk.
‘Jij ook,’ zegt ze.
In de krant staan weer foto's van brede mannenlijven.
Hij durft het bijna niet te hopen, maar schrijft het goede gevoel toch toe aan de vakantie. Zijn slaperigheid zal wel door de plaknachten komen.
'Of de drank,' zegt Chloé. 'Gisterenmiddag viel je na een biertje al in slaap.'
Maar nu is het maandag. ‘Ik ga op tijd naar bed.’
'Neem je Hugo mee?' vraagt Chloé. Ze doelt op de boodschappenlijst. Hugo past nog net in het wagentje.
De schappen met hebbedingen slaat hij over: dat zit er na de vakantie niet in. Wel koopt hij kokoswater, gewoon om te proeven hoe het smaakt. Alcoholvrij bier doet hem denken aan Chloés zwangerschappen, maar hij legt toch een sixpack in de kar, naast de gedroogde linzen. Ze eten vanavond geen kip. De blauwe brief bij de post verstopt hij achter de boodschappen en laat hij in zijn rugzak zitten. 'Jij snapt daar nu gelukkig nog niks van,' zegt hij tegen Hugo, vooral om zichzelf te kalmeren. Hij stalt de boodschappen uit, zet ze op hun plek en voelt zichzelf uiteindelijk ook opgeruimd genoeg om de brief open te scheuren. Dan roept hij dat ze gaan lunchen. Chloé is blij met de teruggaaf.
Hij probeert er ’s middags in elk geval een halve werkdag van te maken. De tabbladen met voorpret hebben plaatsgemaakt voor recepten. Bij de bieb reserveert hij een kookboek. Achter zijn rug typt Chloé geconcentreerd aan haar artikel. Hugo slaapt. Simon frunnikt aan de Lego en de Rubik’s kubus op zijn bureau: het jongetje bestaat nog steeds, of misschien pas echt nu hij vader is. Met een fijnschrijver oefent hij zijn schoonschrift en het Oudgrieks alfabet. Dan begint hij aan de ruim vijfhonderd e-mails.
Op de televisiekast liggen Simons andere voornemens op een slordige stapel. Het journaal gaat weer over de crises. Zodra de kinderen slapen, pakken ze allebei een boek dat Grote verwachtingen heet: Simon de roman van Charles Dickens en Chloé de pil van Geert Mak. Af en toe zucht ze diep. Het wordt laat, want Simon is nu eenmaal een avondmens. Maar het zal wel weer goedkomen, zegt de ruimte in zijn hoofd tegen haar.
Snap niet goed waar het…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Snap niet goed waar het verhaal heen gaat,Kruidnagel. Veel van de hak op de tak. Maar nu is het maandag, ik ga op tijd naar bed. Neem je Hugo mee? Maak me wijzer aub. Het is trouwens crisis. Verder graag gelezen
Dank voor je reactie, John.
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dank voor je reactie, John.
Er wordt tegenwoordig (door…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Er wordt tegenwoordig (door vakantietijd?) weinig geschreven. Goed voor stukjes als dit dat meerdere lezingen vergt om er iets van te snappen. Morgen vervolg na tweede lezing.
Benieuwd, Gi.
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Benieuwd, Gi.
Dag Kruidnagel, Dank voor…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Kruidnagel,
Dank voor je inzending. Sterk aan het verhaal vind ik de details die het verhaal beeldend en levendig maken. Je duikt als het ware in het leven van het hoofdpersonage. Ook heb ik een aantal tips voor je:
Sommige woorden en zinnen kunnen wat mij betreft geschrapt of ingekort worden. De eerste zin bijvoorbeeld: wat voegt deze toe? Zou je dit niet kunnen laten blijken door de gedachten of de handelingen van het hoofdpersonage? Aan het einde komt deze zin in een andere vorm terug, maar het heeft voor mij weinig impact aangezien het erg concrete zinnen zijn en mijn inziens niet echt verweven in het verhaal.
Daarnaast denk ik dat sommige zinnen beter in dialoogvorm geschreven kunnen worden. De zin ‘Hij durft…vakantie’ en ‘Zijn…komen’, waar Chloé op antwoordt, zijn voor mij verwarrend omdat het op het eerste ogenblik meer op gedachten lijken, dan dat de hoofdpersoon dit uitspreekt. En het feit dat Chloé doelt op de boodschappenlijst, is reeds duidelijk.
Een stukje verder komen we de zin ‘Ze bedankt…zoen’ tegen. Als je hier bijvoorbeeld ‘Ze geeft hem een kus op zijn wang’ van zou maken, is dit implicieter en subtieler vermeldt. We begrijpen uit deze zin ook dat ze hem bedankt, maar de lezer wordt aan het werk gezet door dit feit niet expliciet te benoemen. Dat maakt de tekst interessanter voor de lezer.
Ook ben ik benieuwd naar de leeftijden van de kinderen, dat is gedurende het verhaal voor mij niet echt duidelijk. Als de leeftijd van de kinderen duidelijk zijn voor de lezer, is het verhaal direct nóg beeldender.
Dan nog wat taalkundige opmerkingen: de zin ‘Achter zijn…artikel’, is geen mooie zin. ‘Achter zijn rug’ loopt niet lekker, ik zou hier wat anders voor verzinnen. Daarbij is ‘frunniken’ hier volgens mij niet in de juiste context geplaatst, ‘spelen’ zou hier beter passen.
Als slotopmerking: er zijn veel goede beschrijvingen, maar er mist wat mij betreft een spannend element in het verhaal. Ondanks dat het verhaal vlot leest en de schrijfstijl goed is, ben ik niet gegrepen door de tekst. Maar ik denk dat potentie in zit en dat het met een herschrijfronde een stuk spannender kan worden.
Ik hoop dat je iets aan de tips hebt!
Groetjes,
Anna Strijbos
Ha Anna, bedankt voor je…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ha Anna, bedankt voor je snelle, uitgebreide reactie, tips en complimenten! Ik laat ze bezinken om het verder bij te schaven.
Hallo Kruidnagel, Ik heb…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Kruidnagel,
Ik heb het verhaal meerdere keren gelezen. Ik vond het erg goed geschreven maar, begreep het alsnog niet helemaal. Dat kan zeker aan mij liggen, alsnog ben ik heel benieuwd naar je verhaal als je het iets bijschaaft.
Ha Anna, Ik heb het verhaal…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ha Anna,
Ik heb het verhaal herschreven en meer toegespitst op een spanningsboog: fundamenten van een relatie enzo ;-).
Ha Elrie, Bedankt voor je…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ha Elrie,
Bedankt voor je reactie! Ik denk dat de herschrijf beter bevalt.
Hoi Kruidnagel, Haha,…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel,
Haha, scherp van je.
De tekst is voor mij nu veel duidelijker. Ik weet nu zo ongeveer wat er speelt en als lezer word ik meer in het verhaal getrokken. Ik vind het een vervelende hoofdpersoon geworden (eigen smaak), maar dat is goed, omdat dit laat zien dat er betrokkenheid bij het verhaal is ontstaan.
Ik vind de tekst hier en daar alleen nog niet erg vloeiend, alsof de zinnen nog niet erg soepel in elkaar overlopen.
Goed herschreven, zou ik zeggen!
Thanks! Mogelijk het euvel…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Thanks! Mogelijk het euvel van nog een nachtje nodig. Ik voel ook mee met Chloé, Elin en Hugo.
Edit: Ik heb hem nog wat minder schematisch gemaakt.
Hoi Kruidnagel, ik heb…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel, ik heb genoten van je verhaal. Vooral de herschrijf. Mooi gedaan.
Briljant
Hoi De herschrijf versie…
Lid sinds
2 jaar 4 maandenRol
Hoi
De herschrijf versie van je verhaal is een stuk beter en duidelijker.
Het is duidelijk wat in het verleden heeft gespeeld en hoe dat nu nog invloed heeft op het dagelijks leven van hem.
Doet mij ook wel een beetje terugdenken aan mijn eigen verleden.
Soms vind ik wel dat je een beetje van de hak op de tak springt in je verhaal, waardoor het niet altijd even vloeiend overkomt, maar maakt voor mij het verhaal niet minder.
Hoi Kruidnagel, Knap dat je…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hoi Kruidnagel, Knap dat je het herschreven hebt, nu begreep en genoot ik ervan.
Mooi Fief, thanks! Heel leuk…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Mooi Fief, thanks! Heel leuk om weer wat te schrijven ook.
Hoi DesireeD, Bedankt voor…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi DesireeD,
Bedankt voor het lezen en alles! Mooi van schrijven en lezen vind ik de herkenbaarheid van door anderen verwoorde thema's en gebeurtenissen.
Met hak op de tak doel je denk ik op de diverse pogingen tot self improvement van Simon? Dat is, naast zijn geldgebrek, het verhaalkader en zegt iets over hem en zijn navenante belastingprobleem. Maar voor 500 woorden is het misschien wat veel enscenering.
Da's mooi, Elrie, thanks!
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Da's mooi, Elrie, thanks!
Ja de herschrijf is een hele…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Ja de herschrijf is een hele verbetering; het vergt moeite de verschillende personages in zo een kort stukje te begrijpen. Je bent wel goed geslaagd het helemaal niet expliciet te vertellen.
GG
Dank je, Tony! Netjes in…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dank je, Tony! Netjes in twee zinnen de up en down.
Net de kinderen naar de marge geholpen (en een grap om zeep), want het was inderdaad te druk.
Hoi Kruidnagel, ik vind deze…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel, ik vind deze herschrijf nog beter lezen.
Je schrijft vanuit het perspectief van Simon, "Simons pols" moet dan toch "zijn pols" zijn? Zo staan er in de tekst meerdere van die zinnen waarbij ik dan ineens niet meer in het hoofd van Simon zit, maar in die van de schrijver.
'Doe jij de boodschappen?' vraagt ze alleen maar. ---> is het label erna niet overbodig. Het blijkt al uit de vragende zin. Misschien: ...?' is haar enige reactie. Het scheelt dan ook weer een "maar", want die staan er ook een aantal in je tekst.
Thanks, Fief! Ik kijk er…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Thanks, Fief! Ik kijk er even naar.
Edit: Bedankt voor je alerte observatie. Van de zeven maren heb ik er vier weggesnoeid – blijkbaar hou ik te veel van gemaar.
Over dat perspectief/point of view/focalisatie: Ik las een tijdje geleden 'Uit het leven van een hond' van Sander Kollaard (tip). Daarin leidt de verteller een heel eigen bestaan, terwijl hij/zij/het geen deel uitmaakt van het verhaal. De verteller weet alles over iedereen, kan in de toekomst kijken, en is een soort passieve, maar niet minder liefdevolle godheid. Niet dat ik die stijl heb geïmiteerd of dat wilde, en (groten)deels is het ordinaire achteloosheid, maar toch wil ik er iets mee.