Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#334 De Entmoeting

21 januari 2021 - 15:43

 

De lage, donkere stem van de oude ent was traag en onverbiddelijk.  

‘Er mag geen vermenging zijn van de rassen... Berk... beuk... eik... kastanje... Allen worden zuiver geboren en allen sterven vele jaarringen later zuiver. Het is altijd zo geweest en zo zal het altijd blijven. Ik veroordeel jullie tot de zwaarste straf: eeuwige verbanning uit de klasse der enten...’ 

Het vonnis raakte de twee jonge enten als een mokerslag. Zo snel als ze konden zetten ze zich in beweging, in een poging weg te komen van de open plek. 

Maar de oude enten waren hun bezweringen al begonnen. Klinkend als gerommel van onweer in de verte kwamen de woorden samen en vormden een krachtige vernietigende oude magie. Toen de bezwering voltooid was en magie op haar hoogtepunt lieten de enten haar los. Onstuitbaar baande ze zich een weg het bos in, achter de verschoppelingen aan. 

Hun wanhoopsvlucht was futiel, en de oeroude magie haalde hen snel in. De magie sloeg zich om hun takken heen en baande zich een weg door hun schors en bast, naar binnen. De jonge enten voelden hun takken verstrammen en hun bewegingen zwaarder worden, tot ze uiteindelijk tot een statige stilstand kwamen die eeuwig zou duren. 

Ze stonden voor altijd een paar meter uit elkaar. 

Maar onder de grond baanden hun wortels zich een weg door de donkere aarde en stukje bij beetje groeiden ze naar elkaar toe. Jaarringen later vonden ze elkaar, en hun aanraking groeide tot een innige, liefdevolle omhelzing.

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 16:00

Hoi Vincent, prachtig gevonden. Mooi hoe ze elkaar toch ontmoeten via de wortels. Mooi beschreven, met bewondering gelezen.

Bij de laatste alinea heb je een enter teveel gedaan. Ik neem aan dat de zin "Maar onder de grond ..." nog achter de vorige zin hoort. Ik zou dan achter " ... uit elkaar"  een komma zetten en de zin aansluiten.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 16:11

Hoi Vincent, verrassende invulling van de opdracht, ik heb ervan genoten! De titel zette mij even rechtop in mijn stoel; staat er echt 'Entmoeting?' Heel sterk, deze woordspeling. Het einde vind ik een heerlijk happy end, zoals ik het graag zie.
Een opmerking; de zin die begint met 'Klinkend als gerommel ...' moest ik een paar keer overlezen, voor ik hem dacht te snappen. Die zin is wel erg lang en bevat 4x het woord 'en'. Dat leest niet lekker, probeer hem eens in kortere zinnen op te delen.

D_V

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 16:28

Hoi Vincent, wat een mooi en origineel verhaal. De manier hoe je de tijd (die voorbij gaat) beschrijft - "jaarringen later" - vind ik leuk om te lezen.

Oh, en de titel is zo goed!

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 19:43

Hoi Fief,

Dank voor je mooie compliment, daar ben ik blij mee.

Ik had enter eerlijk gezegd expres gedaan om het idee dat ze een eindje uit elkaar stonden kracht bij te zetten. Maar als dat niet zo overkomt is het wellicht beter om het te doen zoals jij voorstelt.

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 19:46

Hoi Ton, hartelijk dank voor je mooie reactie. Blij dat je de woordspeling sterk vond, die kwam zomaar in me op, en vaak zijn dat dan goeie elementen om te gebruiken.

Eens met je voorstel over de zin met 4x 'en'. Daar heb ik overheen gelezen en ik zal het aanpassen.

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 19:48

Dankjewel D_V! Ik heb geprobeerd vanuit het perspectief van de bomen en enten te schrijven waar mogelijk en ik dacht, zie beleven de tijd vast in jaarringen.

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 19:50

Dankjewel Gi! bij dat je het leuk vond. In de verhalen van Harry Potter staat er in de buurt van Zweinstein wel een beukwilg, al betekent beuk daar dat je een oplawaai krijgt als je er te dicht in de buurt komt. 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 januari 2021 - 14:12

Ondanks dat ik niet de grootste Fantasy-fan ben, althans niet voor boeken, toch graag gelezen! Lord of the Rings vibes. Mooi lieflijk einde. Leuke invulling van de opdracht. Groetjes, V.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2021 - 21:09

Mooi verhaal. Doet me wel wat denken aan de kappolitiek van Staatsbosbeheer. In de bossen van Vijlen wordt elke 'exoot' (vooral sparren) omgehakt om de zogenaamde biocentrales te voeden met zogenaamde biomassa. Hele vlakten liggen bloot om de illusie van groene energie in stand te houden. Met het excuus van uitroeiing der exoten. Plantfascisme, daar lijkt het op.

Daarbij, bomen zijn in realiteit echt verbonden met elkaar. Er zijn studies te over, voor wie zoeken wil, die bewijzen dat een bos meer is dan een verzameling grote planten. Er zijn aanwijzingen dat planten met elkaar communiceren, een ondergronds leven hebben en pijn kunnen voelen. Net mensen eigenlijk.

Dus, bedoeld of niet, ik zie er een soort allegorie in over bewegingsvrijheid. De jeugd wil misschien ontsnappen, maar redt het dan net niet. 

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2021 - 19:28

Prachtig! Fijne woordspelingen en zo beeldend geschreven dat ik het helemaal voor me zie. Gelukkig met een mooi einde, want ook ga je door jouw schrijfstijl meevoelen met de bomen. Mooi gedaan!