# 315 Emma

Wat een mooi verhaal. Ik kom nog een keer terug om preciezer te lezen, dan misschien ook meer feedback. Nu snel de deur uit! 

Grappig, die link tussen 'pedestal' en 'pied de stalle' voor voetstuk. Meer een lijstje scènes dan een samenhangend verhaal, daardoor gaat wat charme verloren. Wel leuk inkijkje in weemoedige Vlaamse en Brusselse jeugdherinneringen.

Merci voor de lectuur, Clou de Girofle (grapje!). Voor zover ik weet bestonden Carmiggelts verhaaltjes ook vaak uit lijstjes met scènes, niet?

Hoi Gi, ik vind het een mooi verhaal. Mijn oma knipte vroeger altijd de labeltjes uit de kleding, zodat men niet kon zien dat het "slechts" bij de C&A gekocht was. De schone schijn ophouden. Je verhaal heeft me in ieder geval met een glimlach achtergelaten en ik ben weer een aantal Vlaamse uitdrukkingen rijker. Graag gelezen.

Persoonlijk vind ik "wilde" in plaats van "wou" beter lezen. 

vegen?”.  --- de punt hoeft niet meer.

Neen, Emma heeft niet op dit koertje........, jawel !  --- hier ontgaat mij de clou, wellicht omdat het een Vlaamse uitdrukking is. Drie puntjes is voldoende voor een beletselteken. Achter jawel staat een spatie teveel.

Of er ooit nog andere familieleden bij haar thuis waren geweest wist hij niet maar toen de neef in kwestie besloot om in het huwelijk te treden ging hij ook zijn peetvader uitnodigen: de man van Emma.  --- Dit is een erg lange zin, die door het gebruik van komma's of wellicht opsplitsen in twee zinnen gemakkelijker leest. 

Na het beklimmen van de eindeloos hoge trappen – kleine tante Emma met kolenkit, die ze onder geen beding wou afstaan : “ik doe dit elke dag” – kwam men in een kleine appartement met hoge plafonds en enkel in de living een kolenkachel. --- deze zin idem.

Zo'n aangenaam verhaal. Leuke humor. De sympathie voor tante Emma is voelbaar. Met plezier gelezen

Dag Gi, ik vind het ook een mooi verhaal. Komisch ook. Je hebt tante Emma prachtig neergezet, maar ook haar man en zelfs de rest van de familie. Fijn om te lezen!

Dank je Fief.  Ik heb wat aan de tekst gesleuteld.  Het gebruik van het woordje 'jawel' heb ik geleend uit een conference van wijlen Toon Hermans. Het gaat niet om een Vlaamse uitdrukking. De bedoeling van de puntjes is dat de lezer er 'haar behoefte gedaan' bij denkt, vandaar dat er meer dan drie stonden.

Ha! Ik merkte dat ik ook even struikelde over de uitdrukking...want als Nederlandse ken ik het woord "koer" of "koertje" niet! Ik kon uit de tekst afleiden dat het meisje haar een ongepaste plek liet zien om haar behoefte te doen, maar moest even het Vlaams woordenboek erbij pakken om te begrijpen waar dan precies.  Verder nog steeds een fijne tekst, ook bij tweede lezing. 

Koer komt van het Franse 'Cour'. La cour betekent ook het koninklijk hof of het gerechtshof. In oude Brusselse brasseries worden toiletten nog steeds met 'Cour' aangeduid en ik kende vroeger een restaurantje waar het toilet als een troon was beschilderd met een kroon en hermelijnen doeken. Als het nog bestaat moet het nu wel de ideale plek zijn om een selfie te nemen...

Ah....mooie toelichting. Lijkt me een prachttoilet en inderdaad prima geschikt voor een selfie. 

Ik ken het woord cour als een binnenplein, bv een schoolplein, dus mij ontging de grap ook. Verder kleurrijk verhaal. Het smaakt naar meer! Ik zou alleen tante in de titel opnemen, dat is wat specifieker, of zelfs Mijn ... tante Emma

Dag Gi

Een Vlaams verhaal, waarom niet, ik ben zelf Vlaamse. Toch herken ik er niet veel Kronkel in. Meer dan één scène vind ik  prima, maar hier is het gewoon iets teveel, en daardoor wordt het naar mijn smaak te intens, en te vol. Dat ze een broertje had dat jong overleed, brengt niets bij tot het verhaal.

Ik denk door minder mensen in je verhaal te laten passeren, dat het sterker zou worden.

Johanna

Ach ja, de kronkels van Carmiggelt zaten ook vol gevoeligheden die de lezers niet altijd doorhadden.

Hoi Gi,

Ik heb erg genoten van je verhaal. Je hebt me met een glimlach achtergelaten.