245 Grootmoeder en de Boze Wolf

Leuk verhaal en de grappen van de wolf: zwiept met zijn staart klein Duimpje en je laatste regels: top. Schrijfcoach Katja komt langs voor de puntjes op de i. Ik laat het graag aan haar over. Graag gelezen en fijne dag.

:thumbsup:

Inspe, wat een onbekommerde geest heb jij om zo, 'lustig en vrij' noem ik het maar, deze opdracht te maken. Geweldig Ik blijf lachen: grootmoeder die haar geweer op hem leeg schiet, wat moet dat een zalig gevoel gegeven hebben en dan ook nog een bontjas voor haar en haar kleindochter. Subliem noem ik dat.

Met plezier gelezen. Lekker in de vrije associatie. :-) Heb je bewust na iedere zin op de enterknop gedrukt? Sommige zinnen zouden in een alinea kunnen, maar tegelijkertijd geeft deze manier ook wel snelheid aan het verhaal.

@ Mw. Marie, Dank je wel voor je reactie. Fijn dat je de moeite hebt genomen te reageren. @ N.N.D. Dank je wel. @ Riny, Ik heb nou eenmaal een ‘kronkelige geest’ Zo zie je maar weer: De grootmoeders van tegenwoordig staan ook hun mannetje. En jij ook bedankt voor de reactie. @ hadeke. Leuk dat je ook even reageert. Ik heb niet echt bewust op de entertoets gedrukt. Het is meer dat ik het fragment in een keer opgeschreven heb, eigenlijk zonder om over wat dan ook na te denken.

Speels en luchtig drie sprookjes aan elkaar geknoopt. Je verhaal leest erg prettig en laat me grinniken. Goed gedaan!!

Leuk om je reactie te lezen, dank je wel. Ik heb het sprookje ook met veel plezier geschreven.

Het achterliggende idee van deze opdracht was: als je niet over het verhaal zelf hoeft na te denken, besteed je sneller extra aandacht aan andere aspecten dan alleen de verhaallijn, zoals dus perspectief, context en andere zaken die een verhaal naar een hoger niveau tillen dan dat van 'en toen, en toen...'. Ik begrijp dat sommigen, waaronder vermoedelijk dus ook jij, dat 'te saai' vinden, maar ik vind dat wel een beetje een gemiste kans. Jouw energie is dus vooral gaan zitten in het aan elkaar plakken van meerdere sprookjes. Leuk, maar nou ook weer niet echt bijzonder. De 'extra elementen' blijven verder behoorlijk beperkt (er worden gps-coördinaten genoemd, maar dat hangt eigenlijk nogal in het luchtledige, het is niet zo dat de hele context naar bijvoorbeeld iets heel moderns is getild). Ik ben van plan om vaker dit soort opdrachten te geven in een poging jullie aandacht wat meer naar andere aspecten dan het vertellen van een leuk/spannend/origineel verhaaltje te verleggen. Het verhaaltje is natuurlijk belangrijk, maar zou slechts het beginpunt moeten zijn, en niet meteen ook het eindpunt. Verder wil ik nog wat ‘technische’ observaties met je delen: - Bij het lezen van de eerste zin dacht ik: o dit wordt interessant en bijzonder, Een wolf met maar één oor! Maar al snel begon ik te vermoeden dat het slechts een taalfoutje betrof: Je kunt je op twee manieren achter je oren krabben: letterlijk en figuurlijk. Als je het figuurlijk doet, heb je weinig speling in de formulering. Dat moet dan meteen achter meerdere (men gaat doorgaans uit van twee, al wordt dat in de uitdrukking niet gespecificeerd) oren. Je zegt immers ook niet ‘Daar kwamen de apen uit de mouw (tenzij je het als een woordspeling gebruikt natuurlijk). De zin had dan dus moeten zijn: ‘De wolf krabde zich achter zijn oren.’ Als hij zich letterlijk krabde, moet je toch echt zeggen ‘Hij krabde zich achter zijn linkeroor/een van zijn oren (of iets dergelijks). De zin ‘De wolf krabde zich achter zijn oor…’ kan alleen betekenen dat de wolf maar één oor heeft. - ‘brokjes brood’ komt op mij nogal vreemd over. Liever hompjes of iets dergelijks, als je ‘kruimels’ wilt vermijden omdat je het oorspronkelijke sprookje liever wilt parafraseren. - Liever enkele dan dubbele aanhalingstekens om dialoog, en er hoort in ieder geval geen spatie na het openingsteken te staan, wat hier nu wel steeds het geval is. - ‘Maar als jij zo door blijf eten van mijn gps-coördinaten weet ik straks de weg niet meer, dus eis ik dat je er nu onmiddellijk mee ophoudt.' -> 'blijf' in plaats van 'blijft' zal wel een typfoutje zijn, maar ik heb een ander probleem met deze zin: ik vind hem net iets te veel van het goede om geloofwaardig te klinken als iets dat spontaan uit de mond van dat wezentje komt. Liever een punt voor ‘dus’. En dan een tweede zinnetje zoals ‘Houd daar dus maar eens gauw mee op!’ of desnoods ‘Ik eis dus dat je daar nu onmiddellijk mee ophoudt.’ - ‘trippelen’ vind ik een wat lichtvoetig werkwoord voor een wolf. - ‘Twee goed doorvoede kinderen, een jongen en een meisje, zaten opgesloten in het hok.’ -> normaal gesproken zou ik hier vragen: ‘Het hok? Welk hok? Ik heb nog geen hok genoemd zien worden. Dus niet het bepaald lidwoord 'het' gebruiken zonder bijv. wat uitleg erbij (’het hok dat hij achter het huis aantrof’. Maar omdat je zojuist aannemelijk hebt gemaakt dat de wolf de situatie hier al vrij goed kent door middel van de zin ‘Zoals gebruikelijk rook het er heerlijk…’ is het gebruik van ‘het’ hier wel acceptabel. - ‘Even was het stil toen werd…’ -> hier dient op zijn minst een komma na ‘stil’ te worden toegevoegd. - ‘…een lekkere warme jas voor ons beide’ -> ‘beide’ moet ‘beiden’ zijn, omdat het naar personen verwijst. Ik vermoed dat je bedoelt dat de jas ‘lekker warm’ is en in dat geval had je ‘een lekker warme jas’ moeten schrijven. Nu zeg je dat de jas zowel lekker als warm is (wat op zich wel kan, maar minder voor de hand ligt). De dingen die ik noem zijn maar kleinigheden. De tekst is over de hele linie best prima geschreven.

Heel erg bedankt voor je op/aanmerkingen. Zoveel om rekening mee te houden en nog zoveel te leren. Het is wel zo dat ik hier en daar wat zinnen heb weggehaald om binnen de 500 woorden te blijven, vandaar dat het verhaal soms niet helemaal lekker loopt. Ik zal er mijn tekst nog eens bijpakken! Nogmaals erg bedankt voor de reactie.