Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 205 Dit is wat ik wil..

Anna haar ogen stonden vol tranen toen ze zichzelf zag in de spiegel. Haar linker oog was blauw en gezwollen en haar bovenlip was kapot. Ze had pijn in haar onder rug waar hij haar had geraakt met zijn laars. Ze had een snee in haar voorhoofd die waarschijnlijk gehecht moest worden. De klootzak...de ziekelijk jaloerse hufter. Alleen maar omdat ze had geglimlacht tegen de ober in het restaurant waar ze zaten. Haar maag had zich al samengetrokken van angst toen ze de dreigende schittering in zijn ogen zag. Bij het naar buiten gaan had hij haar geduwd waardoor ze struikelend tegen de auto viel. Thuis had ze ervan langs gekregen. Anna was het huis uit gerend en huilend bij haar moeder aangebeld. Bij het wachten op haar vader om haar naar de eerste hulp te brengen had hij haar al berichtjes gestuurd. Het spijt me, kom terug. Verbitterd duwde ze haar telefoon uit. Dit keer niet...het was genoeg geweest. Dat was acht maanden geleden. De ellende was voorbij,echt voorbij. Ze was veilig. Via verschillende instanties was Anna uiteindelijk terecht gekomen in een opvanghuis duizenden kilometers verderop. Daar durfde ze weer gelukkig te zijn. Het lukte haar een baantje te krijgen. Maar als ze s' avonds in de huiskamer zat met de andere meiden miste ze toch een soort geborgenheid en liefde. Sinds een paar weken was er een nieuwe bewoonster. Ze heette Mary en was bijna even oud als Anna. Ze praatte nooit over wat haar was overkomen maar als ze elkaar tegen kwamen maakten ze oogcontact en begon Mary te stralen met haar hele gezicht. Van de weeromstuit lachte Anna ook en laatst had ze zich erop betrapt dat ze met haar gedachten alleen nog maar bij Mary was. Ze voelde vlinders in haar buik en een vreemde opwinding maakte zich van haar meester. Anna schudde resoluut de gedachte van zich af, maar een heel klein stemmetje in haar hoofd vertelde haar dat ze verliefd was op Mary. Op een avond liep ze door de stille gang naar de douche toen de kamerdeur van Mary openging en ze haar hoofd om de hoek stak. Om haar nek hing een handdoek en ze had alleen een beha en slip aan. 'Oh, hai...ik wilde net gaan douchen.' Verward bleef Anna staan en keek Mary aan. 'Ik ook,'zei ze weifelend.'Ik dacht dat je al sliep.' Ze liet haar woorden bezinken en schoot in de lach.'We hadden allebei het zelfde idee.' Opeens sloeg Mary haar armen zacht om Anna heen en drukte voorzichtig een kus op haar lippen. Anna voelde haar warme lichaam tegen zich aan drukken en een klein stemmetje in haar hoofd zei: dit is wat ik wil.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik hoop dat die meiden gelukkig met elkaar worden, John, dat hebben ze wel verdiend! Goed geschreven.Twee zeurtjes: onderrug wordt volgen mij aan elkaar geschreven en bij 'huilend bij haar moeder aangebeld' ben je denk ik het werkwoord 'had' vergeten. Ook vraag ik me af of je de eerste alinea niet helemaal in de vvt moet schrijven, om aan te geven dat het eerder speelt dan de tweede alinea. (Anna haar ogen hadden vol tranen gestaan toen ...) Nu was ik even in de war.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooi verhaal heb je geschreven, John. Zo kan het leven veranderen met geweldadige partner in een prachtige romance. Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
John: met veel genoegen gelezen mannen kunnen verschrikkelijke wezens zijn, zonder overdrijving geschreven

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi John, ontroerend verhaal dat mij bij mijn donder grijpt! Je hebt dat heel mooi geschreven. Maar dan toch twee kleinigheidjes; - 'opvanghuis duizenden kilometers verderop', zou iets dichterbij niet iets logischer zijn? - de zin 'Ze voelde vlinders ...' is m.i. wat dubbelop, want 2x dezelfde boodschap.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi John, wat een nare ellende zet je neer en dan daarna de ontluikende toekomst. Het grijpt me aan, dus goed geschreven. Mooie tips al gehad, ik heb geen nieuwe. Fijne dag.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De wil van de personage is op twee manieren in het verhaal aan bod: als eerste overleven en veiligheid en daarna in de vorm van weer liefhebben. Het is een prachtig verhaal geworden over wilskracht.