# 205 Dit is wat ik wil..

Anna haar ogen stonden vol tranen toen ze zichzelf zag in de spiegel. Haar linker oog was blauw en gezwollen en haar bovenlip was kapot. Ze had pijn in haar onder rug waar hij haar had geraakt met zijn laars. Ze had een snee in haar voorhoofd die waarschijnlijk gehecht moest worden. De klootzak...de ziekelijk jaloerse hufter. Alleen maar omdat ze had geglimlacht tegen de ober in het restaurant waar ze zaten. Haar maag had zich al samengetrokken van angst toen ze de dreigende schittering in zijn ogen zag. Bij het naar buiten gaan had hij haar geduwd waardoor ze struikelend tegen de auto viel. Thuis had ze ervan langs gekregen. Anna was het huis uit gerend en huilend bij haar moeder aangebeld. Bij het wachten op haar vader om haar naar de eerste hulp te brengen had hij haar al berichtjes gestuurd. Het spijt me, kom terug. Verbitterd duwde ze haar telefoon uit. Dit keer niet...het was genoeg geweest. Dat was acht maanden geleden. De ellende was voorbij,echt voorbij. Ze was veilig. Via verschillende instanties was Anna uiteindelijk terecht gekomen in een opvanghuis duizenden kilometers verderop. Daar durfde ze weer gelukkig te zijn. Het lukte haar een baantje te krijgen. Maar als ze s' avonds in de huiskamer zat met de andere meiden miste ze toch een soort geborgenheid en liefde. Sinds een paar weken was er een nieuwe bewoonster. Ze heette Mary en was bijna even oud als Anna. Ze praatte nooit over wat haar was overkomen maar als ze elkaar tegen kwamen maakten ze oogcontact en begon Mary te stralen met haar hele gezicht. Van de weeromstuit lachte Anna ook en laatst had ze zich erop betrapt dat ze met haar gedachten alleen nog maar bij Mary was. Ze voelde vlinders in haar buik en een vreemde opwinding maakte zich van haar meester. Anna schudde resoluut de gedachte van zich af, maar een heel klein stemmetje in haar hoofd vertelde haar dat ze verliefd was op Mary. Op een avond liep ze door de stille gang naar de douche toen de kamerdeur van Mary openging en ze haar hoofd om de hoek stak. Om haar nek hing een handdoek en ze had alleen een beha en slip aan. 'Oh, hai...ik wilde net gaan douchen.' Verward bleef Anna staan en keek Mary aan. 'Ik ook,'zei ze weifelend.'Ik dacht dat je al sliep.' Ze liet haar woorden bezinken en schoot in de lach.'We hadden allebei het zelfde idee.' Opeens sloeg Mary haar armen zacht om Anna heen en drukte voorzichtig een kus op haar lippen. Anna voelde haar warme lichaam tegen zich aan drukken en een klein stemmetje in haar hoofd zei: dit is wat ik wil.