Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse Schrijfopdracht #137 - Moestuintje

Hierbij het resultaat van mijn freewriting. Niet helemaal mijn gewoonlijke schrijfstijl, maar voegt het iets toe, vraag ik me af? Moestuintje In de top van de boom zingt een merel. Lente! De potjes met zaden voor een AH moestuintje laten slechts zwarte aarde zien. Hoezeer ik ze ook verzorg, er komt niets op. Hoeveel tijd heb ik in mijn leven vergooid aan bezigheden die er niet toe doen? Hoge verwachtingen die op niets uitlopen. Water geven en komkommers willen oogsten. Zo'n komkommer die je ook voor een habbekrats in de winkel koopt. Moestuintje lijkt trouwens op moettuintje. Iedereen móet zelfvoorzienend zijn: wat je zaait zal je ook oogsten. Maar zijn er gelijke kansen, vraag ik aan de meneer van het IVN die met een vrolijk versierde auto vol potjes met uitbundig bloeiende plantjes iedereen van goede raad voorziet. ‘U moet de zaden binnen laten ontkiemen,' zegt hij, ‘dan krijgen ze meer kansen.' ‘Jaja, pamperen, pappen en nathouden.' En dan cherrytomaten uit eigen tuin. Onschuldig en onbespoten. Onbekommerd genieten. Halleluja.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gezellig stukje Nel. Die kosten-batenanalyse maak ik ook jaarlijks. Toch wint de aandrang steeds weer. Verticuteren, bemesten, blad harken en opzuigen, maaien, spitten, poten en zaaien. Begin van elk nieuw leven. We zijn ermee groot geworden. We kunnen niet anders. Halleluja.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel, Dos. Door jouw reactie -vraag niet waarom- moet ik opeens denken aan het gedicht ‘Jonge sla' van Rutger Kopland: Alles kan ik verdragen het verdorren van de bonen, stervende bloemen, het hoekje aardappelen kan ik met droge ogen zien rooien, daar ben ik werkelijk hard in. Maar jonge sla in september net geplant, slap nog In vochtige bedjes, nee. (Uit: Alles op de fiets, 1969.)

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel, Dos. Door jouw reactie -vraag niet waarom- moet ik opeens denken aan het gedicht ‘Jonge sla' van Rutger Kopland: Alles kan ik verdragen het verdorren van de bonen, stervende bloemen, het hoekje aardappelen kan ik met droge ogen zien rooien, daar ben ik werkelijk hard in. Maar jonge sla in september net geplant, slap nog In vochtige bedjes, nee. (Uit: Alles op de fiets, 1969.)
En dat alles op de fiets. Ongelofelijk.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
Wat leuk dat je Kopland aan de moestuintjes koppelt Nel. Ik vind je stukje een leuke en herkenbare bespiegeling. Al is het voor freewriten misschien wat erg strak. Heb je het later nog bewerkt of kwam dit er zo in een ruk uit?

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een prachtig stukje Nel. Ik lees je gedachten, wat even allemaal door je hoofd schiet. Mooi je toegevoegde Kopland. Fijn om te lezen, en die merel zet de toon mooi neer.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelfvoorzienend is relatief veel werk. Door de supermarkt worden voorzien is veel makkelijker :). Ik vind dat je een mooi helder stuk hebt geschreven. Het leest aangenaam en een vleugje sarcastisch (waar ik dan wel weer van hou), dus in die zin voegt het zeker iets toe.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat leuk dat je Kopland aan de moestuintjes koppelt Nel. Ik vind je stukje een leuke en herkenbare bespiegeling. Al is het voor freewriten misschien wat erg strak. Heb je het later nog bewerkt of kwam dit er zo in een ruk uit?
Dank voor je reactie, Frank Noe. Dit stukje kwam er inderdaad in ‘een ruk uit'. Ik heb alleen de interpunctie een beetje bijgewerkt. Ik zie nu dat ik van alle zaden de komkommer een belangrijke plek gaf. Freud zou er iets mee gekund hebben. :-)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een prachtig stukje Nel. Ik lees je gedachten, wat even allemaal door je hoofd schiet. Mooi je toegevoegde Kopland. Fijn om te lezen, en die merel zet de toon mooi neer.
Dank je wel, Madd, Die merel zit er in het echt elke dag. Ik was zelf ook blij dat ik me dit mooie gedicht van Kopland deze context herinnerde. Komt vast door het freewriten.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelfvoorzienend is relatief veel werk. Door de supermarkt worden voorzien is veel makkelijker :). Ik vind dat je een mooi helder stuk hebt geschreven. Het leest aangenaam en een vleugje sarcastisch (waar ik dan wel weer van hou), dus in die zin voegt het zeker iets toe.
Dank je wel voor je reactie, Annemieke. Fijn dat het stuk aangenaam leest en iets toevoegt. Ik twijfelde even. En ja, inderdaad een vleugje ironie.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, ik proef revolte in je tekst. Daar houd ik van. ;) Ik weet niet wat de afko IVN betekent. Het moéttuintje. Je wordt er mee doodgegooid. Je tekst was als een herkenning, komkommers of niet.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, jazeker, revolte. IVN=Instituut voor Natuureducatie. Ingeschakeld door de grootgrutter om de moestuintjes in optimale staat te krijgen. Ik mocht een grondtekst doen en ik bleek kleigrond van veengrond te kunnen onderscheiden. Als beloning kreeg ik een potje met wortelzaad.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, mooi weer. Heel mooi Kopland, toevallig laatst nog gelezen. Zo mooi op de website ook de uitleg, daar heb ik persoonlijk veel aan. Vroeger zat ik teveel te lachen op school, heb ik dit allemaal gemist...

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, mooi gevonden die "moettuintjes". Onze grootgrutter zet al die (groot)ouders en kinderen wel weer in een dwangmatig patroon. "Moestuintje?" Elke bijdrage laat iets zien van hoe iemand het freewriting in 5 minuten interpreteert. Voor mij voegt het zeker wat toe. groet, Connie

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, dit trof mij als een mooi staaltje freewriting. Je kreeg een idee en hup daar kwamen de zinnen, zonder nadenken – alleen maar gericht op wat je wilde vertellen; klaar- is- kees en het is nog leuk ook. Prachtig en dan ook nog eens je antwoord aan Dos met ‘Jonge sla’ van Rutger Kopland; het moestuintje zat nog helemaal in je hoofd, heerlijk om te lezen.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hierbij het resultaat van mijn freewriting. Niet helemaal mijn gewoonlijke schrijfstijl, maar voegt het iets toe, vraag ik me af?
Die vraag kun jij alleen beantwoorden, denk ik. Ik vind dat freewriting wel wat toevoegen omdat ik denk dat het de kern van schrijver blootlegt. Je legt vast wat er uit komt in vijf minuten zonder aan de lezer te denken. In wezen is dat dus je boodschap, waar je dicht bij moet blijven om geloofwaardig over te komen, denk ik dan ook. Ik zie het als een spiegel. Als je jezelf herkent in wat je geschreven hebt, voegt het volgens mij iets toe. Als je je niet herkent, kan het ook iets toevoegen.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Een enig verhaal, en dat in vijf minuten. 'Moettuintjes' vind ik briljant. Ik begrijp daardoor nu ook waarom ik ze zelf niet wil hebben en altijd weggeef.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Lekker zoals je,van het een in het ander rolt. Ik heb je uitwerking van de opdracht met een glimlach gelezen, vanwege de herkenning. Na 2 pogingen heb ik het opgegeven en onder ogen gezien dat ik geen groene vingers heb. Dat mijn tuin er toch mooi uitziet is te danken aan de kracht van de overgebleven planten.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lekker voor de vuist weg schrijven. :thumbsup: Ik ben het met @Angus eens: zonder aan de lezer te denken legt de kern van het verhaal en/ of de schrijver bloot. Dat maakt me weer nieuwsgierig: waarom juist de komkommer? ;)

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nel, prachtig! Ik werd in het bijzonder getroffen door je zinnen over de vergooide tijd en het moettuintje. Die getuigen van een diep inzicht in het leven, althans ik ervaar dit zelf als van toepassing op mijn bestaan. En dat naar aanleiding van zo'n truttig marketing-dingetje van een grootgrutter! Complimenten! Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik lees in een paar regels teleurstelling, filosofie, nuchterheid, moralisme, humor en sarcasme. Best veel, en het leest aangenaam. Maar voegt het iets toe? Ik neig naar nee (behalve dat het wellicht wel leuk was om te doen) Het zou kunnen dat je je met dit verhaal meer blootgeeft dan met andere verhalen, maar daar ben ik, in de hoedanigheid als lezer althans, niet in geïnteresseerd. Het zou kunnen dat je door deze oefening ideeën op hebt gedaan waar je mee verder kunt, maar ik vermoed dat je dat niet nodig hebt. Ik vind de 'boodschap' van Angus een interessant beeld, en het zou zo kunnen werken, maar ik denk niet dat dat voor iedereen geldt.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk om te lezen! Er zit een duidelijke gedachte in, humoristisch en cynisch gebracht en het leest lekker weg. Terwijl het je toch achterlaat met vragen over hoe het leven op bepaalde punten in elkaar zit.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, mooi weer. Heel mooi Kopland, toevallig laatst nog gelezen. Zo mooi op de website ook de uitleg, daar heb ik persoonlijk veel aan. Vroeger zat ik teveel te lachen op school, heb ik dit allemaal gemist...
Dank, mw.Marie. Leuk dat je Kopland hebt ontdekt en mooi vindt. Tussen het lachen door heb ik op school veel dichters ontdekt in wie ik me later heb verdiept. Ik had een geweldige lerares Nederlands.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, mooi gevonden die "moettuintjes". Onze grootgrutter zet al die (groot)ouders en kinderen wel weer in een dwangmatig patroon. "Moestuintje?" Elke bijdrage laat iets zien van hoe iemand het freewriting in 5 minuten interpreteert. Voor mij voegt het zeker wat toe. groet, Connie
Dank je wel, Connie, voor je positieve feedback. Het woord ‘moettuintje' borrelde op tijdens de freewriting. Dat vond ik zelf ook wel verrassend.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, dit trof mij als een mooi staaltje freewriting. Je kreeg een idee en hup daar kwamen de zinnen, zonder nadenken – alleen maar gericht op wat je wilde vertellen; klaar- is- kees en het is nog leuk ook. Prachtig en dan ook nog eens je antwoord aan Dos met ‘Jonge sla’ van Rutger Kopland; het moestuintje zat nog helemaal in je hoofd, heerlijk om te lezen.
Wat een fijne reactie, Riny. Dank je wel! Het gedicht kwam ook zomaar naar boven. Kennelijk verkeer je in een ontvankelijke mood voor associaties door freewriting.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hierbij het resultaat van mijn freewriting. Niet helemaal mijn gewoonlijke schrijfstijl, maar voegt het iets toe, vraag ik me af?
Die vraag kun jij alleen beantwoorden, denk ik. Ik vind dat freewriting wel wat toevoegen omdat ik denk dat het de kern van schrijver blootlegt. Je legt vast wat er uit komt in vijf minuten zonder aan de lezer te denken. In wezen is dat dus je boodschap, waar je dicht bij moet blijven om geloofwaardig over te komen, denk ik dan ook. Ik zie het als een spiegel. Als je jezelf herkent in wat je geschreven hebt, voegt het volgens mij iets toe. Als je je niet herkent, kan het ook iets toevoegen.
Een waardevolle beschouwing, Angus. Ik heb deze even laten bezinken. Ik herken mezelf in wat ik schreef. In het begin was ik onzeker over het stukje omdat ik het zo snel had geschreven en voor publiek toonbaar had gemaakt. Normaal gesproken denk ik langer na en verbeter ik mijn tekst voortdurend. Mooi om freewriting als een spiegel te zien. Dank je wel voor je bijdrage.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Een enig verhaal, en dat in vijf minuten. 'Moettuintjes' vind ik briljant. Ik begrijp daardoor nu ook waarom ik ze zelf niet wil hebben en altijd weggeef.
Marceline, ik word helemaal vrolijk van het woord 'enig' Je hebt groot gelijk dat je de moettuintjes weggeeft. :-)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Lekker zoals je,van het een in het ander rolt. Ik heb je uitwerking van de opdracht met een glimlach gelezen, vanwege de herkenning. Na 2 pogingen heb ik het opgegeven en onder ogen gezien dat ik geen groene vingers heb. Dat mijn tuin er toch mooi uitziet is te danken aan de kracht van de overgebleven planten.
Wilhelmina, leuk dat mijn stukje herkenning oproept. Inderdaad rolde ik al schrijvend van het een in het ander. Dank je wel voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Lekker zoals je,van het een in het ander rolt. Ik heb je uitwerking van de opdracht met een glimlach gelezen, vanwege de herkenning. Na 2 pogingen heb ik het opgegeven en onder ogen gezien dat ik geen groene vingers heb. Dat mijn tuin er toch mooi uitziet is te danken aan de kracht van de overgebleven planten.
Wilhelmina, leuk dat je mijn stukje herkent. Inderdaad rolde ik vanzelf van het een in het ander. Ik vraag me af, of er mensen zijn bij wie het wel lukt uit die kleine potjes gewassen te kweken. :-)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Lekker voor de vuist weg schrijven. :thumbsup: Ik ben het met @Angus eens: zonder aan de lezer te denken legt de kern van het verhaal en/ of de schrijver bloot. Dat maakt me weer nieuwsgierig: waarom juist de komkommer? ;)
Marietje, achteraf vind ik het ook wel leuk voor de vuist weg te hebben geschreven. Die komkommer laat ik maar aan Freud over, ;-) Ik had ook over peterselie, radijs of bieten kunnen schrijven, maar dat kwam bij freewriting niet spontaan naar boven. En, zie mijn reactie op Angus, ik ben het met je eens, dat je sneller tot de kern komt als je even niet aan de lezer denkt.