# 116 - Van as tot as

De omvolking had plaatsgevonden. De globalistische elite had luchtbruggen gebouwd en hongerend Afrika over het Avondland verspreid. Het Euroziatische-negro-ras was geboren waardoor paal en perk was gesteld aan de inteelt van inboorlingen. Op de kaalgevreten akkers verrezen fabrieken. De nog jonge man, Alois, vond de tijd waarin hij leefde heerlijk. Hutje bij mutje, kauwend op qat, liep hij door zijn bidonville en bracht zijn dagen door op zoek naar een koffer. Die waren er legio, maar zijn koffer, die had hij nog niet gevonden. Aan verwarde personen, die al lang niet meer werden ingesloten, vroeg hij of zij zijn moeder soms kenden. Hij zou zomaar op haar kunnen lijken. Nog blank, met barnstenen krullen. Normalerwijze werden machetes getrokken bij zulk soort onzinnige vragen maar niemand hakte op Alois in. Men had te doen met deze man die adem te kort kwam, op zoek naar zijn moeder, op zoek naar zijn koffer. En nog iets dat hij nooit zou kunnen benoemen. De jaren vergleden en inmiddels had Alois zijn intrek in een koffer genomen. Hij viel niet op tussen nog enkele rasechte Bantoe. Zoals zij strooide hij as over zijn hoofd als hij blij was. Na zijn dood vond men een krantenartikel in een van de hoeken van zijn koffer. - HANNOVER - Een jongeman uit Hannover heeft in een koffer bij hem thuis twee baby's gevonden die vermoedelijk door zijn vriendin op de wereld waren gezet. Een van de zuigelingen was al geruime tijd dood, de tweede leefde nog. -