Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 116 - Van as tot as

De omvolking had plaatsgevonden. De globalistische elite had luchtbruggen gebouwd en hongerend Afrika over het Avondland verspreid. Het Euroziatische-negro-ras was geboren waardoor paal en perk was gesteld aan de inteelt van inboorlingen. Op de kaalgevreten akkers verrezen fabrieken. De nog jonge man, Alois, vond de tijd waarin hij leefde heerlijk. Hutje bij mutje, kauwend op qat, liep hij door zijn bidonville en bracht zijn dagen door op zoek naar een koffer. Die waren er legio, maar zijn koffer, die had hij nog niet gevonden. Aan verwarde personen, die al lang niet meer werden ingesloten, vroeg hij of zij zijn moeder soms kenden. Hij zou zomaar op haar kunnen lijken. Nog blank, met barnstenen krullen. Normalerwijze werden machetes getrokken bij zulk soort onzinnige vragen maar niemand hakte op Alois in. Men had te doen met deze man die adem te kort kwam, op zoek naar zijn moeder, op zoek naar zijn koffer. En nog iets dat hij nooit zou kunnen benoemen. De jaren vergleden en inmiddels had Alois zijn intrek in een koffer genomen. Hij viel niet op tussen nog enkele rasechte Bantoe. Zoals zij strooide hij as over zijn hoofd als hij blij was. Na zijn dood vond men een krantenartikel in een van de hoeken van zijn koffer. - HANNOVER - Een jongeman uit Hannover heeft in een koffer bij hem thuis twee baby's gevonden die vermoedelijk door zijn vriendin op de wereld waren gezet. Een van de zuigelingen was al geruime tijd dood, de tweede leefde nog. -

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verhaal snijdt door mijn ziel.zo triest en jou kennende waarschijnlijk op waarheid berust. De invloed om een bevolking te veranderen, om bijvoorbeeld inteelt te voorkomen, heeft zo zijn grootste gevolgen gehad. Mooi zinnetje, barnstenen krullen. Mooi in dit afschuwelijke verhaal, een gebeurtenis die je bijblijft. De koffer is nagenoeg een hp te noemen in dit tragische verhaal. Hoe jij het in woorden hebt gevat, is jouw kunst met de letters, de woorden. Ik ben diep geraakt, Mili.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel leven in 250 woorden. Door je vertelstijl blijf ik op afstand van je hp. In de eerste alinea schets je een hels systeem wat eigenlijk verder niet terugkomt, waardoor ik de connectie van die alinea met de rest van het verhaal niet zo goed kan maken. De tweede alinea vind ik heel sterk. Kun je luchtbruggen bouwen?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Madd, het krantenartikel uit Hannover is van gisteren; de 'moeder' is gearresteerd. Wolfgang Schauble, Duits minister van financiën stelde recent 'dat Europa door inteelt degenereert' om de omvolking 'kracht bij te zetten'. Je vergiste je niet, het berust inderdaad op waarheid. Toen ik barnstenen krullen schreef, dacht ik aan jouw rode krullen. :) Verrassend inzicht geef je me door de koffer bijna als een hp te zien. Zijn we eigenlijk niet allemaal trekkende koffers. Dank je. @Droompiloot, ik ben blij dat je, zoals je zegt, het indringende en tragische ziet. Dank je. @Ostinato, ik ben hogelijk verbaasd dat jij de verbanden niet ziet. Alois groeit op in het, zoals jij het noemt, helse systeem. Een generatie staat voor ongeveer vijftien jaar. Hij is zo'n dertig jaar schat ik, geboren vanuit zijn koffer op het moment van de omvolking. Er zijn de nodige verwijzingen: hutje bij mutje, bidonville, qat, machetes, overal koffers. En ja, luchtbruggen kun je bouwen. Luister maar naar - en nu ben ik heel correct - sommige 'idealistische' politici. Ik heb wel eens een indruk dat je ageert om te ageren. Als deze openhartige opmerking verkeert valt, bij voorbaat mijn excuses.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee hoor, ik zeg gewoon wat ik denk. Jij maakt in je verhalen vaak gedachtensprongen die ik niet kan volgen, waardoor ik misschien minder enthousiast overkom dan sommige anderen. Ligt vast aan mij. Als je liever hebt dat ik niet reageer op jouw verhalen: laat het me weten.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato, je doet m.i. voorkomen als dat ik alleen 'enthousiaste' reacties waardeer. Integendeel. Ik ben hier om feedback te krijgen waarvan ik kan leren. Wil je nog de moeite nemen te zeggen waarom jij het verband niet zag tussen het eerste en tweede gedeelte? Dankjewel.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je noemt zelf hutje bij mutje, bidonville, machetes, koffers 'de nodige verwijzingen'. Wat is de relatie met omvolking, inteelt en fabrieken? De verbanden zijn er vast wel, maar je laat ze niet zien. Zoals ik al zei, je maakt gedachttensprongen die ik niet kan volgen. Ik vind het te impliciet en daardoor onduidelijk. Bedenk, je schetst een volkomen onbekende maatschappij. De lezer (deze in ieder geval) heeft wat houvast nodig.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, door de laatste alinea raak ik in de war :confused: Als het krantenartikel van nu is, hoe kan HP dan al zijn leven geleefd hebben? Voor de rest geef je goed de zinloosheid van Alois zijn bestaan aan. Alsof hij verdwaald is in het leven.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili, je eerste alinea is bijna science-fiction, je tweede alinea is intrigerend en zuigt je het verhaal in. Maar ik kan het toch niet nalaten te reageren op #4. Ik ben geen fan van Schauble, maar zijn uitspraak over inteelt is 100% zeker beeldspraak. Omvolking is een hoax. @Meta, Alois is de zuigeling die het overleefde.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Yrret, er staat toch een komma? Edit: ;) @Meta, @gs geeft je het antwoord. Alois was al 'verdwaald' vanaf den beginne. @gs, ik kan het in de verste verte niet als beeldspraak zien. Dank voor je inzicht in deze schijnbaar niet al te evidente tekst.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik laat de sfeer op me inwerken en vind mooie en trieste beelden. Uiteindelijk ben ik vooral benieuwd wat dat iets was wat hij nooit zou kunnen benoemen...

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anton, de aanwezigheid, dicht bij hem, in de koffer, van zijn broer- of zusje. Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, hele bijzondere tekst. Bijzondere schets van de "nieuwe tijd". De beklemming van het krantenartikel en Alois. Creatief zoals altijd Mili!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een trieste toekomst heb je geschetst van het wereldbeeld en van Alois' leven. Ik vind het heel bijzonder hoe je door een artikel van een dag eerder een dergelijk fantasievol verhaal weet te vertellen. Het spijt me voor Ostinato, maar ik kan de verbanden tussen de alinea's wel voelen, hoewel ik er niet blij van word. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Ik heb je verhaal diverse malen gelezen en vind het lastig om een zinvolle reactie te geven. Het leest (ik lees het) vrij ingewikkeld. Als ik het goed begrijp geef je een kijkje in de toekomst alsof omvolking heeft plaatsgevonden en heb je je verhaal gebaseerd op het verhaal dat laatst in het nieuws was: de koffer met daarin een levend en een overleden kind. De koffer waarin Alois zijn intrek neemt - is die symbolisch bedoeld? Waarom is de vraag of ze zijn moeder kennen onzinnig? (zelfs voor verwarde mensen lijkt het mij een vrij normale vraag) Is dat vanwege zijn uiterlijk? Of toch omdat de mensen verward zijn? Het leest wel als een geheel maar persoonlijk vind ik dit niet een duidelijk verhaal. Ik 'voel' er niets bij, d.w.z. ik kom niet in je verhaal. De eerste alinea is als een vertelling uit een Bijbel anno de toekomst. Maar misschien ligt het aan mij. Ik lees reacties die anders getuigen :) .

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Jules, nee, het is niet een tekst om over naar huis te schrijven. ;) Het doet nogal somber aan en ik ben blij te lezen dat jij het als één geheel las. Dank je. @Willemina, dank voor je uitgebreide reactie. Als ik de tekst uitleg, schiet ik in ieder geval bij jou mijn doel voorbij, toch? Koffer >> symbolisch, onzinnige vraag >> bevolkingsgroepen hebben zich gemengd, de vraag is niet meer relevant, de maatschappij is er een van overleven geworden (machetes). Nee, het is geen klip en klare vertelling. Een volgende keer zal ik proberen je meer te plezieren. :)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, dank voor je uitgebreide reactie. Als ik de tekst uitleg, schiet ik in ieder geval bij jou mijn doel voorbij, toch?
Jouw doel misschien wel maar niet het mijne (je tekst begrijpen) ;)
Koffer >> symbolisch, onzinnige vraag >>
Onhandig geformuleerd door mij. Ik bedoelde: waarvoor staat de koffer symbool?
Een volgende keer zal ik proberen je meer te plezieren. :)
Fijn. :)

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi, Een late reactie. Ik vind dit verhaal beeldend en kan me genoeg voorstellen van de veranderde wereld, die je schetst. Die machetes komen over als gebruikt door groepen mensen, die Europeanen afslachtten om hun levenswijze aan anderen op te dringen. Dit verhaal komt enigszins op mij over als een vermenging van twee actualiteiten: angst voor islamisering Europa en de gevonden kinderen in de koffer. Ik kan me ook voorstellen dat de wereldbevolking zo groot is, dat mensen letterlijk (figuurlijk gezien) woonruimte hebben ter grote van een koffer. Ook ik kon niet plaatsen, wat het is dat Alois miste dat hij niet kon benoemen. Als je het uitlegt, is het logisch. Het verband tussen Alois en het krantenartikel zag ik ook pas na de benoeming ervan. Ik begrijp de titel niet. Kan je die uitleggen? Er staan mooie zinnen en beelden in je verhaal. Tegelijkertijd mis ik misschien de clou door bepaalde, die mijn aandacht vangen. Op de kaalgevreten akkers verrezen fabrieken. Ik zoek de relevantie van deze zin. Ook bij de zin over de Bantoe en het strooien van as over het hoofd bij blijdschap. Door de details ga ik mogelijk dingen zoeken, die je niet 'moet' zoeken of willen plaatsen. Qat plaats ik bij een Somalier, blanke moeder is een ander soort en Bantoe klinkt als een Zuid-Afrikaner of Papoea Nieuw Guineer. Desondanks een mooie tekst. Groetjes

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Imena, verrassend je reactie op een tekst van maanden geleden. We kennen elkaar nog niet, toch? Met [Op de kaalgevreten akkers verrezen fabrieken.] wilde ik zeggen dat met een dergelijke instroom de akkers in Europa niet meer kunnen/zullen bestaan en de bevolking overgeleverd is aan kunstmatig fabrieksvoer. Ik was in Congo bij Bantoes die bijvoorbeeld na het halen van een diploma uit blijdschap (witte) as over hun hoofd strooien. Zowel Bantoes uit Midden-West-Afrika en ook Somaliërs zijn in de nodige aantallen in Europa te vinden. Dank voor je interesse en tot een volgende keer. PS: Ben je klaar met je boek waarover ik in je bio las?

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hai, Volgens mij hebben we zijdelings wel eens op elkaar gereageerd. Ik heb wel meerdere inzendingen (met bewondering en plezier) van je gelezen. Bedankt voor je reactie en interesse. En nee... ik ben nog niet klaar, maar hopelijk rond ik het dit jaar af. Groetjes!

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Mili, hier nog een late reactie van mij om je te vertellen dat ik je tekst zeer bijzonder vind en dat ik me afvraag hoe je aan al die vreemde gedachten komt zoals de kaalgevreten akkers. Maar je hebt gelijk, het is een toekomstbeeld waar we rekening mee moeten houden. Ik ben wat laat met mijn reactie omdat ik ook met een koffer zeul. Waar mijn laatste bezittingen in zitten. Ook een westerse vrouw kan verdwalen...maar ik ben terug in Antwerpen en dat is het belangrijkste, geen woonst, geen eigen plek, geen dik pensioen, 80 jaar en ik weet op dit moment niet hoe mijn toekomst eruit ziet. Wel liefde en begrip rond me. Er is een Chinees gezegde dat een wijze mens zo weinig bezittingen nodig heeft dat ze in een kleine koffer kunnen; een nog wijzere mens gooit ook die koffer weg... :confused: Ik kan nog steeds die daad niet stellen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Lieve @Blavatski, met name een westerse vrouw kan nu verdwalen. Ik wil troostende woorden zeggen maar die zullen u niet verder helpen. Het is verschrikkelijk geen eigen, veilige plek te hebben; een basisbehoefte. Het Chinese gezegde is wreed als de koffer je wordt ontnomen. Is er iets dat ik voor u kan doen?

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lieve Mili, ik moest even mijn hart bij iemand luchten waarvan ik weet dat ze een groot hart heeft! Het gaat heus wel goed met me naar de gegeven omstandigheden; ik woon nu tijdelijk bij mijn jongste dochter; ze is mij komen halen uit eigen beweging omdat ze voelde dat er iets niet in de haak was. Op stel en sprong een paar bezittingen in een koffertje gepropt (waaronder mijn laptopje, hoera). En gevlucht. Ik kom hier tot rust, samen met mijn hond en kat, die gelukkig goed overeenkomen met haar poezenbeest. Ik ben zoals ze dat noemen "over de rooie" gegaan en ben nog niet helemaal de oude. Lichamelijk alles ok. Prima volgens het bloedonderzoek. We brainstormen nu over mijn toekomst (!). Dochterslief (twee) vragen zich af of ik nog zelfstandig kan gaan wonen, hetgeen ik het liefste zou doen. Aan de andere kant schrikt het alleen zijn me af. Nog altijd een beetje in shock. Heel lief dat je vraagt of je me ergens mee kunt helpen. Je woorden hebben mij heel goed gedaan, dank je wel. Ik krabbel wel weer overeind. Drie van mijn 4 kinderen zijn heel goed voor mij. De vierde telg heeft genen van zijn vader geërfd, rebels en gebruik makend van mijn zwakke kant. Maar ik vermoed dat ik nu eindelijk mijn les geleerd heb. Ik kan hier heerlijk veel schrijven. Al twee verhalen staan klaar om op te sturen. Leuk, hè? Dikke knuffel en stuur me wat van jouw levensmoed. :o

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, dat doe ik bij dezen. Levensmoed sturen waarover u zelf in ruime mate beschikt. Het is ontroerend te lezen hoe u mij door mijn schrijfsels heen begreep zoals ik u begrijp. Natuurlijk kunt u m.i. zelfstandig wonen. Mijn moeder kon het ook. ;) Alleen zijn is/kan heel verrijkend (zijn). Met name om te schrijven. En dat is wat u met name wilt, toch? Wellicht dat een persoonlijk bericht beter is om hier :ontopic: te blijven. U bent vooral moedig en ook wijs. Wens u zoveel sterkte.