Mijn vrouw ligt op het strand met een opengeslagen tijdschrift over haar gezicht. Ze heeft haar voeten ingegraven en wiebelt met haar opgetrokken benen, de knieën raken elkaar steeds. Haar armen zijn gespreid, ze laat zand door haar vingers lopen. Ons meisje ligt opgekruld in een handdoek tegen haar aan, ze neuriet en sorteert Nibbit chips op de buik van haar moeder. De jongste zit naast mij, hij wijst naar de horizon met zijn wijsvinger. Zijn andere hand houdt hij boven zijn ogen. ‘Kijk, papa.’ ‘Ja, jongen. Ik kijk.’ Hij schudt zijn hoofd. Het zonlicht blikkert op het water. Zijn wijsvinger strekt zich nog krachtiger. ‘Kijk dan, papa. De golven van de zee.’