Uitgeven = media-aandacht

Ik was op Manuscripta bij de boekpresentatie van Alex Boogers. Hij heeft een paar boeken uitgegeven. Aanvankelijk dacht hij dat zijn eerste boek 'vanzelf wel de weg naar de lezer zou vinden.' Hij zei dat het zo niet werkte. Intussen werkt hij mee aan 'acties' van de uitgever om zijn boek te promoten, hoewel hij daar helemaal niet van houdt. Ik denk dat je niet op je zitvlak moet blijven zitten. Je moet actief worden, tenminste als je gelezen wilt worden.

Kijk, ik ben schriftelijk wel een waterval maar verbaal gaat het er minder vlotjes aan toe .:(

Misschien kun je gebruik maken van een presentatie in PowerPoint met een laptop en een beamer.

Went vanzelf, Cheops, als je begeesterd bent door je boek.

Mijn vader zei altijd: "Een goed schrijver is een slecht redenaar," dus daarin doe je het precies goed, Cheops. Maar vind je het dan niet ONTZETTEND leuk om over je boek te praten als het er een keer is? Twee jaar of langer heb je zitten zwoegen achter de geraniums en nu... nu kan de hele wereld zien wat het resultaat daarvan is! "Waar het hart vol van is, stroomt de mond van over," geldt dat niet voor jou? Ook al stotter je, spreek je zo plat als een cent en heb je een hoofd als een boei (niet dat jij dat doet, maar als voorbeeld): je staat tegenover mensen die JOUW BOEK gelezen hebben en... het waarderen! Je bent geen popster of fotomodel, je hoeft niet zo veel te presteren. Je hoeft geen show weg te geven. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn: die schrijver die een goed boek heeft geschreven. De mensen vinden het heerlijk om je te zien en naar je te luisteren.

Ik durf helemaal niets maar doe alles ... Je moet zelf meehelpen met promoten. De eerste keer voelt het rot maar je leert gaandeweg hoe je iets moet aanpakken. Er zijn overal mensen die je ermee willen helpen. Maar ... en dat heb ik ook ervaren: jij moet dat wel vragen. Anders denken ze dat je het zelf wilt en kunt. Gewoon vragen, Cheops. Niet bang zijn.

Nou, bedankt hoor iedereen voor de peptalk. Ik ben met zorgen het bed ingestapt maar nu ik dit lees, ben ik al wat opgebeurd. :)

Hi Cheops, goede morgen....hier ga ik bijna de nacht in. Kun je niet een manier kiezen die bij je past? (kleinere groep, artikelen etc.) En wat presentatie tips: - In een kleine imponerende groep: stel ze naakt voor :-) - in een grote groep: staar over de hoofden - Schrijf een paar woorden op een blaadje voor het geval je vast zit - Weet je het niet: Kijk mysterieus - Is het een moeilijke vraag: Zeg gewoon: wat een mooie vraag... glimlach..op naar de volgende - Wat dan ook: blijf lachen

Voor mij is het al ochtend, bedankt voor de tips. Maar het zal oefenen worden om die zenuwen onder de teugels te krijgen. ;)

Het lukt je vast!

Misschien kun je klein beginnen, oefenen op vrienden, familie, kennissen etc. om te kijken hoe je praatje valt en waar je stokt of juist als een trein gaat. Wat we op school vaak gebruiken (voor nieuwe leerkrachten bijv.), is hun presentatie opnemen op video. Even slikken en schrikken als je jezelf terugziet, maar als die eerste "oeps" weg is, is het een goede manier om jezelf wat afstandelijker te bekijken en te zien wat bijvoorbeeld het effect is van je houding en hoe je overkomt.

Schuchter zijn kan ook goed overkomen, hoor.

Eerst dat boek maar eens schrijven, Cheops. De rest volgt vanzelf :)

:) je hebt gelijk Zjors, ik loop vooruit op de feiten.

Ik houd er ook niet van om in het middelpunt van de belangsteling te staan hoor, Cheops. Maar ja, je moet wel als je de aandacht van potentiële lezers wilt trekken. Ik klap meestal dicht als mensen me vragen gaan stellen over mijn boek. Lees het dan gewoon, denk ik dan diep vanbinnen ;). De rotste vraag vond ik altijd: "Hoe ben je op het idee gekomen voor dit boek?" (Want daar weet ik zelf het antwoord ook niet op, en dan ga ik hakkelen.) Wat me ook tegenvalt is dat er vaak langer over mijn pseudoniem gepraat werd dan over mijn boek. Terwijl ook de grootste schrijvers op aarde zich onder een pseudoniem presenteren, dus zo raar is het ook weer niet. Afijn, ik ben voor boek 2 nu gelukkig wel een beetje voorbereid op wat ik kan verwachten. Wat me tijdens mijn grootste optreden opviel, is dat de andere aanwezige schrijvers (Duo Liza van Sambeek en Adriaan van Dis) telkens een identiek verhaal vertelden. Wat bijv. de dames in de zaal tegen de interviewer zeiden, was bijna woordelijk hetzelfde als wat ze mij tijdens het diner vóór de show toevertrouwden. Later las ik in een interview in een blad weer precies datzelfde verhaal. Dat vond ik wel iets om te onthouden. Gewoon een aantal dingen bedenken waar je vragen over verwacht en daar een pakkend antwoord op verzinnen, en dat bij elke gelegenheid herhalen. Zelf word je er misschien horendol van, maar je publiek bestaat telkens uit andere mensen dus die horen het voor het eerst en vinden je dan waarschijnlijk geweldig welbespraakt en gevat.:)

:) prima tip. Automatisering.

Eufdrie zegt: "Wat me tijdens mijn grootste optreden opviel, is dat de andere aanwezige schrijvers (Duo Liza van Sambeek en Adriaan van Dis) telkens een identiek verhaal vertelden. Wat bijv. de dames in de zaal tegen de interviewer zeiden, was bijna woordelijk hetzelfde als wat ze mij tijdens het diner vóór de show toevertrouwden. Later las ik in een interview in een blad weer precies datzelfde verhaal. Dat vond ik wel iets om te onthouden. Gewoon een aantal dingen bedenken waar je vragen over verwacht en daar een pakkend antwoord op verzinnen, en dat bij elke gelegenheid herhalen. Zelf word je er misschien horendol van, maar je publiek bestaat telkens uit andere mensen dus die horen het voor het eerst en vinden je dan waarschijnlijk geweldig welbespraakt en gevat." Precies, dat is mij ook opgevallen! Inderdaad handig. Je hebt zelf dan het gevoel dat je jezelf loopt te herhalen (is ook zo), maar je publiek heeft dat niet door. Ik probeer dat in interviews echter dan weer niet te doen, want dat is toch net iets anders dan met een publiek en dan lezen mensen steeds hetzelfde over je.

Hihi, dat is bij mij een beetje moeilijk. O ja, jij was ziek. Hoe komt u daar nu bij???

Cheops, ik snap precies hoe jij je voelt. Mocht de uitgever iets zien in mijn verhaal, dan vrees ik voor de media-aandacht. Mara komt op tv, dat vind ik zo knap. Kim schijnt ook een natuurtalent te zijn als het op interviewen aankomt. Misschien is schriftelijke media-aandacht beter voor je Cheops.

Heb je weleens gezien hoe 'erg' Bomans op tv overkwam? Moet je eens opduikelen, een dvd over Le Grand Gala du Disc. En toch was het een hilarisch optreden.

Met presenteren heb ik hoera, nooit moeite gehad. Gewoon net doen alsof, gaat prima. Alleen kan ik nooit net doen alsof ik de weg weet, weleens geprobeert, de weg trapte er niet in. En langer dan een half uur autorijden is in mijn geval geen aanrader, dus die arme uitgever kan wel wat bedenken; ik kom waarschijnlijk nooit aan.

Ceridwen toch :) @ Rosali : Juist Rosali, de nagel op de kop ! Is hetmogelijk om alleen schriftelijk media-aandacht te behouden? Aan wat denk ik dan zoal bij schriftelijke media-aandacht?