Literair Agent

Iedereen is altijd heel negatief over Sebes [ ... ]

Maar dat is toch niet waar, DeEllis? Iedereen altijd? Maar om positief te kunnen zijn, is er meer nodig dan de eigen marketingtalk. Is er al iemand hier die werkelijk positieve resultaten te melden heeft over Sebes, in de vorm van een boekuitgave? Want een leescommentaar in de B-categorie kun je ook bij anderen krijgen en dan meestal goedkoper.

Ik bedoel niet alleen hier. Over het algemeen hoor ik geen mensen die zeggen. 'Joh! Dat is helemaal te gek zo'n agent om je zaken te behartigen. Dat zou ik ook wel willen!' Het enige waar ik hier altijd over lees is het percentage dat hij zou opstrijken. Het is gewoon jammer dat we hier niet iemand hebben die bij hem onder contract staat. Het zou ook mooi zijn als we wat verkoopcijfers zouden weten van boeken die via hem de markt opgekomen zijn.

Wat ik vooral lees (maar ik heb een bril op :) ) is dat mensen Sebes vooral aanschrijven omdat ze menen dat hij ervoor kan zorgen dat ze binnenkomen bij een uitgeverij. Maar Sebes kan alleen bij een uitgeverij binnenkomen met een goed manuscript. Echter voor een goed manuscript hoef je niet per se bij hem aan te kloppen, en dan kun je tóch bij een uitgeverij binnenkomen. Je bespaart je dan de 15% royalty's waar hij rechtop heeft. En die hij ook verdient. Mij gaat het er niet om dat hij geld verdient met zijn zaken; dat is zelfs vereiste. Het gaat mij om de resultaten. Op zijn site staan veel bekende namen, maar daar hoef je er niet een van aan te schrijven met de vraag: 'Hoe doet meneer Sebes het eigenlijk wat u betreft?' Dus ergens zit er een stukje mythe en ergens realiteit, maar ik krijg de realiteit niet echt te pakken. Een handelsman werkt verschillende kanten uit, en wat hij ons laat zien, is het reclameplaatje. Wat op de andere kant van de medaille staat, blijft voor ons onzichtbaar. Als vandepotgerukt 23 mailwisselingen heeft met Sebes, en in eerste instantie is het verrukking en 'Komt u eens praten', maar het draait ten slotte uit op 'afkoeling' en een B-sticker, dan ben ik heel benieuwd naar het traject dat daar gehanteerd wordt. Want in zaken zijn veel dingen niet toevallig. Maar goed, je komt er niet achter, daarom blijft het intrigerend.

Wat zullen mijnheer Sebes' oren tuiten! :D

Ik sta onder contract bij Paul Sebes. Via een bevriende schrijver ben ik in augustus van dit jaar met Paul en zijn assistent Willem in contact gekomen. De schrijver had iets van me gelezen en kondigde mij bij het agentschap aan. Ik heb toen zelf een mailtje gestuurd, met daarbij een kort verhaal (dat in Passionate Magazine zal verschijnen) en de eerste 40 pagina's van een roman-in-wording. Toen ging het snel. Paul mailde me om langs te komen en op zijn kantoor spraken we over de roman-in-wording. Een erg positief en leuk gesprek. Veel gesproken over hun werkzaamheden, over het schrijven, maar ook over andere dingen, veel gelachen ook. Ze gaven erg nuttige aanwijzingen om het verhaal van 40 pagina's verder uit te bouwen. We spraken een deadline af (hoefde niet per se van ze, maar ik wilde dat zelf) voor enkele hoofdstukken, maar in november stuurde ik al het bijna voltooide manuscript op. Paul en Willem waren er enthousiast over, waarop ik vorige week opnieuw langs ben geweest. Bijna twee uur hebben we over het verhaal gesproken en ik heb hele concrete, bruikbare suggesties gekregen om het verhaal nog steviger neer te zetten. Pagina voor pagina zijn we door het manuscript gegaan. En de plannen zijn concreet: begin komend jaar gaan ze er al de boer mee op. Tussen het eerste contact en nu hebben we trouwens vrij veel contact over de mail. Kortom, ze hebben al veel uren in mij geïnvesteerd, terwijl ze maar moeten hopen dat het wat oplevert. Blijkbaar geloven ze erin en dat geeft mij weer veel vertrouwen. En je merkt gewoon dat ze het leuk vinden om met verhalen en met mensen bezig te zijn. Ja, natuurlijk hopen ze er uiteindelijk geld mee te verdienen. Dat is ook het grote voordeel, want ik ben zelf alleen maar bezig om een goed verhaal te schrijven, terwijl Sebes het kan verkopen aan uitgeverijen. En nog veel meer. Misschien zou er zonder Sebes ook ooit wel een boek van me kunnen verschijnen, maar dan veel en veel later. Ze zijn erg belezen en hebben verstand van zaken, van literatuur. En je vindt ook eerder een uitgeverij (en een redacteur) waar je je prettig bij voelt, die in jouw ogen de beste plannen heeft met jou en je boek. Het mag duidelijk zijn: ik ben na de eerste maanden erg onder de indruk van de werkwijze van het agentschap.

Rick, Fijn dat je gereageerd hebt. Toch nog iemand die echt contact met ze heeft. Geweldig voor jou, maar jammer voor mij is dat jij kennelijk meteen in de A-categorie viel (gefeliciteerd). Nu weet ik nog niet wat je kunt verwachten van een leesverslag. Ik denk dat ik Willem maar eens een mail stuur om het hem gewoon rechtstreeks te vragen. In ieder geval hebben ze al heel veel tijd in je geinfesteerd. Misschien moet ik maar eerst vrienden worden met een schrijver. Of BN-er worden, schijnt ook te werken. Jammer dat ik niet in Amsterdam woon, anders was ik direct de juiste kroeg ingedoken. Er zijn zoveel uitgeverijen. Het is moeilijk er o.b.v. de informatie op internet de juiste uit te pikken.

Haha, BN'er zijn zal best helpen. Vrienden met een schrijver worden ook, maar dat is alleen maar een manier om sneller gelezen te worden. En eerst moet die schrijver het natuurlijk goed genoeg vinden. Hij opperde ook zelf dat ik iets naar zijn agent moest sturen, ik wist niet eens dat hij bij Sebes zat. Maar de manuscripten die ze gewoon met de post binnen krijgen, behandelen ze ook stuk voor stuk echt serieus hoor. Dus als ze iets goed vinden, zullen ze je benaderen. Wat je van een leesverslag moet verwachten weet ik inderdaad niet. Kan me ook niet herinneren dat ik het daar met ze over heb gehad. Succes bij je kroegentocht:)

Hé Rick, dat is nieuws waar we op zaten te wachten! Dus zo is het gegaan, tot nu toe. Bedankt voor je openheid! :!: Tekst opsturen, afspraak maken, naar kantoor komen, mailen, manuscript herschrijven, en dan zoeken zij een uitgever voor je? Dat is dan toch wel heel snel gegaan: van augustus tot november het manuscript afgeschreven en dan straks al de boer op. Binnen een jaar heb je misschien al een contract bij een uitgever. En is het dan waar dat je ook voor al je (eventuele) volgende werken bij Sebes onder contract staat? Ik proef grote tevredenheid uit je woorden; dat vind ik prettig.

Heb Willem Bisselink een mailtje gestuurd en hem gevraagd wat een leesverslag precies inhoud. Ben benieuwd.

Dank je Rick, dit is toch een reactie die veel duidelijk maakt. Ik hoop dat je ons laat weten hoe dit verder gaat. Vooral het marketing deel na de lancering van je boek. Het zou geweldig zijn als dat ook grote resultaten zou geven. Mocht ik zelf zo ver komen dat ik denk een goed verkoopbaar manuscript te hebben zal ik zeker ook een kopie naar Sebes sturen. Ik zou het geweldig vinden als iemand al die toestanden voor me uit handen nam.

Eerlijk gezegd vind ik 450 euro niet belachelijk veel geld voor een (gedegen) leesverslag. Met een gemiddelde roman van 180 pagina's ben je al snel zo'n 5 tot 6 uur zoet, en dan lees je de tekst niet eens heel aandachtig, zoals het geval is wanneer je er een verslag van maakt. De tips en aanwijzingen moeten vervolgens ook nog helder op papier worden gezet (zeg: 2 uur werk), dus alles bij elkaar is iemand als Paul Cebes zo'n 8 uur bezig met een leesverslag à 450 euro. Zo'n 55 euro per uur... dat is geen krankzinnig bedrag, om het zacht uit te drukken. Terecht dus dat hij geld vraagt voor dat werk. Oók, neem ik aan, omdat hij in de tussentijd nog altijd het risico loopt dat de schrijver met de verbeterde versie zelf naar een uitgeverij stapt, dus zonder tussenkomst van de agent. Dan zou hij voor niks zoveel tijd in een manuscript hebben gestoken. Maar ik denk eigenlijk dat de discussie over geld - en over de winst die Sebes zou maken, met zijn 15% - een beetje fictief is, aangezien er in de literatuur (en Sebes richt zich voornamelijk op de literaire markt) niet zo gek veel geld omgaat. De gemiddelde debutant kan überhaupt niet van het schrijven leven, en datzelfde geldt voor het merendeel van de 'gearriveerde' schrijvers. Tegenwoordig heb je met 8000 verkochte exemplaren al een bestseller. De schrijver krijgt 10% per verkocht boek, zeg: 2 euro, als een boek 20 euro kost. Dan heeft hij aan het eind van de rit dus 16.000 euro verdiend, daar gaat de belasting nog mee aan de haal, plus Paul Sebes, en tel dan je winst maar uit. Een debuterende bestsellerauteur mag dus blij zijn met een bedrag van om en nabij de 10.000 euro, en dat voor een boek waar hij een jaar (of zelfs twee) aan heeft gewerkt. Dan wil je het uurloon al helemaal niet berekenen..! Volgens mij moet je de rol van een literair agent in het hele proces dan ook anders zien. Hij kan ervoor zorgen dat je er nog wat geld bij verdient, bijvoorbeeld met optredens, publicaties in tijdschriften, een gastcolumn, enzovoort. Ja goed, ook van die bedragen krijgt hij een percentage, maar zonder zijn tussenkomst waren die extraatjes er vermoedelijk niet geweest, en dus is het winst. Dankzij de publiciteit worden er meer boeken verkocht, en daarvan profiteren zowel de agent als de schrijver. Natuurlijk kan de pr-afdeling van een uitgeverij ook voor publiciteit zorgen, maar ik zou persoonlijk eerder op Paul Sebes gokken, omdat hij het geld veel harder nodig heeft dan de gemiddelde uitgeverij. Natuurlijk hoopt Paul Sebes - net als elke uitgeverij - op een superbestseller, maar in de meeste gevallen zal hij het ook gewoon moeten doen met de bovenstaande minibedragen, en in die situatie lijkt zijn betrokkenheid me voor een beginnend schrijver alleen maar een voordeel. Dat geldt in het bijzonder voor een leesverslag. Wel zou ik in dat geval aan hem vragen hoe zo'n leesverslag eruit ziet. Aan een gekopieerd velletje met standaard tips heb je weinig, maar als hij (of één van zijn medewerkers) echt meedenkt over het verhaal, de constructie en de vorm van het boek, lijkt me dat pure winst.

Cosima, Dank voor je reactie. Ik heb inmiddels een e-mail ontvangen van een medewerker van Paul Sebes. In een leesverslag (2 á 3 pagina's A4) gaan ze in op alle facetten van je werk. Plot, personages, omgeving etc. Ze proberen de vinger op de zere plek te leggen en je ogen te openen over hoe het verhaal naar een hoger niveau te tillen. Verder ben ik het eens met jouw visie over wat hij voor je kan betekenen. Hij neemt een hoop rompslomp uit handen. Voor mij zou dat heel prettig zijn. Hij weet dat ik 22 januari naar zijn workshop ga, dan bespreek ik het nog met hem. Ik ben van plan daarna een leesverslag aan te vragen. Heb je zelf ervaringen met Paul Sebes of een andere literair agent?

Ik sta er telkens versteld van hoe zo'n man als Sebes in zijn eentje (of met een enkele medewerker) zó veel kan genereren als ik me realiseer hoeveel werk er op die man zijn bureau terecht moet komen. Toppie! :thumbsup: Denk je dat hij al geïnteresseerd is in mijn werk dat de evolutietheorie sluitend verklaart, Cosima?

(Ik kan het niet opbrengen om eerst te gaan lezen en dan pas te reageren. Ik heb ook erg veel moeite om mijn zinnen niet met het woord "ik" te laten beginnen. Ik moet misschien 450 ijskoude euro's ophoesten zodat Paul Sebes me kan zeggen wat een ondergeschikte bijzin is. Beste vrouw. Stuur je manuscript naar een aantal uitgeverijen en doe met die €450 iets leuk(s). Als je al naar die workshop gaat (wat nooit kwaad kan maar ik zou het niet doen) trek daar dan je conclusies uit. Ik (klotewoord...) kan wel begrijpen dat je vooruit wil en dat je leergeld wil betalen, maar het lijkt me sterk dat het leersverslag 450 flappen waard is. Kan je je niet inschrijven voor één of andere cursus aan één of andere universiteit? Zijn er geen goedkopere alternatieven die even degelijk zijn? Sebes is het enkel om de poen te doen. Hij zal wel weten waar hij mee bezig is, maar agenten geven, in the end, alleen om je dinero's. Ook dat categorie B verhaal ruikt naar poenschepperij. Sebes' goed recht, maar voor mij is dit al een reden om af te haken. Het is mooi dat je je droom wilt najagen, maar weet dat met dromen het meeste geld verdient en verloren wordt. Als je je eerste hoofdstuk naar mij opstuurt (20 pagina's max), lees ik die shit nog voor het einde van de kerstvakantie door. Gratis en misschien ook voor niks. Ik garandeer je een maximumrendement per euro die je uitgeeft. Pies oud ) Ok dan toch maar gelezen en een kleine nuance. In principe is die 450€ geen probleem. Hij levert een dienst en die kost geld. Als hij inderdaad de uren klopt die aangegeven worden in sommige posts. Alleen, die B-categorie. Dat is naar mijn bescheiden mening, en ik kan me vergissen, een manier om toch nog geld te verdienen aan iemand waarin hij in principe geen (financiële) toekomst ziet.

Hallo Dokter, Helaas val je nu in herhaling. Deze discussie zijn we reeds gepasseerd. 11 dagen eerder en je had een goede inbreng kunnen hebben. Ik ben overigens blij dat je reactie positiever eindigt dan begon. _o_ Elwin

[ ... ] In principe is die 450€ geen probleem. Hij levert een dienst en die kost geld. Als hij inderdaad de uren klopt die aangegeven worden in sommige posts. Alleen, die B-categorie. Dat is naar mijn bescheiden mening, en ik kan me vergissen, een manier om toch nog geld te verdienen aan iemand waarin hij in principe geen (financiële) toekomst ziet.

Hij misschien niet, maar iemand anders (lees: uitgeverij) misschien wel, want dan kom je toch met een beter manuscript aankloppen dan je in eerste instantie had. Het grote voordeel van die 450 is dat je betaalt aan Sebes, maar je zit niet aan hem vast. En je werk is er beter van geworden. Maar je hoeft dit niet bij hem te doen; ook iedere literair agent heeft wel weer een concurrent. De C-categorie vind ik persoonlijk 'gevaarlijker'. Dan héb je een goed manuscript, dat publicabel is en dan heb je Sebes dus niet meer nodig. Maar hij brengt je binnen bij een uitgever en zoals Cosima hierboven zo duidelijk verwoordt, gaat het hem niet alleen om publicatie, maar vooral om nevenactiviteiten. De grote vraag is: wíl een auteur wel nevenactiviteiten? De tweede grote vraag is: wil een auteur gemarketet worden? M.a.w.: wil hij zijn boek aan de man brengen via niet-litererair gerelateerde producten (zoals Omo)? En de derde grote vraag is: wil - wie dan ook - voor de rest van zijn werk en dus zijn leven aan Sebes vastzitten? Maar ja, dat is vooral mijn grote probleem met Sebes.

sorry, gaat iets mis met 'quoten'

Ik vraag me u al een tijdje af wat er precies in een contract met Sebes staat over dergelijke verbondenheid. Weet iemand dat?

@ Jans. Ik denk dat Rick dat moet weten, hij heeft een contract met Sebes. Misschien wil hij daar nog wel eens op terug komen. Van wat ik er over gelezen heb in zijn boek Bestseller, is dat hij van de nevenactiviteiten ook een percentage krijgt. Maar je hoeft dan weer niet te zoeken naar bijverdiensten, hij doet dat voor je. Dat kan ook het schrijven van colums zijn. Of je voor je verdere schrijfleven aan hem vast zit, weet ik niet. Op dat gedeelte van het contract kun je zelf ook invloed uitoefenen lijkt mij. @ MJ. Je bedoelt de A-categorie waar je een probleem mee hebt. Een C-categorie is eigenlijk een afwijzing. Dan gaan ze niet met je in zee. Als Sebes je manuscript inbrengt bij een uitgever, dan is het vaak zo dat er meerdere uitgeverijen interesse hebben. Het kan dan op een veiling uitdraaien. Hij bedingt i.i.g. een niet verrekenbaar voorschot voor je. Ook al wordt er geen boek verkocht, dat hoef je niet terug te betalen. Je moet wel 15% aan Sebes afdragen natuurlijk. Als je het zelf doet krijg je dat moeilijk voor elkaar. Ook dit is informatie die ik uit het boek van Sebes haal. Ik ga er maar van uit dat het klopt. Het lijkt mij stug dat hij onwaardheden publiceerd. Dan is hij zijn geloofwaardigheid kwijt. Als je eenmaal bij een uitgever zit kun je daar toch ook niet zomaar weg? Misschien is het met hem makkelijker om er een te vinden waar je ook niet meer weg wilt.

[ ... ] @ MJ. Je bedoelt de A-categorie waar je een probleem mee hebt. Een C-categorie is eigenlijk een afwijzing. Dan gaan ze niet met je in zee. Als Sebes je manuscript inbrengt bij een uitgever, dan is het vaak zo dat er meerdere uitgeverijen interesse hebben. Het kan dan op een veiling uitdraaien. Hij bedingt i.i.g. een niet verrekenbaar voorschot voor je. Ook al wordt er geen boek verkocht, dat hoef je niet terug te betalen. Je moet wel 15% aan Sebes afdragen natuurlijk. Als je het zelf doet krijg je dat moeilijk voor elkaar. Ook dit is informatie die ik uit het boek van Sebes haal. Ik ga er maar van uit dat het klopt. Het lijkt mij stug dat hij onwaardheden publiceerd. Dan is hij zijn geloofwaardigheid kwijt. Als je eenmaal bij een uitgever zit kun je daar toch ook niet zomaar weg? Misschien is het met hem makkelijker om er een te vinden waar je ook niet meer weg wilt.

Ja, ik bedoel denk ik inderdaad de A-categorie. Wat een niet-verrekenbaar voorschot betreft: dat geven de meeste reguliere uitgeverijen en zeker de literaire waarmee P.S. zegt samen te werken. Dat is geen kwestie van voor elkaar krijgen, maar standaard. Als je bij een uitgever zit, ga je er misschien niet zo snel weg, maar je hebt in de meeste gevallen een contract per boek. Stel, je hebt een manuscript dat uitgeverij A. niet wil uitbrengen, maar uitgeverij B wel, dan kun je - als je er verder geen afspraken over hebt, bv het is geen serie - wel van A naar B overstappen.

[ ... ] @ MJ. Je bedoelt de A-categorie waar je een probleem mee hebt. Een C-categorie is eigenlijk een afwijzing. Dan gaan ze niet met je in zee. Als Sebes je manuscript inbrengt bij een uitgever, dan is het vaak zo dat er meerdere uitgeverijen interesse hebben. Het kan dan op een veiling uitdraaien. Hij bedingt i.i.g. een niet verrekenbaar voorschot voor je. Ook al wordt er geen boek verkocht, dat hoef je niet terug te betalen. Je moet wel 15% aan Sebes afdragen natuurlijk. Als je het zelf doet krijg je dat moeilijk voor elkaar. Ook dit is informatie die ik uit het boek van Sebes haal. Ik ga er maar van uit dat het klopt. Het lijkt mij stug dat hij onwaardheden publiceerd. Dan is hij zijn geloofwaardigheid kwijt. Als je eenmaal bij een uitgever zit kun je daar toch ook niet zomaar weg? Misschien is het met hem makkelijker om er een te vinden waar je ook niet meer weg wilt.

Ja, ik bedoel denk ik inderdaad de A-categorie. Wat een niet-verrekenbaar voorschot betreft: dat geven de meeste reguliere uitgeverijen en zeker de literaire waarmee P.S. zegt samen te werken. Dat is geen kwestie van voor elkaar krijgen, maar standaard. Als je bij een uitgever zit, ga je er misschien niet zo snel weg, maar je hebt in de meeste gevallen een contract per boek. Stel, je hebt een manuscript dat uitgeverij A. niet wil uitbrengen, maar uitgeverij B wel, dan kun je - als je er verder geen afspraken over hebt, bv het is geen serie - wel van A naar B overstappen.

Toch is het bij veel uitgeverijen wel gebruikelijk dat een debutant een contract voor twee romans tekent. Een uitgeverij investeert tenslotte in een onbekende schrijver, en het gebeurt niet vaak dat zo iemand in één keer doorbreekt. Dus: investeren, investeren en geduld hebben. Dan is het zuur als zo'n schrijver vervolgens met de concurrentie in zee gaat, om dáár de vruchten te plukken van de moeite die een andere uitgeverij in zijn werk heeft gestopt. Bij Sebes zal het niet anders werken, denk ik. Ook andersom, trouwens: voor een schrijver is het heel belangrijk dat er in zijn werk wordt geloofd. Zo iemand kan Paul Sebes zijn. Ik ken hem niet persoonlijk, maar als hij een goede agent is, zal hij zijn auteurs aanmoedigen en moed inpraten - en dat is véél meer waard dan welk contract bij welke uitgeverij dan ook. Ik denk dus eigenlijk dat schrijvers eerder trouw blijven aan hun agent, als hij zijn werk goed doet, dan aan hun uitgeverij. Binnen uitgeverijen wordt niet zo heel goed voor schrijvers gezorgd, dat heeft Paul Sebes waarschijnlijk aangevoeld, en daar is hij op ingesprongen met zijn agentschap. Kennelijk is er behoefte aan een 'vertrouwenspersoon'.

[ ... ] Toch is het bij veel uitgeverijen wel gebruikelijk dat een debutant een contract voor twee romans tekent. Een uitgeverij investeert tenslotte in een onbekende schrijver, en het gebeurt niet vaak dat zo iemand in één keer doorbreekt. Dus: investeren, investeren en geduld hebben.

Dat hangt van het soort uitgeverij af. Bij chicklit, detectives of bepaalde kinderboeken bijvoorbeeld, hebben ze een constante stroom verhalen nodig, omdat ze teren op series of thema's. Vandaar dat ze zekerheid willen dat die stroom blijft vloeien. Bij de literaire uitgeverijen, waarmee P.S. werkt, is die drang minder groot. Kwaliteit laat zich niet vangen in een contract. Een goede auteur is afhankelijk van méér dan alleen een verhaalidee, zoals bv De Kameleon (niets ten kwade van De Kameleon).

Ik ken hem niet persoonlijk, maar als hij een goede agent is, zal hij zijn auteurs aanmoedigen en moed inpraten - en dat is véél meer waard dan welk contract bij welke uitgeverij dan ook.

Ik ken hem ook niet persoonlijk. Maar of moed inpraten meer waard is dan een contract bij een uitgeverij vind ik een tendensieuze opmerking, alsof redacteuren van uitgeverijen hun auteurs geen moed inspreken, als die dat eens nodig hebben. Daarbij hebben auteurs over het algemeen de meeste moed nodig om hun ziel, zaligheid en ambacht op het papier te krijgen, en dat is een innerlijk proces. Wat je hier eigenlijk zegt:

Ik denk dus eigenlijk dat schrijvers eerder trouw blijven aan hun agent, als hij zijn werk goed doet, dan aan hun uitgeverij.

is: Je kunt als auteur beter bij Sebes aan tafel zitten dan bij een uitgever. En dat betwijfel ik echt. Want hoe open is Sebes over zijn afspraken met een uitgever? Stel, je komt met een mooi manuscript bij hem. Hij weet het binnen te brengen bij uitgeverij A. Mag de auteur dan nog zelf met uitgeverij A communiceren over verkoop, promotie, en dergelijke? Met andere woorden: hoe afhankelijk word je als auteur als je verbonden bent aan Sebes? Dat zijn dingen waar iedere auteur eerst goed over na moet denken voor hij in zee gaat met Sebes. En daarvoor is veel openheid nodig. Maar waar vind je die?

Wat je hier eigenlijk zegt is: Je kunt als auteur beter bij Sebes aan tafel zitten dan bij een uitgever. En dat betwijfel ik echt. Want hoe open is Sebes over zijn afspraken met een uitgever? Stel, je komt met een mooi manuscript bij hem. Hij weet het binnen te brengen bij uitgeverij A. Mag de auteur dan nog zelf met uitgeverij A communiceren over verkoop, promotie, en dergelijke? Met andere woorden: hoe afhankelijk word je als auteur als je verbonden bent aan Sebes? Dat zijn dingen waar iedere auteur eerst goed over na moet denken voor hij in zee gaat met Sebes. En daarvoor is veel openheid nodig. Maar waar vind je die?

Ik denk dat Paul Sebes werkt volgens het principe van de buitenlandse literair agenten, die veel talrijker zijn, simpelweg omdat er in het buitenland meer geld omgaat in de literatuur. Daar zijn agenten pure noodzaak, niet alleen voor de schrijver (die via een agent binnenkomt bij een uitgeverij, in het beste geval met een mooi contract en een hoog voorschot) maar ook voor de uitgeverij (die gewend is met agenten te werken, omdat er met hen wordt onderhandeld over de contracten, voorschotten, vertaal- en filmrechten etc). Een buitenlandse schrijver - bijvoorbeeld in Engeland - die dat soort zaken op eigen houtje regelt, wordt niet serieus genomen; zo werkt het daar gewoon niet. Nederlandse uitgeverijen zijn voor hun buitenlandse fondsen al heel lang aangewezen op buitenlandse agenten, simpelweg omdat ze zelf niet de expertise en de knowhow hebben om om dat - vaak juridische - werk te doen, om verre reizen te maken, om contact te onderhouden met buitenlandse uitgevers, redacteuren, schrijvers enzovoort. Daar huren ze een agent voor in. De auteur betaalt mee, zodra er een deal wordt gesloten. Logisch, want de auteur profiteert mee van, bijvoobeeld, een buitelandse vertaling en hetzelfde geldt voor de uitgeverij. In die gevallen is de agent dus in dienst van zowel uitgever als auteur. Bij Sebes werkt het precies zo, het verschil is alleen dat hij in een heel kleine markt opereert. Hoge voorschotten zijn eigenlijk niet aan de orde, hetzelfde geldt voor film- en vertaalrechten. Maar het goede nieuws, denk ik, is dat Sebes het literaire klimaat probeert te professonaliseren, door zich als literair agent aan te bieden. Ik denk dat uitgevers niet héél gelukkig met hem zijn. Ze zitten liever voor een dubbeltje op de eerste rang. Met andere woorden: Nederlandse uitgevers onderhandelen wél graag met de auteur persoonlijk, omdat de meeste schrijvers totaal niet zakelijk zijn en zich al snel gelukkig prijzen met een contract, maakt niet uit wat er precies in de kleine lettertjes staat. Sebes heeft ongetwijfeld gezien hoe buitenlandse collega's de zaken aanpakken, en daar is de schrijver dus bij gebaat. Een uitgever krijgt nu geen onwetende schrijver aan zijn bureau, maar een zakelijke meneer die eisen stelt. Paul Sebes, dus. Die afhankelijkheid waar jij het over hebt, lijkt mij dus een winstpunt. Sebes zal achter voorschotten en contractuele afspraken aanzitten, al was het maar omdat hij er zelf óók van moet leven. Ook wat betreft de promotie, verkoop etc. is het alleen maar fijn dat iemand zich ermee bemoeit. Want het is niet de agent, maar de uitgeverij die nog altijd de echte machtspositie heeft. Daar wordt het echte geld verdiend, daar zit de grote wolf die het kleine geitje (de schrijver) kan uitknijpen. Dat hoeft natuurlijk niet altijd te gebeuren, maar er wordt niet voor niks zoveel geklaagd onder schrijvers, en ook de vele transfers duiden in die richting. Ik denk dat een agent dus meer voor de schrijver kan betekenen dan de uitgeverij - daarom gaat hij ertussen zitten. Als een buffer.

Ik vind het heel interessant wat je schrijft, Cosima. Bedankt daarvoor. Maar ik blijf wel steeds vragen houden (dat komt ook door jouw antwoorden), bijvoorbeeld:

Logisch, want de auteur profiteert mee van, bijvoobeeld, een buitelandse vertaling en hetzelfde geldt voor de uitgeverij.

Wat is het voordeel of het belang van een buitenlandse vertaling voor een uitgever? Hoe werkt dit? Voor anderen hier op het forum misschien ook interessant. Want ik dacht dat uitgevers zelf de contacten opdeden tijdens internationale beurzen en daar hun deals maakten. Ik haal wel uit je antwoord dat als iemand bij 'een' Sebes onder contract staat, hij dan zelf niet zoveel meer in te brengen heeft bij een uitgever. Jij prijst die afhankelijkheid; ik ben er altijd huiverachtig voor. Natuurlijk is het moeilijk om én auteur én commercieel onderhandelaar én grafisch onderlegd te zijn (dit laatste voor inbreng bij de vormgeving van een boek). Maar ook een uitgever zal toch gebaat zijn bij een zo hoog mogelijke verkoop en auteurs zijn over het algemeen geen typende, wereldvreemde dummies. Ik zou wel willen weten of er onderzoek naar gedaan is: verkoopcijfers met en zonder tussenpersoon.

Ik vind het heel interessant wat je schrijft, Cosima. Bedankt daarvoor. Maar ik blijf wel steeds vragen houden (dat komt ook door jouw antwoorden), bijvoorbeeld:

Logisch, want de auteur profiteert mee van, bijvoobeeld, een buitelandse vertaling en hetzelfde geldt voor de uitgeverij.

Wat is het voordeel of het belang van een buitenlandse vertaling voor een uitgever? Hoe werkt dit? Voor anderen hier op het forum misschien ook interessant. Want ik dacht dat uitgevers zelf de contacten opdeden tijdens internationale beurzen en daar hun deals maakten. Ik haal wel uit je antwoord dat als iemand bij 'een' Sebes onder contract staat, hij dan zelf niet zoveel meer in te brengen heeft bij een uitgever. Jij prijst die afhankelijkheid; ik ben er altijd huiverachtig voor. Natuurlijk is het moeilijk om én auteur én commercieel onderhandelaar én grafisch onderlegd te zijn (dit laatste voor inbreng bij de vormgeving van een boek). Maar ook een uitgever zal toch gebaat zijn bij een zo hoog mogelijke verkoop en auteurs zijn over het algemeen geen typende, wereldvreemde dummies. Ik zou wel willen weten of er onderzoek naar gedaan is: verkoopcijfers met en zonder tussenpersoon.

Geen dank Marriejeanne, ik vind het zelf ook wel leuk om over dit soort dingen na te denken. Wat de vertaalrechten betreft: dat zijn dus inderdaad rechten, die een schrijver overdraagt (middels het contract) aan de uitgeverij. De uitgeverij verkoopt die rechten (die contractueel gezien immers zijn eigendom zijn) aan het buitenland, en daar wordt hij voor betaald. De schrijver krijgt weer een percentage - hoeveel precies, weet ik niet. En de agent dus ook.

Ja, Cosima, nu heb je me aan het 'rekeneren' gezet (rekenen + redeneren). Fictief, maar stel we draaien de zaken om, en we maken kennis met Peter (*), die niet zoals de meeste debutanten poogt binnen te komen bij een Nederlandse uitgever, maar heel ambitieus bij hen uit wil komen. De Nederlandse uitgever op de laatste plaats, dus. De Amerikaanse op de eerste. Op de tweede de Aziatische. Vervolgens wat gerammel in de marge, her en der, misschien Ukraïne, Frankrijk en Duitsland, zeg: Europa. En dan als alle grote poeten binnen zijn, ook nog de Nederlandse markt - die heeft immers het kleinste taalgebied, maar inmiddels staan tig uitgevers te trappelen om het manuscript van Peter te mogen uitbrengen - tegen het hoogst denkbare voorschot, natuurlijk. Nu het rekenen. Peter zoekt een agent. Laten we zeggen dat hij bij Sebes uitkomt, want die toetert het hardst. Sebes ziet het wel zitten en gaat de boer op. Hij verkoopt de uitgeefrechten voor een voorschot van 100.000 dollar of euro (al naar gelang de munt waarmee 'Tom' wil betalen). Bij een uitgeverij zou Peter standaard zo'n 10% van de deal ontvangen, dus 10.000 dollar / euro. Bij Paul Sebes zou Sebes slechts 15% van de deal opeisen, dus houdt Peter 85.000 over en 15.000 is voor Sebes. Klopt dit, denk jij? (*) Peter heeft een interessant manuscript geschreven, iets als het Blue Ocean concept, whatever; het is iets nieuws en het is waarschijnlijk lucratief genoeg om internationaal te publiceren.

Het is eigenlijk een heel vreemd iets. Vooral omdat je als schrijver voor al je werk minder vangt dan een tussenpersoon (even ervan uitgaande dat je er als schrijver veel meer uren insteekt dan de tussenpersoon). Als die tussenpersoon er echter voor kan zorgen dat jouw boek uitgegeven gaat worden en kan diegene via zijn contacten misschien zelfs voor een buitenlandse uitgave zorgen, dan lijkt het me zeer lucratief. De tussenpersoon krijgt veel geld, geld dat de schrijver nooit zou hebben verdiend zonder die tussenpersoon, dus een win-win-situatie. Maar toch denk ik dat, als je boek goed genoeg is, het er ook zonder literair agent kan komen. Dan heb je wel een langere adem nodig (je hebt nog niet het juiste netwerk), levert het misschien een hoop rompslomp op, maar kom je er uiteindelijk misschien ook wel. Tenslotte blijft de inhoud van het manuscript belangrijker dan de tussenpersoon die het aanlevert. Eigenlijk ligt het er maar net aan hoeveel van je 'werk' je wilt delegeren. Je kunt alles zelf doen, je kunt ook inhaken op bestaande netwerken (bijv. via een literair agent). Heel naïef gezegd, lijkt een literair agent me een soort 'manuscriptbeoordelingsbureau' dat verder gaat dan het manuscript beoordelen, en de schrijver ook naar de uitgever begeleidt. Heel handig dus (behalve dat je er misschien de rest van je schrijverscarrièrre aan vast zit). Zelf ben ik zo iemand die zegt: 'selluf doen!' . Als schrijver kun je je een hoop werk uit handen geven (vroeger hadden sommige schrijvers zelf een typist in dienst ;) ), je kunt ook besluiten om alles zelf te doen. Het is maar net waar je je zelf het prettigst bij voelt. Voor sommigen zal een literair agent een uitkomst zijn.

@Ajstinad. Het niet zo dat een agent meer geld verdiend dan de schrijver. Hij ontvangt 15% van de inkomsten. De overige 85% is voor de schrijver (en de belasting, bah). Paul Sebes doet veel aan promotie als het boek uitgegeven wordt. Zij hebben heel veel contacten in de kranten- en tijdschriftenbranche. Daarnaast heb ik begrepen dat ze ook veel aan nevenactiviteiten doen. Hij noemt zelf de buitenlandse- en filmrechten. Maar ook grootletterboeken en luisterboeken vallen daar onder. Uiteindelijk hebben ook veel al lang 'gearriveerde' schrijvers zich bij hem aangesloten. Waarom zou je dat doen als het alleen maar geld kost? Ik ben inderdaad van het delegeren. Voorlopig valt er alleen nog niks te delegeren. @MJ. Ik begrijp helemaal niets van je denkbeeldige Peter. Als de uitgeefrechten verkocht worden voor een ton, zonder Sebes dan krijgt Peter toch die ton? Toch geen 10%? Als Peter al op de Amerikaanse markt een hit heeft, dan heeft hij al een Amerikaanse agent. Die regelt dat dan toch voor hem? Je ziet het, ik snap er niets van.

@ vrouw: Misschien legde ik het fictieve geval niet duidelijk uit? Peter is een Nederlander en heeft geen Amerikaanse agent en ook geen Nederlandse uitgever; hij heeft Sebes. Peter geeft Sebes de vertaal- en uitgeefrechten van zijn manuscript in handen voor de Amerikaanse markt - om te beginnen. Stel dat een Amerikaanse uitgever een voorschot van 100.000 betaalt om het boek te mogen uitbrengen. Dan zou Sebes daarvan 15% incasseren, dus 15.000. En Peter de rest: 85.000. Dat is toch een efficiëntere route dan dat Peter of Sebes het éérst bij een Nederlandse uitgever probeert? Apart van Sebes: stel, de Nederlandse auteur Peter komt met zijn manuscript binnen bij een Nederlandse uitgever. Hij krijgt bij een standaaardcontract 10 - 15% royalty's van de oplage. (En mét Sebes moet hij die 10-15% delen: Sebes krijgt er 15% van). Vervolgens weet een Nederlandse uitgever een Amerikaanse uitgever te interesseren voor Peter's boek en verkoopt de vertaal- en uitgeefrechten voor dezelfde 100.000 als Sebes deed. Nu krijgt de auteur wéér 10-15% (standaard) van de 'aankoop', dus 10.000 - 15.000. Peter kan in dit voorbeeld veel beter via Sebes (of zónder Sebes) een contract zien af te sluiten met de Amerikaanse uitgever; dat scheelt hem zo'n 60.000 dollar of euro. Het is natuurlijk allemaal fictief, maar niet ondenkbaar. Dacht ik.

Aha, dit snap ik. Als je het zo stelt kun je beter met Sebes naar het buitenland, toch? Uit het boek van Sebes blijkt wel dat je de Amerikaanse (cq Angelsaksische) markt niet zo makkelijk opkomt. Daar kom je er zonder agent niet eens aan te pas. Ze willen eerst goede verkoopcijfers uit Nederland zien, voor ze ook maar iets met je beginnen. Sebes legt dit in zijn boek allemaal uit. Op een enkele uitzondering na is een engelse uitgave vrijwel onhaalbaar, stelt hij. Gerard Reve probeerde de 'Engelse' markt op te komen. Hij had een engelstalig manuwscript geschreven. Nooit wat geworden. Zonde. Hoe het precies gaat als een nederlandse uitgeverij je onderbrengt in het buitenland zou ik niet weten.