Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Moeilijke spellingsregels of woorden

'Is het nou theoriën of theorieeën, haviken of havikken en manenschijn of maneschijn?' Je kent het waarschijnlijk wel, moeilijke spellingregels, die je als het er op aankomt bent vergeten of door elkaar haalt. Nou was ik benieuwd bij welk woord/regel jullie (altijd) even niet meer weten hoe het zit. ( Het spijt me als hier al topic over is geweest. Dit is mijn eerste keer dat ik een forumonderwerp aanmaak, ik heb er nog niet zo veel verstand van.)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Toets ik echter 'schellekoord' in, dan zie ik de melding dat dit woord alleen in de professionele versie te vinden is. Het is dus blijkbaar een heel duur woord.
:lol: Ergo: schellekoord moet het zijn. Anders had de Dure van Dale hem niet. Ik heb gisteren trouwens een beetje gejokt over mijn oma. Ze bakte geen koekjes, dat was mijn moeder. Kletskopjes en zandkoekjes en appeltaart. Oma bakte krentenbrood. En vis. In roomboter, die ze geen roomboter noemde maar gewoon boter, want dat andere spul was geen boter. Opa werd de straat op gestuurd om een kilo vis te halen, platvis, schol en schar, en dan sloeg oma aan het bakken. Je mocht net zo veel vis eten als je wilde. Boterhammetje erbij, en veel thee, want vis moet zwemmen. Maar in de kraamvrouwentijd was de vis minder lekker volgens oma, dan zat er hom en kuit in en was de vis een beetje glazig. Ik denk dat ik een apart topic ga openen over woorden die verband houden met oma. Maar niet nu, want de plicht roept.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Van iemand die even uitgeforumd is, ontving ik per pb bericht over de aard, werking en bekendheid van schellekoorden rond 1970. Een schellekoord, zo liet zij mij weten, was niet een lap waar een belletje aan hing, maar een lap stof die in de kamer hing. Als iemand daar aan trok, dan ging er in de keuken of andere bediendenruimte een belletje rinkelen, waardoor het personeel op de hoogte werd gesteld dat hun aanwezigheid gewenst werd. Vergelijkbaar dus met het door SC beschreven systeem in ziekenhuizen. Hier schijnt een beschrijving te staan (heb de link nog niet bekeken, zal ik straks doen): http://en.wikipedia.org/wiki/Bell_pull De werking van het schellekoord schijnt goed bekend geweest te zijn bij wie rond 1970 de MULO bezocht, want daar moesten ze een boek lezen waar het in voorkwam. Wat ik me herinner van schellekoorden in die tijd, was dat het mode was om ze te borduren en ze dan in de kamer te hangen als siervoorwerp. En een duig voor het raam met kleine plantjes erop. En aan de muur een letterbak gevuld met allerlei kleine metalen figuurtjes - of speelt de onnauwkeurigheid van mijn geheugen me nu parten? En bielzen in de tuin natuurlijk. Ik zal dat topic over oma's taal even provisorisch openen, voordat de plicht weer heel hard begint te roepen, dan kunnen mensen hun opmerkingen daar verder kwijt, want hier is het behoorlijk off topic.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kan me geen boek herinneren met een schellekoord, mijn oma had geen schellekoord, mijn moeder borduurde ze. Dat was erg in de mode in die tijd. Een beige lap stof van 15 cm breed, ongeveer één meter lang, boven en onder een koperen balkje, aan de onderste een belletje. Dat sloeg werkelijk nergens op, dat belletje, maar het was om te motiveren dat het om een schellekoord ging, denk ik. Koperen (messing) stoelklokken waren ook in de mode in die tijd, met nare belletjes. En iedereen ging aan het teakhout. Ik heb me daar altijd over verbaasd, die massale populariteit van meubeltjes en stoffen. (Dan ga je vanzelf in een collectief brein geloven). Rotan, teakhout, marmer, chrome. Het kwam en het ging in de Nederlandse huisgezinnen. Met als treurig dieptepunt de Heugafelt tegel. Goed, het was prettiger spelen dan op Jabo kokosmatten, en het brokkelde minder dan Balatum, maar het zag er dieptreurig uit.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In dit boek schijnt het te staan: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Adventure_of_the…. Balatum, Jabo, Heugafelt, ik heb ze allemaal aan mijn voeten gevoeld. En een namaak Friese staartklok hadden we. Maar geen schellekoord. Mijn schoonmoeder borduurde graag, die heeft er wel een gemaakt, als ik me goed herinner. Van zo'n borduurpakket. Maar toen mijn kinderen geboren werden, werd ze onverwacht creatief en ontwierp ze zelf een plaatje en dat borduurde ze, met de gegevens van het kind erbij: lengte, naam, geboortegewicht. Allegorische voorstelling die betrekking had op de naam. Dit is het enige zelfontworpen borduurwerk dat ik van haar heb gezien. Het heeft hier in huis aan de wand gehangen totdat de kinderen het meenamen naar hun eigen huis. Er zitten nog altijd lege plekken. Dat laat ik ook zo.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Geachte heer of mevrouw, Onlangs hebt u op het Taalunieversum een taalvraag gesteld. Hieronder vindt u het antwoord. VRAAG Geachte taaladviseurs, Op het forum van de site schrijvenonline wordt in een forum een verbeten poging gedaan om de correcte spelling van het woord schellekoord/schellenkoord te achterhalen. De één beweert dat schellenkoord van het werkwoord schellen is afgeleid, terwijl een ander juist weer opmerkt dat het een koord is waar een schelletje aan vast hoort te zitten, zodat schellekoord de juiste manier van spellen is. Kunt u ons de schellen van de ogen doen vallen? Bij voorbaat onze hartelijke dank. ANTWOORD Juist is 'schellekoord'. TOELICHTING 'Schellekoord' is een samenstelling van het werkwoord 'schellen' en het zelfstandige naamwoord 'koord'. In zulke samenstellingen wordt geen tussen-n geschreven. Zie ook: http://woordenlijst.org/leidraad/8/1/, en de website van Onze Taal: http://www.onzetaal.nl/advies/wiegelied.php. Met vriendelijke groet, Namens het Taalunieversum, Aleid Fokma -- 'Taaladvies' van het Taalunieversum is een samenwerkingsverband tussen de Nederlandse Taalunie, de Taaltelefoon en het Genootschap Onze Taal.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
'Schellekoord' is een samenstelling van het werkwoord 'schellen' en het zelfstandige naamwoord 'koord'. In zulke samenstellingen wordt geen tussen-n geschreven.
Van het werkwoord 'schellen' dus, en niet van het zelfstandig naamwoord 'schel', volgens deze adviseurs. Hoewel ik er niet van wakker lag, is het toch aardig om nu uitsluitsel te hebben, je weet maar nooit of het in december in het Groot Dictee zit ;). Hoewel, zoals we gezien hebben, het Dictee het niet altijd eens is met het Boekje :confused: .

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er is iets wat ik eigenlijk niet weet: :o Wanneer spreek je alleen van spelling, wanneer van grammatica en kun je deze twee termen naast elkaar gebruiken? Of maakt spelling deel uit van de grammatica?

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Spelling is op woordniveau. Hoe je woorden schrijft. Grammatica is op zinsniveau. Dus welke woordvolgorde je moet gebruiken (zelfstandig naamwoord, werkwoord, enz) en hoe je woorden vervoegt. Maar nu ga ik het opzoeken zodat ik je een completer antwoord kan geven. Ja, hoor. Opgezocht!: Spelling: http://www.encyclo.nl/begrip/Spelling Grammatica of syntaxis: http://www.encyclo.nl/begrip/Grammatica

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Spelling is op woordniveau. Hoe je woorden schrijft. Grammatica is op zinsniveau. Dus welke woordvolgorde je moet gebruiken (zelfstandig naamwoord, werkwoord, enz) en hoe je woorden vervoegt. Maar nu ga ik het opzoeken zodat ik je een completer antwoord kan geven. Ja, hoor. Opgezocht!: Spelling: http://www.encyclo.nl/begrip/Spelling Grammatica of syntaxis: Grammatica
Dus de woorden 'spelling' en 'grammatica' kun je naast elkaar gebruiken? (Zie ook topic Cursus Schrijven)

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
@FS Ik begrijp niet goed waarom je me het "Cursus Schrijven" topic laat lezen, maar het antwoord is ja, immers grammatica en spelling zijn twee verschillende dingen. Wacht, er gaat een lampje branden! :!: Ik zei dat dat grammatica op zinsniveau is, maar als het om het vervoegen van werkwoorden gaat of meervoudsvorm, is grammatica natuurlijk ook op woordniveau bezig. Maar spellen houdt in dat je weet hoe je woorden schrijft. Als werkwoorden vervoegd worden, heb je het dan over zinsniveau of woordniveau? Is dat misschien je vraag? In dat geval: spelling is grammatica op woordniveau. Doordat je alleen kan vervoegen door de zin te ontleden (je hebt immers de persoonsvorm nodig), is het eigenlijk op zinsniveau. Dus grammatica en spelling kunnen zeker naast elkaar. Sterker nog, het gaat bij vervoegingen hand in hand.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@FS Ik begrijp niet goed waarom je me het "Cursus Schrijven" topic laat lezen, maar het antwoord is ja, immers grammatica en spelling zijn twee verschillende dingen.
Ik wou namelijk deze termen gebruiken in mijn posting, maar wist niet hoe. Daarom schreef ik er maar wat om heen. Zo is het veel duidellijker voor de vraagsteller van dat topic. (Want het is lastig zoeken als je niet precies kan benoemen waar je naar zoekt)

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
@FS ik heb mijn post uitgebreid. Staat nu het antwoord op je vraag ertussen? Misschien kun je voortaan aangeven wat je niet begrijpt en in welke context, dan wordt het duidelijk.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@FS ik heb mijn post uitgebreid. Staat nu het antwoord op je vraag ertussen?
Ja, ik weet nu dat ik de woorden grammatica en spelling naast elkaar kan gebruiken. En dat ze beiden heel belangrijk zijn als je de Nederlandse taal goed wil beheersen.
Misschien kun je voortaan aangeven wat je niet begrijpt en in welke context, dan wordt het duidelijk.
Ik zal het proberen.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Maar is "ik wordt" nu een grammaticafout of een spelfout?
Naar mijn idee alleen een grammaticafout, want wordt is niet verkeerd gespeld. Maar het is een fout doordat het verkeerd vervoegd is. Ik wort zou allebei zijn.