Ik ben het wel een beetje met je eens, rudolf, maar zelfs in de verleden tijd schrijf je toch "in real time"? Door een lang-beschreven beschouwing lijkt het al snel of het veel tijd kost, maar gedachten zijn best snel, natuurlijk. Daar heeft de keuze van tt of vt niet zoveel mee te maken, geloof ik.

Als je in de ikpersoon schrijft, zou ik tt gebruiken. Maar bekijk je het verhaal vanuit iemand anders, dan zou ik vt gebruiken. Bij het lezen maakt het mij niet zo veel uit in welke tijd het staat, als het maar spannend is ;)

Dat klopt, Raisa. Al heb je nog zo'n mooi verhaal in verschillende schitterende tijden gemaakt: als het saai is lees ik het ook niet verder. Een verhaal moet je op de één of andere manier raken.

De tegenwoordige tijd is directer. Het geeft de lezer voor mijn gevoel meer mogelijkheden om een actie 'hier en nu' mee te beleven. Het nadeel lijkt me dat je meer moet oppassen met de reflectie. Kan de hoofdpersoon op een en hetzelfde moment iets doen en een diepzinnige gedachte over die handeling hebben, bijvoorbeeld? Als je reflectie wilt, en niet alleen maar handeling, moet je dat anders zien op te lossen. Een verhaal in de ik-persoon betekent dat alles wat er gebeurt - ook met andere mensen in het verhaal - alleen maar door de ogen van die ene persoon beschreven kan worden. Je weet dus nooit hoe iets voor een ander personage is, of het klopt wat de 'ik' daarover denkt en zegt. Als schrijver kun je de andere mensen in het verhaal dan niet van binnenuit laten zien. Een ik-persoon en een beschouwende verteller gaan dan ook niet samen, dat lijkt me eigenlijk wel duidelijk. Zoals Victor voorstelt, kun je wel kiezen voor een innerlijke monoloog. Maar dat is weer een aparte techniek natuurlijk. Dat alles vind ik lastig aan de ik-persoon, en dat is in de tegenwoordige tijd nog eens extra, door die directheid, het hier en nu..... Maar op zich is het wel een uitdaging om zo te schrijven. Ik ben mijn boek, dat nu zo'n 120 pagina's telt en ongeveer halverwege is (;)) helemaal aan het omwerken van een hij-verhaal in de verleden tijd naar een ik-verhaal in de tegenwoordige tijd. Dat is een hele goede manier om te merken wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn van de verschillende perspectieven en tijden. Ik leer er ontzettend veel van. :) Ariadne

Het heeft me al een hele tijd gekost om te beginnen met schrijven en nu loop ik gelijk tegen deze kwestie aan. Gelukkig zie ik aan dit forum dat de keuze voor tijd/perspectief, niet vanzelfsprekend is. Ik ben nu dus bezig met mijn eerste verhaal en aanvankelijk ben ik begonnen in vt te schrijven. Later heb ik alles - 1 hele pagina ;) -omgeschreven naar tt. Nu zit ik te twijfelen wat ik mooier/passender vind. Ik denk dat ik maar net als Ariadne - maar dan voor ik 120 pagina's heb geschreven ;) - enkele versies maak met verschillende vormen van tijd, bespiegeling etc... voor ik verder ga. Lijkt me inderdaad erg leerzaam. Dank aan allen voor de discussie van dit onderwerp. Heb nu zeker weer wat ideeen opgedaan. Magyorki

Ik schrijf zelf het liefst in 'de VT'. Wel meerdere VT's, aangezien iets net gebeurd kan zijn, maar als je flashbackt, moet je opeens ipv 'hij deed' 'hij heeft gedaan' en dan kun je ook nog eens 'hij had gedaan' toevoegen. De VT biedt dus veel meer opties dan de TT, dat maakt 't ook gevarieerder.

Als je de TT gebruikt kan je de én VT, én de 'heeft gedaan' én de 'had gedaan' gebruiken, voor 3 verleden tijden :)

Maar dan alleen maar in flashbacks. Het biedt dus in het gros van het verhaal (nja, oké, dat mag variëren, maar dan heb je wel de verkeerde tijd gekozen) niet de gewenste opties, wil je een leesbare tekst houden.

Hoe bedoel je dat? Je kan toch schrijven, "Ik loop door de straat en denk aan toen ik hier nog woonde." Of is dat ook al een flashback? Of vat ik je reactie nu verkeerd op?

Ah, zo. Nee, Aart, je vat mijn reactie wel goed op. Ik geloof dat ik een beetje te zwart-wit dacht. Hoewel ik zulk soort zinnen zelf ook overvloedig gebruik, bedacht ik me niet dat het ook nog kon.

Haha, ok, geeft niet :) is al goed.

Ik denk ook dat het afhangt van wat je schrijft. Als ik schrijf in mijn dagboek (wat een oneerbiedig woord, trouwens) dan schrijf ik liever in VT. Maar ik kan me best voorstellen dat als je een versje voor kinderen of een gedicht schrijft dat dat in TT mooier is.