10 woorden om te vermijden tijdens schrijven

En toen, na het lezen van het artikel van Therese Major, had ik er een hoofdbreker bij. Het woord toen. Maximaal eenmaal te gebruiken per 25 pagina's. Tijdens een herschrijf van een tekst had ik ijverig een tweede toen op een pagina geschreven. Te kort op elkaar, dat zag ik al. Dat wordt ombuigen (naar een kleine scene) leek me, de raad in het artikel overnemend. Makkelijk is dat niet, kom ik achter. Dat vergt meer woorden, ook onwenselijke. Want het woord toen vervangen door het woord terwijl levert in mijn ogen dezelfde onhebbelijkheid op. Verander alle toens in terwijls en het is ook een hol woord, waar je als lezer beu van wordt. Alleen het verschil is dat toen leest als een opsomming op het kinderlijke af en terwijl een iets volwassener toon geeft. En hoe doe je dat dan als je een kinderstem aan het woord laat? Ga je dan voor toen of voor terwijl? Terwijl kan direct een handeling aangeven. Dan kan ik die woorden vermijden door een voltooid deelwoord te schrijven. Mama keek verdrietig toen zij dit vertelde kan dan worden mama keek verdrietig, zittend op ... Op de een of andere manier, naar mijn idee haalt een voltooid deelwoord de kracht weg bij het benoemen van de emotie. Oke, het vermijden van een woord als toen, biedt wel ruimte om sfeer toe te voegen aan de mededeling. Dat kan wel mooi zijn. Ik denk dat ik hier nog even op ga stoeien. Hoe strikt proberen jullie bepaalde woorden te vermijden van het lijstje?