Er is hier zo'n gebrek aan mensen en zoveel natuur dat ik dit soort dingen niet meer hoef te doen. Voor mij geen plaatsen met veel mensen meer. :D Dan maar zonder westerse luxe.

Schrijf ik een heel verhaal, druk op verzenden... poef... weg. :confused: Staat dit nu als geheel belachelijk bij iemand zijn proefleesstukje ofzo? hahaha (Bewerking) Aha! Het was er toch.

Er is in deze tijd maar een regel en dat is volg je gevoel en blijf bij jezelf. Het uitdragen naar anderen kan alleen via de voorbeeldfunctie. De rest heeft geen zin. Ook boeken niet, behalve dan om je eigen hypotheek te betalen. Daarom schrijf en vertel ik hier nooit over. Iedereen wil het snelle en vooral makkelijke antwoord. Het is er niet als je niet in overgave en in het nu leeft.

Wat bedoel je hiermee DeEllis? Wat bedoel je met het uitdragen van een "voorbeeldfunctie"? Hoe doe je dat? En als je gevoelsmatig niet alles op een rijtje hebt, hoe kan je dan je gevoel volgen en bij jezelf blijven (volgens jou?)

Er is bewezen dat we allemaal op ongeveer 80 mensen in onze omgeving invloed hebben. Dat is best veel. Als die mensen zien hoe jij vanuit je overtuiging op het leven reageert dan is dat al genoeg. Het kan zijn de manier waarop je met problemen, tegenslagen en ziekte omgaat. Toen ik indertijd kanker had bv kreeg ik vaak te horen hoe prettig mensen het vonden om te zien hoe ik daar mee omging. Het kan ook kleiner. Hier in Turkije is de gemiddelde tuin een puinbak. Met verbazing kijken ze hoe ik energie steek in een prettige tuin, je hoeft dan niet lang te wachten of ze gaan ook aan de slag. Ik had natuurlijk ook hun elke maal kunnen wijzen op hun in mijn ogen 'foute' tuin. Zo ook met mijn hond die ik behandel als een dier met intelligentie en persoonlijkheidskenmerken. Hun hond zit aan een touw en weet niets. Met argesogen volgen ze wat ik doe en hoe ik dat doe. Hij kakt niet in de tuin, maar dan moet je er wel mee lopen enz enz. Ze zien dat een hond een maatje kan zijn en niet alleen een vies dier dat zich niet kan gedragen. Ook dat werkt door. Hier had ik ook kunnen kiezen voor het klagen over hoe ze hun honden behandelen. Het zit hem vaak ik de kleine dingen. Blijf gedag zeggen tegen een buurman die altijd over je roddelt, je kunt ook een vete starten.

Op deze manier heb jij dat hardstikke mooi en met praktische voorbeelden uitgelegd. Geweldig. En ook in je vorige post, die waar je het over gelijk-gestoorden hebt, die zich allemaal in het groepje heerlijk thuisvoelen, daar ben ik het ook helemaal mee eens. Wat ik echter wil schrijven is niet het zoveelste boek waarin gepreekt wordt voor 'eigen parochie', want dat is makkelijk zat. De basis van alle methoden is de verandering in bewustzijn. Ook door het beoefenen van yoga gebeurt dat, en in die zin is meditatie een soort geestelijke yoga. Het probleem is dat men 'naar een yoga clubje' gaat, en dan één keer in de week yoga beoefent. Dat is leuk, dat is gezellig, maar men is er dus niet echt serieus mee bezig. De echte verandering gaat pas op gang komen als je consequent iedere dag je yoga oefeningen doet, en niet slechts een keertje als gezellig uitje. Hetzelfde geldt voor meditatie. Ik heb dat heel consequent zo'n 20 jaar gedaan, en de laatste tijd niet meer zo gedisciplineerd. Er verandert dan echt wel iets. Een maatschappij is niet meer dan een verzameling individuen. Je kunt alleen maar de samenleving veranderen (lees: verbeteren) als je het individu verbetert, verandert, of ontwikkelt. Dat is de boodschap die in alle systemen zit. Ik lees in vervolgposts zaken die ik geleidde fantasie zou willen noemen. Je leidt je aandacht naar een 'bescherming' of een 'troost' en daarmee verandert er al iets in je bewustzijn. Maar ook b.v. Reiki is te herleiden naar een vorm van yoga of meditatie. Daarom is mijn boodschap: alles begint met bewustzijnsontwikkeling, dus met meditatie of yoga.

Ik kom hier niet zo vaak, maar wat DeEllis zegt, werkt beter voor doeners, dan voor denkers: Goed voorbeeld doet goed volgen. Voor de denkers zijn er juist veel verhalen om de mensen inzicht te geven (sprookjes, fabels, legenden, noem ze maar op).

Ik kom hier niet zo vaak, maar wat DeEllis zegt, werkt beter voor doeners, dan voor denkers: Goed voorbeeld doet goed volgen. Voor de denkers zijn er juist veel verhalen om de mensen inzicht te geven (sprookjes, fabels, legenden, noem ze maar op).

Hé Marriejeanne, daar heb je zeker een goed punt. Maar als doener haal ik ook mijn informatie uit boeken en haal overal uit wat bij mij past of waar ik iets mee kan. Toch is er voor iedereen een punt waarbij je het geleerde moet gaan toepassen, anders blijf je 'winkelen'. Heel wijs op een bergtop in India gaan zitten hummen omdat je zo wijs bent geworden zie ik als doener dan ook echt niets in. :D

Ja, DeEllis, dat is ook waar! Ik ben zelf alleen niet zo'n voordoener, terwijl uit de praktijk al tig keer bewezen is dat na een visite opstaan uit de stoel, 'Bedankt voor de thee' zeggen, en in de auto gaan zitten, veel beter werkt dan honderd keer tegen je kroost roepen: 'Jongens, we gáán... kom nou ...' Je ziet het bij hondenwandelaars ook. Die roepen hun hond honderd keer, maar luisteren? Neuh. Waarom? 't Baasje maakt geen enkele aanstalt (dat is nou ook weer zo'n woord, waar geen enkelvoud van te vinden is).

Ik ben Christen en heiden. Ik geloof niet in reïncarnatie of in een god en heb veel voorgevoelens die vaak uitkomen. Ik kan mensen dwingen met mijn ogen en kinderen rustig laten worden door ze vast te pakken. huilbabies kalmeren bij mij en vallen in slaap, omdat ik dat wil. in twee minuten slapen ze terwijl de ouders radeloos zijn. ik ben een heks. Maar, nu weet ik nog niet wat esoterie is. Wie legt me dat nu eens haarfijn uit. MJ zegt:'Vreemd genoeg steigeren veel christenen als er ergens een 'koopzondag' is, terwijl ze eigenlijk - als ze echt en recht in de leer waren - op zaterdag zouden moeten rusten. Maar juist dan is het een bedrijvigheid van jewelste rond de hoeves van de gelovigen in de Veluwe en Staphorst.' Daarom o.a. geloof ik in geen enkel erkend geloof. Ik zie alleen de tegenstrijdigheden en schijnheiligheden. Hoewel ik koopzondagen pertinent afwijs. Als je iets niet hebt en je mist het op zondag, val je daar een ander niet mee lastig. Dus ook geen winkelpersoneel. Stel het maar een dagje uit, dat gaat best. op maandag zijn de winkels weer normaal open. Enne, zo nodig heb je iets niet, dat kan niet in deze tijd.

Maar jacqueline, moeten *wij* aan jou uitleggen wat esoterie is... Jij hebt al bedacht dat je geen enkel erkend geloof aanhangt, maar de erkende geloven zijn alleen maar georganiseerde geloven, met een bedrijfsmatige opzet, met een winst en verliesrekening, ze verkopen 'zielzorg'. Dat heeft nul komma niks met religie te maken. Als er een god is, dan zal het er maar ééntje zijn. Dat is gewoon te beredeneren nietwaar. Hoe kan het dan dat er honderden verschillende geloven zijn... Dat is dus de flauwekul die erin geslopen is. En wij mensen trappen erin, wij moeten dan de één of de andere fanclub, van het één of andere geloof, aanhangen. Zodra je dit overboord zet, je eigen verantwoordelijkheid neemt, en de 'goddelijke' verschijnselen die zich buiten 'het geloof' voordoen gaat onderzoeken, gaat gebruiken en ermee gaat leven, dan ben je met esoterie bezig. Zodra je beseft dat God *niet* een soort Sinterklaas is die jouw verdriet inruilt voor een portie geluk, en waar je met de hier op aarde verzamelde spaarzegels *niet* een plaats in het hiernamaals kunt reserveren, zodra je snapt dat je het niet buiten jezelf moet zoeken, dan ben je met esoterie bezig. Succes, interessante heks... ;)

Zodra je beseft dat God *niet* een soort Sinterklaas is die jouw verdriet inruilt voor een portie geluk, en waar je met de hier op aarde verzamelde spaarzegels *niet* een plaats in het hiernamaals kunt reserveren, zodra je snapt dat je het niet buiten jezelf moet zoeken, dan ben je met esoterie bezig.

Applaus!!! Deze geweldige omschrijving ga ik onthouden. Super gewoon. Voor mij: Een geloof aanhangen of een stroming volgen zoals Tolle, Bhagwan, of de hunu's is allemaal vorm. De basis boodschap is als je goed oplet dezelfde. Mensen hebben nu een maal behoefte aan vorm, rituelen en symbolen. Er komt een moment waarbij je geen vorm meer nodig hebt en zelf elke situatie creatief kunt oplossen. Pas dan ben je los. (maar dit is slechts mijn visie ;)) Iedereen moet datgene zoeken dat bij hem past. Dat kan dus ook niets zijn.

@ jacqueline: Ik vraag me af wat voor jou het verschil tussen een doordeweekse dag en een zondag is, als je 'in geen enkel erkend geloof' gelooft, en je hebt net op zondag een zak chips nodig? Ga je die niet kopen, omdat het zondag is? En waarom dan niet? @ pvdwng: Je schrijft: Als er een god is, dan zal het er maar ééntje zijn. Is dat zo? Waar baseer je dat op? @ DeEllis: Zou er voorbij de vorm, de rituelen en de symbolen dan niets meer zijn? (Deze vraag heeft twee vragen, merk ik: 1. niets meer? 2. niets meer?)

Marriejeanne@ alleen inwijdingen maken een duidelijk verschil. Wat ik bedoel is dat je op zeker moment geen vorm meer nodig heb om tot oplossingen te komen. Zowel in het aardse als in de voor de meesten onzichtbare energie wereld.

Bedankt voor je uitleg, DeEllis, maar ik begrijp het niet. Hoe moet ik dat voor me zien: dat je geen vorm meer nodig hebt om tot oplossingen te komen? Is dat te concretiseren?

Een priester leert handelingen om iets te bereiken. Die handelingen voert hij uit voor zijn altaar. Die vorm, plus zijn inwijding maakt dat ook al is hij in gedachten een boodschappenlijst voor de volgende dag aan het maken, dat er toch gebeurt wat er gebeuren moet. (ik wil hier niet ingaan op wat dat is dat gebeuren moet, die info is overal te vinden) Zo heeft hij bv ook vorm of regels voor het zuiveren van ruimtes anders dan zijn kerk. Als hij de vorm volgt lukt dit altijd. Met de juiste mate van training/ontwikkeling en de juiste intentie lukt dat zonder die vorm ook. (en dan bedoel ik echt zonder hummen, kaarsen branden, zingen, dansen of allerlei handelingen te verrichten.) Is dit wat je vroeg. In deze materie praat je zo ontzettend makkelijk langs elkaar heen.

DeEllis, bedoel je zonder rituelen maar wel met een zuiver geweten die je ontwikkeld hebt en die is voortgekomen uit de juiste intentie? En dat je niet persé gelovig hoeft te zijn om een zuiver geweten te hebben?

Met vorm bedoel je dan een vorm van gedrag, die aangestuurd wordt door regels? Ja, dan begrijp ik het, denk ik, wel. Ik meende dat je met vorm bedoelde: aanwezigheid van delen, bijvoorbeeld een lichaam, een ding. Inderdaad praat je gemakkelijk langs elkaar heen. IRL gaat dat een stuk minder complex.

DeEllis, bedoel je zonder rituelen maar wel met een zuiver geweten die je ontwikkeld hebt en die is voortgekomen uit de juiste intentie? En dat je niet persé gelovig hoeft te zijn om een zuiver geweten te hebben?

Is dat niet een echt rare gedachte? Als je dit omdraait zou je kunnen zeggen dat je zonder geloof geen zuiver geweten kunt hebben. Dat zou echt te gek voor woorden zijn. En een zuiver geweten staat los van dit verhaal denk ik. Er zijn er immers zat die hun intentie en kwaliteiten richten op zaken die ik niet graag op mijn geweten zou willen hebben. Wie zegt dat ik niet gelovig zou zijn. :D Waarbij ik alleen wel wil opmerken dat ik problemen heb met het woord 'geloof'. Dat is naar mijn idee voor die mensen die alles klakkeloos van een ander aannemen en zelf niet meer nadenken of onderzoeken. Die tijd hebben we wel gehad denk ik zo. Ik heb meer vertrouwen in mensen die 'weten', door ervaringen gevoelens of simpelweg een diep weten dat hun stroming het bij het rechte eind heeft. Dat kan kerkelijk zijn, maar hoeft niet. Marriejeanne@ Ja dat bedoel ik.

DeEllis, ik bedoel dat geloven en een zuiver geweten niet altijd met elkaar verbonden zijn. Bedoel je dat je vindt dat gelovige mensen lui zijn? Hoe denk je dan over mij? Is er iets waarvan jij vindt dat er anders moet?

Het is ook zo dat wanneer je in een stroom zit, of erin geboren bent, geloven minder heeft van een ontdekkingstocht dan wanneer je op een bepaalde manier geconfronteerd wordt met bepaalde geloofszaken. Wat voor de een vanzelfsprekend is, is voor een ander nieuw. Wat voor sommigen / velen vanzelfsprekend gevonden wordt in geloofszaken, wordt graag in stand gehouden. Om iets in stand te houden, zijn er afspraken nodig. Om afspraken na te komen, is er een vorm van controle nodig. Voor controle is aanwezigheid nodig. Voor aanwezigheid is ruimte nodig. En als het regent, is het prettig dat die ruimte overdekt is. En zo zitten we met sommigen /velen op zondag in de kerk. En dat alles in het fysieke, en afgezien van de vraag of het zo zou moeten.

DeEllis, ik bedoel dat geloven en een zuiver geweten niet altijd met elkaar verbonden zijn. Bedoel je dat je vindt dat gelovige mensen lui zijn? Hoe denk je dan over mij? Is er iets waarvan jij vindt dat er anders moet?

Misschien zouden we het ook anders kunnen zeggen: Ik heb liever te maken met iemand die mij niet besteelt omdat hij vindt dat dat niet kan, omdat hij ook een verantwoordelijkheid tegenover de wereld voelt, dan met iemand die mij niet besteelt omdat er een opperwezen op hem zit te letten en hij anders geen airmiles voor de hemel verdient. Dit laatste geval vind ik dan nogal onvolwassen. Het kan zo zijn dat we daar vandaan gekomen zijn in de hele evolutie, vroeger was 'het geloof' als de vangrails naast de snelweg, of als de tralies in de box. Om te zorgen dat de ontwikkeling niet teveel ontspoorde dus. Maar die kleuter moet de box uit, en je moet ook van de snelweg af anders ontdek je nooit wat en wordt je nooit volwassen. Anders staat de evolutie stil. Maar het één sluit het ander niet uit, dat moeten we goed onthouden. Een religieus mens is niet per definitie lui of gemakzuchtig, maar die moet wel beseffen dat we nog steeds allemaal onze eigen verantwoordelijkheid hebben. @MJ: Ik schreef: Als er een god is, dan zal het er maar ééntje zijn. Jij vroeg: Is dat zo? Waar baseer je dat op? Ik schrijf nu: Dit soort dingen flap ik eruit, op een moment dat ik het gevoel heb dat dit filosofisch gewoon te beredeneren is. Alleen moet ik de redenatie nog even vinden... ;) Maar het zal te maken hebben met die twee kapiteins op een schip, dat werkt ook niet.

Het hangt van je definitie van 'god' af. Als een god oppermachtig is, dan is het per definitie onmogelijk dat er nog eentje ergens verstopt zit. Mede daarom hadden en hebben de christenen het al eeuwenlang zo moeilijk met het uitleggen van de drie-eenheid. Als een god niet oppermachtig is en er meerdere goden zijn, dan wordt zo'n god meer een soort alien die zich met zijn/haar soortgenoten in een andere dimensie bevindt. Zoiets. Of je hebt een tussenweg, zoals stromingen in het Hindoeïsme: één god die meerdere verschijningsvormen heeft. Vind ik wel mooi en handig gevonden. :)

Ik zie 'god' meer als 'het goddelijke'. En dat heeft inderdaad allerlei verschijningsvormen, zoals jij en ik, maar ook bepaalde archetypen als de moeder, de vader, de schepper, al die vormen die je in bepaalde religies tegenkomt. Zo kun je zelf ook verbinding maken met dat goddelijke stukje in jezelf en dat van de rest van de wereld. En dan kun je overeenkomst vinden in plaats van steeds die afscheiding, zoals al die verschillende godsdiensten doen waar ik doodmoe van word. 'Wij zijn beter dan jullie.' Het heeft al voor zoveel ellende gezorgd. Alsof er ook maar een iemand is die exact weet hoe het in elkaar zit. Wat dat betreft ben ik wel blij dat religies meer individueel beleefd wordt, rechtstreeks met het goddelijke en niet meer met priesters etc. als tussenpersoon bij wie je een aflaat kunt krijgen zodat je zondevrij naar de hemel kunt. Als de kerk iets is waar je met elkaar je eigen godsbeleving kunt ervaren, dan vind ik het een goed instituut. Maar wanneer het je gaat vertellen hoe het zit en hoe je moet leven en geloven, dan haak ik af.

Probleem is met instituten dat er al gauw een machtstrijd bij komt kijken. Ik heb redelijk wat instituten van binnen gezien, en wat erg opvallend was: de kerk waar de machtstrijd het minst aanwezig was, was de Rooms Katholieke kerk van een vriendin van mij. Misschien komt dat omdat in zo'n kerk de hiërarchie al eeuwen duidelijk is. Dat brengt rust in de tent, blijkbaar. Een machtstrijd is onvermijdelijk, het is waar groepsdynamiek om draait en het zit in onze natuur. Maar ik heb van dichtbij meegemaakt hoe mensen elkaar het leven zuur maakten tot overspannenheid en psychosomatische klachten toe. En dat waren dan christenen. Toen hoefde het voor mij niet meer. Ik heb de kerk vaarwel gezegd en kom er nu hooguit voor een (niet religieus) muziekconcert. Ik vind theologische discussies nog steeds wel interessant, maar op afstand.

DeEllis, ik bedoel dat geloven en een zuiver geweten niet altijd met elkaar verbonden zijn. Bedoel je dat je vindt dat gelovige mensen lui zijn? Hoe denk je dan over mij? Is er iets waarvan jij vindt dat er anders moet?

A)Ik heb geen mening over je omdat ik je niet echt ken, en zelfs dan probeer ik van het oordeel weg te blijven. Ik ga er vanuit dat iedereen zijn best doet. Hoe kun je dan lui zijn? We modderen allemaal binnen onze mogelijkheden voort. Ook ik. Ik ben niets meer dan een ander, maar ook niets minder. B) Ik vind ook exht niet dat (traditionele) gelovigen lui zijn, maar als iemand mij zegt dat hij op zeker naar de hemel gaat omdat de dominee dit zegt, gaat er wel een wenkbrauw omhoog. Ik denk niet dat er mensen zijn die vrijkaartjes kunnen weggeven. En aan de andere kant is het in mijn ogen vreemd dit zomaar aan te nemen. C)Slecht gedrag moet je zelf rechtbreien met je geweten. Door te veranderen of door het weer in orde te maken. Iemand die kwijtschelding kan geven geloof ik dus ook niet in. Wel in iemand die je kundig bijstaat in geval van enstig berouw om hiermee om te leren gaan en jezelf te leren vergeven.

C) vind ik heel mooi gesproken, DeEllis! @ pvdwngd: al lezende jouw reactie kwam ik op dezelfde conclusie uit, die je maakt aan het eind van je betoog.

@DeEllis: Je weet het ook mooi te verwoorden. @MJ: Welke conclusie; die over twee kapiteins, of over onze eigen verantwoordelijkheid?

Deze, pvdwngd:

Maar het één sluit het ander niet uit, dat moeten we goed onthouden. Een religieus mens is niet per definitie lui of gemakzuchtig, maar die moet wel beseffen dat we nog steeds allemaal onze eigen verantwoordelijkheid hebben.

Ik geloof wel, maar dat wil niet zeggen dat ik het ook altijd met de paus en de "regels" eens ben. De paus kan -met alle respect- niet overal verstand van hebben en bepaalde uitspraken kunnen grote gevolgen hebben. Ik vind dat je sowieso met elke vorm van macht voorzichtig om moet gaan. Toch zijn er wel overeenkomsten tussen bijvoorbeeld reiki en zegenen. En dat men vroeger bij een (dorps)pastoor/pastor(?) terecht kon en dat tegenwoordig een psycholoog of psychiater wordt bezocht. En de overeenkomst tussen een magnetiseur en een geestelijke is m.i. dat ze beide zo vroom/zuiver(?) mogelijk moeten leven, willen ze hun werk goed doen. Klopt dit een beetje, of schrijf ik nu iets heel raars?

Volgens mij klopt het best wel, wat je schrijft, FS. De paus zetelt dacht ik niet als alwetend mens in het Vaticaan, en waar de Roomse Regels allemaal vandaan komen ... Dus inderdaad: met alle respect: waarom zou je het in alle opzichten altijd met de paus eens moeten zijn? Zuiverheid is een graad die moeilijk te meten is van buitenaf.

Four Seasons, je hebt gelijk. Oorspronkelijk komt veel wijsheid uit dezelfde bron. Uiteindelijk hebben ze het ook allemaal over hetzelfde, alleen de vorm waarin het gegoten is, is verschillend. Heel veel kerken bijvoorbeeld zijn gebouwd op plaatsen die van oudsher heilig zijn, gebouwd op bepaalde energieplekken enz. Dat is geen toeval, dat is gewoon kennis.

Het valt mij op dat heel veel mensen zoekende zijn op esoterisch gebied. Mocht dit waar zijn, kan iemand mij dan vertellen waarom?