Irene, ik heb hetzelfde gevoel bij Hbeq. Ik vind hem niet vlot schrijven; weinig mooie zinnen, technisch stuntelig, kort door de bocht. Maar het werkt. Het past bij wat hij vertelt, en dat is altijd veel. Onlangs heb ik Platform gelezen, ook niet slecht. Maar Elementaire deeltjes blijft zijn beste werk. (Lees je toevallig ook Sándor Márai?) Esje, volgens mij heb je een goede premisse te pakken.

Einstein was geen gelovig man, volgens "The God Delusion". Ik heb het boek thuis liggen, later meer.

Als het universum eindig is wat ligt er dan achter het laatste punt? Ik denk dat het geen wij kunnen waarnemen nu en in de toekomst eindig is. Maar daarachter is veel te ontdekken. Voor een 'iets' met een hoger trillingsgetal misschien?

God = pi

Sandor Marai heb ik nog niet gelezen, weer een schrijver voor mijn "nog te lenen uit de bieb" lijstje. Het leven van Pi van Yann Martel is overigens ook zeer de moeite van het lezen waard.

De opstandigen is mooi, Irene, en Gloed. Ik lees nu Bekentenissen van een burger, daar kan ik voorlopig weinig over kwijt. De gravin van Parma viel me tegen, dus begin daar niet mee, het zou je de schrijver geheel onterecht kunnen doen vergeten. Ik wierp maar wat op, Rosen.

Het leven van Pi is inderdaad de moeite, maar het gaat niet over PI (wiskundig). Als film vond ik PI (wiskundig) wel heel de moeite.

Dat moet ik dan weer lezen. In feite best aangenaam, tips vergaren.

'Gloed' van Sándor Márai vond ik pas sinds pagina 80 héél mooi worden. Het is iemand die een verhaal nauwkeurig opbouwt, steentje voor steentje, een laagje leem en dan nog een gruisje erbij voor het bijzondere effect. Hij is niet op direct effect uit; hij zet een goede maaltijd voor waar je lekker lang over kan doen en waar je na tijden nog genietend op terugziet. Niet snacken, wel smullen.

Alsof je van héél goede wijn zit te genieten.

wat gebeurde er dan of gebeurde er niet in de eerste 80 pagina's Marriejeanne, dat het minder mooi voor je was?

Het verhaal werd opgebouwd. En net als bij het bouwen van een huis zie je niet wat het worden moet - als je de bouwtekening niet óók hebt gezien. Het boek van Márai zit zodanig in elkaar dat je achteraf de waardering krijgt. Bij mij begon dat op pagina 80, ik herinner het me nog goed. Daarna zag je het geheel ontstaan - analoog aan de metafoor van het huis. En Márai leek me niet het type schrijver dat effect op effect stapelt - alhoewel hij dat natuurlijk toch wel doet in de opbouw van een verhaal - maar meer inderdaad de grond omspit, ploegt, bemest, wiedt, zodat de gewassen welig kunnen tieren waardoor hij 'zijn gast' (lees: zijn lezer) na de oogst een goede maaltijd voor kan zetten.

ah, daar hou ik wel van, dat opbouwen en zo'n -aha-gevoel na verloop van tijd; voor mij zit 'em dat juist in het "mooie." Vandaar mijn vraag.

Kundera is daar ook een meester in.

is dat van de ondraaglijke lichtheid Godje?

Jawel. Een mooi boek, maar te uitleggerig. Identiteit vond ik beter.

Dat zegt hij toch? Het genoemde boek spreekt namelijk over het feit dat voor Einstein God slechts een metafoor voor natuur en "onverklaarbare" verschijnselen is, als ik het goed heb. Dat staat mijlenver verwijderd van het klassieke geloofsbeeld. (Maar Einstein - itt Darwin - houdt God, de term, zo wel in leven, niet uit religieuze overwegingen, maar uit wetenschappelijke ~ verzoening.)

Einstein was een jood; het is niet ondenkbaar dat hij heel veel klassieke gods- c.q. geloofsbeelden meegekregen heeft in zijn jeugd - en het zijne heeft hij er misschien aan toegevoegd?

Awel. Een klassiek geloofsbeeld houdt in dat je ervan uitgaat dat God zich mengt in het leven, dat hij veroordeelt, dat hij straft en beloont. Einstein neigt oneindig veel meer naar pantheïstische kenmerken. En als we dan toch met quotes gaan werpen (zonder bron), dan zegt de brave man ook: "I cannot conceive of a personal God who would directly influence the actions of individuals, or would directly sit in judgment on creatures of his own creation. [...] My religiosity consists in a humble admiration of the infinitely superior spirit that reveals itself in the little that we, with our weak and transitory understanding, can comprehend of reality. Morality is of the highest importance - but for us, not for God." Vertalen kan je zelf, neem ik aan.

Andere (Engelse) Quotes van Einstein: I don't try to imagine a personal God; it suffices to stand in awe at the structure of the world, insofar as it allows our inadequate senses to appreciate it. verder: I am a deeply religious nonbeliever. This is a somewhat new kind of religion. en: I have never imputed to Nature a purpose or a goal, or anything that couild be understood as anthropomorphic. What I see in Nature is a magnificent structure that we can comprehend only very imperfectly, and that must fill a thinking person with a feeling of humility. This is a genuinely religous feeling that has nothing to do with mysticism. en verder: The idea of a personal God is quite alien to me and seems even naive. maar als belangrijkste quote: It was, of course, a lie what you read about my religious convictions, a lie which is being systematically repeated. I do not believe in a personal God and I have never denied this but have expressed it clearly. If something is in me which can be called religious then it is the unbounded admiration for the structure of the world so far as our science can reveal it. We moeten onthouden dat de man in zijn latere leven in een erg Catholiek Amerika woonde, en atheïsme daar niet van de poes is. Normaal zou zo'n atheïst zelfs verpulverd worden, ware het niet dat Einstein bij zijn emigratie al bewezen had wat voor'n geniaal man hij was. Ze konden hem n u alleen aanraden zijn religieuze standpunten aan te passen.

Ja, maar wat citeer je nu dan, godje: "Morality is of the highest importance - but for us, not for God." Over wie of wat zegt dat iets? (Met andere woorden: wat iemand over God zegt, laat meer zien van hoe die persoon over God denkt dan omgekeerd en in deze quote geeft iemand aan, te weten hoe God over 'moralitiy' denkt - dat is inderdaad geniaal - en wat zegt dat over het klassieke godsbeeld van die persoon, of zegt het mischien meer over zijn eigen zelfbeeld?)

Marriejeanne, je schrijft: "Morality is of the highest importance - but for us, not for God." Over wie of wat zegt dat iets? (Met andere woorden: wat iemand over God zegt, laat meer zien van hoe die persoon over God denkt dan omgekeerd en in deze quote geeft iemand aan, te weten hoe God over 'moralitiy' denkt - dat is inderdaad geniaal - en wat zegt dat over het klassieke godsbeeld van die persoon, of zegt het mischien meer over zijn eigen zelfbeeld?) De vertaling van "morality is of the highest importance - but for us, not for god" is "moraliteit is VAN het grootste belang, voor ons (niet voor god)". en niet "moraliteit is het belangrijkst, voor ons en niet volgens god" Toch een licht verschil, lijkt me.

"Moraliteit is van het hoogste belang - voor ons, niet voor God." Ja, zo vertaal ik dat (ook). Maar hoe weet iemand - wie dan ook - of dat voor God geldt? Hij zegt het (die persoon). Het is daarom zijn opvatting - klaarblijkelijk - over een opvatting van God. Ik wil je lichte verschil graag begrijpen. Maar hoe?

"van belang zijn voor iemand" betekent dat iemand er gebaat bij is, er 'winst' uit haalt en "belangrijk zijn voor iemand" betekent dat het van grote waarde is Het lijkt me duidelijk dat moraliteit voor god niet echt baat, maar voor de mens wel.

(Ik kom er niet zo 1,2,3 uit - ik kan wel van alles typen, maar ik weet niet of dat hout snijdt voor de een of de ander).