Nou, ik vind het er heel keurig uitzien. Je kunt je computerscherm nog zien. ;)

Lekker joh, ik zou wel willen dat ik zo'n eigen plekje had! Mijn schrijf'hol' is gewoon de bank in de huiskamer, vlakbij het stopcontact want mijn laptop houdt het max een kwartiertje zonder prik.

Wel wat vol. Ik zit aan een enorme tafel voor een raam. Erop twee laptop's een printer, modem, bakje troep, pen en papier en een telefoon. Links en rechts van mij boekenkasten. Sorry foto plaatsen ben ik te dom voor.

Beschrijf je uitzicht eens, Ellis... moet haast wel inspirerend zijn!

Uhum oke, valt wel mee hoor want ik zit niet voor het goede raam hihi. Een leeg veldje, vanaf het huis ongeveer 50 meter dat mijn tuin gaat worden. Daarin een paar minipalmpjes, kleine dennenbomen en een enorme oude olijf. Onder de olijf een oud graf van een of ander oma'tje dat daar al heel lang ligt. Zij was een van de mensen die honderd jaar geleden hier is neergestreken. Daarna zie ik de bomen van huizen en velden verderop met de minaret van het dorp er als een rakket tussen en aansluitend de bergen. Dat zie ik dus normaal. Nu moet ik eerlijk opbiechten dat ik helemaal niets zie. Het is donker...erg donker.

Hahaha... die laatste zin! Maar ik zie je omgeving voor me, ondanks de duisternis.

8) Nu ben ik ineens stukken minder jaloers, grinnik!

Haha. Bij ons zag het er ook ooit zo uit. Opgeruimd is nog steeds een groot eufemisme, maar sinds we de hele wand boven het bureau hebben voorzien van (keuken)kastjes staat een hele hoop meuk inmiddels achter deurtjes, die ook nog dankbare ophangplekken voor kindertekeningen zijn. We zijn heel tevreden met al die ruimtewinst.

Wauw, alsof ik mijn kamer zie! :o Een stukje dat ik er ooit over schreef: Meestal vertel ik dan met een stralende glimlach. En terwijl ik vertel worden de ouders steeds ietsje depressiever. Want mijn kamer is ietwat rommelig. Onder de enorme stapels kleding, schoenen, schoolspullen, cursusdocumenten, boeken, drankflessen, stencils, tijdschriften, glazen, potjes nagellak, posters, foto’s en cd's zie je slechts vaag de contouren van enkele van de grotere meubelstukken. Ooit logeerde een vriendin bij mij en toen zij mijn enigszins opgeruimde kamer zag sloeg ze in opperste verbazing haar handen voor haar mond, terwijl ze keihard riep: "Meid, je vloer is géél!" En ik proefde geen druppeltje sarcasme, wat me nog de meeste angst inboezemde. En daarin zit ik dus te werken, op een oude computer zonder internet... ;)

Mijn schrijfhok is een: 'stustrijantisnurknaaiadministratiesporttassenboekenplankenkamer. Kortom een multifunctionele kamer. De kamer van mijn lief is ~drie keer zo groot en hij heeft héél veel hobbies, een computerplaats met drie schermen, een laptop on line, een werkcomputer altijd! on line, een hobby-klusjestafel van twee bij een meter om te klussen en twee hoge keukenkasten waar de lades nauwelijks van dicht kunnen. Verder een kapstok met kleding? waarom weet ik niet en boekenplanken die overvol zijn, overal kastjes met laatjes met voor 'als ik het ooit eens nodig heb', drie telefoons met fax en zijn mobiel in de aanslag. Je kunt er nog lopen. Dus, die foto van het eerste werkplekje valt écht wel mee. Kun je nagaan hoe onze garage er uitziet......

Goh, ben ik effe blij dat ik gewoon in de woonkamer zit. Mijn comp. tafel, een meter of vijf boekenkasten, twee stoelen, een kilim (Turks geweven kleed) en een groot bed voor de hond vol speeltjes. Verder heeeeelemaaaal niets!!!

Ik maak wel een foto van mijn nieuwe werkplek als we verhuisd zijn ;)

-

Wooow... Brijner, het is wel een geordende chaos hoor! Als je de kamer van mn jongste broertje ziet... die wil je niet zien :) Mijn schrijfhol is gewoon mijn slaapkamer. Een bed, stereoinstallatietje, tafel met computer waar ooit nog een laptop gaat komen, twee ingebouwde kasten... en een hoop troep. Moet snel weer eens gaan opruimen maar als ik dat lees van Marcella's kamer kan het nog wel een tijdje wachten :D

Ik gooi overdag altijd al m'n rommel op mijn bed, zodat ik aan mijn bureau kan werken en 's avonds gooi ik alle rommel die op m'n bed lag op m'n bureau zodat ik kan slapen en dan gooi ik het overdag weer op m'n bed enz. Maar als ik schrijf heb ik alleen mijn computer en toetsenbord nodig, die laatste staat op zo'n handig uitschuifplankje onder mijn bureau, zodat ik er altijd bij kan ;)

Maar als ik schrijf heb ik alleen mijn computer en toetsenbord nodig, die laatste staat op zo'n handig uitschuifplankje onder mijn bureau, zodat ik er altijd bij kan

Hahaha, ja, het toetsenbord! Zolang ik die nog kan vinden, hoef ik toch niet op te ruimen...? :o

Ik zit in een klein kamertje van twee bij twee. De deur staat altijd open. Er staat een boeken kast en een computerkast in. Voor de computerkast staat een stoel en daarmee is de kamer vol. Als ik zit te werken kan ik wel uit het raam kijken. Dat is wel prettig. Of ik kan door de deuropening de gang in kijken. Ik heb dus wel uitzicht!

Ik schrijf meestal (lees: altijd) in de computerkamer. Een flinke kamer met twee computers. Mocht ik ooit papier nodig hebben voor bij het schrijven, doe ik dit meestal boven. Denk aan kaarten. Maar de levensbeschouwing of ANW-les is daar ook erg geschikt voor...

ANW, Job? Wasda?

Ik heb nu een aparte hoek in onze (uitgebouwde) slaapkamer, maar binnenkort krijg ik een eigen kantoor. Wij gaan de slaapkamer weer dichtmaken, mijn dochter krijgt het nieuwe deel en ik verhuis naar haar oude slaapkamertje. Grote voordeel: 's middags zon! (Ik zit nu 's morgens met de gordijnen dicht te werken omdat-ie tot half twaalf recht in mijn gezicht schijnt). Als het af is, zet ik wel een foto neer.

Ik was wel heel erg klein behuisd en wilde daar ook nog een boek over schrijven onder de titel De Verbouwing. Ik was al een heel eindje, maar ben weer gestopt.Misschien dat ik het weer oppak. Een fragment: ..........“Ja, we moesten maar eens verhuizen”, zei Jesprina zich verontschuldigend. En terwijl ze struikelend een weg zocht naar de zitkamer wees ze op de dozen in de gang die het pad versperden. Omdat de vier slaapkamers, inclusief de kleine tot kamer verbouwde zolder, door ons en de drie kinderen waren betrokken, bezat ik geen werkkamer. Regelmatig begon ik aan de ontbijtafel te mijmeren over een eigen studeerkamer, op mijn vingers de jaren uittellend dat het nog zou duren voordat ik die droom zou kunnen verwezenlijken. Nu stond de computer weggedrukt in een hoekje tussen de boekenkast en de piano en telkens wanneer ik enig denkwerk wilde doen, moest dat temidden van het gekrakeel in de kamer, waar behalve een televisietoestel ook nog regelmatig een radio aan stond. Kwam er visite, dan kon ik voorlopig afzien van mijn werk achter de computer. Niet voor niets schafte ik na enige tijd een laptop aan waarmee ik gezeten op bed in de slaapkamer mijn werk kon voortzetten. Maar ook dit bleek verre van ideaal. Al spoedig kondigde zich een venijnige kramp in mijn nek aan en wanneer ik in kleermakerszit had plaatsgenomen, zat mijn buik hinderlijk in de weg. Soms zette ik mij aan Peters bureautje, met zijn dartbord boven mijn hoofd, maar als hij naar boven kwam om zijn huiswerk te maken, moest ik wederom verkassen naar een andere ruimte.......... Het hebben van een werkkamer (die ook nog netjes is) is volgens velen geen voorwaarde om goede boeken te schrijven hoor. Ik heb eens gehoord van een schrijver die zijn beste stukken schreef op de rand van het bad waar hij zat wanneer zijn kinderen aan het badderen waren.

Hier mijn stekkie, waar ik heerlijk kan schrijven en genieten van een wisselend uitzicht. :)

Mooie tafel, Jeanet :) en nog lekker dicht bij de verwarming ook. Kouwkleum? ;)

Nee Aart dat kouwkleum zie je verkeerd. :? Als je dicht op de verwarming zit krijg je het gauw warm en zet je de thermostaat juist lager. :) Dus energiebesparing.

Schrijven op de rand van het bad, terwijl de kinderen rondspetteren. Kan me er helemaal niks bij voorstellen. Wordt zelfs in mijn eigen werkkamer op een schrijfdag nog gek van het ge-'mama!' van de kinderen. "Vandaag is je vader aan de beurt." "Ja, maar..." ***Zucht***

Mooi plekje Jeanet! De weg ziet er niet bepaald uit als de A2... Komt er wel regelmatig iets voorbij? Maar zéker een waanzinnig uitzicht heb je daar zeg! Welke provincie is dat? Ikzelf zit heerlijk aan de ~doorgaans opgeruimde~ eettafel en verplaats de laptop tijdens het eten naar de bank, of niet natuurlijk :P

ANW is Algemene NatuurWetenschappen. Ik vind het echt dodelijk saai. Vooral als het gegeven wordt door zo'n doos als wij hebben...

@Malika, Nee geen A2 voor mij maar eenrechte 50 km weg die vrij rustig is het meeste verkeer gaat ongeveer 200m achter ons langs, dat is de doorgaande weg. En ik woon in het mooie Drenthe. En zie zelfs nog geregeld de reeën op het land voor ons huis, roofvogels die erboven zweven opzoek naar iets lekkers. En bij de trek heel veel gansen die er neerstrijken.

@Job: precies de reden waarom ik het heb laten vallen :) @Jeanet: hahaha energiebesparing mooi gevonden! :) Heb jij trouwens kinderen die je afleiden? Of zit je daar gewoon heerlijk te schrijven tot je man thuiskomt?