Waarom die fascinatie om een slecht boek te willen schrijven? Een slecht boek schrijven is werkelijk waar het allermakkelijkste wat er is. Wat ik in een eerdere topic al schreef, een zeer slecht boek kan goed functioneren in een schrijfcursus. Een voorbeeld voor hoe het niet moet.

Zygmunt..., hoewel ik nog steeds hartelijk moet lachen om jouw ideeen voor het boek dat jullie gaan schrijven bekruipt me toch ook het gevoel dat men bij het lezen ervan misschien zal denken: (even in het Engels gezegd, ik kan niet zo snel op de Nederlandse uitdrukking komen) "You're taking the piss."
Dat kan natuurlijk goed werken, een soort sarcastische humor (ik vind het oprecht grappig wat je beschrijft), maar jij had het tevens over een belabberde kwaliteit en eigenlijk zou ik dat zonde vinden van een verhaal dat zoveel potentie heeft. Ik herhaal daarom de vraag van Griseo: Waarom wil je zo graag een slecht boek schrijven? Waarom niet gewoon een goed boek? Want nogmaals, de zaken die jij beschrijft kunnen absoluut hilarisch worden verwerkt in een boek.

www.kabalarians.com/index.cfm
deed het bij mij prima.

Ik krijg op mijn werk heel veel geboorte kaartjes. (doktersassistente in een "rijke" buurd/hillegersberg voor de mensen uit rotterdam)
De afgelopen maanden zijn hier geboren

Jilles verder veel voorkomend;sterre, fleur
emma
carlijn
floor
anabel
olivier
teun
niene
matthias
suze

Kan dus bij twijfel gewoon bij iemand in de computer kijken of daar nog een naam bij zit. Hoewel de namen die ik nu gebruik niet in de praktijk voorkomen.

wie kan mij helpen, mooie namen te vinden voor spartanen (Grieken)! Liefst niet namen die bekende personen al dragen, zoals Hercules!
Doeiii -xxx- Marieke

Niets mis mee. 8)

Ook rondom bekende plekjes als Jailhouse Rock, Heartbreak Hotel, Mexico en Viva Las Vegas :wink:

Kim wrote:

lelijkemeid wrote:

wat vinden jullie van het zelf verzinnen van namen?

Dat ligt er denk ik aan. In een fantasieverhaal past het. In een 'gewone' roman wordt het denk ik wat lastiger wanneer er allemaal namen in voorkomen waar nog nooit iemand van gehoord heeft. Maar als het geloofwaardig overkomt, waarom niet. Origineel is het in ieder geval wel.

Irritant? :shock:
Ik vind ze werkelijk prachtig. Wat een fantasie, en ze zullen zeer zeker goed in jouw verhalen passen.
In het soort verhalen wat ik schrijf, denk ik dat het misschien iets minder goed tot zijn recht zal komen. Maar ik hou wel van aparte namen. Lana heb ik ook wel eens gebruikt, dus die vind ik zeer zeker niet irritant :wink:

stancia wrote:

Irritant? :shock:
Ik vind ze werkelijk prachtig. Wat een fantasie, en ze zullen zeer zeker goed in jouw verhalen passen. In het soort verhalen wat ik schrijf, denk ik dat het misschien iets minder goed tot zijn recht zal komen.

Stancia wrote:

Maar ik hou wel van aparte namen. (naam) heb ik ook wel eens gebruikt, dus die vind ik zeer zeker niet irritant :wink:

hoi wat een hoop antwoorden allemaal al weer. Heb geen tijd ze allemaal te lezen. Dus op straffe van kieteldood als ik iets dubbel zeg, riskeer ik hier: ja ik vind de keuze van namen heel belangrijk. Ik heb in mijn boek namen gekozen die iets betekenen en die betekenis moet bij het karakter passen.

Bijv. Diana voor mijn moeder. Godin van de oorlog meen ik, die maagd wilde blijven. Nou toepassender kan het niet.

Art voor mijn vader. Is kort voor Arthur de koning, maar omdat hij nogal kunstzinnig was, was Art wel leuk.

En zo heb ik net zolang gezocht tot dat ik namen vond die wat inhielden.

En inderdaad die ook een tijdsbeeld neerzetten.

Dat vond ik wel heel grappig voor mijn kinderversie. Ik geef het hoofdkindpersoon een popie jopie naam van nu. FF googlen en je hebt er zo 10tallen. Maar de moeder ervan moet wel een moeder naam hebben vond mijn vent. Dus dan wordt het een generatie terug. Maar dan kom ik voor mijn gevoel ook al in de popie jopie namen uit en geen moeder namen. Truus en zo zijn in mijn ogen nog echte moeder namen. Maar ja ik ben dan ook al weer een paar generaties oud.

Waarmee ik maar wil zeggen dat je ook weer moet oppassen met heel populaire namen nemen omdat ze je boek zo tijdsgebonden maken.

whoeahahhaa, wat een bak. Welke gek haalt er dan ook ouwe koeien uit de sloot. scroll scroll scroll. AHA Aart natuurlijk weer. Wat zit je toch te doen man in die ouwe archieven...

Kan ook best nuttig zijn hoor :wink: anders was ik nooit op het idee gekomen om dat over die zelfbedachte namen in mijn eigen verhaal te posten :P
En dit is al de tweede keer dat dit topic naar boven werd gehaald :P, ik zag ook berichten staan uit mei 2006. Goed dat is ook al bijna een jaar terug :roll: maar toch :D

Het blijft toch een boeiend onderwerp :P

Sowieso moeten namen bij het soort personen passen. In een verhaal van mij dat zich in deze tijd afspeelt heten een paar personen Viviane, Sabine, Erik, Sylvie, Tyra, Sander en Mathijs. Redelijk normale namen die je in deze tijd makkelijk kan tegenkomen, maar ook weer niet té 'normaal', want dan wordt het niet meer geloofwaardig. (Ik ken bijvoorbeeld niemand die Tyra heet, maar het stond in het namenboekje en ik kan me zo voorstellen dat in deze tijd iemand zo heet.)

Verder schrijf ik voornamelijk fantasy. Een volk in mijn boek heeft de gewoonte om kinderen te noemen naar de eerste verstaanbare klank die ze uitbrengen. Personages daar heten bijvoorbeeld Ní, Ess, Awa, Woe en Nana.
De hoofdpersoon in dat verhaal (in ieder geval in het begin, misschien komen er later meer) is van een ander volk. Omdat dit de hoofdpersoon is en dat volk dus in het begin 'normaal' is en de rest 'vreemd' heb ik ervoor gekozen om die namen vrij normaal te laten klinken. Maar het mochten ook weer geen al te moderne namen zijn. Drie personen heten daar bijvoorbeeld Eve, Josso en Anneroosje. (Drie andere heten Kneus, Mus en Erwtensoep, maar daar zit weer een heel verhaal achter ;) )

Ik heb ook ooit een verhaal over centauren geschreven. Omdat die zich veel bezig hielden met astrologie, heten personages daar bijvoorbeeld Orion, Betelgeuze en Amaltea.

Het belangrijkste vind ik dat namen moeten passen bij de cultuur en dat je consequent blijft (al is dat vooral in fantasyverhalen van toepassing). Maar een naam hoeft niet per se bij een beroep of karakter te passen. De ouders wisten tenslotte ook niet hoe hun kind later zou worden.

Ik gebruik meestal de naam die het eerste bij me opkomt. Later realiseer ik me dan dat ik iemand ken die zo heet en dat die persoon dat misschien niet zo leuk vindt, maar dan is het al te laat ;)

Mijn verhaal speelt zich op dit moment in de jaren zeventig en tachtig af, dus ik moet wel opletten dat ik niet al te moderne namen ga gebruiken ;)

http://www.svb.nl/internet/nl/regelingen/kinderbijslag/kindernamen/index.jsp

Ik weet niet of bovenstaande link werkt, maar bij de sociale verzekeringsbank houden ze ieder jaar bij wat de populairste namen zijn geweest. Ze hebben 1 lijst uit 1940, daarna alleen meer recente op hun site staan, maar ik neem aan er ook wel aan de andere overzichten gekomen kan worden.
In Engeland wordt ook zoiets bijgehouden, kwam ik achter toen we op zoek waren naar babynamen. Niet voor nu hoor, baby is al geboren :)
Het zoeken van de juiste naam voor mijn personages, vind ik wel erg lijken op het bedenken van een naam voor een baby.

Hoi Aart, ik vind de namen die jij verzonnen hebt erg mooi en het past bij een verhaal dat zich zo lang geleden afspeelt.
Als je een boek schrijft dat zich bijv afspeelt in het Den Haag van 2007 dan zou het vreemd zijn, maar nu draagt het echt iets bij, werkelijk heel mooi. Ik ken trouwens iemand die Uta heet!