Een boek is leeg. Een verhaal is maar en verhaal als er geen idee, geen boodschap achter steekt. Maar hoe zien jullie dit? Het moeilijkste aan het boek dat ik tracht te schrijven, is de boodschap die ik erin wil leggen. Het verhaal op zich is pure sci-fi (aliens die de aarde hebben aangevallen...) maar wat er onder dat verhaal zit is gebaseerd op dingen waar echte verhalen rond bestaan. Bijvoorbeeld dat de overheid meer weet over een of andere basis op de maan en dat soort dingen. Eens je je erin begint te verdiepen begin je jezelf toch vragen te stellen bij sommige dingen... Nu, buiten dit om zou ik ook nog de lezers willen vertellen hoe slecht het gaat met het milieu, ik zou hun bewust willen maken dat ze niet zomaar moeten slikken wat ze van de media horen en hun verstand zelf zullen moeten aanspreken. Geen makkelijke opdracht... maar het nastreven waard? Ik probeer dit te bereiken door aan te tonen dat de natuur zich vrij snel zou kunnen herstellen nu wij niet meer de dominante soort zijn op deze aardbol. Ik probeer een nadruk te leggen op de pracht van de natuur en hoe het zou moeten zijn. Waarom? heel simpel... zoals we bezig zijn kunnen we gewoon niet volhouden. Opeens is het op, opeens gaat het niet meer, en dan zullen er sommige nog ogen open trekken. is dit 'vreemd'? schrijven jullie gewoon je boek, of zit er meer achter?