Voor het echie: óók in het weekend en s avonds werken?

Ik ken gepubliceerde schrijvers die nog steeds een daytime job hebben, maar ook schrijvers die er helemaal voor gegaan zijn en nu fulltime schrijven.
Zelf schrijf ik tegenwoordig fulltime, no way dat ik ooit nog naar een kantoor terug ga of voor een baas ga werken. En het fijne is dat je je eigen uren in kunt delen. Ik schrijf wanneer ik er zin in heb! En soms wanneer het van mezelf moet.

Door praktische financiele redenen is het voor sommige mensen niet meteen mogelijk fulltime schrijver te zijn zodra hun eerste boek is verschenen. Je wordt in Nederland niet snel rijk van schrijven.

Kim, wat ik eigenlijk bedoel is: stel nou dat het zover is dat je, net zoals jij, fulltime kunt gaan schrijven. Schrijf jij ook nog in je avonduren en in het weekend? Of gaat je week er heel anders uitzien, dan toen je een kantoorjob had?

Ik denk dat schrijvers die zelf hun dag kunnen indelen dit heel verschillend zullen doen.

Er zijn nu een maal mensen die graag om 6 uur in de morgen in alle rust willen schrijven. Anderen kunnen dit alleen in de avond met een borrel erbij.
Na verloop van tijd zal je wel ontdekken wat de meest productieve uren zijn en je dag daaraan aanpassen.

Ik hoef ook niet te werken. Toch moeten de doe-klussen af zijn voor ik de rust heb om me af te sluiten achter de computer. Een vriendin van mij die voor kranten schrijft, zit rustig in een totale chaos te tikken. :?

Ikzelf schrijf nu ook fulltime. Soms schrijf ik overdag, soms in de avonduren/het weekend.
Het ligt echt helemaal aan mijn bui.

De laatste tijd schrijf ik trouwens vooral in de avonduren. Dat komt omdat ik binnenkort ga verhuizen en overdag dus erg druk ben.
Als ik eenmaal verhuisd ben, hoop ik dat ik toch wel weer wat meer tijd heb om overdag te kunnen schrijven.

Ik vraag me wel eens af of hoe sommige mensen dat lukt aangezien "je in Nederland niet gauw rijk wordt van het schrijven", zoals je schrijft. Als het antwoord een of andere uitkering is of je laten onderhouden door iemand, zou ik daarvoor bedanken.

Hoezo, Cixi? Een uitkering kan ik me nog voorstellen, maar als mijn echtgenoot voldoende zou verdienen, zodat ik mijn baan kon opzeggen om te gaan schrijven, zou ik dat zeker niet laten.
Ik zou dan niet echt het gevoel hebben dat ik me 'laat onderhouden'.

Daar ben ik niet zo stellig in als jij. Als dat de mogelijkheid biedt om te kunnen schrijven, waarom niet? Ik zie weinig verschil met de moeder/huisvrouw die thuis blijft terwijl manlief de centjes binnenhaalt. En het doel is toch om jezelf te ontwikkelen al schrijver en op den duur steeds meer op eigen benen te staan? Als dat op die manier kan, zou ik ervoor gaan!

Ja, hier ook. Maar het belangrijkste is dat ik de rust heb om ermee bezig te zijn. Dat hoeft niet noodzakelijk stilte te zijn, ik kan goed werken met een chaos van kinderen om me heen, maar ik moet niet het gevoel hebben dat er nog tig klusjes wachten. Hoewel...ik ben erg goed in het uitstellen van die klusjes...

Bij mij verschilt dat nog steeds, soms is dat overdag, soms 's avonds. En vannacht ben ik opgestaan en heb tot 4 uur zitten schrijven. Ik moet straks nog wel bekijken of ik iets zinnigs op papier heb gekregen...

:D :D :D :D

:shock: :roll: (Nee, ik ben geen ambtenaar.)

lijkt mij ook.. als je slim genoeg bent om een boek te schrijven ben je ook slim genoeg om een baan te vinden :roll: en hoef je dus niet op kosten van de belastingbetaler te leven. :?

afgezien daarvan verwijs ik graag (weer) naar het leven van franz kafka, die ook een betaalde kantoorbaan had en in de nachtelijke uren schreef

P.S. Ik word een beetje flauw van de suggestie dat 'een uitkering' voor schrijvers nu nét niet helemaal kosjer is. Iedere nul of nerd die een parkeerbon kan uitschrijven of een formulier invullen en hiervoor door de overheid betaald wordt, krijgt 'salaris' en een auteur die een compleet boek schrijft, een 'uitkering'.
Mischka's voorbeeld van Kafka die in de avonduren zijn boeken schreef, gaat niet op. Je verwacht toch ook niet van een ambtenaar dat hij overdag 'echt' werk doet (bijvoorbeeld muren metselen) en 's avonds nog zijn werk voor de overheid.

En guess what: als onze Koningin in den vreemde mooie woorden spreekt over ons land dan is dat over Rembrandt of Vondel (of Appel of Hanlo) of het Prinsengrachtconcert en niet over Jan Salie die zo keurig de formulieren invult.. :!: .

Ik schrijf tijdens de week en in het weekend. Ik heb stilte nodig dus ik sta vroeg op. Meestal drijft inspiratie mij 's morgens vroeg uit bed. Ik werk nu 4 dagen in de week, wie weet kan ik dat over een paar jaar met 1 dag verminderen. Bovendien doe ik het werk wat ik voor mijn werkgever doe heel graag, het werkt ook weer inspirerend.

Natuurlijk, wanneer ik in pokkeweer zit en mijn auto het ook nog eens laat afweten, dan schiet de gedachte wel eens door mijn hoofd waarom ik in godsnaam niet lekker thuis zit achter de computer mijn ziel uit mijn lijf te tikken. :wink: Maar die situatie kan je ook weer in een boek verwerken...

Hé, grappig. Er ontstaat hier een geheel nieuwe discussie. :lol:

en al krijgen de ambtenaren uit dezelfde "pot" betaald als de uitkeringsgerechtigden, is het tenminste deze eerste groep die zeer nuttig werk verricht. het economische nut van uitkeringsgerechtigden ontgaat mij volledig.

tuurlijk niet, want een formulier invullen is iets wat heel gewoon is en niet buiten de verwachtingen en/of de normale menselijke capaciteiten ligt. de artistieke resultaten van de door jou genoemde personen zijn dat niet, en verdienen derhalve "mooie woorden van de koningin".. :wink:

Ik ga full-time werken en moet momenteel daarnaast nog eens twee kamers afwerken. En wanneer ik de tijd vind probeer ik mijn v rouwtje wat te verwennen, met dochterlief te spelen, eten klaar maken voor hen en last but not least te schrijven (als er wat tijd overblijft).

Zucht !

Jongens, jongens! Nogmaals, ik bedoelde dít! Dít was mijn vraag! :shock:

Volgens mij Siska, gaat schrijven op dat moment dat je inspiratie hebt. Dat ligt niet aan het uur van de dag. Een schilder schildert ook op het moment dat hij inspiratie heeft. Natuurlijk is het zo dat je ook rekening moet houden met je leefomstandigheden (in mijn geval mijn gezin), maar dat neemt niet weg dat, mocht ik ooit in de gelegenheid zijn om mijn baan niet meer nodig te hebben, dat ik dan nog steeds zal schrijven als ik inspiratie heb. Voor mij is het onmogelijk om bijvoorbeeld om half acht op te staan en na het ontbijt te gaan zitten en te gaan schrijven, terwijl ik helemaal geen benul heb wat ik zal gaan doen. Misschien is het wel zo dat je een bepaalde discipline zult moeten aanleren, maar het blijft toch een kwestie van inspiratie.

Hmmm. Ik vind het juist een goed middel (die 'uitkering'). Je hebt in Nederland de WWIK (Wet Inkomstenverzekering voor Kunstenaars) en ook het Fonds voor de Letteren. Als je die allebei weet te strikken dan heb je in ieder geval genoeg financiele vrijheid om aan je volgende boek te werken (en daarna zie je wel weer verder). Ik zou dan de vrijheid en tijd om te kunnen schrijven als prioriteit stellen boven het gevoel van 'minderwaardig' zijn omdat ik van een uitkering leef. Ik zie het niet als een uitkering maar als een middel, een tool, om het leven te leiden dat ik wil (fulltime schrijven).
Die WWIK is er niet voor niets, en het Fonds ook niet (voor debutanten is dit de Stimuleringsbeurs). Waarom zou ik op een kantoor gaan zitten als ik ook fulltime schrijver kan zijn? Als de middelen er zijn, gebruik ze dan, vind ik.

@Siska: om jouw vraag te beantwoorden. Dat verschilt denk ik heel sterk. Ik ben niet meer 'afhankelijk' van de avonden en weekenden, maar ik merk wel dat ik 's avonds meer schrijf dan overdag. De weekenden zijn voor mij als iedere andere dag, dus dat maakt verder niet uit. Maar het ligt denk ik nog het meest aan je leefsituatie (iemand met twee kleine kinderen die nog niet op school zitten zal waarschijnlijk nog steeds meer 's avonds schrijven dan overdag) en je ritme! Ik ben een avondmens.
Misschien nog steeds een vaag antwoord!

Gewoon om te weten hoe anderen dat doen, lees ik vaak artikelen over of interviews met auteurs. Daar blijkt uit dat iedereen het heel verschillend aanpakt.

Ik kan vanaf komende week min of meer fulltime gaan schrijven, voor een tijdje in elk geval. Maar ik heb kinderen, dus ik probeer wel mijn tijden een beetje aan hen aan te passen. Het liefst schrijf ik 's avonds, maar dat lukt niet altijd. Als ik het druk heb gehad met de kinderen kan ik 's avonds de concentratie vaak niet goed meer opbrengen. En als ik een ingeving krijg om twee uur 's middags, dan begin ik meteen, anders vergeet ik het. Al het schrijven niet wil vlotten, schrijf ik soms een paar dagen niet. Dan ben ik wel aan het broeden op het probleem waar ik niet uit kom. En als het dan weer loskom, ben ik vaak niet te stuiten en kan ik de rest van het gezin wel wegkijken. Heel variabel dus. Er zijn dagen van acht uur of meer, maar ook dagen van nog geen kwartier.

Ik heb net twee weken niet geschreven, maar toen ik van donderdag op vrijdag wakker lag, had ik ineens de oplossing voor mijn probleem en nu is mijn manuscript zo'n beetje af. Proeflezen en herschrijven.

Als ik echt voor een uitgever fulltime zou gaan schrijven, dan zou ik er niet ook nog naast gaan werken. Als het financieel niet nodig was, natuurlijk.

Ik schrijf voornamelijk in de avond en vroege nacht (meestal van 20.00 tot 2 uur). Dan is het rustig en leid ik mezelf niet meer af.

Sta dan ook laat op.

Overdag doe ik wat redactie, werk regelen bij uitgevers, illustraties beoordelen voor mijn boeken, manuscripten van anderen bekijken, de honden verwennen, rondrommelen en ja: solliciteren. Dat ook en vooral.
(sorry mevrouw, wilt u op uw leeftijd echt nog een baan? Informeer eens bij de buren!)

Dat het weekend is merk ik meestal alleen omdat iemand dat tegen me zegt of omdat de super dicht is. Ik neem een vrije dag per week, en dat kan willekeurig welke dag zijn.

@ Mischka:

Het is onsolidair om in dit forum mensen die een beurs of een wwik hebben verworven 'uitkeringstrekkers' te noemen.

Tot slot:

@ Naiche:

Zo! En nu een Bavaria!

[quote="marriejeanneTot slot: