Vanmorgen bij het eerste kopje koffie keek ik naar de voorkant van Trouw. De boekenweek is begonnen. Zes schrijvers kijken me zelfvergenoegd aan. Hun uitgever heeft een advertentie geplaatst opdat wij hun boeken zullen kopen. Zes schrijvers. Zes mannen. Waar zijn de vrouwen? Het maakt me op slag licht treurig. Hoe kan dit toch, want het is niet de eerste keer dat het me opvalt. Zijn mannen beter? Verkopen hun boeken beter? Zijn het de uitgevers die het liefst pronken met die grijze koppen? Hebben mannen meer geldingsdrang? Minder last van bescheidenheid, van twijfel, van 'doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'? Durven hun kop verder boven het maaiveld uit te steken? Hebben meer lef? Of zijn het hun uitgevers die mannen meer kansen geven dan vrouwen? Of zijn het de kopers, die subjectief inslaan? Zijn er eenvoudigweg meer schrijvers dan schrijfsters? Ik weet het niet, ik weet het niet. Gelukkig werd álles goedgemaakt door een werkelijk prachtige, stralende foto van 'onze' Pia op het boekenbal op pagina vijf. Die hadden ze op de voorkant moeten zetten, dat was pas goed geweest voor de verkoop. Van zowel haar boek als van de Trouw van vandaag.