Ooh, oke ;) Ben ik weer gerustgesteld.

Ik heb één keer een boek gelezen van Els Pelgrom. Het boek was bekroond met een zilveren griffel, maar ik vond het waardeloos. Het was in feite een niet heel goed beschreven leventje van ene Curro. Het was zó ongelooflijk saai. Er gebeurde niks. De acht jaren die erin verwerkt hadden geen bijzondere gebeurtenissen. Hij was arm in het begin en arm aan het eind en tussenin ook.

De Eikelvreters, bedoel je die?

Toch, ook al is die dus zo saai, die titel zegt tegen mij: Pak mij uit de kast, ik ben interessant!

Detectives waar slechte of geen clous gegeven worden en waar de dader op de laatste blz ineens ontstaat...

Verder stel ik geloof ik niet zoveel eisen...

Dit gebeurt ook in het verhaal route de soleil van Suzanne Vermeer. Er zat sowieso een slechte spanningsboog in, maar de dader ontstond in het laatste hoofdstuk pas. hij kwam er nooit eerder in voor. Ik vind een boek slecht op het moment dat het mij niet kan boeien. Als ik er als lezer niet in kan komen en er totaal geen spanning in zit. Ik hou ook niet van boeken die te voorspelbaar zijn; dan ga ik mij eraan irriteren.