Waar ik aan denk in dit topic, stel dat een Nederlandse schrijver nou schrijft over 'poepen', wat moet een Belg daar niet van denken :P of andersom? Zelf kom ik uit de Kop van Overijssel en hoewel ik nauwelijks dialect praat, heb ik ook wel woordjes. Dit gooi ik ook gewoon in mijn MS, want sommige vind ik ook wel z'n charme hebben. Bij ons zijn de ramen en deuren los als ze open zijn, de chips is slof als het oud is, je komt ergens weg en niet vandaan.. ga zo door :P zolang het te begrijpen is (de chips is slof verdient denk ik wat meer uitleg, maar in een zin: "Ik doe het raam los" lijkt me voor zich te spreken wat er bedoelt wordt) kan dat volgens mij prima. De twee bekendste zinnen hier in de omgeving zijn toch wel: "e'j 't al e'eurd?" "Van wie bin 'ie d'r ene?" Ben benieuwd wat jullie ervan maken! Niet valsspelen hè ;)

Daar zou ik van maken: - heb je het al gehoord? - van wie ben jij (de zoon of dochter)? Ik vind wel dat er een verschil is tussen dialect schrijven en Vlaams/Hollands schrijven. Een woord dat in een half land gebruikt wordt, ook in kranten en nieuwsuitzendingen bijvoorbeeld (waar je toch standaardtaal verwacht en geen dialect), noem ik geen dialect meer. Geen enkele Nederlander zal denken dat hij dialect spreekt wanneer hij frietjes "patat" noemt, noch zal een Vlaming die het over confituur ipv jam heeft dat doen.

@ Hekate: Ik ben het met je eens. Ik volg deze discutie nu al enkele dagen. Het is zowel grappig als leerrijk. Ik zoek persoonlijk altijd naar een gulden middenweg. Te Nederlands/Hollends in boeken vind ik persoonlijk storend net zoals te Vlaams. Maar ik vind het heel leerrijk om de typische woorden van elkaar te leren en ook te leren dat bepaalde woorden in Vlaanderen of Nederland een andere betekenis hebben. Op die manier hou ik er rekening mee bij het schrijven zodat mijn boeken in zowel Nederland als Vlaanderen op de juiste manier geïnterpreteerd worden. In een colum vind ik het wel kunnen dat er typischere woorden worden gebruikt. Dat maakt een colum persoonlijker en smeuïger. Van dialecten in geschreven taal hou ik niet echt. Ik vind het leuk klinken als het gesproken wordt, maar geschreven is het precies een vreemde taal die je moet ontcijferen en dat verlegd de aandacht van het te lezen verhaal/colum naar het ontcijferen van het dialect. Op die manier vlot het verhaal niet goed naar mijn gevoel. Maar dat is persoonlijk.

confituur is iets anders dan jam 'los', dat is inderdaad een goed voorbeeld. Zo zei ik tegen mijn Nederlandse vrienden 'de koffer van de auto is los' waarmee ik bedoel dat de deur van de kofferbak van de auto dicht is, maar niet op slot en zo te openen. Mijn vrienden dachten dat de kofferbak kaduuk was, en ze zeggen 'oh, je bedoelt dat ie open is' Waarop ik dan weer: 'Nee, hij is net niet open, hij is dicht maar niet op slot'. Ik ben het eens met Hekate's vertaling van de twee zinnen van Bernadette

Ze zijn te gemakkelijk, Bernadette. Herkansing.

tistittatutis, nee dit is geen Griek deededeedee, nee dit is geen mantra teriseenrututusenestreintreintrein, nee dit is geen spot van de spoorwegen met mijn excuses voor het ontbreken van de spaties, ik had geen idee waar ze te zetten Tja, eat your heart out!

Haha jammer, toch te makkelijk. Mensen met minder taalgevoel (jullie/wij zijn immers schrijvers) maken vaak helemaal niets van deze zinnen. Ik zal nog eens een goede opzoeken ;) wait for my comeback. Met die van Hilde kan ik niets :P maar misschien ook omdat de spaties missen en ik dus niet zie wat de aparte woorden/klanken zijn Ik denk die eerste iets is als: tis wat 't is.

zeg ze gewoon hardop Bernadette, dan ben je er zo achter

Als ze al niet weet waar ze de spaties moet plaatsen ... :rolleyes:

Die van Hilde? Ja, puur Vlaams, denk ik, zelfs als ze 'vertaald' zijn.... 't Is tijd dat het uit is.... D'r is een ruit uit het huis en als het regent, regent het erin. De tweede kan ik niet ontcijferen... iemand wel? Geef mij ook maar de gulden middenweg, want te Vlaams of te Nederlands hoeft voor mij echt niet...

:thumbsup: jenah hariba

ja, merci, moar den twèden? deze herken ik dus niet, hé :crybaby:

Ik heb deze periode Vlaamse studieboeken gelezen voor school. Ik merkte er niet echt veel van eerlijk gezegd... Daarnaast, dat Vlaamse heeft toch juist zijn charmes? Het hoort bij jou en dus bij jouw schrijfstijl. Ik zou niet weten waarom je dat zou moeten veranderen, maar dat is mijn mening. Misschien kun je zo'n typisch 'Vlaams stukje' bij proeflezen plaatsen en hier wat gerichte vragen over stellen.

Als ik iets bij proeflezen plaats, zal het waarschijnlijk toch Vlaams lijken voor jullie. In verband daarmee kan ik alleen maar vragen of jullie het begrijpen, en hoe jullie het begrijpen.

Nog eens een boost aan deze thread, om het in schoon Nederlands te zeggen! http://www.boekenbusiness.com/schrijven/ben-je-vl… Een lijstje met woorden die als Vlaming beter niet gebruikt worden, of toch niet als je ook in Nederland wil verkopen. Het interessantste aan de link is in de commentaren te vinden. (voor mij toch) Daar is een link naar een blogspot (http://nederl.blogspot.nl/2013/08/te-belgisch.html) waar ik mij heel goed in kan terugvinden.

Ergens achter het verwijt dat ik te Belgisch klink, schemert het idee door dat Noord-Nederlands het echte Nederlands is (en dus geen regiolect) en het Vlaams daar slechts een schattige variant van is. Ik heb in Nederland gewerkt en de studenten daar aarzelden niet met vertedering mij op m’n belgicismen te wijzen. Daar zat geen kwaad achter, dat weet ik wel, maar ik was er toch niet onverdeeld gelukkig mee. Ik zie mezelf namelijk meer als een volwaardige taalgebruiker dan als een schattige en op basis van mijn regiolect te verbeteren taalgebruiker. Het zuiver Noord-Nederlandse taalgebruik van de studenten werd overigens nooit verbeterd, wat de asymmetrie van de relatie duidelijk maakt. De Nederlanders die me mailen geven blijkbaar zeer veel om de standaardtaal. Ik deel die liefde met hen. De standaardtaal is niet alleen een deel van onze cultuur, ze is ook emanciperend. Ze stelt iedereen in staat om op gelijke voet te communiceren. Ik wil daarom alle verdedigers van de standaardtaal aanmoedigen om na te denken hoe ze met haar willen omgaan. Als de standaardtaal als een rigide keurslijf van een dominante regio gezien wordt, vervalt haar emancipatorische karakter al gauw. Dan wordt ze eerder een bron van uitsluiting dan van schoonheid en vrijheid.

Dit is een deel van de volledige tekst. De commentaren zijn trouwens ook interessant om te lezen. Het gaat hem niet zozeer over charmes, maar of 'Vlaams' nu eigenlijk Nederlands is of niet. Als het woordenboek de woorden vermeld, dan is het toch Nederlands? Natuurlijk bedoel ik niet het West Vlaams of Antwerps of ander lokaal dialect. Die zijn door mensen die niet van de regio zijn niet te begrijpen, niet meer dan logisch. Zelf probeer ik wel de Vlaamse woorden en uitdrukkingen te mijden als ik meedoe met een Nederlandse wedstrijd. Iets waar ik gelukkig hulp bij krijg, want uit mijzelf lukt het totaal niet. Zo langzaamaan krijg ik er zelf wel zicht op welke woorden ik het beste laat vallen, maar toch.

Zolang het geen directe leenwoorden uit het Frans zijn, heb ik niets tegen Vlaamse woorden. Dus wel bekomen bureel cliënteel contacteren eens(gebruikt als voegwoord, bijvoorbeeld ‘eens hij geslaagd is’) frigo gegeerd gekend hernemen inkom inwijkeling kader (bijvoorbeeld ‘gezellig kader’) middens onthaal (bijvoorbeeld ‘vriendelijk onthaal’) tewerkstelling toelating waaier weeral Het zou mooi zijn als Noord-Nederlanders deze woorden ook in hun teksten zouden gebruiken.

Zieveraar Ik vergelijk het altijd met Amerikaans vs Brits-Engels: verschillende spelling, slang, idioom, etc. Amerikaans boeken worden dan ook geredigeerd voor de Britse markt (en andersom). Zo zal het ook met Vlaams/Nederlands gaan. Mijn advies is zo dicht mogelijk bij jezelf te blijven; schrijven is al moeilijk genoeg. Dit gezegd hebbende, in dialogen kan het aardig zijn om een Vlaming Vlaams te laten praten en een Nederlander zijn eigen koeterwaals. Anderzijds kan dat met andere talen niet, dus wellicht is af en toe een typisch woordje erin smijten (Amai, wat zeg ik nu!?) voldoende. Hoewel, als je tijd hebt mag je de Vlaamse personages in mijn ms wel een Vlaamse tongval geven ... :-)

Ja, de Engelstalige markt... daar is het de moeite waard. In een klein taalgebied is een Vlaamse uitgave naast een Hollandse niet bepaald een goed idee qua investeringen Daar zijn die Hollanders veel te gierig voor. En dan dat die Vlamingen dus ook niet het Hollands wordt opgedrongen, zulle. Als Hollanders een omgetaalde Vlaamse roman kunnen krijgen, dan moeten de Vlamingen een omgetaalde Hollandse roman kunnen bekomen.

Ik probeer (!) Randstad-achtige woorden uit mijn teksten te schrappen. Soms zit het 'm ook in de opbouw van een zin en ik ben mij er niet altijd van bewust. Ik wil voorkomen dat mijn teksten verraden waar ik vandaan kom, omdat voor lezers door mij onbedoeld toch de stem van de schrijver kan doorklinken in de tekst. Tenzij ik bewust een tekst schrijf waarin ik die woorden juist bedoeld gebruik.

Jawel, ik ben vlaming. En ik ben niet beschaamd om mijn roots.

Maar, na mijn laatste insturing, krijg ik steeds meer te horen dat ik nogal vlaams schrijf. Taalkundig aanvaardbaar, maar vlaamse woorden zijn oude woorden en niet zo stijlvol, aanvaardbaar. Ik was blij dat ik die commentaar kreeg van roos, omdat ik van verbetering houdt. Zo blijf ik evolueren of groeien. Maar steeds meer hoor ik :oops: die mening en ik begin me er een beetje voor te schamen.
Hoe meer ik erover nadenk hoe moeilijker ik het vind om daar wat aan te doen.
Of hoef ik er niets aan te veranderen? Heeft het z'n charmes? Of is elke (vlaamse) schrijver er als de dood voor? Bestaan er bekende schrijvers die vlaamse taal gebruiken? Zou je een boek lezen van iemand die Vlaamser schrijft? Wat zijn vlaamse woorden, bestaat er een lijst, boek of website voor vervangwoorden?
In elk geval te veel vragen, ik weet het zo niet meer. Zucht !
:oops: :cry:

Naar mijn idee zijn er tussen het vlaams en nederlands (ABN) weinig woorden die je anders schrijft. Je moet er vooral niet teveel bij nadenken en gewoon schrijven zoals jij vindt dat het goed is. Later kan je altijd nog schappen....

Het gaat niet alleen om "vreemde" woorden, het Belgisch Nederlands heeft ook nog wel eens een andere zinsconstructie. Als je in de gelegenheid bent om boeken van bijv. uitgeverij Kramat te lezen, kun je er daar wel een paar in tegenkomen. Persoonlijk vind ik dat heerlijk. Ook de "andere" woorden storen mij niet. In een tekst kunnen proeven wat de stem van de schrijver is, vind ik juist een pre. Zolang dat in ieder geval niet tot taalfouten leidt, want dat vind ik weer wat anders. Maar iedere schrijver heeft zijn eigen stijl, zijn eigen woordenschat, zijn eigen voorkeuren. Zijn manier van uitdrukken. Dat hoort in een tekst, dat maakt een tekst levend, dat voorkomt dat we allemaal dezelfde soorten teksten lezen. (En boeken geen eenheidsworsten worden.)

@ Jenah Hariba wel wat laat, was het uit het oog verloren de tweede van #36, de mantra door de deur door

Hilde, deze ken ik niet 'door de deur door'... nog niet eerder gehoord. Nog bedankt voor je antwoord.

Zieveraar Ik vergelijk het altijd met Amerikaans vs Brits-Engels: verschillende spelling, slang, idioom, etc. Amerikaans boeken worden dan ook geredigeerd voor de Britse markt (en andersom). Zo zal het ook met Vlaams/Nederlands gaan. Mijn advies is zo dicht mogelijk bij jezelf te blijven; schrijven is al moeilijk genoeg. Dit gezegd hebbende, in dialogen kan het aardig zijn om een Vlaming Vlaams te laten praten en een Nederlander zijn eigen koeterwaals. Anderzijds kan dat met andere talen niet, dus wellicht is af en toe een typisch woordje erin smijten (Amai, wat zeg ik nu!?) voldoende. Hoewel, als je tijd hebt mag je de Vlaamse personages in mijn ms wel een Vlaamse tongval geven ... :-)

Dat lijkt me wel een goede vergelijking. Al volg ik Schlimazlnik dat gezien de kleine markten het niet zo renderend zal zijn, al zeker niet voor de Nederlandse uitgevers om om te zetten naar Vlaams. Omgekeerd, dat lijkt me logischer. Zes miljoen Vlamingen tegenover bijna zeventien miljoen Nederlanders, dan zal de markt in Nederland ongeacht het genre toch hoger liggen. Interessante lijst van je, Schlimazlnik. Er zitten woorden bij die ik onmiddellijk herken als zijnde zeker niet in gebruik in Nederland (frigo bijvoorbeeld), maar anderen daarentegen klinken me echt niet als Vlaams. (onthaal, tewerkstelling) Niet meer dan normaal natuurlijk, maar het maakt het heel moeilijk om met een Nederlandse wedstrijd mee te doen als er juryleden zijn die dergelijke termen zwaar bestraft. Qua 'Hollandse' boeken, daar heb ik nog maar één keer last van gehad. Een vertaling van een Star Wars boek (één van de zestig of meer ondertussen al) waarbij het me zo stoorde, dat ik halverwege gestopt ben. Ik moet nog altijd eens de Engelse versie vinden, om te zien of het in de oorspronkelijke taal ook zo slecht was, maar het is er nog niet van gekomen. Met films komt het helaas wel meer voor, echte Nederlandse uitdrukkingen die me heel raar klonken. Wat is trouwens precies het verschil in constructie van de zinnen? Verschillende woorden wist ik, maar dat zelfs de zinnen anders geformuleerd worden, dat is nieuws voor me. @Mirandala: Zelf vind ik het wel leuk om iets van de schrijver terug te vinden in de tekst. Zolang er niet in overdreven wordt en zeker als het verhaal er niet door verstoord wordt.

#54 Dat is zeker leuk, om iets terug te vinden van de schrijver in de tekst, Ginny gaf dat ook aan. Daar ben ik het mee eens, maar. Ik wil me er wel bewust van zijn. Dus niet iets schrijven 'dat dan naar mijn idee gewoon persies een personage of verhaal weergeef en dan van een proeflezert horen dat ik die dan helemaal zo lekker Zuid-Hollands hebt neergezet, ja toch, niet dan, snappie' ;)

Wat is trouwens precies het verschil in constructie van de zinnen? Verschillende woorden wist ik, maar dat zelfs de zinnen anders geformuleerd worden, dat is nieuws voor me.

Oef. Daarvoor zou ik een voorbeeld moeten opzoeken en ik heb geen Belgische boeken meer in mijn kast staan. Meestal gaat het om werkwoorden die omgedraaid worden en dus in een andere volgorde staan dan wij gewend zijn. Misschien kan een Vlaming je daar eenvoudig een voorbeeld van geven. Het staat ook niet door hele boeken anders of zo, je zult hooguit af en toe eens een zinnetje tegenkomen dat "anders" is dan "wij" gewend zijn.

Is dit misschien een bruikbaar voorbeeld? (sorry Zief, ik vind jouw zin prettig lezen hoor)

Zo langzaamaan krijg ik er zelf wel zicht op welke woorden ik het beste laat vallen, maar toch.

Ik zou dit zo schrijven: Zo langzamerhand krijg ik zelf wel zicht op welke woorden ik beter kan laten vallen, maar toch. Wat ik dan vervolgens zou verbeteren in: Zo langzamerhand krijg ik wel meer zicht op welke woorden ik beter zou kunnen laten vallen, maar toch.

@Zieveraar Zoals Ginny zegt, gebruiken Vlamingen geregeld voltooid deelwoorden (en hulpwoorden) in een andere volgorde dan Nederlanders (m.n. aan het eind van een zin). Ik zal zien of ik hiervan voorbeelden kan vinden. Moet mij zeker en vast :-) gelukken. Overigens denk ik dat je gewoon als Vlaming in een NL wedstrijd kunt indienen. Een schoon :-) verhaal is waar het om gaat. Dat begrijpt een jruy echt wel.

Ja natuurlijk kan je als Vlaming indienen, maar of dat ook in het Vlaams kan? Hm, ik weet het nog zo niet.

Typisch Vlaamse schrijvers staan nog steeds o[ de Nederlandse literatuurlijst voor de scholen. In theorie zouden de Hollanders toch een en ander gewend moeten zijn.