het lelijkste woord

Fout gespelde woorden zijn áltijd lelijk, ook als het mooie woorden zijn. Verder vind ik de meeste samenvoegingen ook niet zo mooi (niet alle natuurlijk), maar dat zal wel aan smaak liggen.

Ha! :) Daar is ie! Ja, lelijke woorden zijn wat mij betreft niet per definitie incorrect geschreven, vervoegd of gebruikt. Dat zijn, vind ik, verminkte woorden. Lelijk vind ik, zoals ik zei knarsetanden, maar ook theedoek. Maar zit hem dat in het woord, of in het gevoel dat die woorden oproepen? Het is het gevoel van wrijvende elementen die niet wrijven moeten. Een half-vochtige theedoek tussen je vingers, en het textiel dat dan tegen elkaar wrijft - br. Lelijke woorden vind ik dus woorden die gevoelsmatig tegen de haren instrijken, niet soepel zijn, niet fraai. Ik denk dat een egelstekel ook zoiets is, maar ik ga het niet uitproberen.

U wilt een definitie? OK: een lelijk woord is een woord dat ik lelijk vind. Jawel, een cirkeldefinitie. Lelijk komt in vele vormen. Klank, betekenis, letterbeeld, om er maar een paar te noemen. Dat een woord lelijk is, betekent niet dat ik het niet zou gebruiken. Overigens leert de ervaring dat de introductie van definities op SOL kan leiden tot woeste discussies. Ik ontraad het. Dan nu een paar lelijke woorden. Krijsen Googlen Co-ouderschap Grafschennis Autochtoon Route-informatiepaneel

Van sommige woorden krijg ik de kriebels, vaak vind ik deze ook lelijk, zoals: ondertussen corner oogbal

Maar zit hem dat in het woord, of in het gevoel dat die woorden oproepen? Het is het gevoel van wrijvende elementen die niet wrijven moeten.

Ja, en maakt het gevoel het woord dan lelijk?

Ik geloof ook niet in lelijke woorden. Wat ik wel lelijk vind, zijn woorden uit een andere taal die volgens de Nederlandse spellingregels vervoegd worden. En woorden die niet meer met een trema geschreven worden, maar met een streepje.

een lelijk woord is een woord dat ik lelijk vind

Dit is wel heel snel. De draad is al opgerold.

Alle woorden zijn lelijk, probeer maar eens een willekeurig woord een keer of 50 achter elkaar te zeggen. Dan wordt zelfs het mooiste woord nog lelijk. Wat ik verder echt lelijke woorden vind in het Nederlands: nanny, manager, shoppen, lay-out, gay, fifty-fifty, non-profit, back-up... Kortom, alle Engelse woorden die ineens Nederlandse woorden blijken te zijn en waarvan de Nederlandse vertaling zelden of in ieder geval steeds minder wordt gebruikt. Wat is er mis met kindermeisje, beheerder, winkelen, opmaak, homo, enz.?

Een streepje in plaats van een trema? Ik hoop dat dat niet populair word. Bij Grieks werd dat gebruikt om een lange klank aan te geven, dat leer ik nooit meer af. Ik kan niet zo snel op een heel lelijk woord komen, maar ze zijn er. Zal er eens op gaan letten.

Ik noemde in de mooiewoordendraad 'triest' en 'respect' als voorbeelden van woorden die ik lelijk vind. Het veelvuldig gebruik van het woordje 'triest' door politici, ter aanduiding van situaties die zij afkeuren, vind ik uitermate triest. Net zoals ik bitter weinig respect kan opbrengen voor het alomtegenwoordige woordje 'respect'. Maar goed, 'lelijk' is volgens mij per definitie (sic) een subjectief begrip. Beauty is in the eye of the beholder.

Maar zit hem dat in het woord, of in het gevoel dat die woorden oproepen? Het is het gevoel van wrijvende elementen die niet wrijven moeten.

Ja, en maakt het gevoel het woord dan lelijk?

Mijn gevoel zegt: vermijd die woorden. Hoor ze niet; zie ze niet; reageer niet op ze - dan voel je ze niet. Ik loop er dus met een boog omheen, vooral om die theedoek, ;-). O, en wat ik echt niet vind kunnen is kids. Zo'n gemakswoord, alsof het te veel moeite kost om kinderen te zeggen.

Manager, manager, manager. Dat woord vind ik nog wel leuk, maar de rest van die Engelse woorden zijn inderdaad vreselijk :)

Ik ga voor: schrijfproces.

Een lelijk woord is een woord waar ik niet voorbij geraak. Ik kan niet verder lezen tot dat woord is weggehaald, gewijzigd in een meer in de zin passend. Ik markeer het in fluo (bah, wat lelijk), plak een post-it op de betreffende bladzijde en tieg (foei, het woordenboek kent dit zelfs niet meer) ermee naar de bibliotheek of de boekhandel, dat ze er iets aan moeten doen. Ik tast door (van doortastend) van uitgever, over redacteur tot schrijver, dat die een mooier woord moet vinden zodat ik kan verder lezen verdorie! Of ik doe ze een schrijfproces aan.

Een woord is in zichzelf niet mooi of lelijk (subjectief, inderdaad, Ostinato). Wel kan n.m.m. een woord treffend worden gebruikt of juist niet. Als een woord de juiste sfeer oproept of een gevoelige snaar raakt dan wordt het mooi (mening). Zo gebruikte Angelray laatst het woord 'vervloekte' in een proefleesstuk dat zo veel duidelijk maakte en het gevoel van de hp zo goed neerzette, dat ik dat in die context heel mooi vond. Woorden die categorisch verkeerd worden gebruikt zijn niet mooi of lelijk, maar tamelijk verschrikkelijk (n.m.m). Pragmatisch is een beruchte en wordt te pas en te onpas gebruikt in de onjuiste betekenis van praktisch.

Tenenkrommend vind ik een vreselijk woord. Het klinkt zo aanstellerig.

Ik krijg jeuk van het woord 'irriteren', indien onjuist gebruikt.

Ja, daar irriteer ik me ook vaak aan :)

In één zin 'want het is namelijk zo' vind ik ook in het rijtje van 'irriteren' passen. Als je er op gaat letten word je hoorndol.

Ergerlijk, niet? ;)

Ergerlijk. :)

'Hoorndol' vind ik dan weer een mooi woord. Maar dit geheel terzijde (vind ik ook mooi).

lekker, schat, lieverd en de meeste verkleinwoorden. Ik gruwel ervan en gruwel al helemaal van mensen die zulke zinnen kunnen vormen en ze ook daadwerkelijk gebruiken: 'Ja, ik heb sinds kort een autootje, lekker rijden en een ritje maken. En jij, schat, ooit overwogen je rijbewijs te halen?'

Dat is spreektaal, Zevenray. In een dialoog kan dat goed werken, als je een karakter wilt neerzetten. Als we het het toch over spreektaal hebben, dan erger ik mij aan mensen, die de G In energie, koningin en christelijk met overdreven nadruk uitspreken. Maar ik denk, dat spreektaal offtoppic is.

Huisvrouw Kids

Huisvrouw Kids

Ben het met je eens. Huisvrouw vind ik zelf erg kleinerend overkomen, ietwat beledigend. Ik zie een huisvrouw als een vrouw die haar kinderen (niet kids) wat meer aandacht geeft en een baan opgeeft omwille van de opvoeding van haar kinderen.

Dat is spreektaal, Zevenray. In een dialoog kan dat goed werken, als je een karakter wilt neerzetten. Als we het het toch over spreektaal hebben, dan erger ik mij aan mensen, die de G In energie, koningin en christelijk met overdreven nadruk uitspreken. Maar ik denk, dat spreektaal offtoppic is.

Oeps, maar als we het toch over spreektaal hebben, ik ben het met je eens. (als zijn we nu een beetje off-topic bezig :o )

zwart oranje Ow ja, dat zijn kleuren :\\

Een woord is in zichzelf niet mooi of lelijk (subjectief, inderdaad, Ostinato). Wel kan n.m.m. een woord treffend worden gebruikt of juist niet. Als een woord de juiste sfeer oproept of een gevoelige snaar raakt dan wordt het mooi (mening). Zo gebruikte Angelray laatst het woord 'vervloekte' in een proefleesstuk dat zo veel duidelijk maakte en het gevoel van de hp zo goed neerzette, dat ik dat in die context heel mooi vond. Woorden die categorisch verkeerd worden gebruikt zijn niet mooi of lelijk, maar tamelijk verschrikkelijk (n.m.m). Pragmatisch is een beruchte en wordt te pas en te onpas gebruikt in de onjuiste betekenis van praktisch.

:nod: . Ik ben het met je eens.

Maar zit hem dat in het woord, of in het gevoel dat die woorden oproepen? Het is het gevoel van wrijvende elementen die niet wrijven moeten.

Ja, en maakt het gevoel het woord dan lelijk?

Mijn gevoel zegt: vermijd die woorden. Hoor ze niet; zie ze niet; reageer niet op ze - dan voel je ze niet. Ik loop er dus met een boog omheen, vooral om die theedoek, ;-).

Therese, dat zou beteken dat een woord bij de een een vies woord is en bij de ander niet. Theedoek bv. vind ik geen vies woord en ik loop er ook niet in een wijde boog omheen. Vieze woorden vind ik woorden uit schuttingtaal, hoewel ze ingeburgerd zijn. Neuken bv. Jawel, dat vind ik dan weer een woord dat je niet in een normale conversatie gebruikt. Of het vies is is een andere vraag. Het woord roept afkeuring op, niet de handeling. Hoe vaak roep je niet shit of kut? Ik roep dit ook uit, maar ik vind dat het niet hoort, het zijn in feite vieze woorden. De Fransen roepen merde, wij shit en het betekent gewoon schijt of poep. Ik zeg liever schijt, het klinkt minder vies dan shit voor mij. En kut, ja het bekt goed, het rolt zo uit je mond maar of het hoort is iets anders. Zo lang dat het geval is, is een woord per definitie voor mij een vies woord. M.a.w. ligt het er aan in welke sociale omgeving je verkeert en het daarbij passende woordgebruik. Nog verder filosoferend kan een woord én vies zijn, én sociaal aanvaard dus normaal zijn. :(