Schrijvers kunnen geen titels verzinnen

Vanmiddag had ik een boek van Anthony Horowitz in mijn handen. De titel was leuk: Het duistere geheim van Frederic K. Bower. Maar de tekening op de voorkant vond ik zo onaantrekkelijk. Als je iets langer kijkt wordt hij wel leuker, maar toen had ik hem al teruggelegd. Dat langer kijken deed ik net pas, toen ik de titel controleerde. Die cover, het geheel, opmaak, titel, afbeeldig is zo belangrijk.

Die kaft is echt niets. Ik vind hem ook niet bij de titel passen.

Nog een mooie titel voordat we gaan slapen; Do Androids Dream of Electric Sheep? Philip K. Dick Je moet er maar opkomen! Rituelen van Nooteboom vind ik ook een mooie titel, simpelweg omdat het zo'n mooi, sureel woord is. Of Brandende Liefde, van Wolkers. Je begrijpt de bedoeling maar het is een mooie titel, ook omdat het een vrij unieke uitdrukking is. Je moet al in een wolkers boek terecht komen om brandende liefde te vinden!

Net als M denk ik dat titels verzinnen voor boeken voor wat oudere kinderen erg moeilijk is. Te abstract kan niet, te concreet is vaak te kinderachtig. Ik ben erg blij met Stormvaart, mijn eerste boek, maar voor mijn tweede boek is het een stuk lastiger. Komt ook omdat het verhaal uit drie delen bestaat en de titels die ik tot nu toe heb verzonnen slaan steeds maar op één deel. Kruistocht in Spijkerbroek (hoewel ik sinds dat op twitter titels van boeken werden veranderd, nu steeds moet denken aan 'kruisvocht in spijkerbroek' :rolleyes: ) is een hele sterke titel. Het stomme is dat ik heel lang niet aan een spijkerbroek heb gedacht; ik associeerde dat woord met een plaatsnaam. Pas jaren later kwam ik er achter dat ze een echte spijkerbroek bedoelde. Hoe stom kun je zijn? :o Ik hou ook van lange titels. 'De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet'. Erg mooi, erg passend en trouwens ook een prachtig boek. Maar ik vraag me af: als het geen mooi boek was geweest, was ik de titel dan lelijk gaan vinden?

Ik hou ook van lange titels. 'De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet'. Erg mooi, erg passend en trouwens ook een prachtig boek. Maar ik vraag me af: als het geen mooi boek was geweest, was ik de titel dan lelijk gaan vinden?

Dat vind ik een hele sterke opmerking. Geeft me stof tot nadenken. Stel dat je een titel pas echt snapt als je het boek hebt gelezen? Vaak is dit zo, en dan zal inderdaad je mening over het boek sterk meespelen. Nooit eerder over nagedacht hihi.

Ik vond 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonathan Safran Foer een intrigerende titel. Nadat ik dit boek had gelezen was ik fan en ben ik zijn debuut 'Alles is verlicht' gaan lezen. Een titel die me totaal niet aansprak, en die ik dus nooit gelezen zou hebben zonder zijn tweede boek. En dan zou ik toch een juweeltje van een verhaal zijn misgelopen. Nu vind ik de titel 'Alles is verlicht' inderdaad wel mooi, omdat ik hem nu begrijp, wat niet kan zonder het boek te hebben gelezen.

ik denk dat daarin vaak het probeel van de schrijver ligt. Je bent te zeer 'in' je boek zodat de titel te vaak een vorm van inside joke wordt. iemand van buitenaf, je teerbeminde wederhelft, een uitgever of een proeflezer staat er wat verder vanaf en kan daarom vaak beter inschatten of een titel de lading dekt en toch niet te intimistisch is.

Oe, Sjee, dat is een hele mooie vraag. Had je die titel ook mooi gevonden als het boek niet mooi was geweest. Of is het boek mooi omdat je de titel ook mooi vond.

Ik vond 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonathan Safran Foer een intrigerende titel. Nadat ik dit boek had gelezen was ik fan en ben ik zijn debuut 'Alles is verlicht' gaan lezen. Een titel die me totaal niet aansprak, en die ik dus nooit gelezen zou hebben zonder zijn tweede boek. En dan zou ik toch een juweeltje van een verhaal zijn misgelopen. Nu vind ik de titel 'Alles is verlicht' inderdaad wel mooi, omdat ik hem nu begrijp, wat niet kan zonder het boek te hebben gelezen.

Volgens mij is dit ook een kwestie van een een brakke vertaling. Oorspronkelijk heette het Everything is illuminated. Dat laatste is een mysterieuzer en minder alledaags woord dat "verlicht". Een straat en een kerstboom zijn in het Nederlands bijvoorbeeld ook verlicht, maar in het Engels zijn ze niet "illuminated", of de schrijver moet per se een bepaalde sfeer willen scheppen. Ook vind ik dat "illuminated" een veel betere connectie heeft met de verzengende, verblindende context die het woord uiteindelijk krijgt in de roman van JSF. Maar sowieso: om de titel kies je hem inderdaad niet uit. @Sjee: grappig, die associatie met het woord spijkerbroek (in die titel) heb ik ook jarenlang gehad. Ik dacht altijd dat ik de enige was! Heeft iemand A Heartbreaking Work of Staggering Genius ooit gelezen? Het is de debuutroman van Dave Eggers. Wat een draak van een titel! Hij legt hem - met een knipoog - uit in het voorwoord. Het komt erop neer dat hij een hoop vraagtekens op probeert te roepen en dat alle alternatieven nog erger waren. Ik citeer even: "In the end, one's only logical interpretation of the title's intent is as a) a cheap kind of joke b) buttressed by an interest in lamely executed titular innovation (employed, one suspects, only by shock) which is c) undermined of course by the cheap joke aspect, and d) confused by the creeping feeling on gets that the author is dead serious in his feeling that the title is an accurate description of the content, intent, and quality of the book. Oh, pshaw - does it even matter now? Hells no. You're here, you're in, we're havin' a party!" Gaat het niet om dat laatste?

Ik ben eigenlijk best goed in titels verzinnen. Een titel die de hele lading dekt. Leuk! Ik vind het ook heerlijk om hierover te puzzelen totdat het "klopt".

Ik ben eigenlijk best goed in titels verzinnen. Een titel die de hele lading dekt. Leuk! Ik vind het ook heerlijk om hierover te puzzelen totdat het "klopt".

:) Ps. goede/mooie sites heb je (ik bedoel vooral ook de laatste v.d. drie)!

Ja, die site hebben ze ook een mooie titel gegeven. Maar die heb ik helaas niet zelf bedacht, hoor.

Ik schop dit topic even omhoog, omdat ik zelf op zoek ben naar een goede titel. Nu ik een uitgever voor mijn manuscript heb gevonden, wil hij graag dat ik een titel bedenkt die past bij het genre (een thriller). Ik wil wel graag een titel die intrigeert, met een soort dubbele bodem, maar hij moet ook spanning opwekken. Veel thrillers op Bol.com hebben niet al te interessante titels, bijvoorbeeld 'Duister verlangen' of combinaties met 'dood' en 'moord'. Tot nu toe lees ik in dit topic voor titels van bekende boeken. Zijn hier ook schrijvers van spannende boeken die mooie titels hebben bedacht? Ik hoor het graag!

Mijn goede titels gaan per ongeluk. Ik denk wel dat je aan de titel in elk geval iets van het genre moet kunnen aflezen, en hoe minder je dat kunt, hoe meer het in het omslag design terug moet komen. Zelf heb ik inmiddels een pagina in mijn schrijfblok waarop ik gekke ingevingen noteer. De kust van de bladloze bomen, zulke dingen. In de hoop dat ik daaruit ooit nog eens inspriratie kan halen als ik een titel zoek. Jammer dat je uitgever / redacteur niet met een suggestie komt.

Nou, het is meer dat ik zelf graag met een goede titel kom. Als ik er niet uitkom, maken zij wel een keuze. Ik heb inmiddels een lijstje met zo'n 60 titels en misschien dat daar wel 1 of 2 aardige tussen staan. Maar lastig is het wel.

Mijn prijs voor de meest originele titel gaat alvast naar: "Wat doen we met Fred?" van Tineke Beishuizen. Ik heb het boek via mijn bieb bij een andere bieb moeten bestellen en de medewerkster (en medeNederlandse in een bieb vol Vlamingen) was er meteen enthousiast over zónder de flaptekst te hebben gelezen.

Oe ja, die is om jaloers op te worden.

"Wat doen we met Fred", klinkt inderdaad heel erg leuk!

Een goede titel verzinnen: Hoe doe je dat, en wat is dat, een goede titel.

Ik heb op een heel rationele manier de titel gekozen. Voor de naam van mijn boek heb ik allereerst gekeken naar de titels van soortgelijke boeken die de afgelopen jaren in Nederland zijn uitgekomen, om aan te kunnen sluiten bij de verwachtingen van lezers. Mijn boek gaat over mijn ervaringen als militair in Afghanistan en in de afgelopen jaren zijn er tien soortgelijke Nederlandstalige boeken uitgekomen met de volgende titels: * Berichten uit Kandahar * Voor de verandering. Dagboek van een consultant in uniform * Een reservist in Uruzgan * Huisarts in Uruzgan * Consultant in het groen. Foto's en verhalen van een IDEA-list in Afghanistan * Taskforce Uruzgan. Op naar het recht * Soldaat in Uruzgan * Task Force Uruzgan * Woestijnpost. Dagboeknotities van geestelijk verzorgers in Afghanistan * Soldaat in Afghanistan. Bericht van een insider Mijn eerste conclusie uit dit overzicht was dat het kennelijk de norm is om een geografische aanduiding op te nemen in de titel (Uruzgan, Afghanistan of Kandahar). Mijn boek speelde zich af in Kabul, dus alleen de geografische aanduidingen Kabul en Afghanistan zouden op z'n plaats zijn. De tweede norm lijkt te zijn dat in de titel je militaire beroep (consultant (2x), huisarts, geestelijk verzorger, IDEA) of een rangsindicatie (soldaat (2x)) moet staan. Om te beslissen of ik een beroep of een rangsindicatie in de titel zou zetten, heb ik daarna gekeken welke boeken bestsellers waren. Dat waren er drie: * Soldaat in Uruzgan * Soldaat in Afghanistan. Bericht van een insider * Task Force Uruzgan Een globale rangsindicatie is dus een goed idee. Soldaat is al twee keer eerder gebruikt, door zowel iemand die daadwerkelijk die rang had (Soldaat in Afghanistan) als door een officier die in het veld werkte (Soldaat in Uruzgan). Ik schrijf echter over mijn ervaringen als stafofficier op het hoofdkwartier van ISAF, dus ligt de term 'officier' veel meer voor de hand. Ook lijkt een algemene geografische aanduiding (Uruzgan, Afghanistan) beter te verkopen dan een specifiek (Kandahar), dus kan ik beter voor 'Afghanistan' kiezen dan voor 'Kabul'. Mijn boek heet dan ook 'Officier in Afghanistan'.

Wow, Esmeralda! Allereerst, welkom, zo te zien is dit je eerste post. En daarbij, wat interessant om die gedachtengang te lezen. Zo rationeel zou ik het zelf nooit aangepakt hebben, maar het resultaat is er naar. Bij de eerstvolgende gelegenheid zal ik toch eens bekijken of een dergelijke redenatie ook toe te passen valt op fictie.

@ Esmeralda (mooie naam trouwens) 'Officier in Afghanistan' is aan de ene kant inderdaad to the point en dekt goed de lading, maar... originaliteit is natuurlijk ver te zoeken. Het kan nu ook dat mensen denken: 'Oh, twee boeken met ongeveer dezelfde titel. 'Soldaat in Afghanistan' en 'Officier in Afghanistan'. Ik kies voor de eerste, omdat deze tot nu toe populairder is en waarschijnlijk ook beter.' Door dezelfde titel te nemen mis je een kans tot onderscheiding van de rest. De balans vinden tussen originaliteit en 'ladingdekkend' vind ik zelf het moeilijkst. Ik wil het liefst een mysterieuse, opvallende titel, maar tegelijkertijd begrijp ik dat de meeste lezers willen weten waar ze aan toe zijn. Als lezer kies ik meestal ook geen boeken uit met vage titels. Voorbeelden van vage titels waar ik niks mee kan: 'Verborgen' , 'Onverwacht', 'Verraad', 'Gevangen', 'Verlies', 'Verloren', 'Verdwijn' etc. Van die niet veel zeggende titels. Herkennen jullie dit? Of vinden jullie dit juist sterke aansprekende kreten? Ik check overigens altijd of mijn titel al bestaat. Als deze al vaak bestaat gebruik ik hem niet. Originaliteit vind ik erg belangrijk. Voorbeelden van, in mijn ogen, goede titels: 'De Eenzaamheid van de Priemgetallen' (origineel en dekt de lading heel goed) 'Een Schitterend Gebrek' (prachtig boek ook) 'The Hobbit: There and Back Again'

Officier in Afghanistan is voor een dergelijk boek waarschijnlijk een prima titel, voor fictie is hij minder geschikt. Ik worstel ook nog steeds met een goede titel en ik herken de balans tussen originaliteit en ladingdekkend die Alexx aangeeft. Daarnaast moet de titel van een thriller ook een bepaalde spanning oproepen. Ik ploeter nog even verder.

Een goed houvast van Esmeralda om zo redenerend tot een functionele titel te komen. Officier in Afghanistan dekt de lading, maar is naar mijn idee meer een ondertitel. In een titel kun je juist iets weergeven van de lading achter de lading: hoe en wat is het om officier in Afghanistan te zijn? Wat is de essentie? Dekking? Missie zoveel-zoveel? Trouw? Avontuur? Doel? Heimwee? Weerstand? Ik weet niet welke gevoelens / ervaringen / belevenissen een officier in Afghanistan heeft, en waarom hij / zij überhaupt officier in het leger wil zijn, maar daar zou ik op inzoomen. Dus bijvoorbeeld: Graven in het zand - het verhaal van een officier in Afghanistan (*) AFG - het verhaal van een officier in Afghanistan (**) (*) Graven is hier ambigu, de juiste omslagillustratie zou dat kunnen ondersteunen (**) AFG is de landcode van de voertuigen van Afghanistan; ook hier zou een foto op de omslag de titel kunnen ondersteunen P.S. Ik beweer niet dat dit de perfecte titels zijn; het gaat om de gedachte dat het mooi is - in de zin van aansprekend - wanneer een titel meer heeft dan enkel functionaliteit.

Edit: Nu ik erover nadenk, zou ik in het geval van Esmeralda focussen op de combinatie vrouw / officier / Afghanistan - dat is behoorlijk onderscheidend. Een boek met een titel als Esmeralda - officier in Afghanistan zou ik zeker op zijn minst oppakken en doorbladeren. Ritmisch loopt het ook goed. Waar komt je boek uit, Esmeralda?

Edit: Nu ik erover nadenk, zou ik in het geval van Esmeralda focussen op de combinatie vrouw / officier / Afghanistan - dat is behoorlijk onderscheidend. Een boek met een titel als Esmeralda - officier in Afghanistan zou ik zeker op zijn minst oppakken en doorbladeren. Ritmisch loopt het ook goed. Waar komt je boek uit, Esmeralda?

:thumbsup:

Je denktrant om tot deze titel te komen, begrijp ik wel, maar ik vind het een gemiste kans op originaliteit. De feitelijke aard van de titel past wel bij de fictieve aard van het boek, maar ik zou Officier in Afghanistan inderdaad gebruiken als ondertitel en proberen de hoofdtitel iets onderscheidends mee te geven. Of dat je vrouw-zijn zou moeten zijn, weet ik nu juist weer niet. Dat is wel onderscheidend, maar tegelijkertijd weer cliché (kijk eens hoe 'wij vrouwen' ons mannetje staan tussen de mannen).

(kijk eens hoe 'wij vrouwen' ons mannetje staan tussen de mannen).

Ik durf gerust te beweren dat ik daar best benieuwd naar ben - naar vrouwelijke ervaringen op dat niveau. We zien toch alleen maar mannen op tv die deze belangrijke missies leiden? Ik heb er nog nooit een vrouw over geïnterviewd zien worden.

Er zijn verschillende tv-ploegen langs geweest in Uruzgan en die hebben ook vrouwen geïnterviewd (soldaten én officieren), maar dat kan je natuurlijk gemist hebben en is ook niet hetzelfde als een boek. Persoonlijk denk ik dat de verschillen minder groot zijn dan vaak wordt gedacht (hoewel ook dat lezenswaardig kan zijn). Maar goed, we weten helemaal niet of deze discussie wel aansluit op de insteek van Esmeralda.

Je hebt gelijk: we dwalen af. En ik heb die interviews inderdaad gemist, kennelijk.

Nou ja, afdwalen, we hebben het hier wel over pakkende titels. Ik ben zelf niet geïnteresseerd in legerverhalen, maar als ik een boek zou zien liggen over vrouwelijke officiers in Afghanistan, dan zou ik er op zijn minst doorheen bladeren (natuurlijk moet de titel dan wel bij het onderwerp passen). Je kan het een commerciële truc noemen, maar je wekt er zeker interesse mee (en dat is gewoon slim, als je op wil vallen op de overvolle boekenmarkt).

het voordeel met een boek is dat je naast de titel ook de omslag hebt om mee uit te pakken. bij een droge 'to-the-point' titel kan je best een wat misterieuze omslag plaatsen en omgekeerd. @kiksgreggel: voor een thriller lijkt het me net leuk een titel te gebruiken die wat haaks staat op het thema, al dan niet bijgestuurd door een ondertitel en een omslagafbeelding die de sfeer van het boek moet weergeven. kijk naar de omslagen van boeken als 'Carrie' of 'Annie'. (auteurs Stephen king en Harold Gray resp.) al zal King de naam Carrie ook wel gekozen hebben omdat die zo dicht aanleunt bij 'scary'.